Bloggang.com : leona_girl : ก่อนจะขึ้นเขียง ฮ่าๆๆๆ

ก่อนจะขึ้นเขียง ฮ่าๆๆๆ

19/12/51

จริงๆแล้ววันนี้เป็นวันที่จะต้องโดนขึ้นเขียง (จากการบันทึกครั้งที่แล้วว่าถ้าพร้อมสามารถผ่าตัดได้เลย) แต่ยังก่อน...

เรื่องขอเรื่อง วานนี้ไปหาหมอตอนบ่าย ช่วงนี้มามี๊เดินไม่ค่อยไหว ปวดข้อเท้า ร้าวถึงก้งกบ เลยขอรถเข็นมาบริการถึงประตูรถตามเคย คิดในใจว่าหมอคงไม่เห็นหรอกน่า (กลัวหมอตกใจว่ามามี๊อยู่ในสภาพเดี๊ยงอย่างแรง) ปรากฏว่าเข้าแผนกไปเห็นห้องตรวจของคุงหมอปิดอยู่แต่เปิดไฟทิ้งไว้ คิดในใจว่า อุอุ คุงหมอคงมีคนไข้อ้ะเซ้ อยู่ในรถเข็นไปก่อนดีก่า ไม่อยากเดิน นั่งรถเข็นเพื่อรอคุงพยาบาลต่อคิวเข้าตรวจ สักพักมีเสียงแหลมๆมาทางข้างหลัง "อะไรกันคะเนี่ย เป็นอะไรมากไหมคะ ทำไมยังเป็นแบบนี้ " คุงหมอปรี๊ดแตกอีกแล้ว อุอุอุ โดดออกจากรถเข็นไม่ทันอ่ะ คุงหมอเห็นสภาพเดี๊ยงของมามี๊อีกแล้ว เล่นเอาคนหันมามองกันทั้ง ward เลยอ่ะ แงๆๆ

มามี๊หันหน้าไปสาธุกะคุงหมอทันที

แล้วก็ทำเสียงเบาๆ พร้อมยิ้มแห้งๆ ว่า..เอิ้ม.. ดีขึ้นแล้วอ่ะค่ะ แต่แบบว่า.. ไม่ค่อยอยากเดินอ่ะค่ะ แหะๆ

หันหน้ามองปาปี๊ ช่วยหน่อยเด๊ะปาปี๊ คุงหมอปรี๊ดแตกอ่ะ ปาปี๊ก็เลยช่วยบอกว่า ดีขึ้นเป็นลำดับแล้วคับ แต่ว่าวันนี้เดินไม่ค่อยถนัดเลยเข็นมาอ่ะคับ

(ออกแนวผู้สื่อข่าวอ่ะปาปี๊นี่)

คุงพยาบาลเดินมา ส่งรูทีนเชคมาอีกแล้ว ปัสสาวะ น้ำหนักและความดัน วันนี้น้ำหนักลดไปหน่อยนึง แต่ก็ยังโอเค ก็แบบว่ากินเยอะก็ปวดก้ง ก็เลยไม่ค่อยอยากกินง่ะ ความดันปกติ แล้วก็ไปเก็บปัสสาวะ กลับมาปุ๊ปก็เข็นเข้าห้องคุงหมดปั๊ปเลย คุงหมอให้ขึ้นเตียง แล้วตรวจภายในบอกว่าต้องตรวจเชื้ออะไรสักอย่าง ชื่อยาวๆ คล้ายๆ กับพวก สไปโรค๊อกคัส อะไรสักอย่าง แต่ยาวและยากกว่านี้ คือลืมไปแล้ว บวกกะตอนตรวจภายใน สติแตกอย่างมากเพราะเจ็บมากๆ แบบว่ากระชากผ้าปูเตียง พร้อมส่งพลังเสียงออกจากกระบังลมและท้องส่วนบนไปว่า "โอ๊ยยยย เจ็บ" หลังจากส่งเสียงอันทรงพลังออกไปคุงหมอสรุปให้ทันที ว่า..... เอ๊ะ นี่ปากมดลูกเปิด 1 ซม. แล้วนะคะ โอ แม่เจ้า ตื่นเต้นมากค่ะ ฟังต่อๆ คุงหมอบอกอีกว่า เจ็บเยอะอย่างนี้คลอดเองไม่ได้หรอกค่ะ อีกอย่าง ถ้าคลอดเองจะไม่ไหวนะคะ แค่หมอตรวจแค่นี้ยังเจ็บมาก ถ้าคลอดเองอาจจะไม่ผ่านนะคะ ยังไงหมอขอแนะนำผ่าละกัน

