Bloggang.com : leona_girl : เรื่องระทึกขวัญวันหยุด

เรื่องระทึกขวัญวันหยุด

29/11/51

หลังจากอยู่บ้านเดินๆนั่งๆนอนๆ เปื่อยๆเมื่อยๆมาหลายวัน ชีวิตก็เบื่อหน่ายตามประสาคนท้องใหญ่ (ไม่อยากยอมรับว่าแก่)

วันนี้(ดูเหมือนจะ) ฤกษ์ดีมากกก อากาศดีเย็นๆ ชิวๆ น่าไปเที่ยว ตกลงกะปาปี๊ว่าเราจะขับรถไปเที่ยวนอกบ้านดีก่า หมกตัวอยู่ในบ้านมานาน ขอออกไปดูวิวนอกบ้านหน่อยละกันนะ โอเช เราจาไปเที่ยวกัน โย่วๆ

ก่อนไปเรามีนัดสัมภาษณ์พี่เลี้ยง เอาไว้มาช่วยเลี้ยงบี๋น้อยไงล่ะ พี่เลี้ยงมาหาเราตอนเช้าก่อน 10 โมง ปาปี๊กะมามี๊คุยๆ แล้วให้คุณยายมาคุย พูดคุยกันพอสมควร เออ เข้าท่า ดูโอกว่าคนก่อนๆที่คุย ท่าทางการอธิบายสิ่งต่างๆ รายละเอียดในการทำงานที่ผ่านๆมา ตกลงรับเลยละกัน มามี๊แอบสังเกต เล็บมือ ความสะอาดสิ่งของที่เค้าถือมาด้วย เสื้อผ้า การพูดจาแล้วก็แววตา ปาปี๊ก็สัมภาษณ์เรื่องนิสัยใจคอ และประสบการณ์ความสามารถโดยให้เค้าเล่าเรื่องต่างๆ แล้วเราก็คิดว่าโอเช คุณยายก็บอกว่าคนนี้ดูโอนะ ที่ผ่านๆมาดูไม่ค่อยโอเท่าคนนี้ เราตกลงเรื่องค่าจ้าง การกิน การอยู่ วันหยุด รายละเอียดเล็กๆน้อยๆ แล้วก็ยกกระเป๋ามาเลย โฮะๆ ดีจริงๆ หามาตั้งนานในที่สุดมามี๊ก็ได้คนมาช่วยดูแลเบบี๋แล้ว เรื่องปวดข้อมือมามี๊ก็ค่อยเบาใจหน่อย

ปล. มามี๊ยังปวดข้อมือเวลาใช้งานมากๆอยู่ งานนี้พี่เลี้ยงจาช่วยมามี๊ได้มากเลยนะเนี่ย เย้ๆ เพราะคุณยายก็คงอุ้มหนูไม่ถนัดหรอก ยังเจ็บแผลผ่าตัดอยู่เลยอ่ะ เฮ้อ อยากให้คุณยายหายไวๆ มาอุ้มเบบี๋ได้เร็วๆง่ะ

เสร็จธุระแล้วไปเที่ยวกันดีก่า ก่อนเดินทางมามี๊คว้าน้ำและขนมติดรถไปด้วย กะว่าเผื่อหิว ... และแล้ว... จะบอกว่าเรื่องแบบนี้เกิดกะคนท้องแล้วตื่นเต้นมากเลยอ่ะ

มามี๊อยากดูดอกไม้จังเลย เราไปซื้อดอกไม้มาปลูกเพิ่มเพื่อต้อนรับเบบี๋น้อยกันเหอะ แถมอยากกินเตี๋ยวเรือด้วยอ่ะ ผ่านไปแถวนั้นน่าจะได้หม่ำของหร่อยๆบ้างนะ

ปาปี๊พาเรามุ่งหน้าไปทางรามคำแหง ไปทางวงแหวนตะวันออกเพื่อไปรังสิตคลอง 11 เริ่มต้นด้วยการหลงทางๆ แวะถามทางที่ปั๊มน้ำมันก่อน ที่ปั๊มบอกว่าเราขับเลยวงแหวนมาแล้วง่ะ ไม่เปงไรวนกลับไปหาวงแหวนใหม่ เราไม่เคยมาทางนี้เลยอ่ะ ก็ต้องหลงเป็นธรรมดาอ่ะเน้อะ

พอเราหาทางเข้าวงแหวนเจอ เราก็เข้าไปอยู่ในวังวน motorway ทันที รถวิ่งกันเร็วๆ ตรงกลางระหว่างทางยังมีการทำถนนอยู่เลยอ่ะ เราอยู่ใน motorway กันไปสักพัก ตาก็มองหาป้ายบางปะอิน...

และแล้ว..... เรื่องระทึกๆก็เริ่มขึ้น...

