"ถนนสายนี้...มีตะพาบ" ปี 65 โจทย์กิโลเมตรหลักที่ 299 : เขาเล่ามา "สงบ และสุข"
ในช่วงวาระสุดท้ายของผู้ป่วยท่านหนึ่งที่ฉันรู้จัก ซึ่งท่านใช้ชีวิตเข้าออกโรงพยาบาลมานานนับ 10 ปี ท่านเล่าให้ฉันฟังว่า...อะไรก็ตามที่ล่วงพ้นไปแล้ว ทั้งสิ่งของอันเป็นที่รักหวงเเหน (เท่าชีวิต) หรือจงเกลียดจงชัง (เข้ากระดูกดำ) เมื่อทุกสิ่งหล่นหายเข้าไปใน "หลุมดำเเห่งเวลา" ล้วนเป็นสิ่งที่ "ไม่อาจหวนคืน" ต่อให้เรายึดหรือผูกเอาไว้กับตัว สุดท้ายก็ยังคงต้องสูญหายไป (เช่นเดิม) "ไม่มีทางเอาคืนกลับมาได้" เราทำได้เพียงเเค่เก็บมันเอาไว้ ในรูปแบบของความทรงจำเท่านั้น คำว่าตลอดไปนั้นจะมีอยูจริงหรือไม่...ไม่ใช่สาระสำคัญ สัจธรรม ของธรรมชาติจะบอกเราเอง สิ่งที่สูญหายไปเราคิดถึงได้...ไม่ผิด แต่...อย่าได้อาลัยอาวรณ์เศร้าโศกให้มากมายนัก เพราะเวลาที่เหลือของชีวิตคนเรานี้ จะว่ามากก็มาก....จะว่าน้อยก็น้อยน้อย จงคิดให้ครบรอบใจตัวเอง (ก็จะได้คำตอบ)
: สงบ สุข เรียบ ง่าย เบา จิต กาย สบาย : : || - || : :
กว่าจะลึกซึ้ง...เข้าใจ "ผมบางๆ บนหัวก็...ขาวโพลน" :
เรื่องของคำเก่าๆ เล่าขานกันมานาน ทั้งๆ ที่มันเป็นคำที่เเสนจะเรียบง่าย และมีความหมายตรงไปตรงมามากที่สุด แต่...หลายๆ คนใช้เวลานานเหลือเกินในการทำความเข้าใจ
"สงบ และ สุข"
ขอบคุณโจทย์โดย คุณปริ๊นซ์ จันทราน็อคเทิร์น และขอบคุณทุกท่าน ที่แวะเข้ามาเยี่ยมเยือนกันนะคะ By Sakormaree (02/04/2565)
Create Date : 02 เมษายน 2565 |
Last Update : 2 เมษายน 2565 4:16:44 น. |
|
7 comments
|
Counter : 1826 Pageviews. |
|
|
ไม่ได้สอนด้วยคำพูดครับ
พอโตและทำงานและพบคนสายบุญ จะเล่าให้ฟังบ่อยว่าบุญ
ที่ได้คือ การละวาง ปฏิบัติตัวให้สบาย ๆ ไม่เคียดแค้น มีเมตตา
จะได้บุญมากกว่าการให้ทาน
ผมว่าคงจะจริง (ซึ่งต้องพิสูจน์ต่อครับ)