เสร็จแล้วคุงหมอตรวจความยาวของท้องวัดจากด้านล่างของท้องถึงยอดอก เสร็จแล้วทำ u/s ตรวจดูว่าไม่มีสายสะดือพันคอ และเช็คการเต้นของหัวใจของน้อง ตรวจไปคุยกับปาปี๊ไปด้วย มามี๊พยายามจ้องที่หน้าจอ u/s แต่ก็ดูอะไรไม่ออกเลย

หลังตรวจเสร็จระหว่างที่มามี๊ตะกายลงมาจากเตียงด้วยความรู้สึกเจ็บแสบแบบเงียบๆ แล้วฟังปาปี๊คุยกะคุณหมอได้ใจความมาว่า หมอไม่อยากให้คนไข้รู้สึกว่าเป็นการบังคับผ่าตัดโดยไม่เต็มใจ แต่คุงหมอพิจารณาจากอาการ (เสียงร้องพลังสูงบนเตียงหลังม่านข้างๆเนี่ย

) ว่าสมควรแก่การผ่าคลอดมากๆ และปกติหมอจะไม่บังคับคนไข้อยู่แล้ว แต่ถ้าอยากลองคลอดเองหมอจะให้ลอง หากเกรงว่าจะเจ็บตัวสองหน

สรุปว่าไม่คลอดธรรมชาติแน่นอนแล้ว ปาปี๊ส่งคำถามต่อไปว่า

ปาปี๊: ถ้าผ่าแล้วจะมีได้กี่คนคับ

คุงหมอ: กี่คนก็ได้ค่ะ อยากมีกี่คนละคะ

ปาปี๊ : (แอบยกนิ้ว แต่มามี๊พับเก็บให้ก่อน) จะเจ็บกว่าธรรมชาติมากหรือเปล่าคับ

คุงหมอ: เจ็บคนละที่ค่ะ แต่ก็เจ็บทั้งสองแบบ หมอให้ยาได้ ไม่ต้องกลัวเจ็บหรอกค่ะ

มามี๊: ผ่าตัดเนี่ยให้ปาปี๊เข้าด้วยได้ไหมคะ เข้าไปพร้อมๆกันเลยได้ป่าวคะ

คุงหมอ: ได้ค่ะ ไปนั่งอยู่ด้วยกัน มีม่านกั้นถ้ากลัวเลือดนะคะ เข้าไปพร้อมๆกันเลย เอาวันไหนดีคะ

ปาปี๊: วันที่ 23 ธันวาคับ (ปาปี๊แอบไปดูฤกษ์มาเสร็จสรรพ) คุณหมอผ่าตรงไหนอ่ะคับ
*ใจจริงมามี๊อยากผ่าวันรุ่งขึ้นเลยอ่ะ แต่ว่าปาปี๊แซงไปแล้ว เหอๆๆ

คุงหมอ: แนวบิกินี่ค่ะ แผลประมาณ 10 cm เป็นแนวเส้นเดียวค่ะ ไม่เห็นแผลหรอกค่ะ อยู่ตรงรอยพับพอดี

มามี๊ : รอยพับ?!

