ยินดีต้อนรับสู่ Blog ที่คนรักศิลปะ ภาษาและวัฒนธรรม อยากแบ่งปันประสบการณ์ดี ๆ

ความรัก (โดย อาจารย์วศิน อินทสระ)

ความรัก



ความรักเปรียบเสมือนกุหลาบที่ต้องรดด้วยน้ำตา ตามทรรศนะทางโลก ผู้ที่ไม่สมหวังในรักเรียกว่าผู้พ่ายรัก คือ เป็นผู้แพ้ ส่วนผู้สมหวังในความรักเรียกว่า ... ผู้ชนะ

แต่ทรรศนะทางธรรมถือว่า ผู้สมหวังในความรักนั่นแหละคือผู้พ่ายรัก คือ เป็นผู้แพ้ แพ้จนต้องยอมเป็นทาสของความรักนั้น เป็นทาสที่ยินยอม ไม่ต้องการอิสรภาพยอมอยู่กับสิ่งที่คนชอบเรียกว่า " ตารางดวงใจ "

การชนะรักตามทรรศนะพุทธศาสนา คือ ความไม่รัก มีใจเป็นอิสระ ไม่ต้องตกเป็นทาสของอารมณ์รัก หรือสิ่งอันเป็นที่รัก ผู้ที่ตกอยู่ในห้วงรักต้องประสบปัญหาหนักใจหลายประการ เหมือนเดินในที่อันตรายน่าหวาดระแวง

ความรักเปรียบเหมือนดอกไม้ที่อยู่ใกล้เหว ผู้ที่ไม่ระมัดระวังรีบไข่วคว้าย่อมตกเหวได้ง่าย

พระศาสดาตรัสว่า "การไม่ได้เห็นสิ่งอันเป็นที่รักเป็นความทุกข์ การประสบกับสิ่งอันไม่เป็นที่รักเป็นความทุกข์ " เพราะฉะนั้นจึงไม่ควรทำอะไรให้เป็นที่รัก เพราะการพลัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รักเป็นความทรมาน

ความรักมีบรรยากาศที่ประหลาดที่สุด อบอุ่น หนาวเหน็บ สุข เศร้าระคนกัน ดีใจ เสียใจ น้อยใจ เป็นทั้งยาบำรุงและยาพิษ

ความรักเป็นกีฬาชนิดหนึ่ง คนที่กล้าเล่นกับความรักต้องกล้ายอมรับความเป็นจริง บางคนอาจชนะตอนต้นแต่แพ้พ่ายตอนหลัง บางทีความผิดหวังและผิดพลาดอาจทำให้บุคคลผู้ใฝ่ดีประสบความสุขความสำเร็จในบั้นปลาย เพราะความผิดหวังนั้นเป็นมูลเหตุก็ได้

สิ่งที่บุคคลเข้าไปยึดถือโดยความเป็นเจ้าของแล้ว จะไม่เกิดทุกข์นั้นย่อมไม่มี ชีวิตนี้มีความพลัดพรากเป็นที่สุด ไม่มีอะไรยั่งยืนต้องแตกดับไป สลายไป พลัดพรากไป

ไม่มีที่พึ่งอันใดประเสริฐและมั่นคง เท่าพึ่งตนเอง จงพึ่งตนเองเป็นแนวทางเถิด ถ้าคนสูญเสียของหรือบุคคลอันเป็นที่รักและเฉยเสียได้ ความรักก็ไม่มีพิษอะไรสำหรับบุคคลประเภทนั้น แต่ความรักจะเป็นพิษแก้จิตใจอย่างมากสำหรับผู้ซึ่งอ่อนเชิงต่อความรักและโลก

ความรักบางทีก็ปุบปับเกิด บางทีก็ค่อยๆ เกิดและเจริญเติบโตทีละน้อย ถ้าได้มีโอกาสคุ้นเคย สงเคราะห์ เกื้อกูลกันอยู่เสมอ ไม่ช้าความรักก็จะเกิดตามมามันมาอย่างซ่อนเร้น

จะรู้ว่าความรักได้เกิดขึ้นแล้วเพราะขาดเขาไม่ได้ เหมือนนักดื่มสุรา จะรู้ว่าตนติดสุราเสียแล้วเมื่อขาดสุราไม่ได้ เมื่อกล้าเล่นกับความรัก ก็ต้องกล้าเผชิญกับความทุกข์และสุข อันพึงเกิดจากความรักนั้น

