..ลิง กับ ลา..

เพลง น้ำตาแสงใต้


วันนี้ตื่นเช้า ไปเดินตลาดสด..(นานมากแล้วที่ไม่ได้แวะไปหาอะไรทาน)
ทักทายแม่ค้าที่รู้จักคุ้นเคยกันตามปกติ..แล้วก็ต้องหยุดชะงักเพราะมีคนทัก
อ๋อ...เพื่อนรุ่นพี่...เคยทำงานด้วยกันมาก่อน เมื่อนานมากแล้ว

ด้วยความดีใจก็ทักทายเล่าสู่กันฟัง หลังจากที่พี่เค้าร่วมแสดงความยินดีที่ได้เลื่อนตำแหน่ง
คุณพี่ก็เริ่มเม้า..กระจายยยยยย...

เรื่องเดิม ๆ ค่ะ..ปัญหาโลกแตก..ผู้บังคับบัญชา..กับลูกน้อง..
อ้อ!..นึกออกแล้ว..ช่วงนี้เป็นช่วง..พิจารณาขั้น.... หุหุ

ฟังไปก็ยิ้มไป..ในใจก็คิดว่า.. “ ไม่น่าตื่นแต่เช้าเลยตรู...!!! ”
จะว่าไปแล้วนะ..ถ้าหากผู้บริหารยึดหลักธรรมภิบาล..ในการปกครอง
คิดว่าเรื่องทะเลาะเบาะแว้งกันเกี่ยวกับการพิจารณาขั้นเงินเดือนไม่น่าจะเกิดขึ้น
อันนี้ก็ไม่รู้สินะ..เดี๋ยวรอให้ขึ้นตำแหน่งผู้อำนวยการซะก่อน..อิอิ

ฟังพี่เค้าเล่าแล้วเลยนึกถึงนิทานเรื่องหนึ่ง เป็น Fw.mail
เรื่อง ...ลิงกับลา...

....หญิงชาวบ้านคนหนึ่งอาศัยอยู่คนเดียวในกระท่อม
ด้วยความเหงานางจึงหาสัตว์มาเลี้ยงไว้เป็นเพื่อนสองตัว คือ ลิงและลา

....วันหนึ่งหญิงชาวบ้านคนนี้ต้องออกไปตลาดเพื่อซื้ออาหาร
ก่อนออกจากบ้านเธอได้เอาเชือกมาผูกคอลิง แล้วมัดขาของลาเอาไว้ทั้งสองข้าง
เพื่อป้องกันไม่ให้สัตว์เลี้ยงทั้งสองตัวเดินย่ำไปมาในกระท่อมจนทำให้ข้าวของได้รับความเสียหาย

ทันทีที่หญิงชาวบ้านออกจากบ้านไป
ลิงซึ่งมีความฉลาดและแสนซนเป็นคุณลักษณะประจำตัว
ก็ค่อย ๆ คลายปมเชือกออกจากคอของมันอีกทั้งยังซุกซนไปแก้เชือกมัดขาให้แก่ลาอีกด้วย

หลังจากนั้นเจ้าลิงก็กระโดดโลดเต้น ห้อยโหนโจนทะยานไปทั่วกระท่อม
จนทำให้ข้าว ของต่างๆ ล้มระเนระนาดกระจัดกระจายไปทั่ว
อีกทั้งยังซุกซนรื้อค้นเสื้อผ้าของหญิงชาวบ้านมาฉีกกัดจนไม่เหลือชิ้นดี
ในขณะที่ลาได้แต่มองดูการกระทำของเจ้าลิงอยู่เฉย ๆ

สักครู่หนึ่ง หญิงชาวบ้านคนนี้ก็กลับมาจากตลาด เจ้าลิงมองเห็นเจ้าของเดินมาแต่ไกล
จากทางหน้าต่าง ก็รีบเอาเชือกมาผูกคอตนไว้ อย่างเดิมและอยู่อย่างสงบนิ่ง

ฝ่ายหญิงชาวบ้านเมื่อเปิดประตูกระท่อมเข้ามาเห็นข้าวของของตนถูกรื้อค้น
กระจุยกระจายเช่นนั้นก็เกิดโทสะขึ้นทันที …หันมองลิงและลา…
เพื่อดูว่าใครเป็นผู้ก่อเรื่อง และเห็นว่าลาไม่มีเชือกผูกขาดังเดิม
เธอก็คิดเอาเองว่า...เจ้าลานี่เอง...คือตัวปัญหา
ทำให้กระท่อมของเธอมีสภาพไม่ต่างจากโรงเก็บขยะ

ดังนั้นหญิงชาวบ้านจึงวิ่งไปหยิบท่อนไม้นอกบ้านมาทุบตีลาอย่างรุนแรง
ซึ่งเจ้าลาผู้น่าสงสารก็ได้แต่ส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวด...จนสิ้นใจ...
..โดยไม่สามารถทำอะไรได้เลย...!!!

