วิธีการจำของแม่จ๋า...กับสาเหตุที่ว่า..(ทำไม) ต้องกราบแม่ +++ พอหลับตานึกทบทวนเรื่องราวในความรู้สึก เมื่อคิดถึง....แม่จ๋าผู้เป็นที่รัก  เราถามตัวเองว่า...มีอะไรที่นึกแล้วขำ ทำแล้วสุข สนุกทุกครั้ง...เป็นพลังจิตเมื่อได้คิดถึงเธอ...แม่จ๋า ผู้เป็นแรงพลักดันให้เดินหน้าต่อไปให้ถึงจุดมุ่งหมาย...ภาพต่างๆ มากมายหลั่งไหลออกมา ราวกับว่ามันเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวาน +++ เรื่องแรก คือ วิธีการจำของแม่จ๋า...    ต้องขอเล่าย้อนกลับไปเมื่อครั้งตอนยังเด็กๆ คำสอนที่แม่พร่ำสอนเสมอ...คือ...การลืมในสมองส่วนใหญ่เกิดขึ้น...ภายหลังความทรงจำ หากใช้สมองจดจำ...สักวันจะลืม... ดังนั้นให้ความความรู้สึกช่วยจดจำจะทำให้ไม่ลืม... (แม่พูดพร้อมกับยกตัวอย่างประกอบ) แม่จ๋า : เวลาเงินเดือนพ่อออกนะ...แม่จ๋า..จำแม้นแม่น..เลยพ่อ... พ่อจ๋า : เอ่อใช่...แม่จำเเม่น...บางครั้งพ่อยังลืมเลย แม่ทำไงถึงจำได้นะ แม่จ๋า : ก็แม่ใช้ความรู้สึกไงพ่อ เพราะเงินเดือนพ่อทำให้แม่มีความสุข ...เวลาแม่นึกถึงความสุขแม่ก็จะนึกถึงเงินเดือนพ่อทุกที...   พ่อจ๋า : มีเสียงในลำคอของพ่อเปล่งออกมาเบาๆ...(หึ...หึๆๆๆๆ )... ... ... ลูกจ๋า : ลูกไม่แน่ใจว่า...เสียงที่ลูกได้ยินเมื่อตอนนั้นเป็นเสียงหัวเราะหรือเสียงร้องไห้ของพ่อกันแน่...ลูกขอกราบแม่จ๋า  (คุณพระ..แม่ฮามากจริงๆ)  เรื่องที่สอง คือ สาเหตุที่ว่า..(ทำไม) ต้องกราบแม่...   +++ สิ่งที่เห็นจนเป็นเรื่องชินตา...คือภาพที่แม่จ๋าไปกราบยายอยู่บ่อยครั้ง  โดยเฉพาะในวันเกิดของแม่จ๋า  แม่จะเตรียมดอกมะลิ กับข้าวและขนมไปส่งที่บ้านยาย เราต้องไปด้วยทุกครั้งเพราะเป็นหน้าที่ +++ ลูกจ๋า : แม่ทำไมต้องไปกราบยายด้วย (ถามตลอด...ขอให้ได้ถาม) แม่จ๋า : เพราะยายคือแม่ของแม่ไงล่ะ (แม่ตอบสั้นๆ)  ลูกจ๋า : เท้ายายสกปรกอ่ะแม่ (เราทำเสียงงอแง ไม่อยากไปบ้านยาย)  แม่จ๋า : ยังงั้นหน้าที่ของเราก็คือ..ไปล้างเท้าให้ยาย(แม่ตอบเบาๆ ระหว่างทาง ที่เดินไปบ้านยาย) * ตอนนั้นเราสังเกตเห็นว่าเท้ายายมีรอยเหี่ยวย่น และมีรอยแผลเป็น..เราคิดว่าคงเป็นเพราะคุณยายไม่ค่อยชอบใส่รองเท้าเวลาเดิน (ตอนนั้นคิดว่าเรานี่ฉลาดจัง) *   ลูกจ๋า : ทำไมเท้ายายถึงหยาบกระด้างอย่างงี้ค่ะ เราถามขณะที่เอามือลูบเท้ายายเพื่อทำความสะอาด)   ยายจ๋า :  "ยายเดินมาไกล...แล้วก็เดินมานานนะจ๊ะ" (ยายยิ้มอบอุ่น แล้วลูบหัวเราเบา ๆ) ** พอล้างเท้าและเช็ดเท้าให้ยายเสร็จ แม่ปูผ้าขนหนู ที่แม่ใช้เช็ดหน้าประจำมารองเท้ายาย แล้วก้มกราบ ** แม่จ๋า :  ลูกขอกราบในบุญคุณของแม่...