Love is ...

พี่เต้
อย่าคิดมากนะคะ
อนาคตยังอีกไกล

เรื่องพกวนี้โอ๋ก็เคยคิดอ่า
เป็นพวกบ้างานเหมือนกันค่ะ 555

แต่ว่า
บางที เราก็ต้องเทียบกันว่าอะไรจะทำให้เรามีความสุขมากกว่ากัน ระหว่างได้อยู่กะคนที่เรารัก กับได้ทำงานที่เรารัก
อยากเก็บไว้ทั้ง 2 อย่าง ไม่รู้จะเลือกอะไรดีเน๊อะ

เคยพูดเรื่องนี้กะคุงแฟนเหมือนกันค่ะ พูดไปก็จะร้องไห้ มันเศร้าอย่างบอกไม่ถูก เหมือนมีอะไรที่เราต้องเสียไป ที่เราต้องเปลี่ยนมากมาย เพื่อที่จะได้ไปอยู่กะคนที่เรารัก

ค่อยๆ ดูไปด้วยกันนะคะพี่เต้
สู้ๆ อย่าเศร้าๆ

ขอบใจจ๊ะน้องโอ๋ ที่ให้กำลังใจ ตอนนี้ก็เข้าใจกันมากขึ้นแล้ว แต่เหมือนๆกับว่าพยายามไม่คิดถึงปัญหามากว่านะ hahhahah

ขอบคุณมากนะค่ะ ที่แวะไปเยี่ยมบล๊อก ไม่ทราบคุณเต้ ตอนนี้อยุ่ญี่ปุ่นเป่าค่ะ จะได้เป็นเพื่อนกัน

จุ๊ฟๆ นะคะ

คิดถึงพี่เต้จังเลยยยยย อิอิ

เอาความสุขเป็นที่ตั้งแล้วค่อยๆตัดสินใจค่ะ

เป็นกำลังใจให้นะคะ

เห็นด้วยกับความคิดเห็นของโอ๋จัง
คุณเต้อย่าเพิ่งไปคิดมากเรื่องอนาคตนะคะ
ฟาเชื่อว่า ถ้าในวันหนึ่ง หากคุณไม่สามารถไปอยู่กับเค้าได้
เค้าต้องเป็นฝ่ายมาอยู่กับคุณแน่นอนค่ะ

เป็นกำลังใจให้นะคะ

อะ เราไม่ได้แวะมาพักนึง
เราก็มีปัญหาช่วงนึงจ้ะ ที่เราบอกว่าโรคหัวใจกำเริบงะ
พอถึงจุดๆ นึง เราจะรู้คะคุณเต้ ตอนนี้ไม่ต้องคิดมาก มีความสุขกะชีวิตการงานของเราไปก่อนคะ ถึงเวลาคงเลือกได้เอง

ช่วงหลายอาทิตยก่อนก็สับสนมากเหมือนกัน แบบว่าถ้าอยู่ที่นี่เรามองอนาคตตัวเองออกเลย ว่าเราจะเป็นไง ชีวิตข้างหน้าจะดีแค่ไหน เราก็ยังงงๆ สับสนกะชีวิตบ้าง ว่าจะไปดี หรือไม่ไปดี แล้วทำไมชั้นจะต้องเป็นคนทิ้งทุกอย่างไปด้วยนะ แต่ก็คิดซะว่า เมื่อเรื่องนึงจบ(การงาน) มันก็มีอีกเรื่อง เกิดขึ้นใหม่ๆ และน่าจะเป็นอะไรที่ท้าทายก็ได้ ...เราก็ว่าเราจะไปเผชิญกับมันดูนะคะ