..... เป็นไงบ้างคะ..?
หลายคนคงไม่ชอบตอนจบเนาะ.. แท้ที่จริงแล้วนิทานเรื่องนี้ต้องการชี้ให้เห็น
ถึงความเป็น...ผู้นำ...ของหญิงชาวบ้านที่ไม่พิจารณาเหตุการณ์ให้ถ่องแท้
เชื่อแค่สิ่งที่ตนเห็นแล้วลงโทษไปตามความรู้สึกและประสบการณ์ส่วนตัว
เธอมองเห็นข้าวของเสียหายและมองเห็นลาที่หลุดออกมาจากเชือก
แล้วจึงตัดสินว่า...ลาคงเป็นผู้กระทำ…

แต่ไม่ได้มองว่าลาไม่มีปัญญาจะแก้เชือก และไม่มีนิสัยชอบรื้อทำลาย
เธอมองเห็นลิงยังถูกเชือกล่ามอยู่ก็คิดว่าลิงคงไม่ใช่ผู้กระทำ
และมองไม่ออกว่าผู้ที่น่าจะแก้ปมเชือกได้และมีนิสัยชอบรื้อทำลายนั้นคือ..ลิง..ไม่ใช่..ลา..

...ความจริงถ้าเธอรู้จักสำรวจ ร่องรอยความเสียหายเสียสักเล็กน้อย เธอก็จะพบรอยเท้า
และรอยฟันของลิงกระจายไปทั่วห้อง แต่ไม่พบรอยเท้าของลาเลย
เพราะลาไม่ได้เคลื่อนที่ไปไหน

…เหตุที่องค์กรของเราต้องเหน็ดเหนื่อยทรมานกันอยู่ทุกวันนี้
ก็เพราะความสะเพร่าของผู้นำที่ "ปล่อยให้ลิงสร้างปัญหา แต่ลารับเคราะห์"

...ลาก็เหมือนกับคนที่ปฏิบัติงานได้ตามหน้าที่ แต่ไม่ค่อยมีปากมีเสียง
พูดจาตรงไปตรงมาแต่ไร้เล่ห์เหลี่ยม

...ลิงก็เหมือนกับคนที่ฉลาดแกมโกง พูดมากพรีเซ็นต์เก่ง อ้างอิงตำราได้สารพัด
แต่ไม่เคยทำงานจริง

นายที่ดีไม่ควรปล่อยให้ลิงหลงระเริงว่าทำผิดเท่าไหร่นายก็ไม่มีทางรู้
ผู้เป็นนายไม่ควรยึดติดความสบาย นั่งขึ้นอืดรอฟังแต่รายงานในห้องประชุม
ต้องรู้จักยอมเสียสละตน สละเวลาอีกเล็กน้อยเพื่อค้นหาความจริง เพื่อควบคุมเจ้าลิง
เพราะไม่เช่นนั้น องค์กรก็จะทุกข์ทรมานอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
ถ้าลิงสงบได้องค์กรก็จะพลอยสบายและมีความสุขอย่างยั่งยืนไปด้วย

มาถึงตรงนี้ ขออนุญาตอ้างอิงถึง พระบรมราโชวาทในพิธีเปิดงานชุมนุมลูกเสือแห่งชาติ ณ ค่ายลูกเสือวชิราวุธ จังหวัดชลบุรี วันที่ 11 ธันวาคม 2512 ความว่า..

...ในบ้านเมืองนั้น มีทั้งคนดีและคนไม่ดี ไม่มีใครที่จะทำให้ทุกคนเป็นคนดีได้ทั้งหมด การทำให้บ้านเมืองมีความปกติสุข เรียบร้อยจึงมิใช่การทำให้ทุกคนเป็นคนดี หากแต่อยู่ที่การส่งเสริมความดี ให้คนดีปกครองบ้านเมือง และคุมคนไม่ดี ไม่ให้มีอำนาจไม่ให้ก่อความเดือดร้อนวุ่นวายได้…

ต้องขอบคุณ..พี่คนนั้น..เหมือนกันนะ..!
ประหนึ่งพี่จะบอกเป็นนัยว่า...เจ้าจงอย่าเป็นดังเช่นคนเหล่านั้นนะน้องนะ...
ก็ถ้าเป็นเช่นนี้..สรุปว่า..วันนี้โชคดีที่ได้ตื่นแต่เช้า..และไปตลาด..อิอิ

Create Date : 05 กันยายน 2553		2 comments
Last Update : 5 กันยายน 2553 21:59:04 น.
Counter : 472 Pageviews.
Share Tweet