เรื่องย่อ ดอกแก้ว

บทประพันธ์ ส.อาสนจินดา

เจ้าพระยาวงษานุวัติ หรือ วงศ์ วงษา บุรุษหนุ่มใหญ่อายุประมาณ 40 ปี มีตำแหน่งเป็นเจ้าเมืองพิจิตรเป็นพ่อม่ายเมียตาย เหลือลูกชายไว้ต่างหน้าคนหนึ่งคือ วันชัย ซึ่งถูกส่งเรียนเมืองนอกตั้งแต่เล็ก เจ้าคุณนั้นด้วยความเป็นม่ายตั้งแต่ยังหนุ่ม จึงได้แม่ช้อย เด็กรับใช้ในบ้านเป็นเมีย แต่ไม่ได้ยกย่องเสมอคุณหญิงภรรยาที่ตายไป แม่ช้อยนั้นยังอายุน้อย เจ้าชู้ จริตจะก้านแพรวพราวมีความทะเยอทะยานมักใหญ่ใฝ่สูง จึงได้เป็นชู้กับ หลวงมนูกิจธรรม ทนายความหนุ่มเจ้าเล่ห์ของเจ้าคุณวงษานั่นเอง วันหนึ่งเจ้าคุณได้ไปพักร้อนที่บ้านดงเมือง เพชรบูรณ์ พร้อมกับช้อยและหลวงมนูฯ แต่ฝากคนทั้ง 2 ให้พักอยู่กับกำนันบ้านป่าแดง ส่วนตนเองไปตั้งเต็นท์อยู่ริมห้วย

ในอาณาเขตไร่บริเวณบ้านกำนันกับคนรับใช้ 1 คน และพรานหนุ่มชื่อ วาด ซึ่งเป็นผู้นำทางเที่ยว พรานวาดนั้นไปหลงรักกิ่ง สาวสวยบ้านป่าแดงลูกสาวยายคอนขี้โรค ซึ่งถูกชาวบ้านกล่าวหาว่าเป็นปอบวาดได้แต่เงื้อ ๆ ง่า ๆ แต่ไม่กล้าบอกรักกิ่งสักครั้ง เพียงแต่คอยให้ความช่วยเหลือเท่าที่จะให้ได้และได้แต่หวังลม ๆ แล้ง ๆ ว่ากิ่งจะมีใจตอบตน วาดไม่รู้ระแคะระคายแม้แต่สักนิดว่ากิ่งนั้นได้ตกเป็นภรรยาของเจ้าวงษาเจ้า นายของตนเสียแล้ว

เจ้าคุณวงษาพบกับกิ่งโดยบังเอิญ และได้ให้ความช่วยเหลือด้านเงินทองรักษาแม่ของกิ่งทั้ง 2ลอบพบปะได้เสียกันจนกระทั่งกิ่งตั้งท้องวาดนั้นหัวใจแทบสลายแต่ก็ต้องจำยอม รับชะตาของตนคอยดูแลให้ความช่วยเหลือกิ่งแทนเจ้าคุณวงษาซึ่งเกิดเป็นไข้ป่า ต้องถูกส่งตัวกลับไปรักษาด่วนที่บางกอก

กิ่งแม้จะเป็นทุกข์ห่วงสามี แต่ก็มีความหวังว่า วันหนึงจะได้พบกันโดยหารู้ไม่แม้แต่น้อยว่าช้อยและหลวงมนูฯ ชู้รัก ได้รู้เรื่องราวของกิ่งและเจ้าคุณหมดทุกอย่างแล้ว และได้วางแผนแยกคนทั้ง 2 ให้จากกันตลอดกาลเจ้าคุณและกิ่งพยายามส่งข่าวถึงกัน แต่ก็ถูกหลวงมนูฯ และช้อย จับได้ ทำลายจดหมายหมดทำให้ทั้ง 2 เข้าใจผิดกัน กิ่งท้องโตขึ้นทุกวัน มีเพียงวาดคอยให้ความช่วยเหลือช้อยเองก็ท้องกับหลวงมนูฯ หลวงมนูฯ คิดการชั่ววางแผนกับช้อยจะฆ่าเจ้าคุณ และกันไม่ให้กิ่งได้เข้ามามีส่วนในทรัพย์สมบัติ โดยจะยัดเยียดลูกของตนและช้อยให้เป็นทายาทแทน

เจ้าคุณได้ยินเรื่องราวทั้งหมดจึงคิดป้องกันทรัพย์สมบัติให้ลูกโดยเขียน พินัยกรรมยกสมบัติครึ่งหนึ่งจากที่ให้วันชัยให้กับทายาทผู้ที่ถือจดหมายลาย เซ็นเจ้าคุณมาด้วย เจ้าคุณได้พับพินัยกรรมชิ้นเล็ก ๆ นี้ใส่ไว้ในปลอกกระสุนลูกสุดท้ายในปืนด้ามทองประจำตัว

