บันทึกอักษรกระบี่ : โศกนาฏกรรม “ผู้คนในใต้หล้าไยเป็นเช่นนี้” “เป็นเช่นไร?” “สิ่งที่มันต้องการกระทำ มันไม่อาจกระทำ สิ่งที่มันไม่สมควรทำ มันกลับต้องกระทำ!” “อืมม์...นับเป็นโศกนาฏกรรมของมวลมนุษย์ชนิดหนึ่ง” “ท่านเข้าใจ?” “ใช่ ข้าพเจ้ากลับเข้าใจลึกซึ้งยิ่ง เห็นอกเห็นใจยิ่ง” “ข้าพเจ้าเองก็หาได้ยกเว้น” “ท่าน?” “อืมม์” “ท่านเป็นกระไร?” “ข้าพเจ้าหาได้ต้องการเบี้ยวหนี้ที่ติดค้างท่าน หากแต่ ข้าพเจ้าไม่มีจริง ๆ” “.....”   Create Date : 10 พฤศจิกายน 2549 26 comments Last Update : 10 พฤศจิกายน 2549 19:16:03 น. Counter : 1027 Pageviews. Share Tweet

ท่านศิษย์เหลนที่เคารพ ข้าพเจ้าหาได้ข้ามแบบฟอร์มคำร้องของท่านไม่...ข้าพเจ้าได้ตอบคำขอของท่านผู้ฉายาราวมาจากเกาะมาดากัสการ์แล้ว...เรียนเชิญท่านคลิ๊กกลับไปพินิจพิจารณา... ส่วนค่าที่ข้าพเจ้าเสียเวลาก๊อปชาวบ้านมานั้น ฝากทั่นไว้ก่อน วันดีคืนดี จะขึ้นไปทะยอยเบิก.... พรุ่งนี้ ข้าพเจ้าคงเหนื่อยน่าดู(ว่าจะจัดเก็บข้าวของรก ๆ เสียหน่อย) งานนี้คงโดนแขกวีไอพี บุกถึงกระท่อมซอมซ่อ เร็วกว่าที่ข้าพเจ้าคิดไว้หนึ่งเดือน ทีแรกกะว่า อยู่บ้านหนอนครบปี แล้วค่อยทบทวน ว่ายังสนุกอยู่กับการขีดเขียนหรือไม่ เพราะรู้ดีว่า หนึ่งปี ยาวนานพอที่นาม 'ธุลีดิน' มันจะเกิดมีตัวตนขึ้นมา ซึ้งทำลายความตั้งใจเดิมของฉายานี้(อย่างสิ้นเชิง) แล้วมันก็เป็นตัวตนขึ้นมาในใจข้าพเจ้าจริง ๆ เห็นทีไร คิดว่าเป็นตัวเองทุกที (ฮา) อีกอย่าง ข้าพเจ้าพบความสุขสงบของการอยู่สันโดษแล้ว ไม่คิดหมายเข้าสู่สังคมวุ่นวายอีก ระลึกรู้เสมอว่า ทุกความอบอุ่นของมิตรภาพ ล้วนแฝงไว้ด้วยยาพิษตระกูลถัง ที่ทั้งไร้สี ไร้กลิ่น ไร้รส มาในรูปของ ความขัดแย้ง นินทาว่าร้าย แบ่งพรรคแบ่งพวก อันเป็นปกติธรรม ของสังคมมนุษย์ แหย่องคาพยพเข้าไปเมื่อไร จักต้องวุ่นวนอยู่ในวังวนนี้ไม่จบไม่สิ้น ชีวิตสันโดษ ที่ได้มา ตอบคำถามที่ค้นหายาวนานมากมาย จึงเป็นสิ่งที่ข้าพเจ้าพึงถนอมไว้ ไม่ให้หลุดหายไป ที่ทำได้คือรักษาระยะให้พอดี ที่ชีวิตสันโดษยังสุขสงบ และมิตรถาพอันรื่นรมย์ของสหายนักอ่านเขียนเติบโตแตกกิ่งก้านใบสวยงาม กะว่า ครบปีจะถ่ายรูปกระท่อมโกโรโกโส โชว์เหล่าสหาย (ก่อนที่มันจะพังไปกว่านี้) แต่คงไม่ต้องแล้ว ท่านย่าหนุงฯ สามารถบอกเล่าได้ชัดแจ่มกว่าภาพหลายร้อยพันเท่า ข้าพเจ้าหมดกันพอดีเที่ยวนี้ รู้สึกเหมือนกำลังจะออกอัลบัมนู้ด อย่างไรอย่างนั้น (ฮา) แล้วเจอกัลล์ ใน ย่าหนุงฯ-ธุลีดิน เดอะ เรียลลิตี้โชว์ ออนไลน์ เริ่มแต่เย็นวันอาทิตย์นี้ แน่นอน) ) ) ) ) ) 'ศิษย์หลุนหลานศิษย์เหลนอีกที'   โดย: ธุลีดิน (กระท่อมธุลีดิน ) 10 พฤศจิกายน 2549 19:54:52 น.

