My hut. My hut 'บ้าน' สำหรับข้าพเจ้า คือ ร่างกาย ที่จิตใจใช้อาศัย ส่วนกระต๊อบเล็ก ๆ เป็นที่หลับนอน หลบไอแดด ลม ฝน ข้าวของทุกชิ้นมีไว้เพื่อใช้งาน ไม่มีทรัพย์สินส่วนเกิน เล็ก ๆ ง่าย ๆ หลับเต็มตื่น... ปัดกวาดง่ายดาย... อากาศถ่ายเทสะดวก... ไร้ทรัพย์สินที่ต้องคอยพะวงรักษา... ไม่ปิดกั้นชีวิตแยกห่างจาก 'ธรรมชาติ' เป็นหนึ่งเดียวกับ ร่างกาย และ วิญญาณ... ไร้ประตูหน้าต่าง คิด...อ่าน... เขียนหนังสือ... ปฏิบัติโยคะ... ปรุงอาหารง่าย ๆ ... สุดท้าย... ชีวิต...หาได้ต้องการมากมาย... แค่พออยู่...พอกิน...หลับสบาย... และ...ทำในสิ่งที่รัก... อา...นับว่าสุขใจยิ่งแล้ว....   Create Date : 15 พฤศจิกายน 2549 16 comments Last Update : 15 พฤศจิกายน 2549 17:39:14 น. Counter : 1136 Pageviews. Share Tweet

แวะมาชม กระท่อมน้อย สวยงาม เรียบง่าย น่าอยู่ น่าชม จังค่ะ   โดย: filmgus 15 พฤศจิกายน 2549 17:29:09 น.

ขอบคุณครับศิษย์ทวด ได้ดั่งใจจริงๆ อย่างนี้สิ ถึงจะเรียกว่า...สมกับเป็นศิษย์ทวด แต่น่าเสียดายที่ไม่มีรูปคนเลยสักรูป วันนี้ปวดหัว พรุ่งนี้ก็จะหาย...   โดย: ศิษย์เหลน IP: 58.9.183.94 15 พฤศจิกายน 2549 18:51:57 น.

กระท่อมน่าอยู่มากกกเลยค่ะ   โดย: grippini 15 พฤศจิกายน 2549 18:57:10 น.

น่าสบายใจดีจังขอรับท่าน เจ้าไมเคิลท่าน มันน่ารักดีจริง กระผมมีโครงการจะหามาไว้ใช้งานคือกันนะท่าน วันหลังจะมาขอความรู้ นะขอรับ นบน้อม คารวะ ไอซ์   โดย: ไอซ์ IP: 222.123.22.134 15 พฤศจิกายน 2549 19:20:15 น.

ท่านเถ้าฯ เห็นแล้ว อยากไปกะลาดินเนอร์ด้วยสักมื้อเชียว พอเพียง...น่าอยู่...ดีจังค่ะ   โดย: นานี่ IP: 124.121.17.185 15 พฤศจิกายน 2549 19:23:41 น.

เสียดายที่วันนั้นไม่ได้ไปถึงกระท่อม คงไม่มีโอกาสแล้วละ เข้ามาคาราวะนะค่ะ ท่านคงสบายดี   โดย: จอย IP: 203.144.187.18 15 พฤศจิกายน 2549 20:48:20 น.

ช่างเรียบแท้ดูน่าฝันหา ดูมีชีวิตชีวาในบ้านนี้ ช่างน่าอบอุ่นสุขชีวี ชีวิตนี้ต้องการอะไรมากมาย   โดย: iamp (moonsky ) 15 พฤศจิกายน 2549 20:56:23 น.