ความรักเป็นสิ่งที่มีอันตรายซ่อนอยู่ จึงต้องเข้าไปเกี่ยวข้องอย่างระมัดระวังและเตรียมใจพร้อมเสมอ
มันเป็นเหมือนของประเภทที่ " ไม่เสี่ยงก็ไม่ได้ " เช่น การปีนต้นไม้เพื่อได้ดอกที่อยู่บนต้น จึงต้องระวังมือเท้าไม่ให้พลาด อาจตกลงมาตายหรือได้ดอกไม้มาชม

แต่ความรักมีความหมายมากกว่าดอกไม้ เพราะยั่งยืนกว่าและหมายถึงเพื่อนชีวิตร่วมสุขร่วมทุกข์
เข้าใจและเห็นใจในชีวิตของเราที่เป็นคนธรรมดาคิดว่า ต้องการใครสักคนหนึ่งที่คอยรับรู้เรื่องราวของเราได้ทุกอย่าง ทั้งเรื่องสุขและเศร้า ต้องการใครสักคนหนึ่งที่เข้าใจแก่เราเมื่อท้อถอย และยินดีกับความสำเร็จของเราอย่างจริงใจ

ความสุขอันเกิดจากความรักนั้น เป็นภาวะที่เจือด้วยความกังวลเสมอไป ทั้งนี้เพราะความหมายแท้จริงแล้ว ความรักบริสุทธิ์ย่อมมีไม่ได้ กล่าวคือ ความบริสุทธิ์ไม่สามารถเป็นคุณลักษณะของความรักได้
จะเป็นจิตที่บริสุทธิ์ไม่ได้ เพราะความรักและความบริสุทธิ์เป็นธรรมอันเป็นข้าศึกกันอยู่ จิตที่จะบริสุทธิ์ได้ต้องเป็นจิตที่อิสระจากความรัก

ผู้ชนะรักหมายถึงผู้ไม่รัก ไม่ยอมให้ใจอยู่ในอาการครอบงำของความรัก ผู้สามารถทำตนให้อิสระจากความรักได้ ย่อมเป็นผู้สูงส่ง ไม่มีสิ่งพัวพัน นี่หมายถึงใจเป็นอิสระจริงๆ มิใช่ใจยังต้องการแสวงหาอยู่

บุคคลที่ใจสูงบริสุทธิ์สะอาดจริงๆแล้ว ย่อมไม่มีความรักไม่ว่าความรักชนิดใด จะเหลืออยู่เฉพาะความกรุณาปราณีเท่านั้น คนที่สมบูรณ์ในตน ไม่ปรารถนาความรักหรือสิ่งที่รัก กล่าวคือสามารถมีความสุขอยู่ได้โดยลำพังตนเอง

การที่มิตรภาพจะกลายเป็นความรักนั้นง่ายเหลือเกิน แต่จะให้ความรักกลายเป็นมิตรภาพช่างเป็นความยากเหลือหลาย คนใจสูงและเข้มแข็งจริงๆเท่านั้นจึงจะทำได้

ความรักก็เป็นกีฬาชนิดหนึ่ง ซื่งเมื่อบุคคลได้เล่นเข้าแล้วก็ต้องประสบภาวะใดภาะวะหนึ่งเสมอนั่นคือไม่
แพ้ก็ชนะ แต่การพ่ายรักมีผลกระทบกระเทือนและฝังใจมากกว่าการพ่ายกีฬาชนิดอื่น บางคนจะระทมหม่นไหม้ไปตลอดชีวิต บางคนใช้เวลารักษาแผลใจอยู่เป็นเวลานานปี และไม่มีเพื่อนร่วมแพ้ด้วย กีฬารักเป็นการลงสนามกับคู่ต่อสู้เพียงตัวต่อตัว

คนที่กล้าเล่นกับความรักจึงต้องกล้าได้กล้าเสีย กล้าเผชิญความจริงแม้ทุกคนคือต้องการชัยชนะและความสมหวังในความรัก

ความรักก็ให้ความสมหวังแก่คนได้เพียงไม่กี่คน บางคนก็ชนะในเบื้องต้น แต่ไปพ่ายแพ้ในเบื้องปลาย
นั่นคือได้แต่งง่านสมหวัง แต่ชีวิตเต็มไปด้วยอุปสรรคขัดข้อง ไม่อาจให้ราบรื่นสงบเรียบร้อยได้

