@@@ The Edge of Tomorrow ตอนนี้คือตอนนี้เหรืออดีตของพรุ่งนี้กันแน่ @@@

เมื่อวานไปดูหนังเรื่อง The Edge ofTomorrow มา เรื่องราวในหนังจริงๆแล้วไม่มีอะไร แต่อยากจะชมวิธีการนำเสนอมากกว่าหนังเรื่องนี้เป็นแนว Sci-Fi ที่นำเสนอโดยผ่านเรื่องราวของสงครามระหว่างมนุษย์โลก(กองทัพบกสหรัฐ สหรัฐอีกแล้วเหรอ ผุ้กอบกู้โลก) และเอเลี่ยน ที่มีรูปร่างคล้ายปลาหมึกผสมฝอยขัดหม้อ

เรื่องย่อๆของหนังเรื่องนี้คือมนุษย์โลกทนทรมาณกับการต่อสู้อันเหมือนจะไม่รู้จบกับเอเลี่ยนเผ่าพันธุ์นี้มานานนับปีจนในที่สุด นายพลแห่งกองทัพบกสหรัฐก็ได้ประกาศวันดีเดย์ โดยส่งพระเอกของเรา ทอมครุยส์ ในเรื่องชื่อเคจ (CAGE) ไปร่วมรบในสงครามครั้งสุดท้ายนี้ด้วยแต่เรื่องราวไม่ได้เป็นตามคาด สิ่งที่เกิดขึ้นคือ กองทัพชาวโลกแพ้ยับเยินคาดว่าน่าจะตายหมด เคจก็เช่นกัน เห็นเพื่อนๆล้มตายไปทีละคน จนถึงคราวตัวเองก็แลกชีวิตกับเอเลี่ยนตัวระดับหัวหน้าโดยการดึงระเบิดเครมอร์ในระยะประชิด

แต่มีบางอย่างเกิดขึ้น เคจไม่ตายแต่กลับมาเริ่มใหม่ เหมือนกดปุ่มรีเซตบนเครื่องคอมฯกลับมาในหนึ่งวันก่อนที่จะต้องไปออกรบ แล้วก็วนแบบนี้เรื่อยไปซ้ำไปมาแต่การนำเสนอทำได้ดีมาก ทำให้คนดูไม่รู้สึกเบื่อ เหมือนดูหนังซ้ำ ฉากซ้ำเหมือนเล่นเกมส์ตายแล้วหยอดเหรียญใหม่เพื่อให้เริ่มตรงที่เซฟไว้เมื่อช่วงก่อนหน้านี้เรื่องนีก็เช่นกัน จนสุดท้าย แน่นอนล่ะพระเอกก็จัดการเอเลี่ยนระดับหัวหน้าเผ่าได้สำเร็จ จบ

ระหว่างการชมภาพยนต์นั้น ก็เห็นแง่คิดบางอย่างการที่เคจตายเกิดตายเกิด ซ้ำไปซ้ำมาเป็นหลายๆสิบรอบนั้นเปรียบเสมือนการเวียนว่ายตายเกิดในหลายศาสนา การที่ทำธุระไม่เสร็จก็อาจจะเปรียบเหมือนกับการกลับมาทำใหม่ให้มันเสร็จหรือสำเร็จแม้ตายไปขณะที่ยังทำไม่เสร็จก็จะต้องทนทรมานกลับการกลับมาเกิดใหม่ ณจุดที่ถูกกำหนดขึ้น อย่างไม่มีวันสิ้นสุด และเมื่อตอนสุดท้ายที่จัดการบอสได้แล้วเคจก็ได้รับเศษพลังที่เหลือของหัวหน้าใหญ่และได้กลับคืนมาสู่วันก่อนส่งครามสองวัน

