ท่องคำศัพท์ภาษาอังกฤษอย่างไร? ถึงจะนำไปใช้งานได้จริง!

หนึ่งในเหตุผลยอดฮิตที่คนไทยอ้างว่าเป็นสาเหตุที่ทำให้พูดภาษาอังกฤษไม่ได้สักทีก็คือ “ไม่ค่อยรู้คำศัพท์” ซึ่งถ้าหากจะพูดถึงการเรียนรู้คำศัพท์ของคนไทย เราคงต้องคุยกันยาว เพราะแปลกไหมครับที่ตอนเราเป็นเด็ก เวลาฝึกพูดภาษาไทย ไม่เห็นมีพ่อแม่คนไหนบังคับให้ลูกท่องคำศัพท์ภาษาไทยอย่างน้อยวันละ 5 คำเพราะกลัวลูกจะพูดไทยไม่ได้ มีแต่พ่อแม่พูดภาษาไทยให้เราฟังเลย ทั้งๆ ที่เรายังไม่รู้คำศัพท์สักคำ แต่พอเราได้ยินคำนั้นบ่อยๆ เราก็จะพูดได้เอง เช่น เด็กได้ยินเสียงเรียก “แม่” พร้อมกับภาพผู้หญิงคนหนึ่งเข้ามาดูแล พอเด็กเริ่มพูดได้ก็จะเริ่มเรียก “แม่” เพราะได้ยินบ่อยๆ แถมเวลาเรียกก็จะมีผู้หญิงคนหนึ่งเข้ามาหาทุกครั้ง นี่คือวิธีการเรียนรู้คำศัพท์แบบธรรมชาติที่ไม่ได้เกิดจากการท่องจำ แต่เป็นการเชื่อมโยงความหมายของคำศัพท์เข้ากับภาพที่เห็น

ครั้นเริ่มเข้าโรงเรียน ซึ่งโตพอจะพูดจาตอบโต้กับคนรอบข้างรู้เรื่องแล้ว คุณครูก็ไม่เคยให้เด็กต้องท่องคำศัพท์ภาษาไทยเพื่อใช้ในชีวิตประจำวันเลยสักครั้ง จะมีก็เพียง “คำราชาศัพท์” ซึ่งต้องท่องจริงๆ เพราะไม่ค่อยได้พบในชีวิตประจำวัน (นอกจากใครที่ชอบดูลิเกหรือละครจักรๆ วงศ์ๆ อาจจะได้เปรียบ เพราะได้เรียนรู้คำราชาศัพท์มากกว่าคนทั่วไป) อย่างไรก็ตาม ถ้าไม่ได้ใช้คำราชาศัพท์อยู่บ่อยๆ ก็จะลืมไปได้ง่ายเหมือนกันใช่ไหมครับ? ดังนั้น ผมจึงขอบอกว่า การท่องจำนั้นจะทำให้จำได้อยู่ชั่วระยะเวลาหนึ่งในส่วนของความทรงจำระยะสั้นเท่านั้น ถ้าไม่ได้ใช้งานบ่อยๆ จนเกิดความเคยชินหรือจนถูกเก็บอยู่ในความทรงจำระยะยาว เราก็จะลืมเลือนไปในที่สุด

ลองนึกย้อนกลับไปสมัยเด็กหรือขณะกำลังศึกษาในมหาวิทยาลัยสิครับ คุณยังจำบทเรียนอะไรที่เคยร่ำเรียนมาได้บ้าง? ยิ่งวิชาที่ไม่ได้นำเนื้อหามาประยุกต์ใช้ในงานปัจจุบัน ยิ่งมักจะเลือนหายไปจากความทรงจำเสมือนว่าเราไม่เคยเรียนวิชานั้นมาก่อน ถ้าลองทบทวนให้ดี คุณอาจพบว่าเป็นเพราะช่วงเวลานั้น เราพยายามท่องจำเพื่อให้สอบผ่านไปเท่านั้น (บางคนก้าวออกจากห้องสอบปุ๊บก็ลืมปั๊บ หรือส่งคืนคุณครูทันทีโดยที่ไม่ต้องทวง ผมก็เคยเป็นครับ) พอไม่ได้ใช้นานๆ จึงลืมเลือนไป