ตัวเหม็นมาสวัสดี ระหว่างพักดูหนังอย่างเอาเป็นเอาตาย กระผมก็เข้าไปในห้องหยิบเอา ขุนทอง มาเปิดหน้าคำนำ จริงอย่างท่านว่าขอรับ ขุนทอง เป็นหนังสือที่อยู่ในช่วงที่คณะกรรมการตัดสินเป็นผู้คัดสรรมา ไม่ใชอย่างเดี๋ยวนี้ที่ ผู้เขียน สำนักพิมพ์เป็นผู้ส่งประกวด กระผมไม่ทราบข้อแตกต่าง 1 กับ 2 เพราะเพิ่งอ่านการตัดสินแบบ 1 ก็ครั้งนี้แถมยังไม่จบเสียด้วย ส่วนการตัดสินแบบ 2 ก็มีผ่านตามาไม่มาก มี ช่างสำราญ แผ่นดินอื่น เจ้าหงิญ เวลา คำพิพากษา ประชาธิปไตยบนเส้นขนาน สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าคน แม่น้ำรำลึก ม้าก้านกล้วย แฮ่ๆๆๆ เยอะเนาะ ยกเว้นปีนี่แหละขอรับที่กระผมไม่ได้หยิบความสุขของกระทิมาอ่าน แถมยังไม่มีความคิดจะอ่าน แฮ่ๆๆๆๆ เรื่องที่เชียร์ไม่เข้าวินน่ะขอรับ แต่ก็ยังไม่เห็นข้อดีข้อด้อยของทั้ง 1 และ 2 จึงไม่สามารถ ตรรกวิพากษ์ ประเด็นกับท่านได้ขอรับ เข้ามาอ่านไปแล้วรอบนึง พยายามนึกว่าจะเขียนตอบท่านอย่างไรดี แต่ด้วยไม่มีข้อมูลมากพอเลยไม่สามารถตอบประเด็นได้ ซึ่งหากจะตอบไปก็ไม่ชัดเจน สมบูรณ์ แต่อย่างหนึ่งขอรับ อย่างไรเสีย ซีไรท์ก็ยังมีคณะกรรมการเป็นผู้ตัดสิน ซึ่งกระผมเชื่อว่าท่านเหล่านั้นน่าจะใช้ได้ (ตามความรู้สึกจากการอ่านประเภทที่ 2) ที่ได้อ่านผ่านสายตา ก็ดูจะไม่ขี้ริ้วนะขอรับ แต่หากวันใด การตัดสินรางวัลซีไรท์กระทำโดยการวัดผลคะแนนจาก sms ขึ้นมาแล้วละก็ คงจะบอกศาลากันได้แล้วล่ะขอรับ จริงไหมขอรับ เดี๋ยวนี้ราคาหนังสือแต่ละเล่มแพงมากขอรับ ตั้งงบไว้ห้าร้อยบาท ได้มาไม่เกินสามเล่ม นับว่าโหดมาก สำหรับคนอย่างกระผม ฉะนั้นการการันตีไว้บนปกก็เป็นการให้คนอ่านไม่เสี่ยงเสียดายเงินหลังจากซื้อไป กระผมเคยซื้อรวมเรื่องสั้นของดาราคนนึง เธอเป็นดาราที่ผันตัวเองมาเป็นนักเล่านิทานหรืออะไรสักอย่างกระผมจำไม่ได้ หน้าปกสวยดีไซน์แจ๋ว แต่พออ่านไปแล้วรู้สึก เสียดายมาก (นั่นเป็นความรู้สึกจากกระผมคนเดียวนะขอรับ) การเลือกซื้อหนังสือดีๆสักเล่ม มันไม่ใช่ซื้อหวยนี่ขอรับ จะได้เก็งว่ามันน่าจะดี จะไปขออ่านก่อนก็ไม่ได้ การเลือกซื้อหนังสือของกระผมแต่ละที จำเป็นต้องมีข้อมูล ก่อนซื้อ และถ้ามีรางวัลติดปลายนวมมาด้วย ก็คิดว่าน่าจะประหยัดเวลาในการตัดสินใจ ทั้งหมดทั้งมวลอาจเป็นเพราะว่ากระผมยังไม่เคยอกหักจากซีไรท์ที่เคยอ่านมากกว่าขอรับ ไม่รู้ถ้าอกหักขึ้นมา จะเชื่อน้ำยาที่ไหนได้ แฮ่ๆๆๆๆ สองทุ่มนิดหน่อยแล้ว ยังไม่ได้อาบน้ำเลย ตัวเหม็นขออำลาขอรับ   โดย: ไอซ์ IP: 222.123.18.145 10 พฤศจิกายน 2549 20:10:10 น.

ขอบพระคุณขอรับท่านตัวเหม็น ทำให้ข้าพเจ้าได้สะกิดใจ เกือบหลุดออกนอกลู่ (โดยไม่เจตนาเสียแล้วสิ) พรุ่งนี้จะระมัดระวังกว่านี้ ท่านดูหนังเรื่องอะไรบ้าง ขยับขยายให้ฟังหน่อยเป็นไร? เอามาแลกกันดูไหม? ข้าพเจ้ามีติดกระต๊อบอยู่สองสามเรื่อง ตั้งแต่ ตัดงบซื้อหนังสือ ซื้อหนัง ข้าพเจ้ารู้สึก แขนขาพิการพิกล !! หากสนใจ ข้าพเจ้าจะไล่เรียงรายการให้ท่านเลือก จะได้ฝากย่าหนุงฯขึ้นไปให้ อ่า...ทั้งหมดยังพอไหว แต่ 'ทั้งมวน' ก็ยังดีกว่า 'ทั้งซอง' นะท่าน ท่านว่าไหม? อิ อิ อิ 'ตัวหอมสุดจะทน'   โดย: ธุลีดิน IP: 203.146.63.187 10 พฤศจิกายน 2549 21:44:16 น.