ความรักเป็นเรื่องของหัวใจ เป็นเรื่องของความปรารถนา เป็นความต้องการทางอารมณ์ ซึ่งก็ยากนักที่บุคคลจะหักห้ามได้

ความรักมิได้คำนึงถึงหน้าที่หรือความจำเป็นอื่นใด ความรักเป็นอารมณ์เร่าร้อนอย่างร้ายแรง ที่ทำให้หัวใจกระเทือน ลืมความรับผิดชอบในหน้าที่ ลืมแม้กระทั่งตัวเอง ความรู้สึกทั้งหมดของคนที่ตนอยู่ในห้วงรักไปกองรวมอยู่ใยบุคคลที่ตนรัก จริงอยู่ความรักไม่เคยทำให้ใครตาย แต่มีบุคคลอยู่เป็นจำนวนมาก ซึ่งตรอมใจจนล้มป่วยลง และสูญเสียชีวิตในที่สุดเพราะความรักเป็นมูลเหตุ

ในความเกลียดมักจะมีเหตุผล มีที่มาที่ไป แต่ในความรักหาเหตุผลไม่ได้ แม้คนฉลาดยังกลับกลายเป็นคนโง่ไปได้ เมื่อความมืดคือความรักเข้าห่อหุ้มดวงใจ จะกล่าวไยถึงคนที่โง่อยู่แล้ว จะไม่เพิ่มความโง่ให้แก่ตัวเองมากขึ้น

ความรัก ความเสน่หาไม่เคยเป็นที่พึ่งจริงใจแก่ใครได้ มันเป็นเสมือนตอที่ผุ จะล้มลงทันทีเมื่อถูกคลื่นซัดสาด กามคุณเป็นของไม่เที่ยง ไม่ยั่งยืน สุขน้อย ทุกข์มาก เมื่อบุคคลยังไม่ถอนตัณหาออกจากดวงจิต
ความทุกข์ก็เกิดขึ้นได้อีก อย่าพอใจในเรื่องของความรักเลย

เมื่อหัวใจถูกลูบไล้ด้วยความรักแล้ว หัวใจนั้นจะสร้างความหวังขึ้นอย่างเจิดจ้า แต่ทุกครั้งที่เราหวัง ความผิดหวังก็จะรอเราอยู่ อย่าหวังอะไรให้มากนัก

ความสุขที่เกิดจากความรักนั้น เหมือนความสบายของคนป่วยที่ได้กินของแสลง ผู้ไม่ต้องการความทุกข์ อย่าริเล่นกับความรักเลย ความรักเป็นความเลวร้ายเป็นสิ่งทารุณ และเป็นเครื่องทำลายความสุขของปวงชน

ทุกคนต้องการความสมหวังในชีวิตรัก แต่ความรักไม่เคยให้ความสมหวังแก่ใครถึงครึ่งหนึ่งของความต้องการ ยิ่งความรักที่ฉาบทาด้วยความเสน่หายิ่งแล้ว จะเป็นพิษแก่จิตใจ ทำให้ทุรนทุรายดิ้นรนไม่รู้จักจบสิ้น

ความรักเป็นสิ่งหนึ่งที่บุคคลทุกเพศทุกวัยแสวงหา ด้วยเข้าใจว่าตนจะสมบูรณ์มากขึ้น แต่พอมีเข้าจริงๆ ความกังวลห่วงใย ความกลัวจะเสียของรักหรือคนรัก ความหวาดหวั่นพรั่นพรึงต่อการที่จะพลัดพรากจากสิ่งที่รัก

ความริษยาอาฆาตต่อบุคคลที่มีทีท่าว่าจะมาแย่งของรักของตนไปเป็นอาทิ เมื่อรวมกันแล้วก่อความทุกข์ ความกังวลให้มากกว่าความสุขเล็กๆ น้อยๆ เพราะความเพลินใจในอารมณ์รักหรือสิ่งที่รัก ความไม่สมบูรณ์ในตนเองนั้น ทำให้คนต้องการความรักและสิ่งที่รัก

ส่วนบุคคลที่มีความสมบูรณ์ในตนย่อมไม่กังวล ไม่ต้องการความรักและสิ่งที่รัก

ชาวโลกมีความเร่าร้อนดิ้นรน เพื่อให้เต็มปรารถนา แต่ก็หาสำเร็จไม่ยิ่งดื่มอารมณ์โลกสุขเวทนาอย่างโลกๆ ก็จะเพิ่มความอยากให้มากขึ้น เหมือนดื่มน้ำเค็ม ยิ่งดื่มยิ่งกระหาย หรือเหมือนคนเกาแผลคัน ยิ่งคันก็ยิ่งเกา ยิ่งเกาก็ยิ่งคันวนเวียนอยู่อย่างนั้น สู้คนที่พยายามรักษาแผลให้หาย โดยไม่ต้องเกาไม่ได้ เป็นการดับที่ต้นเหตุอย่างแท้จริง

