ที่นั่งบนรถไฟฟ้าหายไป...
ฉันเป็นลูกค้าประจำของรถด่วนใต้ดิน...
เมื่อประตูรถเปิดออก คนจำนวนประปรายเดินออกจากขบวนรถ และถูกแทนที่เข้าไปด้วยคนอีกจำนวนหนึ่ง
รวมถึงฉัน
ฉันจ่อมก้นลงไปที่ "เก้าอี้ตัวที่สี่จากริมด้านขวาของแถวที่นั่งฝั่งขวามือถ้าหันหลังให้กับห้องคนขับในขบวนรถตู้ที่สอง"
ฉันนั่งที่เดิมทุกวัน ใช้ประโยชน์จากการที่ขึ้นรถจากต้นสาย ทำให้ไม่มีใครมาแย่งที่นั่งนั้นมากนัก
เหตุผลที่ฉันชอบนั่งที่เดิมตรงนั้น ก็เพราะว่ามันไม่หนาว
ฉันเคยชินที่จะอยู่ที่เดิม ที่ที่ฉันมั่นใจแล้วว่ามันจะทำให้ฉันสบาย ไม่ต้องออกแรงพยายามกับอะไรมากมาย
วันนี้ฉันไม่ได้นั่งที่เก้าอี้ตัวเดิม
คุณผู้หญิงสูงวัยกว่าฉันมาแย่งที่ตรงนั้นของฉันไป ฉันเลยกระเถิบมาที่เก้าอี้ตัวข้างๆ
ที่นั่งตรงนี้ก็ไม่ได้หนาวหรือร้อนจากที่เดิมของฉันเท่าไหร่
ฉันน่าจะลองไปนั่งที่เก้าอี้ตัวอื่น ที่ตู้อื่นบ้าง
มันอาจจะอากาศดีกว่าที่เดิมตรงนี้ของฉันก็ได้
และถ้าเมื่อไหร่ที่ขบวนรถเดินทางกลับด้าน ที่นั่งตัวที่สี่จากริมด้านขวาของแถวที่นั่งฝั่งขวามือถ้าหันหลังให้กับห้องคนขับในขบวนรถตู้ที่สอง ของฉัน
ก็จะเปลี่ยนไปเป็นเก้าอี้ตัวอื่น
. รูปร่างที่สมมาตร เพียงเมื่อมันเปลี่ยนด้านจากซ้ายไปขวา ที่เดิมที่เราดำรงอยู่ก็จะเปลี่ยนไป... จากท้ายขบวน ขึ้นไปอยู่หัวขบวน
การพลิกกลับสลับด้านอาจทำให้เราได้มองเห็นอะไรแปลกไปจากความชินตา
แต่มันก็ต้องแลกมาด้วยความรู้สึกไม่ปลอดภัย เหมือนมันไม่ใช่ที่ของเรา คงต้องเริ่มทำความรู้จักกับความหนาว ก่อนทีซักพัก เราก็จะชินไปเอง
ด้วยรักและความหนาว นิดนก*
Create Date : 19 พฤศจิกายน 2551 |
Last Update : 16 สิงหาคม 2553 16:20:02 น. |
|
7 comments
|
Counter : 712 Pageviews. |
|
|