"ตัวตายทุกอย่างจบ ลาภ ยศ ชื่อเสียง มีไว้ไยกัน?" (โกวเล้ง) ฟังว่าท่านผู้เฒ่าสละแล้วซึ่งสังคมวุ่นวาย ดุจสลัดเสลดหวานออกจากปลายลิ้น ผู้เยาว์ก็ได้แต่นับถือ อัลแบร์ กามูส์ ปราชญ์หน่อเนื้อแอลจีเรียชาวฝรั่งเศษ ผู้เขียนนวนิยายปรัชญาเล่มเล็กทว่าแฝงความหมายยิ่งใหญ่เรื่อง "The Out Sider" กล่าวไว้ว่า "คนเรานั้นไม่ต้องการอะไรมากหรอก แค่ได้รักใครสักคนอย่างจริงใจ ได้ทำในสิ่งที่ตัวเองรักอย่างมีความสุข อยู่อาศัยในสถานที่ที่อากาศปลอดโปร่ง และพ้นจากความทะเยอทะยาน เพียงเท่านี้ ชีวิตก็มีความสุขแล้ว" มันมิใช่แค่วาทกรรมบทนี้ ที่เหล่าราชบัณฑิตสวีเดนประคองรางวัลโนเบลไปประเคนให้เขาเมื่อปี 1957 แต่เพราะเขาผู้นี้ได้สร้างวรรณกรรมที่ตีแผ่ชีวิต และคุ้มค่าเวลาอ่านอีกนับสิบเล่ม ฟังว่าท่านเถ้าฯ ก็ใช้ชีวิตในลักษณะเดียวกันดังว่านั้น จึงได้แต่ดีใจด้วย ที่ท่านมองเห็นความจริงของชีวิต ผู้เยาว์ได้แต่อยากและหวังว่า จะสามารถดำเนินเดินตามทางของท่านบ้าง กระท่อมโกโรโกโสหากผู้อยู่อาศัยในนั้นมีความสุข มันก็คือสุข คฤหาสน์ใหญ่โตหรูหราหากผู้อยู่อาศัยมีทุกข์ มันก็คือทุกข์ ดอกบัวอันบริสุทธิ์ล้วนเกิดมาจากตมเลน ไม่แน่ว่ากระท่อมซ่อมซ่อ จะซุกซ่อนจอมปราชญ์เอาไว้ก็ได้ จอมปราชญ์??? ใช่! ใครจะว่ายังไงก็ช่าง แต่สำหรับข้าพเจ้า คนผู้หนึ่งแม้ทำตัวของมันเองให้มีความสงบสุขไม่ได้ มันจะชื่อว่าเป็นคนฉลาดได้ยังไง!!! (เอาเต๋าไปเป็นกับแกล้มอีกบท) "หากท่านรู้จักพอ ถอนตัวในเวลาเหมาะสม ท่านจะมีชีวิตอยู่ยาวนาน...นี่คือวิถีแห่งสวรรค์" ฝากกราบขอขมาลาโทษต่อท่านย่าด้วยนะครับ   โดย: สวรรค์เสก IP: 82.36.153.97 10 พฤศจิกายน 2549 22:02:22 น.

ทิวาสวัสดิ์ค่ะ สองพี่ ได้บรรจงอ่านบันทึกโศกนาฏกรรม อีกทั้งถ้อยความของสองพี่แล้ว ทำให้เข้าใจกระจ่างชัดว่าความรู้ด้านอักษรของข้าพเจ้านั้น แค่หางอึ่งอ่าง อย่ากระนั้นเลยจักขอพากเพียรเขียนอ่าน ให้รู้แจ้งก่อนสักศตวรรษ จึงพัฒนาตามสองพี่ต่อไป ได้เวลาดื่มฝันคืนจันทร์เสี้ยวแล้ว ขอลา ราตรีสวัสดิ์ ฝันดีจ้า   โดย: บุหงามลาซอ 10 พฤศจิกายน 2549 22:51:11 น.

โอ้...สามพี่แล้วนี่ มัวเปิดหน้าจอตะลึงพรึงเพริดกับตัวอักษร จึงใช้เวลาเสียนาน ความเชื่องช้าหนอ ความเชื่องช้า   โดย: บุหงามลาซอ 10 พฤศจิกายน 2549 22:55:52 น.

" ข้ารู้ว่าท่านไม่เบี้ยวแน่ ท่านบอกว่าท่านไม่มี อันนั้นข้าเข้าใจ ข้าก็อย่าจะบอกท่านให้เข้าว่า ตอนนี้ข้าก็ไม่มีเยี่ยงท่านเช่นกัน ท่านคงรู้จักนะ คำว่า [u]แกลบ[/u] "   โดย: merf1970 IP: 124.120.6.32 10 พฤศจิกายน 2549 23:50:50 น.