อยู่ๆที่หน้าปัดหน้ารถก็มีไฟแดงๆขึ้นที่สัญญาณแบตเตอรี่
แล้ว อยู่ๆก็มีไฟแดงๆขึ้นที่สัญญาณน้ำมันเครื่อง
แล้ว อยู่ๆ ก็มีไฟแดงๆ ขึ้นที่สัญญาณ Over Drive (อีนี่คือไรไม่รู้อ่ะ)
แล้ว อยู่ๆ รถก็เร่งไม่ขึ้นง่ะ

เราทำใจดีสู้เสือ ปิดแอร์ ปิดวิทยุแล้วเอารถเข้าไหล่ทาง คิดว่าแบตคงมีปัญหา ทั้งๆที่เพิ่งเปลี่ยนไปเอง น้ำมันเครื่องก็เพิ่งเปลี่ยนเองง่ะ เราดับเครื่องแล้ว start รถใหม่

และแล้ว.... รถ start ติด เราเดินหน้าต่อไปอีกสัก 1 นาที

และแล้ว อาการด้านบนก็เป็นอีกรอบ แดงๆๆๆ แล้วก็ดับ แงงงงงง

เราก็เลยเอารถเข้าไหล่ทาง motorway ณ วงแหวนตะวันออก ประมาณ กม. 38 แงงง

โทรบอกที่บ้านว่า "ช่วยด้วย"" ขอเบอร์ความช่วยเหลือบนทาง motorway หน่อยจ้า ได้เบอร์แล้วเราก็โทรๆ โทรไปเบอร์แรก บอกให้โทรเบอร์ที่สอง เบอร์ที่สองโยนต่อไปเบอร์ที่สาม ที่สี่ ที่ห้า ไม่มีคนช่วยเราเลยอ่ะ เบอร์อะไรๆก็ไม่เกิดอะไรขึ้น ขอบอกว่าตำรวจทาง motorway ผ่านมายังไม่ช่วยเราเลยอ่ะ ขับผ่านไปนิ่มๆเลย แต่แวะจับรถบรรทุกได้ แต่ช่วยคนรถเสียไม่ได้ง่ะ ใจร้ายย โทรบอกที่บ้านส่งกำลังเสริมมาเหอะ จริงๆ เค้าก็ส่งมาตั้งแต่มามี๊โทรช่วยด้วยแล้วแหละ แต่กว่าจะมาถึงมันนานง่ะ

1 ชม. ผ่านไป....... คนท้องก็นั่งอยู่ในรถเหมือนเดิม ส่วนปาปี๊ก็เดินไปเดินมาตากแดดเปรี้ยงๆตอนเที่ยงๆ เข็นรถหลบเข้าไหล่ทางลึกๆ เอาของมาตั้งๆ บนไหล่ทางเพื่อให้รถคันอื่นๆเห็นว่าเรารถเสียแล้วไม่ซิ่งมาชน ระหว่างนี้มามี๊ alert มากเพราะว่าบน motorway เนี่ย รถบรรทุกเยอะมากๆ แล้วก็ขับเร็วๆกันหมดเลย เราอยู่ใกล้กับทางโค้งซะด้วย น่ากลัวสุดๆ ถ้าบรรทุกแหกโค้งมานี๊ซเดียว จะจุ๊บท้ายรถเราทันทีเลยอ่ะ

เรามีสติดีกันตลอดเวลา... และแล้ว สติมาปัญญาเกิด เราคุ้ยหาเบอร์โทรด้านอื่นๆนอกเหนือจากเบอร์ของ motorway ที่ส่งต่อเป็นทอดๆเกี่ยงงานกันไม่มาช่วยเราอ่ะนะ มามี๊มีบัตร gasohol ของปั๊มน้ำมันบางจาก ข้างหลังบัตรบอกว่ามีบริการรถเสียฉุกเฉิน ส่วนปาปี๊มีบัตรเครดิตสีดำที่มีบริการรถยกฉุกเฉิน เออๆ ดีๆ เอาไงเอาของใคร ปาปี๊บอกว่ารอก่อนเรียกทุกคนเดี๋ยวจะมากันทุกคนแล้วยุ่ง

ในที่สุดอัศวินขี่รถเกาหลี (KIA) จากที่บ้านก็มาถึงพร้อมตระกร้าเสบียงกันหิวให้มามี๊หม่ำๆขนมไปก่อน สองหนุ่มหน้าไม่เกาหลีพร้อมกล่องเครื่องมือมาแล้ว มามี๊ย้ายตัวเองและสัมภาระไปอยู่ในรถเกาหลีก่อน ปาปี๊พร้อมอัศวินทั้ง 2 ก็ดูแลรถญี่ปุ่นที่ดับไปแล้วต่อไป ผ่านไปอีกแวปนึง เราสรุปว่ารถเจ๊งไปแล้ว เป็นไรไม่รู้ ยากเกินแก้ แก่เกินเยียวยา ลากไปอู่กันดีกว่า

