จะเปลี่ยนแปลงแก้ไขอย่างไรก็ขอให้อยู่ในกรอบรัฐธรรมนูญ...

ในขณะนี้ ผู้เขียนรู้สึกจะชินกับการชุมนุม และรู้สึกว่ามันคงจะอยู่คู่กับสังคมไทยไปทุกวัน หมายถึงว่าประเทศไทยนับจากนี้ไปจะมีการชุมนุมอยู่ทุกวัน  ซึ่งในที่นี้ก็ไม่ได้บอกว่าการชุมนุมดีหรือไม่ได้ กลับรู้สึกว่า ใครใคร่ชุมนุม ชุมนุมไป ตราบใดที่ยังไม่ออกนอกกรอบรัฐธรรมนูญ เพราะว่า ไม่มีใครห้ามความคิดใครได้ ความคิดและการกระทำใดๆ ย่อม ไม่มีใครผิด ตราบใดที่ยังไม่ทำผิดกฎหมาย การชุมชุมก็เช่นกัน ในมุมที่กลับกัน การชุมนุมที่สร้างสรรค์ กลับจะเป็นผลดีเสียอีก บางทีก็เกิดการปฏิรูปใหม่ๆ และให้ผู้คนในสังคมเกิดจินตนาการที่จะนำข้อเสนอที่ดีๆ มาสู่สังคม

         แต่ต้องเป็นการคิด การกระทำ และหรือชุมนุมที่สร้างสรรค์ สิ่งที่เกิดขึ้น การชุมนุมที่เกิดขึ้นนี้ จะเป็นการคิด การกระทำ และหรือชุมนุมที่สร้างสรรค์, หรือไม่ ย่อมอยู่ที่ผู้ชุมนุม และคนไทยทุกคนจะได้ใช้วิจารณญาณไตร่ตรอง ผู้เขียนเองก็ไม่มีสิทธิ์ไปตัดสิน และก็จะไม่ไปตัดสิน เพราะว่าความจริงที่แท้จริง, เพียงไร ยังไม่รู้ 

        แต่ก็ทำให้ผู้เขียนเกิดความคิดที่มีผู้ที่เคยเสนอไว้นานแล้วก็คือ ระบอบประชาธิปไตยแบบไทยๆนี้ ต้องมาจากการเลือกตั้งโดยตรงเท่านั้น จึงจะแก้ปัญหากลุ่มทุน นายทุนได้ ดังได้เคยเสนอไว้ก่อนหน้านี้ และก็จะตอกย้ำอย่างนี้ต่อไป แต่ก็จะไม่ไปเคร่งเครียดจนเกิดความเครียดว่า ทุกอย่างต้องเป็นไปอย่างที่ผู้เขียนคิด ถ้าไม่เป็นไปอย่างที่ผู้เขียนคิดจะต้องเจ็บปวด จะต้องไปร้องลั่น หรือด่าใครๆว่า ใครที่ไม่เห็นด้วยคือ ไม่รักชาติ คือโง่ หรือ, คือ อะไรทั้งหลายที่จะผุสวาท,ใดๆ ทั้งสิ้น (เพราะผู้เขียนก็ไม่อาจจะประเมินตัวเองได้ว่า รักชาติเกินใคร หรือว่าฉลาดเกินใคร หรือว่าโง่ขนานไหน แค่อยากจะเขียนให้เห็นถึงสภาวะความเป็นจริงเท่าที่จะทำได้) 

        เพราะประเทศชาติ ต้องมีความหลากหลาย แต่ก็ต้องอยู่ภายใต้กรอบกฎหมาย ถ้าในทางการเมืองก็ต้องอยู่ในกรอบกฎหมายรัฐธรรมนูญ แม้แต่แก้รัฐธรรมนูญแบบสุดขั้นตั้งหัวกลับ หรือว่าแก้ทุกมาตราก็ต้องให้แก้ตามกฎหมายรัฐธรรมนูญ ไม่อาจจะใช้อำนาจใดนอกจากนี้มาใช้ได้ 