เห็นความเห็นของท่านสวรรค์เสกมาหลายครา รู้สึกน้อมคาระดีแท้นะท่าน เมื่อวานกระผมดูหนังไป 5 เรื่อง 1.หนังผีญี่ปุ่นที่คุณแม่น้องอีฟบังคับให้ดูเป็นเพื่อน 2. X-men 3.Superman return 4.Sad Movie 5.Munic ดูครานี้ให้ความรู้สึกเหมือนดูพลทหารไรอันยังไงชอบกลนะท่าน คราวก่อนนั้นเพื่อนยกกองดีวีดี มาให้ดูตั้งนึง ดูเป็นเดือนๆยังไม่หมดเลยท่าน ได้กลับมาดู มิสเตอร์ ทรูแมน โชว์ อีกครั้ง ความประทับยังอิ่มเอมไม่รู้แล้ว ได้ดูมารีน่า หญิงสาวผู้อาภัพบนเกาะชิชิลี ได้ดูหนังตลกๆที่ขำไม่ออกของ โรเบโต้ เบเนยี ใน ไลฟ์ อีส บิวติฟูล เรื่องนี้เป็นสุดยอดหนังในดวงใจอีกเรื่อง ท่านอย่าแปลกใจนะขอรับที่ทำไมกระผมไม่พูดถึงสี่ห้าเรื่องที่ตั้งตาดูมาเมื่อวาน เพราะมันก็ดีในระดับฮอลลีวู้ด แต่ไม่ดีจนถึงขนาดให้เอามาพูดถึง แฮ่ๆๆๆหากท่านจะเมตตาโปรดลิสต์รายชื่อหนังสต็อกให้กระผมก็จะขอบคุณมากๆขอรับ หากต้องตาต้องใจจะขอความกรุณาฝากท่านย่ามาก็จะเยี่ยมยอด ดูเสร็จเมื่อไรกระผมจะส่งคืนให้โดยด่วนขอรับ ทีนี้เรามาว่ากันถึง 'วิธีการ' แน่นอนขอรับว่าการคัดสสรเพื่อมอบรางวัลเป็นเรื่องที่พึงกระทำ และแน่นอนว่าย่อมไม่มีข้อใดแย้งได้ว่านี่เป็นเรื่องอันไม่สมควร เพราะทางที่จะมองเห็นความไม่เหมาะสมนั้นไม่มีเลยขอรับ แต่หากมองในมุมของการส่งเข้าประกวด กระมองเห็นข้อดีของมันอยู่อย่าง ว่า มันจะได้วรรณกรรมที่หลากหลาย กว้างขวาง และครอบคลุม ขอรับ และการที่เปลี่ยนมาใช้วิธีนี้ก็อาจจะเพียงเพื่อให้คณะกรรมการตัดสินให้พินิจพิจารณา วรรณกรรมที่อาจหลงหูหลงตาไปก็อาจจะเป็นไปได้ ซึ่งกระผมก็สามารถรู้ได้เลยว่า ความผ่องแผ่วนั้นจะยังมีอยู่ในกระบวนการตัดสินอยู่ไหม เพราะสนพ.ที่ส่งเข้าประกวดดูเหมือนจะยักษ์ใหญ่น่าดู แต่ก็อย่างที่บอกอ่ะครับว่า กระผมยังไม่รู้สึกอกหักจากซีไรท์สักครั้ง เท่าที่ได้อ่านมา หรือเป็นเพราะกระผมยังตีโร่กลมๆหน้าปกยังไม่ออกก็ไม่รู้แน่นะขอรับ จะมีก็เพียงความรู้สึก อย่างเช่น การประกาศ 10 เรื่องเข้ารอบสุดท้าย กระผมไม่ได้ตามอ่านจนหมดทุกเล่มนะขอรับ แต่ก็มีบ้างเหมือนกันที่รู้สึกเล่มนั้นน่าจะได้ ทำไมไม่ได้ จะชวนออกนอกเรื่องอีกแล้ว ประเด็นมันก็วกกลับมาตรงที่ คณะกรรมการตัดสินอ่ะขอรับ ว่าคนส่วนใหญ่ยอมรับได้ไหม นั่นจะนอกประเด็นอีกแล้ว ทำไมมันให้นึกถึงแต่เรื่องนี้นะขอรับ การประชันขันแข่งมันก็มีข้อดีของมันนะขอรับ กระผมมองเห็นว่า คนทำงานก็จะพัฒนางานของตนให้มีคุณภาพเพียงพอที่จะได้รับรางวัล กระผมเชื่อว่าคนเขียนหนังสือคงเขียนเพื่อตัวเองมากกว่าเพื่อรางวัลขอรับ แม้งานวรรณกรรมจะมีน้อยแต่มันก็ยังมี เรายังมีคนมีมุ่งมั่นทำงาน ศิลปะมันจะยังคงเป็นศิลปะอยู่เสมอขอรับ และผู้ที่ชื่นชมงานศิลปะ จะไม่ทำให้มันแปดเปื้อน ผมกล่าวในทัศนะของคนเขียนนะขอรับ ไม่รู้สิขอรับ กระผมยังมองอย่างหลังในแง่ดีอยู่อ่ะครับ และอย่างน้อยการที่คนเลือกอ่านซีไรท์ก็เป็นการกระตุ้นให้คนกลับมาอ่านวรรณกรรมบ้าง ไม่ใช่อ่านแต่อะไรก็ไม่รู้ หนังสือแฉ หนังสือแอบด่า ถ้าหนังสือเหล่านี้ได้ซีไรท์ ซีขอรับ แฮ่ๆๆๆ ท่านขอรับสายโด่งแล้ว กระผมขอตัวไปหม่ำก่อนนะขอรับ อาจจะตอบผิดเพี้ยนไม่เข้าประเด็นเท่า โปรดอภัยขอรับ คารวะ ไอซ์   โดย: ไอซ์ (parchya ) 11 พฤศจิกายน 2549 10:45:51 น.