การท่องคำศัพท์ภาษาอังกฤษแบบนกแก้วนกขุนทองจึงอาจจะไม่ใช่วิธีการที่ดีสักเท่าไรนัก เพราะหากไม่ได้นำมาใช้ก็ต้องลืมเลือนไป แล้วจะทำอย่างไรเราจึงจะจำได้แบบไม่ลืม? วิธีการหนึ่งที่ผมขอแนะนำก็คือ คุณต้องนำคำศัพท์ที่ท่องนั้นมาใช้ในชีวิตประจำวัน โดยอาจหัดแต่งประโยคให้ถูกต้อง แต่ในขั้นต้น กรุณาอย่าแต่งประโยคขึ้นเอง เพราะมีโอกาสผิดหลักไวยากรณ์สูงหรืออาจได้รูปประโยคแปลกๆ ที่เกิดจากการแปลมาจากภาษาไทย ซึ่งเป็นประโยคที่เจ้าของภาษาไม่ใช้กัน ดังนั้น ผมแนะนำให้ลอกตัวอย่างประโยคจากดิกชันนารีอังกฤษ – อังกฤษมาเป็นต้นแบบ จากนั้น คุณจึงค่อยๆ แต่งประโยคเลียนแบบด้วยการดัดแปลงคำบางคำในประโยคหรือหาคำประเภทเดียวกัน (เช่น เป็นคำนามเหมือนกัน) มาแทนที่ เช่น วันนี้คุณเรียนคำศัพท์ใหม่ คือ “embarrassed” (อ่านว่า เอ็ม-แบ๊-แรส) เป็นคำคุณศัพท์ (adjective) แปลว่า “อับอาย ขายหน้าหรือหน้าแตก” แล้วลองแต่งประโยคขึ้นใหม่โดยใช้คำนี้สิครับ (ลองแต่งประโยคเอง ก่อนอ่านต่อนะครับ)

ตัวอย่างประโยคในดิคชันนารี
Lori gets embarrassed if we ask her to sing.
ลอรีรู้สึกอาย ตอนที่เราขอให้เธอร้องเพลง
He looked embarrassed when I asked him where he had been.
เขาอายตอนที่ฉันถามเขาว่า เขาไปอยู่ที่ไหนมา
I felt embarrassed about how untidy the house was.
ฉันอายที่บ้านของฉันรกมาก

ลองเทียบประโยคข้างบนกับประโยคที่คุณแต่งขึ้นเองตอนแรกดูสิครับ เป็นอย่างไรบ้าง? แล้วลองทำตามวิธีที่ผมแนะนำข้างต้น คือ การเลียนแบบประโยคในดิกชันนารี จะเห็นว่ามีโอกาสผิดน้อยกว่าประโยคที่แต่งขึ้นเอง เช่น I felt embarrassed when she asked me to sing on the stage. ฉันรู้สึกอาย ตอนที่เธอขอให้ฉันขึ้นไปร้องเพลงบนเวที เป็นต้น

นอกจากนั้น การเรียนรู้คำศัพท์ใหม่ๆ อาจเกิดจากการเดาความหมายจากคำข้างเคียงในสถานการณ์ที่ต่างกัน เช่น คำว่า “กิ๊ก” แรกๆ ยังไม่ค่อยมีใครทราบความหมายและคงไม่มีใครไปเปิดพจนานุกรมดูอย่างแน่นอน (เพราะเปิดไปก็ไม่มีอยู่ดี) แต่เมื่อได้ยินหลายๆ ครั้งในสถานการณ์ที่แตกต่างกัน เราก็จะสามารถเดาได้เองว่า คำนี้มีความหมายประมาณว่า “มากกว่าเพื่อน แต่ไม่ใช่แฟน” (งงไหมครับ? แต่ผมรู้นะว่า คุณรู้ดีว่า “กิ๊ก” หมายความว่าอย่างไร?) ดังนั้น ถ้าอ่านหนังสือภาษาอังกฤษแล้วเจอคำศัพท์ที่ไม่รู้ความหมายคำเดียวกันหลายๆ ครั้ง คุณอาจจะเข้าใจความหมายของคำนั้นได้เองโดยไม่ต้องเปิดดิกชันนารีเลย ลองดูสิครับ

ท้ายนี้ ผมขอฝากไว้ว่า หากต้องการเรียนรู้คำศัพท์จำนวนมากก็ควรจะเปิดโอกาสให้ตนเองได้ใช้ภาษาอังกฤษบ่อยๆ ไม่ว่าจะเป็นการพูด การฟัง การอ่านและการเขียน เพื่อสะสมประสบการณ์ หรือถ้าขยันท่องคำศัพท์ก็ควรจะสังเกตตัวอย่างประโยคในดิคชันนารีประกอบ เพื่อให้สามารถสร้างประโยคที่สละสลวยได้ด้วยตนเอง (โดยเลียนแบบประโยคในดิคชันนารี) อย่าท่องจำเป็นนกแก้วนกขุนทองแบบเก่า เพราะจะไม่สามารถนำไปใช้งานได้อย่างเต็มที่ครับ

Create Date : 04 มิถุนายน 2551 Last Update : 4 มิถุนายน 2551 15:59:36 น. Counter : 2427 Pageviews.		13 comments
Share Tweet