คำถามคือ ทำไมต้องเป็นวันนั้นทำไมไม่เป็นวันอื่นก่อนหน้านั้น นี่อาจจะเป็นเพราะเคจนั้นหลงรักนางเอกเข้าไปเต็มๆและเหมือนทางคนไทยพูดว่า “เค้ายังมีห่วง” ก็เลยยังกลับมาแต่เลือกเวลากลับมาได้ยอดเยี่ยมจริงๆ แต่พอท้ายเรื่องผมกลับค้นพบว่าเคจไม่ได้กลับมาในอดีต แต่กลับมาในอนาคตในอีกมิติหนึ่งของโลกปัจจุบันที่ชาวโลกได้ชนะเอเลี่ยนแล้วแต่ทุกอย่างยังคล้ายๆจะเหมือนเดิม แต่อาจจะไม่เหมือนเดิมตรงที่ว่าในตอนนี้มนุษย์โลกชนะแล้ว ในวันเวลาของอดีตที่เคจตาย เพียงแต่ช่วงเวลานั้นมันเดินต่อจากตอนที่กำจัดบอสได้เหมือนๆกับนำเส้นเวลาสองช่วงมาแปะทับกัน และให้มันดำเนินต่อไงครับ เอ๊ะยังไงลองไปดูกันนะครับ สนุกใช้ได้นะ

จะว่าไป ก็เหมือนไทยในตอนนี้เหมือนกันนะครับการผลัดกันครองอำนาจของผุ้ที่มีปัญญา เวียนกันไปเรื่อย เมื่อไหร่จะจบซะทีนะเบื่อแล้วๆ

ภาพการเสียสละของทหารในเรื่องอาจจะเป็นการปลุกจิตสำนึกหรืออาจจะเป็นการประชดประชัดกองทัพและผู้นำสหรัฐก็เป็นได้ในเรื่องนี้ นายพล ซึ่งดูเหมือนจะเป็นคนที่มีอำนาจสูงสุด (ในเรื่อง)ออกคำสั่งแบบไม่สนใจใคร หากมาคิดดีดีก็มีลักษณะเหมือนผู้นำสหรัฐบางคนเช่นกันลองไปคิดดูเล่นๆนะครับ ว่าเหมือนใครที่ใช้ฐิถิส่วนตัวส่งทหารจำนวนมากไปตายในสงครามแถวๆตะวันออกกลาง

ยังมีเรื่องราวอีกมากมายที่เขียนไม่หมดหากจะลงลึกในรายละเอียด มานั่งคุยกันคงจะสนุกกว่านี้เป็นแน่การเขียนบทหนังหรือหนังสือ หรือแม้แต่บทความผู้เขียนมันจะสอดแทรกสิ่งที่ต้องการที่แท้จริงไว้ภาพใต้เรื่องราวอันสนุกและตื่นเต้นเพราะในบางช่วงเวลา เขาอาจจะไม่สามารถเล่าเรื่องต่างๆแบบตรงไปตรงมาได้ บางทีผู้เขียนอาจจะต้องการเล่าเรื่องอื่นก็ได้นะครับหากแต่ไม่สามารถทำได้

เรื่องนี้ทำให้ผมนึกถึงหนังคลาสิกเรื่องหนึ่งได้ “บ้านทรายทอง”หากนึกไม่ออก ขออนุญาติเล่าโครงเรื่องคร่าวนะครับบ้านทรายทองเป็นเรื่องราวของหญิงสาวนางหนึ่งชื่อ พจมาน สว่างวงศ์เป็นตัวละครจากบ้านนอก แต่เธออ้างว่า (ตามในหนัง) เธอมีก็มีสิทธ์โดยชอบธรรมในบ้านอึม ต้องเรียกว่า คฤหาสน์ ถึงจะถูกนะ บ้านทรายทอง หนังเปิดฉากที่ พจมานเดินมาที่หน้าบ้านโดยมือสองข้างมีชะลอมมาสองใบพร้อมกระเป๋าใส่เสื้อผ้าคล้ายย่ามอีกหนึ่งใบภาพคลาสสิกแบบที่สุด และก็มาสู่สีสันของเรื่อง ครอบครัวที่อยู่ทีบ้านทรายทองอยู่ก่อนแล้ว มีคุณแม่ ลูกชาย (ท่านชาย) น้องสาวคนเล็ก(หญิงเล็ก) น้องชาย เรื่องราวเหล่านี้ ถูกเล่าซ้ำแล้วซ้ำเล่าแต่จะมีกี่ท่านทราบถึงว่า เรื่องนี้ต้องการถ่ายทอดถึงอะไร ท่านผู้อ่านพอจะตอบกันได้รึไม่ลองคิดกันดูครับ ถ้าไม่ได้ ผมจะกลับมาเล่าใหม่เป็นตอนต่อไป

Create Date : 09 มิถุนายน 2557		0 comments
Last Update : 9 มิถุนายน 2557 13:52:37 น.
Counter : 1729 Pageviews.
Share Tweet