ที่ให้กำเนิดลูกมาและลูกขอกราบเพื่อขมาต่อแม่ที่ลูกได้กระทำสิ่งอันใดที่ทำให้แม่เจ็บปวดเสียใจไม่ว่าทางกายทางวาจาและทางใจ ขอให้แม่อโหสิให้ลูกด้วยเถิด ยายจ๋า : แม่อโหสิให้ลูกในทุกสิ่ง และขอให้ลูกมีความสุขความเจริญ (แม่ยกเท้ายายให้สำผัสกับศรีษะของแม่ แล้วแม่ก็ก้มกราบยายอีกครั้ง) ***  แม่จ๋าตอนเด็ก...ภาพที่ลูกเห็น...แม่กราบยายในวันนั้นลูกยังไม่เข้าใจในสิ่งที่แม่ทำและยังไม่รู้ซึ้งถึงความหมายในบทสนทนาระหว่างแม่กับยาย... *** แต่ในวันนี้...ในวันที่ลูกโตขึ้น...ลูกถึงได้รู้แล้วว่า (ทำไม) ต้องกราบแม่.....กว่าจะรู้ตัวก็เกือบจะสายไป "เกือบต้องเสียใจไปทั้งชีวิต" ลูกต้องกราบขออมาต่อแม่...เพราะลูกเอง...ลูกลืมคำสอนของแม่ที่สอนลูกว่า..อย่าใช้เพียงแค่สมองจำ..แต่ให้ใช้ความรู้สึกช่วยจำ...จะได้ไม่ลืม...   ลูกโตขึ้นและลูกก็ทำผิดพลาดไปหลายสี่ง ทำให้แม่ทุกข์ใจเสียน้ำตา...แต่แม่ยังรักและให้อภัยให้ลูกเสมอมา...ลูกขอกราบในบุญคุณของแม่ที่...ให้โอกาสให้ลูกได้เกิดใหม่และได้เริ่มต้นอีกครั้ง... +++ ลูกรู้สึกโชคดีและดีใจที่วันนี้ลูกรู้ตัวทัน...ได้ก้มกราบเท้าแม่ของแม่คู่นี้...ในตอนที่แม่ยังอยู่ข้างๆ ก่อนที่เท้าหยาบกร้านของแม่คู่นี้...ที่เดินทางไกล...มานานมากแล้ว...จะพาแม่เดินจากลูกไปโดยไม่มีวันกลับมา.....ลูกดีใจที่แม่ยังอยู่ตรงนี้ ลูกโชคดีที่เวลายังไม่ใจร้ายพอที่จะพรากแม่ไปจากลูก...ขอบคุณที่ยังให้โอกาสที่สอง กับลูกขี้ลืมคนนี้...ขอบคุณค่ะ +++ เรื่องเล่าส่งท้าย ภาพที่ทำให้ลูกยิ้มได้ทุกครั้งและเป็นแรงกระตุ้นพัฒนาตัวเองต่อไปก็คือภาพที่ผู้หญิงสูงวัยคนหนึ่ง ใส่เสื้อผ้าฝ้ายสีขาวกับกางเกงที่เย็บเองจากผ้าถุง  กำลังพยายามที่จะฝึกหัดเล่น Line เพื่อจะได้คุยกับลูกแบบเห็นหน้าทุกวัน... แม่จ๋า : แม่อยากรู้ว่าวิธีที่คุยแล้วเห็นหน้าที่เรียกว่าคอนๆๆๆ (วีดีโอคอล) นี่มันทำยังไง?  ลูกจ๋า : ก่อนอื่นเราต้องไปซื้อโทรศัพท์ใหม่ก่อนแม่จ๋า แม่จ๋า : ซื้อให้พ่อด้วยนะ แม่จะได้ Line เห็นหน้ากะพ่อด้วยนะ พ่อจ๋า : กระซิบเสียงเบาๆ  ว่า....กรรมแล้วไหมล่ะ ...  by...sakormaree   Create Date : 27 สิงหาคม 2559 3 comments Last Update : 28 มิถุนายน 2561 8:17:53 น. Counter : 1555 Pageviews. Share Tweet

ดีจังเลย รอติดตามบทความใหม่ๆนะ   โดย: Piglet IP: 223.24.105.107 29 สิงหาคม 2559 22:57:04 น.

สวัสดีครับ อ่านแล้วก็ทำให้ นึกถึงแม่เหมือนกันครับ ขอบคุณครับ   โดย: loongchat (สมาชิกหมายเลข 3016924 ) 31 สิงหาคม 2559 13:49:19 น.

ดีค่ะ   โดย: น้องเอ๋อ IP: 119.46.54.62 15 กันยายน 2559 13:21:30 น.