เอิ้มแล้วคุงหมอจะบล๊อกหลังหรือใช้ยาสลบคะ

คุงหมอ : บล๊อกหลังค่ะ ไม่ต้องห่วงนะคะ หมอวิสัญญีจะใส่ยาแก้ปวดให้ด้วย ไม่เจ็บๆ

มามี๊: หัวน้องลงไปในอุ้งเชิงกรานหรือยังคะ คราวก่อนเห็นว่าน้องกลับหัวแล้ว

คุงหมอ: กลับหัวแล้วค่ะ แต่ยังไม่ลงไปไหนเลยค่ะ

มามี๊: ปากมดลูกเปิดแล้ว เบบี๋จะอยู่ถึงวันที่ 23 หรอคะ

คุงหมอ : หมอว่าน่าจะได้นะ ท้องแรกคงไม่มีปัญหาอ่ะค่ะ แต่ถ้ามีน้ำเดิน หรือปวดท้องก็มา รพ.ก่อนได้นะคะ

มามี๊: แล้วเรื่องเลือกหมอเด็กละคะ คือไม่รู้จักเลยค่ะ

คุงหมอ: เลือกได้ค่ะ แต่ถ้าไม่รู้ หมอเลือกให้ละกันนะคะ

คำถามคำตอบเป็นไปอย่างตื่นๆ สรุปการเตรียมตัวก็จดๆๆ ไว้ได้ดังนี้

วันที่ 23 ให้มา รพ. ก่อนเวลาผ่าประมาณ 4 ชม. มาที่แผนกก่อน แล้วจะพาขึ้นไปที่ห้องพัก คนไข้ต้องงดน้ำและงดอาหาร 7 ชม. ก่อนเข้าห้องผ่าตัด หากเกิดปวดท้องหรือน้ำเดินก่อนวันผ่า ให้มาที่ รพ. ทันที ไม่ต้องทานอาหารหรือน้ำมาเลย ไม่ต้องแวะที่ไหนทั้งนั้น ตรงมา รพ.อย่างเดียว

เสร็จแล้วคุงหมอให้เซ็นต์เอกสารยินยอมในการผ่าตัด และใบจองห้องพัก คุณหมอบอกว่าจะยังไม่ตัดไส้ติ่งออกให้เพราะจะทำให้เป็นผังผืดและอาจทำให้มีลูกคนที่สองยาก สรุปว่าเป็นการผ่าตัดคลอดทางหน้าท้องและเก็บ stem cell เท่านั้น คุงหมอบอกว่าไม่ต้องเดินมาก ให้พักผ่อนแล้วเจอกันวันที่ 23 เลย

เสร็จแล้วปาปี๊กะมามี๊ก็นำสัญญาการเก็บ stem cell ให้กะทางเซลล์ที่รออยู่หน้าแผนก เรียบร้อยแล้ววันนี้ กลับบ้านไปมามี๊ก็คงสังเกตอาการบี๋น้อยต่อไปเรื่อยๆ

สิ่งที่ต้องเตรียมมาด้วย (คิดได้แค่นี้แหละ)

+ เสื้อผ้าของบี๋น้อยในวันกลับบ้าน

+ เสื้อผ้าและของใช้ส่วนตัว ของมามี๊และปาปี๊

+ สำเนาทะเบียนบ้านและบัตรประชาชนของมามี๊และปาปี๊

+ ใบคำร้องขอแจ้งเกิด (สูติบัตร) ที่ รพ. เคยให้ไว้

+ เอกสารจัดเก็บ stem cell และเบอร์โทร.

+ เบอร์โทรศัพท์ประชาชี เอาไว้โทรส่งข่าว

+ กล้องถ่ายรูป วีดีโอ และ ที่ชาร์ตถ่าน

+ สมุดบันทึกแบบมีวันที่ จดเรื่องพบแพทย์ และวัคซีน

+ การ์ดอวยพร เอาไว้เขียนขอบคุณ

+ ปากกาสีสวยสด

อาการมามี๊และบี๋น้อยวัย 38 สัปดาห์

* ตื่นเต้นมากๆ

* กินได้ นอนหลับ แต่ยังเข้าห้องน้ำได้บ่อยๆเหมือนเดิม และ บ่อยกว่าเดิม ประมาณ ทุกๆครึ่งชม. แต่ถ้าเวลานอนก็ทุกๆ 2-3 ชม.

