::02::Postcard From Nowhere













::02::
11 มีนาคม 2558
Postcard From Nowhere







ภาพประกอบจาก Internet








ควันกรุ่นลอยขึ้นเหนือถ้วยกาแฟแล้วพลิกม้วนหายวับไปกับแรงลม
ฉันจุ่มช้อนลงไปในถ้วยแล้วหมุนวนหมุนวนอยู่เป็นเวลานาน
มันนานพอที่จะทำให้กระดิ่งลมส่งเสียงลงมาเจรจาด้วย

"เธอจะดื่มกาแฟนั่นก่อนหรือจะอ่านมันก่อน"
กระดิ่งลมเอ่ยขึ้นพร้อมกับทำหน้ามุ่ยชี้ไปทางโปสการ์ดฉบับหนึ่งที่ฉันหยิบมาวางไว้บนโต๊ะ
ฉันหมุนวนช้อนกาแฟในถ้วยไปมาอีกครั้ง ถอนหายใจยาวไปทางโปสการ์ดฉบับนั้น

"เธอคิดว่างัยล่ะ" ฉันเอ่ย
"แล้วแต่เธอนะ มันเป็นโปสการ์ดจากผู้ชายคนนั้นใช่มั้ยล่ะ" กระดิ่งลมถาม
"ใช่" ฉันตอบ
"ถ้าเป็นฉันนะ ฉันจะโยนทิ้ง และถ้าเธอจะไปถามความเห็นของพวกดอกไม้ในร้าน
ฉันคิดว่าพวกกุหลาบก็คงจะคิดแบบเดียวกับฉันเหมือนกัน" กระดิ่งลมแนะ

ลมแรงพัดมาวูบหนึ่ง 
กระดิ่งลมเลิกสนใจในโปสการ์ดแล้วหันไปส่งเสียงกรุ๋งกริ๋งๆๆให้กับสายลมเหล่านั้น
ทิ้งการตัดสินใจที่เหลือไว้ให้ฉันเพียงลำพัง
ฉันยกถ้วยกาแฟขึ้นดื่มแต่สายตายังจับจ้องอยู่ที่โปสการ์ดที่วางนิ่งอยู่ตรงหน้า

อ่าน 
ไม่อ่าน
ทิ้ง
ไม่ทิ้ง

ฉันแอบคิดในใจคนเดียวด้วยกลัวเจ้ากระดิ่งลมจะหันมาให้ความสนใจอีก

นานมากแล้วที่ไม่ได้ข่าวคราวของกันและกันแต่ไม่นานเกินที่จะทำให้ฉันลืม
ก็ไม่ใช่เพราะเจ้าของโปสการ์ดฉบับนั้นหรอกหรือที่ทำให้ฉันต้องหนี
หนีหัวซุกหัวซุนและหอบเอาหัวใจมาแบบกระเซอะกระเซิง
วิ่งหนีความเจ็บปวด วิ่งหนีความผิดหวัง 
หนีทุกอย่างมาไกลจนถึงที่นี่  ที่เมืองชายทะเลแห่งนี้


บางทีเจ้ากระดิ่งลมอาจพูดถูก
ฉันควรทิ้งโปสการ์ดฉบับนั้นไปซะ


ลมแรงพัดมาอีกวูบหนึ่ง
คราวนี้มันพัดแผ่นโปสการ์ดร่วงลงบนพื้น
ข้อความหนึ่งถูกเปิดออก ฉายชัดอยู่บนแผ่นกระดาษสีขาว
ฉันมองเห็นข้อความที่เน้นชัดเพียงข้อความเดียวว่าชัดๆว่า..

"คิดถึง"

ลมแรงยังพัดต่อไปอีก
เหมือนมันหอบพัดเอาหัวใจของฉันติดปีกออกไปด้วย
แค่เพียงคำคำเดียวที่ฉายชัดออกมา
เพียงเท่านั้นก็ทำให้ฉันหลงลืมเส้นทางที่วิ่งหนีผ่านมาทั้งหมดนั้นแล้ว
ฉันปล่อยให้สายลมหอบพัดเอาหัวใจล่องลอยออกไป


หากว่าหัวใจจะได้เดินทางไกลไปจากที่นี่บ้าง
ก็คงจะไม่เป็นไรหรอก
ฉันตัดสินใจเดินไปหยิบโปสการ์ดใบนั้นกลับมา
พลิกอ่านข้อความที่เรียงรายไปมาด้วยลายมือโย้เย้เหล่านั้น

..

แหงนหน้ามองฟ้าในคราวนั้น 
"ฟ้าวันนี้สวยดีนะ" ฉันเอ่ย
"อืมมมทางฝั่งตะวันตกมีสีชมพูเรื่อๆ" เธอตอบ

..

ฉันวางโปสการ์ดฉบับนั้นลงบนโต๊ะ
แล้วยกมือขึ้นปาดน้ำตา

แหงนหน้ามองฟ้าแผ่นเดิม
แต่ต่างกันแค่เพียงสถานที่และเวลา
ข้อความหนึ่งยังคงฉายชัดอยู่ทั่วแผ่นฟ้า

"คิดถึง"










 

Create Date : 05 สิงหาคม 2560
0 comments
Last Update : 5 สิงหาคม 2560 16:48:15 น.
Counter : 1200 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณSai Eeuu, คุณSweet_pills, คุณhaiku, คุณnewyorknurse, คุณภาวิดา คนบ้านป่า


ผีเสื้อยิปซี
Location :
ด า ว บี 6 1 2 * Togo

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 51 คน [?]






I can't go back to yesterday
b e c a u s e
I was a different person then.

♥️
Alice in Wonderland


Group Blog
 
 
สิงหาคม 2560
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
5 สิงหาคม 2560
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add ผีเสื้อยิปซี's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friends


 
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.