ใต้ทะเลฝัน 3
รุ่งสาง... ภูผาสูงอ้อมล้อมทะเลแห่งสายหมอก เมฆหมอกขาวเคลื่อนตัวตามแรงลมพัดพา ดุจดังคลื่นในทะเลอันดามัน ทินกรเริ่มสาดแสงฉายชัด อาบอณูนวลของเมฆหมอกหนาว จนแลเห็นเป็นสีขาวใสสดสะอาดตา นั่น...ลำธารสายหมอก กำลังไหล-เคลื่อนลงสู่ทะเลกว้าง ชั่งน่าอัศจรรย์ยิ่ง ข้าจินตนาการลึกลงสู่ใต้ทะเลสายหมอกแห่งนั้น ชีวิตหลายหลากชีวิต กำลังพาชีวิตตนเอง สู่ภาระตน หลากวิถี หลากความงดงาม เป็นความงดงามที่ดำรงมานานเนิ่น ทว่า,ในอนาคตอันใกล้ ความงดงามเหล่านี้ จะถูกลบล้างด้วยการพิพากษาของพระผู้เป็นเจ้า พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงความโลภและเหี้ยมโหด จะนำพาเครื่องลงทัณฑ์มาคร่า,ผลาญสรรพชีวิตทั้งมวล เหมืองทมิฬ ! คือเครื่องลงทัณฑ์ของปีศาจร้าย ผู้อาจอ้างตนเป็นพระผู้เป็นเจ้า มันสุมหัวกับนายทุนคดโกงขายชาติ อมนุษย์เอ๋ย! จะพราก ลูกชายลูกสาวของแม่อีกกี่ชีวิตกัน วีระชนคนที่ต่อสู้อำนาจอันไร้อารยะธรรมต้องมาสังเวยชีวิตและเลือดเนื้อ เป็นเรื่องราวที่น่าเศร้าสลดใจยิ่งนัก ผัวต้องมาพลาดพรากจากเมีย ลูกต้องมาพลาดพรากจากอ้อมอกแม่และพ่อ โทษฐานไม่ยอมจำนนต่อการกดขี่ข่มเหง
ข้าราชการอำเภอคนหนึ่ง ซึ่งพื้นเพของเขาไม่ใช่คนเวียงแหง เคยพูดกับโทนเรื่องโครงการพัฒนาเหมืองแร่ลิกไนต์ว่า ที่จริงแล้วทรัพยากรธรรมชาติมันมีประโยชน์ สมควรที่นำมันมาใช้ประโยชน์
โทนพูดกับเขากลับไปว่า ใช่...แร่ลิกไนต์มันมีประโยชน์ต่อการผลิตพลังงานไฟฟ้า แต่ก่อนจะมาเป็นพลังงานไฟฟ้าต้องผ่านขั้นตอนหลายอย่าง และผลกระทบจากขั้นตอนเหล่านั้นมันร้ายแรงมากมายนัก และในตอนนี้พลังไฟฟ้าที่สำรองไว้ก็มีอยู่อีกมาก หากพลังงานไฟฟ้ากำลังจะหมดไปอยู่ในไม่ช้า ก็คงเป็นหนทางสุดท้ายที่จะหาหนทางนำออกมาใช้ต่อไป โดยไม่ให้มีผลกระทบใดๆ
ผลกระทบที่เกิดขึ้น มันก็แค่ความเดือดร้อนของคนหมู่น้อย แต่เป็นประโยชน์ต่อคนหมู่มาก เขาพูดแย้งมา
...ผลประโยชน์ต่อนายทุนต่างหากล่ะ... โทนรำพึงรำพันในใจ
แล้วถ้าพี่และครอบครัวของพี่เป็นคนหมู่น้อยที่ได้ความเดือดร้อนจากผลกระทบนั้นล่ะ พี่จะยอมรับชะตากรรมนั้นไหม.?.. โทนย้อมถามเขา
............................เขาเงียบงัน ไร้คำตอบ
หลังจากวันนั้นโทนกับเขาไม่เคยคุยกันเรื่องโครงการพัฒนาเหมืองลิกไนต์อีกเลย
ข้าราชการทุกหน่วยคงจะอิ่มหน่ำรำราญกับเม็ดเงินที่การไฟฟ้าหยิบยื่นให้ การไฟฟ้าคิดจะทำอะไร อย่างไร ที่ใด ก็เห็นดีเห็นงามด้วยทุกอย่าง บวกกับถิ่นฐานบ้านเกิดของพวกเขาก็ไม่ใช่คนเวียงแหง เลยรักเม็ดเงินมากกว่าสิ่งอื่นใด
ตะวันเริ่มสายแล้ว สายลมหนาวพัดดังซู่ๆๆ ใบสนเฒ่าไหวลู่ลมดังระงม บ้างก็ร่วงลงมาทับถมหน้าบนหน้าดิน มันเป็นพรหมใบสนที่งดงามที่ธรรมชาติสรรค์สร้างขึ้น น้ำค้างร่วงลงกระทบใบไม้เสียงประสานกันดังก้องในสายลม บ้างก็เกาะติดอยู่ที่ยอดใบหญ้าโน้มหนักและสะท้อนแสงวับวาว ดั่งอัญมณีล่ำค่า คลื่นในทะเลหมอกกำลังเคลื่อนตัวอย่างอ่อนช้อยตามแรงลมพัดพา ความงดงามที่ธรรมชาติสรรค์สร้างขึ้นช่างน่าอัศจรรย์ยิ่งนัก