เกือบลืม สัญญากับท่านไว้ว่าจะส่งคำอธิบายของสุนทรียรสไปให้ เกือบผิดคำพูดเสียแล้วเรา สุนทรียะของคำประพันธ์ไทย สุนทรียะ คือ ความนิยมในความงามของคำประพันธ์ อันเป็นเครื่องยังให้เกิดความสะเทือนอารมณ์ได้แก่ ความสุข ความเบิกบานใจ ความพอใจ และความอิ่มเอบใจแก่ผู้อ่าน สุนทรียะของคำประพันธ์ไทย เกิดจากองค์ประกอบสามประการคือ ๑. สุนทรียรูป คือ ฉันทลักษณ์ที่เหมาะสม ได้แก่ การเลือกใช้รูปแบบคำประพันธ์ให้เหมาะกับเนื้อหา และอารมณ์ที่ผู้แต่งต้องการสื่อ รวมทั้งความถูกต้องตามแบบแผนของคำประพันธ์ที่ใช้นั้นด้วย ๒. สุนทรียลีลา คือ กระบวนการพรรณนาที่เหมาะสม ได้แก่ ความงามในด้านกระบวนการพรรณนา ซึ๋งมีอยู่สี่กระบวนคือ ๒.๑ เสาวรจนี คือ บทชมโฉม ซึ่งได้แก่กระบวนการชมความงาม ๒.๒ นารีปราโมทย์ คือ บทเกี้ยว บทโอ้โลม เป็นรสแห่งความรักใคร่ ๒.๓ พิโรธวาทัง คือ กระบวนความตัดพ้อต่อว่า หึงหวง โกรธ ว่ากล่าวประชดประชัน ๒.๔ สัลลาปังคพิไสย คือ กระบวนความเศร้าโศก คร่ำครวญ อาลัย อาวรณ์ ๓. สุนทรียรส คือ ความงดงามในด้านอารมณ์สะเทือนใจ อันเกิดจากกระบวนการพรรณนา และกลวิธีการประพันธ์ที่เหมาะสม มีอยู่ ๙ รสคือ ๓.๑ ศฤงคารรส คือ รีสแห่งความรัก ๓.๒ หาสยรส คือ รสแห่งความขบขัน ๓.๓ กรุณารส คือ รสแห่งความเมตตากรุณา ๓.๔ รุทธรส คือ รสแห่งความโกรธเคือง ๓.๕ วีรรส คือ รสแห่งความเพียร หรือความกล้าหาญ ๓.๖ ภยานกรส คือ รสแห่งความกลัว ๓.๗ พีภติรส คือ รสแห่งความชังความรังเกียจ ๓.๘ อัพภูตรส คือ รสแห่งความพศวงประหลาดใจ ๓.๙ ศานติรส คือ รสแห่งความสงบ ที่มา: หนังสือ "ลักษณะคำประพันธ์ไทย (ฉันทลักษณ์)" เรียบเรียงโดย รศ วิเชียร เกษประทุม เฮ้อ พิมพ์เสร็จ เน็ตหลุดพอดี เสียอีกสามบาท แล้วค่อยคุยกันใหม่นะท่านหลังทริป มีความคืบหน้าอย่างไรเรื่องโครงการที่เราคุยกันไว้ ข้าพเจ้าจะเขียนมาเล่าให้ฟัง ข้าพเจ้าขอตัวไปอาบน้ำ เก็บกระเป๋าเดินทางก่อนล่ะ กลับมาหวังว่าหูท่านคงหายอื้อแล้วนะ อุอุ โธ่! นึกว่าจะแน่จริง โม้เก่งแต่ทางหน้าจอ อิอิ   โดย: หนุงหนิง IP: 203.113.35.12 15 พฤศจิกายน 2549 21:07:08 น.

ชีวิตเรียกง่าย ที่ใครต่างโหยหา... ดูท่าทางท่านจะมีความสุขกับกระท่อมน้อยหลังนี้มากมายสินะครับ ขอให้มีความสุขตลอดไปนะครับท่านเถ้า...ผมเห็นแล้วน่าอยู่มาก อยากมีชีวิตอย่างนี้บ้างจัง คงสบายใจน่าดูนะครับ ชอบจังเลย   โดย: ยางมะตอยสีชมพู IP: 124.121.129.222 15 พฤศจิกายน 2549 21:12:05 น.

คารวะท่านธุลีดิน ท่านยอมให้เยี่ยมชมบ้านท่าน นับถือ นับถือ ท่านอยู่ท่ามกลางธรรมชาติ สงบ สุข เอื้อให้กายใจ สงบสุข ...ท่านมีความสุขจริง ๆ ได้ในชีวิต นับถือ นับถือ ... ข้าพเจ้าไม่มีโอกาสเช่นท่าน... ยังต้องต่อสู้...ได้เห็นความสุข สงบ ในบ้านท่าน ใจข้าพเจ้าพลอยเป็นสุข ข้าพเจ้า สุขใจ ด้วยจริง ๆ แม้จะเพียงชั่วเวลาสั้น ๆ... ต้องบินต่อล่ะ... คารวะ และขอบคุณท่าน   โดย: phoenix IP: 61.47.96.40 15 พฤศจิกายน 2549 23:13:00 น.

แบบนี้ภาษาบ้านผมต้องเรียกว่า หนำร้ายปลายนา ดูจากชั้นวางหนังสือแล้ว มันน่าจะใช่ตู้เย็นไหมหว่า รูป our hug มันใช่พื้นห้องน้ำหรือเปล่า ? แนะนำว่าให้ท่านหาช้อนสังกะสี (สีเขียวยิ่งดี) เอามาเหน็บไว้ตรงตับจากรับรอง... *** "หนำ" มาจากคำเต็มว่า ขนำ *** ส่วนคำว่า "ร้าย" หมายถึงสิ่งดก็ตามที่ดูเก่าๆ เช่น เก่งร้ายๆ ก็คือ รถเก่งเก่าๆ *** "ตับจาก" ก็คือ ผนังที่มุงด้วยใบจากแบบในรูปนั่นแหละ   โดย: merf1970 16 พฤศจิกายน 2549 14:40:01 น.