ศิษย์ทวดขอรับ วันนี้ผมแอบอู้งานเข้าร้านเน็ต เนื่องเพราะเมื่อตะกี้ได้รับโทรศัพท์จากท่านศิษย์ย่า ท่านเจื้อยแจ้ววานผมบอกข่าวท่านว่า พรุ่งนี้(อาทิตย์ที่ 12 ) ท่านศิษย์ย่าจะเดินทางไปถึงสถานีขนส่งจังหวัดพัทลุง ในเวลาประมาณ 12.00 น. - 13.30. บังเอิญผมลืมเวลาที่แน่นอน ทั้งๆที่เมื่อกี้เพิ่งวางหู แหะๆ แค่นี้นะครับ ตอนนี้ผมอยู่ห่างจากบริษัทประมาณ 1 ชั่วโมง(วัดตามระยะเวลาแล่นรถในกรุงเทพฯ) ปล. ผมเพิ่งรู้ว่าเด็กนัดเรียนสมัยนี้เขามีเวลาเข้าร้านเกมในช่วงบ่าย   โดย: ศิษย์เหลน IP: 58.10.33.186 11 พฤศจิกายน 2549 13:22:29 น.

อย่าลืมนะครับ ไปล่ะ   โดย: ศิษย์เหลน IP: 58.10.33.186 11 พฤศจิกายน 2549 13:46:46 น.

โดย: ป.ม.ก. IP: 124.120.96.65 11 พฤศจิกายน 2549 14:41:49 น.