มนุษย์เป็นสัตว์โลกที่ไม่ค่อยเข็ดหลาบ จึงต้องชอกช้ำอยู่เนืองๆ เมื่อบุคคลไม่ถอนตัณหาความทุกข์ย่อมเกิดขึ้นได้บ่อยๆ ไม่ว่าภพไหนๆ ล้วนมีลักษณะเหมือนกองเพลิงคือทุกข์

ความรักเป็นสะพานทอดให้ดวงใจสองดวงกระโดดเข้าหากัน ผู้ที่ตกอยู่ในห้วงรักจะยอมเสียสละประโยชน์แห่งตนเพื่อคนที่ตนรัก เมื่อใกล้คนรักทำให้ลืมโลก ลืมแม้กระทั่งตัวเอง อย่าพอใจในเรื่องของความรักเลย

เมื่อหัวใจถูกลูบไล้ด้วยความรักแล้ว หัวใจนั้นจะสร้างความหวังขึ้นอย่างเจิดจ้า แต่ทุกครั้งที่เราหวัง ความผิดหวังก็จะรอเราอยู่ อย่าหวังอะไรให้มากนัก

ตราบใดที่มนุษย์ยอมเป็นทาสแห่งอารมณ์ ยังไม่เป็นนายของตัวเอง เอาชนะตัวเองไม่ได้ ตราบนั้นมนุษย์ก็แสวงหาที่พึ่งทางอารมณ์อยู่ร่ำไป สิ่งที่หวังมักไม่ได้ สิ่งที่ต้องการมักพรั่งพรูกันเข้ามา

เป็นความผิดของบุคคลที่มนุษย์มักหวังตามพอใจของตัว โดยไม่ดูว่าสิ่งที่หวังเหมาะกับตัวเองหรือเปล่า เมื่อความเสน่หาใช้มนุษย์ มนุษย์มักไม่ผลักมัน เมื่อมันผูกมัดเราแล้วเป็นการยากที่จะสลัดให้หลุด ความรู้สึกของคนที่มีรักมักไปกองรวมอยู่กับคนที่เรารัก ยิ่งไปรักในฐานะที่ผิดมันจะยิ่งเร่าร้อนรุนแรง ใครเล่าจะดับความเร่าร้อนของหัวใจ

ถ้าผู้นั้นไม่ดับเอง เมื่อพยายามดิ้นรนหาความรัก มักไม่สมปรารถนา แต่เมื่อเราหนีมันจะวิ่งตามจึงมีลักษณะคล้ายเงา

บุคคล อันความรักเข้าครอบงำแล้ว แม้จะครึ้มใจเพลิดเพลินในเบื้องต้น แต่ก็ต้องลงท้ายด้วยความขมขื่น
ต้องเหน็ดเหนื่อยและจำทน เหมือนบุคคลครอบมงกุฎไว้บนศีรษะทีแรกๆ ก็รู้สึกครึ้มใจคนทั้งหลายต่างปรารถนา เมื่อเวลาผ่านไปเพียงเล็กน้อย เขาจะรู้สึกปวดศรีษะอยากวาง แต่วางไม่ได้เสียแล้ว เพราะมีลวดขังไว้อย่างแน่นหนาความรักก็ฉันนั้น ไฟที่ปราศจากควันและไร้แสง แต่มีความรุนแรงเผาใจให้ร้อนรุ่ม " ไฟราคะ " ไม่อาจดับได้ด้วยน้ำศักดิ์สิทธิ์ใดๆ ในโลก

ไม่มีไฟอะไรที่ร้อนแรงและดับได้ยากเย็นเท่าไฟรัก ไฟแห่งความรักความใคร่ เผารนจิตใจของมนุษย์ให้เร่าร้อนกระวนกระวายได้มาก จนยากที่จะไถ่ถอนได้ นอกจากพระธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธองค์
ที่เปรียบเหมือนน้ำทิพย์ชะโลมใจ และดับไฟรักให้สนิทได้