           แต่ก็อย่างที่กล่าวไว้ ทุกสิ่งทุกอย่างก็ต้องเป็นไปตามมติของมหาชนที่แท้จริง อย่างไรก็ตามผู้เขียนคิดว่า ไม่ว่าการเมืองไทยจะดำเนินไปสู่จุดใดก็ตาม ทุกสิ่งทุกอย่างก็จะเป็นไปตาม, และหรือ ผลที่เกิดขึ้นก็จะเป็น ผลจากจิตวิญญาณมวลรวมของประเทศ นั่นหมายความว่า อะไรจะเกิดขึ้น มันก็เป็นผลสะท้อนออกมาจาก ผลของจิตวิญญาณมวลรวมของประเทศ (ผู้เขียนขอแปลงมาจาก GDP ผลิตผล(ภัณฑ์)มวลรวมของประเทศ ที่วัดผลทางเศรษฐกิจของประเทศ...ในทางการเมืองมันก็วัดผลทางจิตวิญญาณมวลรวมของประเทศได้เช่นกัน) เพราะว่าเป็นสิ่งที่คนส่วนใหญ่ของประเทศได้เลือก ได้ดำเนินไป ได้เป็นอยู่ แต่หากเป็นคนกลุ่มน้อยเป็นผู้กำหนด ก็จะกลายเป็น ผลรวมของจิตวิญญาณมวลรวมของประเทศแบบขืนใจ ซึ่งก็ต้องเป็นไปตามนั้น ในขั้นนี้แล้วก็ต้องอยู่ที่จิตสำนึกของแต่ละคนแต่ละฝ่าย 

           อาจจะงงว่า ผู้เขียนกำลังเขียนถึงเรื่องอะไรกันแน่ ไม่ต้องคิดว่ากำลังเขียนถึงเรื่องอะไร ขอให้คิดไปตามประสบการณ์ ความรู้และการวิเคราะห์ของแต่ละคน เพราะมันไม่มีอะไรผิด ถูกที่, แท้จริง ขอเขียนแค่แบบจำลองที่สามารถจะนำไปใช้วิเคราะห์ในหลายสิ่งหลายอย่างได้ โดยไม่ต้องไปตัดสินว่าอะไรถูกอะไรผิด เพื่อให้ต้องทะเลาะกัน แต่อยากจะให้เป็นแบบจำลองที่ให้ทุกคนตอบในใจของตนเอง แต่ไม่ใช่ตอบในใจของแต่ละฝ่าย 

          อย่างที่กล่าวไว้แล้ว ณ เวลานี้ คงไม่เครียดอะไร ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น จึงอยากจะคิดและนำสิ่งที่เห็น, เป็นไปขณะนี้ให้เป็นความผ่อนคลาย 

          อยากให้ฟังเพลงนี้ ง่ายเกินไป ของ เดอะซัน (โป่ง) ...   แต่ "เธอ" ณ ที่นี้ขออนุมานให้หมายถึง รัฐธรรมนูญหรือคนที่ใช้รัฐธรรมนูญ หรือผู้ร่างรัฐธรรมนูญ หรืออะไรก็ตามแต่จินตนาการของแต่ละคน (หรือจะหมายถึงอะไรก็อยู่ที่จินตนาการ....การตีความที่ถูกต้องที่สร้างสรรค์ก็นับได้ว่าเป็นปราชญ์ แต่การตีความที่ไม่สร้างสรรค์หรือไม่ถูกต้อง ก็แค่งมงาย)

             https://www.youtube.com/watch?v=eKD4o8yGRus

                ซึ่งมันไม่ได้เกี่ยวกับการเมืองแม้แต่น้อย แต่มันอาจจะมีนัยยะ บางอย่างทีอาจจะเป็นคำตอบทางการเมืองได้ ผู้เขียนคิดแบบสนุกๆว่า บางครั้ง กฎ แนวคิด หรือทฤษฏี บางอย่างที่ต่างกันสุดขั้ว ไม่เกี่ยวอะไรกันเลย หาตรรกะอะไรมาเชื่มโยงก็ยังไม่ได้ หรือในทางการศึกษาอาจจะเรียกว่า ศาสตร์คนละศาสตร์กัน แต่บางที่มันอาจจะเป็นแนวคิดให้อีกศาสตร์หนึ่งก็ได้ 

              ขอให้สนุกและมีความสุขกับเสียงเพลงครับ 

             บางคนที่เคยฟังก่อนนี้

             กับฟังในตอนนี้ มันอาจจะแตกต่างกว่าที่เคยฟังก็ได้ 

Create Date : 13 ธันวาคม 2556		0 comments
Last Update : 13 ธันวาคม 2556 15:14:13 น.
Counter : 994 Pageviews.
Share Tweet