โอเค ปาปี๊โทรบัตรดำตามรถฉุกเฉินมาเลย รอไม่เกิน 20 นาทีรถยกมาถึง
ยกไปศูนย์เลยนะ แล้วค่อยไปคุยกะศูนย์อีกทีละกันว่ามันเจ๊งเพราะอะไร

เฮ้อ... เรื่องระทึกๆจบเสียที ถึงเราจะกลับบ้านโดยไร้ดอกไม้งาม แต่เราก็กลับบ้านกันอย่างปลอดภัย ด้วยความช่วยเหลือของพวกเราเอง (ไร้เงาเจ้าหน้าที่ motorway ของแท้เลย)

กลับบ้านมาทานข้าวกลางวันตอนบ่าย 3 น่าสงสารเบบี๋น้อยจริงๆเลย คงเหนื่อยน่าดู อาหารก็ไม่ได้หม่ำ ใจคงเต้นไม่เป็นจังหวะเลยนะเนี่ย ขากลับบ้านโก่งตัวอยู่เรื่อยเลย ทานข้าวเสร็จก็หลับกันทั้งครอบครัว

ตื่นมาอีกทีฟ้ามืดไปแล้วหิวด้วย ไปหม่ำอาหารที่ฟูจิแถวบ้านแล้ว จบวันนี้ด้วยการนั่งดูการประกวดนางสาวไทยปี 2551 ทำไมจัดปลายปีจังง่ะ มันจาหมดปีอยู่แล้วววว

หมายเหตุ เนื่องจากเจอเรื่องระทึกและไปไม่ถึงดงดอกไม้งาม เราไม่ได้ถ่ายรูปอะไรกันเลย ต้องขออภัยด้วยนะจ้ะ blog นี้เลยไม่มีรูปประกอบจ้ะ แบร่...

update วันที่ 2 ธค 51
ขณะนี้รถญี่ปุ่นของเราเข้าไปอยู่ในอู่เรียบร้อยแล้ว สรุปว่ากล่องควบคุมไฟฟ้าของรถได้เจ๊งไปแล้ว ต้องหาอะไหล่มาเปลี่ยน งานนี้ไม่รู้จะใช้เวลากี่วัน แต่ยังดีที่ไม่ได้เป็นอะไรมาก แต่งานนี้ก็ทำมามี๊ประสาทกินไม่กล้าออกไปไหนนอกเส้นทางอีกละล่ะ จนกว่าเราจะพบกันนะบี๋น้อย อยู่บ้านไปก่อนละกัน

Create Date : 29 พฤศจิกายน 2551

Last Update : 3 ธันวาคม 2551 20:05:39 น.

6 comments

Counter : 562 Pageviews.

ระทึกขวัญจริงๆวันนี้

โดย: นู๋เกด IP: 203.155.40.6 วันที่: 1 ธันวาคม 2551 เวลา:9:58:59 น.

ดีนะเนี่ยที่บี๋น้อยไม่ลุ้นระทึกจนอยากออกมาดูให้เห็นกับตาตัวเองซะก่อน เพราะเมื่อวานนี้เพิ่งได้ข่าวใหม่มา ว่าน้องที่ทำงาน คลอดก่อนกำหนดไปตั้งเกือบเดือน (กำหนดคลอด 21 ธ.ค.) แถมลูกก็น้ำหนักตั้งสี่โลกว่าแน่ะ แข็งแรงกันจริงๆ ทั้งแม่และลูกเลย ...อยากคลอดบ้างอ่ะ...

โดย: moonlight serenade IP: 61.19.95.77 วันที่: 1 ธันวาคม 2551 เวลา:19:36:25 น.

โอวน่าระทึกมั๊กๆค่ะ
ดีนะที่น้องมะเป็นรัย ยังไงก็รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ

โดย: ฟ้า (pimjan.h

) วันที่: 3 ธันวาคม 2551 เวลา:6:22:31 น.

โดย: ป่าปี๊เอง IP: 124.120.224.77 วันที่: 4 ธันวาคม 2551 เวลา:7:08:38 น.

ท้องใหญ่แล้วใกล้คลอดรึยังเอ่ย คลอดแล้วอย่าลืมอวดโฉมเจ้าตัวเล็กนะค่ะ ว่าแต่อย่าระทึกบ่อยนะ เดี๋ยวตัวเล็กตกใจหมด

โดย: แม่น้องน้ำอิง (lovenaming

) วันที่: 4 ธันวาคม 2551 เวลา:22:31:41 น.

นิดโหน่ยน่า แก้เบื่ออยู่บ้านไงคะ สมใจเลยยยย

โดย: keenkirakorn IP: 124.121.191.105 วันที่: 13 ธันวาคม 2551 เวลา:11:43:44 น.