5. อาเตียวัย 30 ลูกหลานก็เต็มบ้าน

 5. อาเตียวัย 30  ลูกหลานก็เต็มบ้าน 

การค้าเต๊นท์ของร้านศิริมงคลเจริญก้าวหน้าอย่าง ต่อเนื่อง จึงต้องว่าจ้างคนงานมาช่วยติดเต๊นท์ ซึ่งพวก ฉันได้เรียนรู้ภาษาไทยครั้งแรกจากคนงาน และก็เพราะ พวกคนงานใช้สรรพนามแทนตนเองและผู้สนทนาว่า “กู-มึง” โดยเราเข้าใจว่าเหมือน “อั้ว-ลื้อ” (เช่นเดียวกับภาษา อังกฤษว่า “ไอ-ยู”) จึงทำให้พวกเราพี่น้อง ลูกอาแปะและ ลูกอาเตียใช้สรรพนาม “กู-มึง”กับพี่น้องมาจนถึงทุกวันนี้...

AARP

Create Date : 18 พฤศจิกายน 2554		0 comments
Last Update : 30 พฤศจิกายน 2554 10:27:14 น.
Counter : 923 Pageviews.
Share Tweet