ความสุขเล็กๆน้อยๆ ที่เราได้รับจากตัณหาก็เป็นเพียงรางวัลเล็กน้อยที่นายผู้เหี้ยมโหดพึงหยิบยื่นให้
เพื่อเป็นเหยื่อล่อเราไว้ใช้อีกต่อไป นายคือกิเลสจึงเป็นผู้ที่ทารุณกว่าผู้ทารุณใดๆ เพราะมันทำให้เราต้องระหกระเหินบอบช้ำ และทุกข์ทรมานอยู่วันแล้ววันเล่า ครั้งแล้วครั้งเล่าโดยไม่มีหยุดหย่อนผ่อนพัก

กายนี้เป็นของประชุมแห่งดิน น้ำ ไฟ ลม มีมารดา บิดา เป็นแดนเกิดเจริญขึ้น เพราะข้าวสุก ขนม นม เนย ต้องอบต้องอาบเพื่อกันกลิ่นเหม็น ต้องขัดสีมนทิลอยู่เป็นนิจ มีความแตกกระจัดกระจายเป็นธรรมดา

ผู้มีจักษุควรพิจารณาเห็นกายนี้ว่าเป็นของไม่เที่ยง เป็นทุกข์ทนได้ยาก เป็นโรคเป็นดังหัวฝี เป็นดังลูกศรเพราะความยากลำบาก ชำรุดทรุดโทรม เป็นของว่างเปล่า ไม่ใช่ตัวตน

เมื่อพิจารณาเห็นอย่างนี้ย่อมละความพอใจรักใคร่ความกระวนกระวายในกายเสียได้ โลกนี้พร่องอยู่เป็นนิจ ใครขวนขวายให้เต็มปรารถนาในอารมณ์โลก ก็เหมือนตักน้ำไปรดทะเลทราย หรือเหมือนขนน้ำไปเทลงในมหาสมุทร เหนื่อยแรงเปล่า

ความรักคือความหวานแห่งชีวิต ความรักคือความขมแห่งชีวิต ความรักคือความกระเทือนใจอย่างแรง
ซึ่งสืบเนื่องมาจากสิ่งที่พอใจ ความรักคือยาพิษ ความรักคือความตื่นเต้นยินดี ความรักคิอความชอบพออย่างผูกพันทั้งนั้น แล้วแต่ใครจะไปพบมุมไหนของความรักเข้า

ดังนั้นความรักจึงเป็นเหมือนบรรยากาศของโลก ใครอยู่มุมหนาวก็ร้องว่าโลกนี้หนาวจริง ใครอยู่มุมร้อนก็ร้องว่าโลกนี้ร้อนเหลือเกินและคนที่อยู่มุมหนาว ก็ใช่ว่าจะหนาวอยู่เสมอไป คนที่อยู่มุมร้อนก็เช่นกัน

บรรยากาศของโลกมีร้อนๆหนาวๆฉันใด บรรยากาศแห่งความรักก็ฉันนั้น ย่อมทำให้คนร้อนๆหนาวๆ เซื่องซึมโศกเศร้า หัวเราะร่าเริง ประเดี๋ยวหัวเราะ ประเดี๋ยวร้องไห้ไม่แน่นอนเสียเลย คนมีความรักจึงมักกระทำอะไรๆโดยไม่ค่อยยุติธรรม ทั้งนี้มิใช่เขาเป็นคนไม่ยุติธรรม เขามีความสำนึกในความยุติธรรมดีอยู่ แต่ความรักนั่นเองทำจิตใจของคนให้ความยุติธรรมจางลง มีความเข้มข้นน้อยลง

มนุษย์และสัตว์โลกทั้งปวงตนเองมีความเกิด แก่ เจ็บ ตายเป็นธรรมดาอยู่แล้ว ยังเที่ยวแสวงหาสิ่งอันมีความเกิด แก่ เจ็บ ตายเข้ามาทับถมอีก จึงต้องเพิ่มความเดือดร้อนขึ้นทับทวีคูณ เพราะเหตุทีบุคคลรู้สึกพร่องในตนจึงพยายามแสวงหาสิ่งอื่นที่เข้าใจว่าจะมาทำ ความพร่องของตนให้เต็มบริสุทธิ์ได้ไม่ มีแต่จะเพิ่มความพร่องให้มากขึ้น