มาดูกระท่อมรจนาเจ้าค่ะ จะมาตามพระสังข์ไปตีคลีหน่อย   โดย: แซนด์ซี 16 พฤศจิกายน 2549 23:47:13 น.

นอกจากได้แวะชมกระท่อมของท่านปู่แล้วยังได้อ่านสุนทรียะของท่านย่าหนุงหนิงด้วย คุ้มจริงๆวันนี้ ไม่ได้แวะมาหาเสียนานเนิ่น ท่านปู่สบายดีหรืออย่างไร ท่านย่าละคะ ยังสุขภาพแข็งแรงเช่นเดิมหรือไม่ เพราะอากาศร้อนหนาวร้อนหนาว จนข้าพเจ้าเองก็ไม่สบาย ไอค๊อกๆแค๊กๆบ้างเล็กน้อย ระยะหลังหลานก็ยังเขียนกลอนเช่นเดิม แต่น้อยลงนิดหนึ่ง เพราะเริ่มต้องทำงานอย่างอื่นร่วมด้วย ทำให้ไม่ค่อยมีเวลาไปเตร็ดเตร่ไกลบ้านมากมายนัก ด้วยเพราะการไปบ้านท่านอื่น นอกจากจะต้องใช้เวลานั่งอ่านความคิดเจ้าของบ้านพอสมควรแล้ว เลยไม่อยากใช้เวลาในการอ่านความคิดแบบเร็วๆๆๆ เดี๋ยวจะขาดสุนทรีไปเปล่าๆปลี้ๆๆ วันนี้อากาศดี มีเวลามากพอ ได้แวะมาหาท่านปูดีใจที่ได้เห็นกระท่อมท่านปู่ ข้าพเจ้าเองก็เคยใฝ่ฝันว่าอยากมีกระท่อมน้อยๆเป็นของตัวเอง เคยคิดว่าอยากจะแยกบ้านออกไปปลูกเล็กๆๆ ข้างๆบ้านตัวเองก็ได้ จะได้ไม่ต้องมีห้องน้ำ เพราะอยากเข้าห้องน้ำก็เดินเข้าบ้านเอา อิอิ แค่มีห้องส่วนตัวก็พอแล้ว ชอบมากเลยพื้นที่ส่วนตัว แต่ทุกวันนี้ยังต้องอาศัยห้องนอน เป็นพื้นที่ส่วนตัวอยู่เช่นเคย ออกจะรกๆๆไปหน่อย เพราะแทบไม่มีที่ไว้วางของ บางทีหนังสือก็ถูกรื้อบ่อยครั้ง แต่ไม่ยอมเก็บ อิอิ ต้องมีอารมร์เก็บเสียก่อน เห็นกระท่อมท่านปู่แล้วอดฝันไม่ได้ ว่าสักวันๆๆ โอ้ ลืมตัวเขียนมายาวๆอีกแล้ว กลัวท่านปู่ตาลายเสียก่อน เผลอไม่ได้เลยชอบคุยมาก เดี๋ยวแวะไปแอ่วบ้านท่านย่าหนุงหนิงเสียหน่อย เสียดาย ไม่มีหมากพลูติดไม้ติดมือมาด้วยนะท่านปู่   โดย: กวิสรา 17 พฤศจิกายน 2549 9:17:24 น.

ก๊อก! ศิษย์ทวดๆ ท่ำไร้อยู่?   โดย: rintana 17 พฤศจิกายน 2549 18:31:21 น.

กำลังพยายามรื้อฟื้นการเขียนขอรับ หยุดไปหลายวัน นิ้วแข็งเป็นตอไม้ ข้าพเจ้าเห็นย่าหนุงฯพิมพ์แล้ว ตาใสเลยท่าน หายสงสัยว่าทำไมข้าพเจ้าจึงเชื่องช้านัก ย่าหนุงพิมพ์อย่างกะเต้นระบำ(ฮา) ส่วนข้าพเจ้ากว่าจะจิ้มถูกจิ้มผิด ส่วนมากผิด ต้องกลับมาแก้ร่ำไป อีกอย่างคงเพราะมือข้าพเจ้าอยู่กับ งานหยาบกระด้าง อยู่กับประแจ ท่อน้ำมัน คันยอ ค้อนตะปู พอหยุดพิมพ์ กว่าจะกลับมาพิมพ์ได้คล่องอีก ก็ต้องปรับนิ้วกันอีก ไม่ควรฟยุดไปเลยจริง ๆ เฮ้อ!! มีข่าวคราวชาวหนอนสัญจรบ้างบ่ขอรับ????   โดย: ธุลีดิน IP: 203.146.63.187 17 พฤศจิกายน 2549 19:22:40 น.

กำลังเก็บตังค์ สร้างกระท่อมของตัวเองสักหลัง ดูสบายๆ ดีจัง   โดย: canx 24 พฤศจิกายน 2549 6:33:01 น.