มันไม่ไช่การขอแบ่งแยกดินแดน! ยิ่งไม่ใช่การทำตัวเป็นเจ้าของกระทู้!! อาจจะใช่ว่ามันคือการแทรกแซงกิจการภายใน!!! หากแต่ว่าข้าพเจ้าถูกกล่าวถึง จึงต้องขอใช้เนื้อที่ของท่านเถ้าฯ กล่าวอันใดกับบุคคลเหล่านั้นบ้าง...หวังว่าท่านพี่คงเข้าใจ และให้อภัยต่อข้าผู้น้อย ท่านบุหงาฯ : คำว่า "ท่านพี่" ที่ท่านว่ามานั้น ข้าพเจ้าไม่ขอรับไว้--ได้ไหม? ตัวข้าพเจ้าเองยอมรับว่า ยังเป็นดักแด้น้อยที่กำลังฟักตัวอยู่ในกระด้ง วันๆ เอาแต่เคี้ยวเอื้องตัวหนังสือ แอบจำแอบฉกชาวบ้านเขาไปเรื่อย ยังไม่ได้ออกมาจากใยไหมอย่างแท้จริง ว่าไปแล้วข้าพเจ้ายังเป็นเด็กอ่อน ยังไม่เกิดบนถนนนักฆ่า ล่าอักษรเสียด้วยซ้ำ คำว่าท่านพี่ที่ท่านเรียกจึงกระดากพิกล (ยกตำแหน่งนี้ให้เฉพาะท่านเถ้าฯ กับท่านไอซ์ สองคนก็พอ--ดีไหม?) แต่หากว่าท่านหมายถึง การได้มีร่างกาย พอได้หายใจเล่นไปวันๆ เหมือนชาวบ้านเขาละก้อ ลมหายใจอันร่านทุรนจากใจอันเร่าร้อนดวงนี้ มีมาแล้วบนโลกประมาณยี่สิบปีปลาย ถ้าท่านหมายถึงแง่นี้ละก้อ ข้าพเจ้าก็ยินดีที่จะมีน้องกับเขาบ้าง--ได้ไหม? ท่านไอซ์ : โอ๊ โอ๋ ท่านพี่ที่เคารพ ที่น่าคารวะหาใช่ข้าพเจ้าไม่ วรรคแรกนั้นก็อย่างที่บอก เป็นภูมิปัญญาอันออกมาจากหัวสมองของมังกรโบราณ "โกวเล้ง" ท่านผู้นี้ก็แปลกคน ฟังว่าดวงใจอันว้าเหว่ของท่าน อาบชุ่มอยู่ด้วยน้ำเมาเป็นอาจิณ แต่คราใดที่ได้นั่งลงสะบัดปลายปากกา ช่างลึกซึ้งและแหลมคม ดั่งว่าจะกรีดคว้านลงไปถึงก้นบึ้งของวิญญาณ--นับถือ ข้าพเจ้าได้แต่นับถือท่านเช่นกัน วรรคที่สองก็อย่างที่บอก เป็นของ อัลแบร์ กามูส์ ปราชญ์ผู้ถือกำเนิดมาจากครอบครัวที่แสนยากไร้ในประเทศอัลจีเรีย ครั้นพอประเทศตกเป็นขี้ข้าของฝรั่งเศษ ท่านผู้นี้จึงอพยพหนีเข้าฝรั่งเศษ ผ่านการต่อสู้ดิ้นรนอย่างที่ควรจะดิ้น--และรน ศึกษาเล่าเรียนจนพอมีวิชาหนังสือพิมพ์และปรัชญาติดตัว จึงสมัครเข้าทำงานหนังสือพิมพ์และเขียนหนังสือของตัวเองไปด้วย หลายปีผ่าน จากเสือน้อยก็กลายเป็นเสือใหญ่ฉกาจ ที่มีเขี้ยวเล็บแหลมคมฉกรรจ์ ว่ากันว่าหากท่านผู้นี้หยิบแง่มุมไหนของชีวิตขึ้นมาพูด คนฝรั่งเศษต้องฟัง ไม่เว้นแม้แต่เพื่อนรัก ฌอง ปอล ชาร์ต ปราชญ์ผู้ขากรางวัลโนเบลทิ้ง ก็ต้องเอียงหูสดับ มันเป็นเรื่องเศร้าที่เขาจากไปก่อนวัยอันควร--และก่อนหน้านั้นที่ทั้งคู่แตกคอกันด้วยปัญหาละเอียดอ่อนว่าด้วยสองประเทศ วรรคที่สาม ปรัชญาว่าด้วยความสุข-ทุกข์ และดอกบัว นั่นน่าจะเป็นเศษเสี้ยวแห่งพระปัญญาของมหามุนี ผู้รู้แจ้ง-เจนจบต่อชีวิต ข้าพเจ้าไม่เชื่อว่ามันผู้ใดหรือใครก็ตามจะเจอความสุขที่แท้จริง หากไม่ศึกษาและสดับคำของพระบรมครู แม้บางคนอาจไม่ฟัง ไม่เคยอ่าน-รึอ่านไม่ออก แต่หากมันใช้ชีวิตอย่างพอเพียงด้วยความพอ เหมือนท่านเถ้า-(จริง)รึเปล่า??? ซึ่งถือว่าใช่คำสอนแม้มันจะไม่รู้จักก็ตาม มันสมควรมีความสุข วรรคสุดท้าย ถ้าเอากันแค่ความสงบสุขของชีวิตระดับศีลธรรม เต๋าของเล่าจื๊อก็ดีไม่น้อยเลยละครับ สี่ท่านเหล่านี้ต่างหากที่ผมแอบจิ๊กปัญญาท่านมาใช้ โปรดคารวะให้ถูกคน ท่านเถ้าธุลีดินขอรับ : ต้อนรับขับสู้ท่านย่าอย่าให้ขาดตกบกพร่อง จนเสื่อมเสียชื่อเสียงมาถึงหลานศิษย์อย่างผมเชียวนะครับ น้ำใสๆ จากชายคา ที่หอมกลิ่นตับหญ้าผมว่าท่านคงไม่เคยดื่ม คั่วกลิ้งนั่นปะไร หนักพริกหนักขมิ้นเข้าไว้ ไล่หวัดดีนัก เอาให้น้ำมูกไหลเหงื่อไคลย้อย ปั๊ดโธ่! พี่เอ๊ย! ข้าวยำน้ำบูดูรสเด็ด เอาให้ท่านย่าหูตาสว่างไสว สติปัญญาเรื่องโรจน์ มองเห็นโลกใบนี้โสภาน่าอยู่ไปเลยเป็นไร   โดย: สวรรค์เสก IP: 82.36.153.97 11 พฤศจิกายน 2549 16:11:08 น.

ฝรั่งเศษ -- ฝรั่งเศส ด้วยคารวะ .. ขอรับ -o- ' รักษาระยะให้พอดี ' ' อืมส์..ข้าพเจ้าเข้าใจ ' ' ท่านเข้าใจ? ' ' ใช่! ข้าพเจ้า เข้าไปที่ใจท่านแล้ว ' ' ข้าพเจ้า กลับยังไม่เข้าใจ ' ' ข้าพเจ้า เศร้าใจที่ท่านยังไม่เข้าใจ ' ' เช่นนั้น ข้าพเจ้า ควรทำเช่นไร? ' ' จ่ายหนี้สิน ให้ ข้าพเจ้า แล้วท่านจะเข้าใจหมดสิ้น ' ' ? ' คารวะท่านเจ้าของ กระท่อมดิน .. ขอรับ   โดย: ข้าพเจ้าเอง IP: 61.7.182.246 11 พฤศจิกายน 2549 17:05:54 น.

ช่วงนี้ ทั้งชีวิต ทั้งหัวใจ วุ่นวายเหลือเกินครับ แต่ก็พอมีเวลา แวะมาเยี่ยมทักทายครับ หวังว่า ท่าน คงสบายดี   โดย: ทรงทอม IP: 124.121.18.161 11 พฤศจิกายน 2549 17:22:33 น.

มาเยี่ยมเยียนค่ะ เจ้าของกระท่อมไปหาฟืนอยู่หรือเปล่าคะ   โดย: แซนด์ซี 11 พฤศจิกายน 2549 20:14:20 น.