เปรียบเสมือนคนตาบอดด้วยตนเอง แล้วไปแสวงหาคนตาบอดมาอยู่ด้วย ก็หาได้ทำให้ตาของเขาสว่างขึ้นไม่ กลับยังจะต้องเป็นภาระกับคนตาบอดอีกคนหนึ่ง แต่อนิจจากว่าจะรู้อย่างนี้ก็มักสายเกินแก้เสียแล้ว สภาพทางโลกจึงอยู่ในลักษณะคนตาบอดจูงคนตาบอด และเตี๊ยอุ้มค่อมเสมอมา

คนเราเมื่อมีความรัก เมื่อรักใครก็อยากแสดงให้เขารู้ว่าตนรัก แต่วิธีแสดงความรักมีตั้งมากมาย บางคนแสดงออกด้วยความหวงแหนผูกพัน อยากได้เป็นของตนแต่ผู้เดียว ใครเข้ามาเกี่ยวข้องกับคนที่ตนรักก็จะมีเรื่องร้อนใจ ร้อนหู ริษยา หึงหวง ทำลายล้าง ซึ่งวิธีนี้จะไม่เป็นผลดีแก่ใคร รวมทั้งตนเองและคนที่ตนรักแสนรักนั้นด้วย

บางคนแสดงความรักด้วยความเสียสละ เสียสละได้ทุกอย่างเพื่อคนที่ตนรักโดยเฉพาะอย่างยิ่งเพื่อรักษาคามดีไว้ให้ เป็นรางวัลแก่หัวใจของตน และผู้ที่ตนรัก ไม่ใช่รักกันแล้วจูงมือกันเดินไปสู่ความพินาศ หรือประหารกันด้วยน้ำผึ้งเจือยาพิษ มันไม่ฉลาดเลย

บางคนแสดงความรักด้วยการทำความดี เอาความดีที่ตนหมั่นบำเพ็ญนั่นแหละเป็นเครื่องบูชาความรัก และคนที่ตนรัก คนประเภทนี้แม้จะไม่ได้รับความรักตอบแทน เขาก็จะไม่เสียใจ เพราะเหตุไร เพราะทำไป ทำไป จิตใจของเขาเกิดรักและผูกพันกับความดีอย่างลึกซึ้ง จะเห็นว่าการได้ทำความดี ได้อยู่กับความดีเป็นการเพียงพอแล้ว เขาไม่ต้องการอะไรอีกแต่ถ้าใครจะมาแถมความรักให้เขา และเห็นว่าเป็นความรักที่บริสุทธิ์สะอาด ปลอดจากยาพิษแห่งความหึงหวงผูกพัน เขาก็รับไว้ได้ในฐานะมิตรภาพ

อย่าเอาความรักมาทำลายตนและผู้อื่น แต่จงเอาความรักมาเป็นเครื่องมือสร้างสรรค์จรรโลงตน ผู้อื่นและสังคม ความรักจะไม่ทำลายเรา ถ้าเรารู้จักพลิกผันใช้มันให้เป็นประโยชน์ ถ้ายิ่งเรารักความรู้และความดีด้วยแล้ว ความรู้และความดีจะรักและคุ้มครองรักษาเราตลอดไป

อาจารย์วศิน อินทสระ





เรื่องจาก //www.chiangmai-thailand.net/tian_song_jai_agenda/love.html


Create Date : 03 มีนาคม 2556
Last Update : 6 มีนาคม 2556 8:31:31 น. 0 comments
Counter : 1911 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Pang-Pouille
Location :
上海 เซึียงไฮ้ China

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 38 คน [?]






Blog ใหม่วันนี้


ภาพดี ๆ...โลกนี้มีให้ดู

ภาพดอกไม้สวย ๆ จากประเทศจีน


Story เล็ก ๆ กับวัฒนธรรมจีน

ชวนกันกินติ่มซำฮ่องกงที่เซียงไฮ้


ที่บล็อก ภาพดี ๆ โลกนี้มีให้ดู

อย่าลืมแวะชมฤดูใบไม้ผลิที่เซี่ยงไฮ้


Hobbies แสนรัก

ความรู้งานฝีมือจากเมืองจีน

วิธีทำกระเป๋าใส่กุญแจ




สงวนลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ.2539 ห้ามละเมิดไม่ว่าการลอกเลียน นำรูป ข้อความที่เขียนไว้หรือส่วนหนึ่งส่วนใดในบล็อกแห่งนี้ ไปเผยแพร่อ้างอิง โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของบล็อก

hits
Group Blog
 
<<
มีนาคม 2556
 
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
3 มีนาคม 2556
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add Pang-Pouille's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.