สิ่งต่างๆล่องลอยเข้ามาในจิตใจของโทนมากมายนัก ในช่วงเวลาที่ชมทะเลหมอก โทนไม่เคยเบื่อทะเลสายหมอกอันสวยงาม เช่นเดียวกันทะเลที่เป็นที่อยู่ของกุ้ง หอย ปู ปลา ปะการังนานาพันธุ์ซึ่งเป็นแผ่นดินแม่ สถานที่ที่พ่อกับแม่ให้กำเนิดชีวิตโทน โทนไม่เคยเบื่อเช่นกัน
ไม่นานนักทะเลหมอกก็ถูกความร้อนจากแสงอาทิตย์สาดฉายอณูสายหมอกสลายหายสิ้น เหลือเพียงวิว ทิวทัศน์และเมืองเล็กๆเมืองหนึ่งซึ่งตั้งอยู่ในกะทะใบใหญ่มหึมา กับความชุ่มชื้นที่นำมาเป็นของกำนัลแก่สรรพชีวิตในเช้าวันนี้
ต้นหนาว2548:บนดอยสูงเวียงแหง
Create Date : 12 พฤษภาคม 2551 |
|
11 comments |
Last Update : 14 พฤษภาคม 2551 13:04:42 น. |
Counter : 1506 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: แพรจารุ IP: 117.47.47.224 13 พฤษภาคม 2551 14:31:51 น. |
|
|
|
| |
โดย: ครูเคน 14 พฤษภาคม 2551 11:00:13 น. |
|
|
|
| |
โดย: กชมนวรรณ 14 พฤษภาคม 2551 21:55:13 น. |
|
|
|
| |
โดย: บ้านโคลงผวน IP: 124.121.11.239 14 พฤษภาคม 2551 23:34:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: คนหัวฟู กระเทียม สุรินทร์ IP: 118.172.55.245 26 พฤษภาคม 2551 8:00:27 น. |
|
|
|
| |
โดย: ครูแดง IP: 122.154.18.2 26 พฤศจิกายน 2551 15:21:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: ครูแดง IP: 122.154.18.2 26 พฤศจิกายน 2551 15:26:55 น. |
|
|
|
| |
โดย: ออย ฉวาง IP: 58.8.124.251 9 ธันวาคม 2551 8:30:18 น. |
|
|
|
|
|
|
งานเขียนทุกชิ้นที่ปรากฏในเวบไซต์นี้
เป็นลิขสิทธิ์ของเจ้าของบทประพันธ์นั้นๆ
แต่เพียงผู้เดียว
ห้ามกระทำการดัดแปลง แก้ไข
หรือแอบอ้างไปเป็นผลงานของตน
โดยไม่มีการอ้างถึงเจ้าของลิขสิทธิ์
หากผู้ใดมีความประสงค์
จะนำข้อมูลดังกล่าวออกเผยแพร่ ตีพิมพ์
หรือนำไปใช้เพื่อประโยชน์อื่นใด
โปรดติดต่อเจ้าของบทประพันธ์โดยตรง
***************************
งานที่มีการเขียนลงบน WEB SITE แล้วส่งผ่านอินเตอร์เนตนั้นถือว่าเป็น สิ่งเขียนซึ่งเป็นประเภทหนึ่งของงานวรรณกรรม ดังนั้นย่อมได้รับความคุ้มครองตามพ.ร.บ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 (มาตรา 15) หากผู้ใดต้องการทำซ้ำหรือดัดแปลงงานดังกล่าวต้องได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน มิฉะนั้นจะเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ (มาตรา 27) การดัดแปลงงานจากอินเตอร์เนตเป็นภาษาไทย จึงต้องขออนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์ อย่างไรก็ตาม การคุ้มครองลิขสิทธิ์เป็นการคุ้มครองอัตโนมัติ เจ้าของลิขสิทธิ์หรือผู้สร้างสรรค์ไม่จำเป็นต้องจดทะเบียนเพื่อให้ได้มาซึ่งสิทธิตามกฎหมายลิขสิทธิ์
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ตัวอักษรเล็กและไม่เว้นบรรทัดเลย เมื่อครูจะย่อหน้า ครูต้องเคาะบรรทัดเว้นหนึ่ง (คือเว้นบรรทัดแทนย่อหน้านะคะ)
มันจะทำให้อ่านง่ายขึ้นและเปลี่ยนสีพื้นด้วยก็จะดี
อย่างนี้ถ้าใครจะอ่านเขาต้องก็อปปี้ไปอ่านในหน้าเวิร์ดใหม่