ฝรั่งเศษ--ฝรั่งเศส ท่าน "ข้าพเจ้าเอง" ขอรับ ด้วยความขอบคุณอย่างจริงใจ ที่ทักท้วงบอกกล่าว ขอบคุณอีกครัง จาก "เศษฝรั่ง"   โดย: สวรรค์เสก IP: 82.36.153.97 11 พฤศจิกายน 2549 20:14:37 น.

ท่านศิษย์เหลนที่เคารพ รับทราบขอรับ พรุ่งนี้จะโผล่ไปบ.ข.ส.พัทลุง ระหว่างเที่ยง ถึง บ่ายโมงครึ่ง อิ อิ อิ ท่านสอสอที่นับถือ : ท่านล่ะก็ น้องเค้าเรียกพี่ ก็ดีแล้ว กระเช้า 'ปรัชญาวาทะ' ที่ท่านนำมาฝาก ธรรมดาเสียที่ไหน ข้าพเจ้าเอง แปะหลัก สี่ข้อ แห่งสุขชีวิต ของกามูส์ ไว้ที่ผนังใจมานาน เพิ่งได้รับทราบจากท่านนี่เองว่า อยู่ใน The Out Sider คงต้องหามาอ่านบ้าง (สักวัน) อีกทั้ง กับแกล้ม เต๋า-เต็ก-เก็ง ยิ่งไม่ธรรมดา "..ถอนตัวในเวลาเหมาะสม...." ผู้ใดเล่ายินยอมพบเวลาที่ว่า ถึงตอนนี้ แม้ท่านจะถ่อมตัว เป็นผู้น้อย เยาว์วัย แต่วาจาท่าน ดุจดัง 'เมธีผ่านโลก' ไปแล้ว พวกเขาเหล่านั้น น่าจะ เจ็ดสิบ แปดสิบปี อะไรประมาณนั้นล่ะท่าน หุ หุ หุ เรื่องต้อนรับขับสู้ท่านย่าหนุงฯ ขอท่านวางใจ ข้าพเจ้าอยู่อย่างไร ท่านย่าหนุงฯ อยู่อย่างนั้น กินอย่างไร กินอย่างนั้นล่ะขอรับ เขาเรียกว่า กระท่อมสะเตย์ อิ อิ อิ ข้าวยำ - คั่วกลิ้ง หรือ ? ได้เลย !! OOO ท่านป๋า ขอบพระคุณข้อความ-ข้อคิด ของท่าน ขอบคุณเลยไปถึง งานสร้างสรรค์เปี่ยมคุณูปการต่อเรา ๆ ชิ้นล่าของท่าน ขอบคุณหลายขอรับ OOO ท่าน ป.ม.ก. ชื่อท่านย่อมาจากอะไรขอรับ ?? (ถามได้เปล่า?) OOO ท่านข้าพเจ้าเอง ที่เคารพ : จ่ายหนี้ให้ท่าน ข้าพเจ้าคงไม่มีปัญญา ด้วยติดค้างท่านมากมายนัก วันเวลาเหล่านั้นข้าพเจ้าไม่มีวันลืม ตอนนี้ทำได้แค่ ทดแทนคืนวันที่ดีด้วย งานเขียนที่ยังไม่นับเป็นงานเขียนอันใด อาทิตย์ละครั้ง อย่างศิษย์น้องที่มาคารวะไม่ยอมขาด และจะคอยกวนมือ กวน teen ท่านไปเรื่อย ๆ โทษฐานเป็นเจ้าหนี้ขอรับ ขอบพระคุณสำหรับ แก้คำผิด!! คารวะท่านเสมอ OOO สหายทิน : เดี๋ยวไปเยี่ยม OOO สหายท่านแจงด้วยขอรับ!! คารวะ   โดย: ธุลีดิน IP: 203.146.63.187 11 พฤศจิกายน 2549 20:15:33 น.

ไม่ได้ไปเยี่ยมแม่พลอยเสียหลายวัน...   โดย: ธุลีดิน IP: 203.146.63.187 11 พฤศจิกายน 2549 20:20:10 น.

ท่านศิษย์เหลนที่เคารพ ถ่ายมาแค่สามสี่รูปเองท่าน (หนักไม่ทางนั่งโม้) เอาไว้รวมกับพรุ่งนี้ แล้วจะโพสท์ทีเดียว ขออภัยด้วยขอรับ พรุ่งนี้แก้มือ !!   โดย: ธุลีดิน IP: 203.146.63.187 12 พฤศจิกายน 2549 22:39:23 น.

... " อ้า..การเป็นหนี้นับเป็นโศกนาฏกรรมชนิดหนึ่งจริง " " เป็นเช่นนั้นจริง " " หากแต่หนี้ทางกายภายนอก แม้ไม่ตายกลับหามาใช้ได้" " หนี้ภายในเล่าเป็นเช่นใด " " หนี้ภายในกลับมีหนี้ใจ กับหนี้รัก " "โอ้ หนี้รัก อย่างหลังนับว่าเป็นโศกนาฏกรรมยิ่ง" ...   โดย: (...) IP: 124.120.99.253 13 พฤศจิกายน 2549 13:29:45 น.