* มีเวียนหัว บ้านหมุนบ้าง แต่ไม่บ่อย

* เจ็บข้อเท้าเวลาเดิน เพราะ นน. ตัวกดทับเยอะ

* มีมูกใสๆออกมาเยอะขึ้นอีก

* ขี้ระแวง เพราะท้องแข็งบ่อยขึ้นและ ท้องปูดๆ นูนๆบ่อย เนื่องจากบี๋น้อยดิ้นเก่งและตัวโตขึ้นเรื่อยๆ

* ขี้ร้อนแม้จะอยู่ในที่เย็นๆแล้วก็ตาม ชอบทานไอติม และอมน้ำแข็ง ยังหิวน้ำบ่อยๆเหมือนเดิม แต่เน้นว่าขอน้ำเย็นเท่านั้นนะฮ้ะ

* จุกท้องและหน้าอกบ้างเวลาลูกดิ้นๆ

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ไม่รู้จะไปไหนนอกจากอยู่บ้าน
ก็มีแต่รูปบ้านๆอ่ะนะ อันนี้เป็นไม้ดอกไม้ประดับหน้าบ้าน ดูแล้วก็ชื่นใจ

ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมชม blog และ
ขอให้ทุกท่านมีสุขภาพแข็งแรง รวยๆๆๆ โชคดีตลอดปีและตลอดไปนะค๊ะ

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Create Date : 19 ธันวาคม 2551

Last Update : 20 ธันวาคม 2551 21:30:20 น.

5 comments

Counter : 935 Pageviews.

แอบตื่นเต้น ด้วยคน นะ เนี่ยะ
แล้ว เจอกัน ทั้ง คุณพ่อ คุณแม่ คุณลูก วันที่ 23

น้ามูน

โดย: moon IP: 203.154.144.2 วันที่: 19 ธันวาคม 2551 เวลา:15:20:28 น.

มาส่งกำลังใจนะคะ

โดย: นู๋นิด (happypig@nk

) วันที่: 19 ธันวาคม 2551 เวลา:15:44:16 น.

นู๋จะต้องเปลี่ยนคำนำหน้าจากนู๋เกดเป็นน้าเกดแล้วหรอ เป็นพี่เกดแทนได้มั้ย ลุ้นๆๆๆๆยิ่งกว่ารางวัลที่ 1

โดย: นู๋เกด IP: 203.155.40.6 วันที่: 19 ธันวาคม 2551 เวลา:16:10:03 น.

ระทึกไม่รู้จบเลยค่ะ เอาน่า อดทนหน่อยนะ เด๋ว ได้เจอกันพร้อมหน้าพร้อมตาละ

เสียดายแทน แต่ก็ดีใจแทนด้วย ไม่ต้องรอเจ็บนานนัก

สู้ๆค่ะ

โดย: keenkirakorn IP: 124.121.180.61 วันที่: 19 ธันวาคม 2551 เวลา:22:11:42 น.

ดีใจด้วยครับ ของภรรยาผมหมอนัดตรวจอีกครั้งก็วันอาทิตย์นี้ น่าจะตรวจแบบละเอียด กำหนดผ่าก็วันที่ 24 ธันวาฯ หลังบี๋น้อย 1 วันครับ ตอนนี้ไม่มีอาหารอะไรเลย แค่ปวดก้น ปวดหลัง แต่น้องเขากลับหัวแล้ว

โดย: Cessna182 IP: 203.155.228.209 วันที่: 19 ธันวาคม 2551 เวลา:22:47:12 น.