แวะมาเยี่ยมหลังจากห่างหายไปนานขอรับท่าน นี่ก็ว่าจนอนแล้ว เลยแวะมาบอกกู๊ดไนท์นะจ๊ะ เอ๊ย นะครับ อิอิ   โดย: ยางมะตอยสีชมพู (ยางมะตอยสีชมพู ) 14 พฤศจิกายน 2549 3:08:12 น.

ทุกท่านขอรับ ข้าพเจ้าขอประทานโทษที่เงียบหายไป ส่งท่านย่ากลับแล้ว ด้วยความอาวรณ์ยิ่ง (รถทัวร์มันไม่ยอมให้อาลัย ไม่เหมือนรถไฟแฮะ!) ป่านนี้ ท่านคงกำลังใกล้ถึงชาเล่ท์แสนแพงอันเป็นที่พำนักแล้วล่ะขอรับ สหายมาเยือนทำเอากระท่อมน้อยสดใสมีชีวิตชีวา พอสหายลับตา กระท่อมว่างเปล่าพิกล อีกสักวันสองวัน ใจปรับเข้าหาความเคยชินเดิม ๆ ตัวหนังสือคงได้ออกเดินทาง....ดังเดิม!! คารวะ   โดย: ธุลีดิน IP: 203.146.63.187 14 พฤศจิกายน 2549 20:32:33 น.

ตัวหนังสือเดินทาง ตนแม่นางสัญจร ตัวสหายคลายร้อน ตัวตนสั่นคลอน .. อาวรณ์ไกล -o- เหลือ ๒ ราตรี เดี๋ยวมีดี ให้ชม .. ด้วยคาราวาน ขอรับ   โดย: ข้าพเจ้าเอง IP: 222.123.120.150 14 พฤศจิกายน 2549 23:17:29 น.

ทางใต้...เข้าหน้าฝนหนัก ดูแลตัวเองด้วยค่ะท่าน มายิ้มให้นะ   โดย: นานี่ IP: 124.121.21.6 15 พฤศจิกายน 2549 7:31:14 น.

ท้องร้องสวัสดิ์เจ้าค่ะท่านธุลีดิน เช้านี้ลืมตาตื่น ถามตัวเอง "อยู่ที่ไหนกันหว่า?" ตะลอนๆ สาดน้ำหมากกระจายไปทั่วภาคเหนือและภาคใต้จนชักงงๆ ได้รับความอาวรณ์จากท่านแล้ว ทำให้ข้าพเจ้ารู้สึกผิดจริงๆ ท่านปลีกตัวจากสังคม ใช้ชีวิตสงบๆ อยู่ตามลำพัง ข้าพเจ้าดันทะลึ่ง บุกไปเยือนท่านถึงกระท่อม ส่งเสียงเจื้อยแจ้วทั้งวัน พอจากลา ... ทำเอากระท่อมท่านถึงกับเงียบเหงาไปชั่วพริบตา ข้าพเจ้าขออภัยจริงๆ วันนี้ชีวิตท่านคงได้กลับเป็นปรกติสุขเหมือนเดิมเสียที... แค่นี้ก่อนนะท่าน ข้าพเจ้าหิวข้าว หาอะไรกินดีกว่า ธุระปะปังอีกจิปาถะให้รอสะสาง รอรูปกระท่อมธุลีดินอยู่นะเจ้าคะ ส่งมาด่วน ตั้งใจจะเขียนบันทึกการเดินทางบ่ายนี้ ไปละ หิวมากๆ เมื่อวานระหว่างยืนรอรถเมล์ที่สายใต้เพื่อกลับชาเล่ต์สุดหรู ข้าพเจ้าแวะซื้อปีกไก่ ตับไก่ ข้าวเหนียว กะจะเอาไว้ทานตอนกลับถึงบ้าน ปรากฏว่ารถเมล์ไม่มาสักที เลยยืนโซ้ยมันอยู่ตรงนั้น (ข้าพเจ้าซกมกจริงๆ เจ้าค่ะ แต่ท่านคงไม่แปลกใจแล้ว ฮ่า ฮ่า) ยืนกินได้สักพัก เจ้าตูบจรจัดก็มายืนมองตาละห้อย หญิงชราใจดีอย่างข้าพเจ้าจะอดใจอย่างไรไหว หมาหนึ่งคำ คนหนึ่งคำ จนไม่เหลือแม้แต่กระดูกไก่ ไปจริงๆ ละ ท้องร้องโครกครากแล้ว   โดย: หนุงหนิง IP: 203.113.34.8 15 พฤศจิกายน 2549 8:23:00 น.

ท่าน(hab) ดีใจที่ท่านยังอยู่แถวนี้ ท่านยางฯ หวังว่ายังสดชื่นรื่นรมย์ ท่านข้าพเจ้าเอง เดี๋ยวจะคอยชมเรื่องดี ๆ แม่นางนานี่ ท่านก็เช่นกัลล์ แม่ย่าหนุงฯส่งรูปไปแล้วจ้า!!! เอาล่ะ ข้าพเจ้าจะนอนกลางวัลล์ อะ อะ อะ   โดย: ธุลีดิน (กระท่อมธุลีดิน ) 15 พฤศจิกายน 2549 14:16:34 น.