ช้อยและหลวงมนูฯ นั้นกำลังย่ามใจในแผนการ และมักใช้ห้องสมุดในการพบปะกัน เจ้าพระยาวงษาจับได้คาหนังคาเขา หลวงมนูฯ จึงตัดสินใจยิงทิ้ง ขณะนั้นเองเป็นเวลาเดียวกับที่วาดเดินทางมาหาเจ้าคุณด้วยความโกรธแค้นที่ทอด ทิ้งกิ่ง วาดได้บุกเข้ามาพอดี จึงถูกหลวงมนูฯ ยิงด้วยเช่นกันหลวงมนูฯ รีบพาช้อยออกไป แล้วแจ้ง หมื่นท้าวกำแหง ซึ่งเป็นนายตำรวจให้มาจับวาด โดยใส่ร้ายว่าวาดเป็นคนร้ายตามมาฆ่าเจ้าคุณด้วยความแค้นที่เจ้าคุณได้กิ่ง แล้วทอดทิ้ง

ด้านเจ้าคุณก่อนตายได้มอบปืนให้วาดนำไปให้กิ่งเพื่อมอบแก่ลูก ซึ่งเกิดจากกิ่ง แต่ยังสั่งเสียไม่เสร็จก็ขาดใจตาย วาดรีบหนีไปทั้ง ๆ ที่ได้รับบาดเจ็บสาหัส หลักฐานทั้งหมดดูจะมัดมือกิ่งและวาดว่าเป็นฆาตรกร ตามมาฆ่าเจ้าคุณด้วยความแค้น หมื่นท้าวฯ พบพินัยกรรมของเจ้าคุณในห้องสมุดจ่าหน้าซองว่า อีก 20 ปี จึงให้เปิดพินัยกรรมต่อหน้าคนในตระกูลวงษา

วาดนั้นนำปืนด้ามทองหนีมาจนถึงกระท่อมกิ่ง เล่าทุกอย่างให้กิ่งฟัง มอบปืนให้และบอกให้กิ่งรีบพาลูกหนีไป เพราะอย่างไรเสียหลวงมนูฯ จะต้องตามมาฆ่าปิดปากแน่ ๆเมื่อวาดได้ทำหน้าที่ของตนเรียบร้อยแล้วจึงได้ขาดใจตายกิ่งกระเซอะกระเซิง อุ้มลูกหนีการตามล่าของหลวงมนูฯ และตำรวจมาพบกับมหาโจรชื่อ เม่น เคราแดง เม่นได้ช่วยกิ่งและลูกไว้ ขับไล่หลวงมนูฯ และตำรวจกลับไปโดยประกาศต่อหน้าตำรวจว่า หลวงมนูฯ นั่นแหละเป็นฆาตรกรเห็นแก่ความดีมีน้ำใจของกิ่งเปลี่ยนมาเป็นความรักแบบน้อง สาว กิ่งจึงได้อยู่อย่างสงบสุข เลี้ยงลูกสาวของตนและลูกชายกำพร้าแม่ของเม่นให้เติบโตขึ้นมาพร้อมๆ กัน

ลูกสาวของกิ่งได้ชื่อว่า แก้ว ตามชื่อดอกแก้ว ดอกไม้ที่เจ้าคุณวงษาโปรดปรานเป็นพิเศษส่วนลูกเม่นชื่อ ไม้ มีความสูงใหญ่และบ้าระห่ำผิดมนุษย์ทั่ว ๆ ไป ไม้นั้นรักแก้วอย่างทะนุถนอมบูชาคอยปกป้องแก้วจากอันตรายทุกอย่าง แม้จะแลกกับชีวิตของตนก็ยอม ส่วนเม่นนั้นกิ่งได้ขอร้องให้กลับตัวเป็นพลเมืองดี ทำมาหากินอย่างสุจริตในอาณาจักรของตนเอง

ต่อมาแก้วได้พบปืนด้ามทองโดยบังเอิญ และพยายามคาดคั้นถามเรื่องราวต่าง ๆจากกิ่งกิ่งจำเป็นต้องเล่าเรื่องราวแต่หนหลังให้แก้วฟัง แก้วจดจำชื่อของช้อยและหลวงมนูฯ ด้วยความแค้นพร้อมทั้งเชื่อมั่นว่า พ่อต้องการให้ตนใช้ปืนด้ามทองซึ่งเหลือกระสุนเพียงนัดเดียวแก้แค้นแทนพ่อ

จวบจนเมื่อสบโอกาสเม่นจำเป็นต้องอพยพอาณาจักรของตนออกไปจากที่แห่งนั้นเพราะ ไปมีเรื่องกับผู้มีอิทธิพล และผู้มีอิทธิพลนั้นได้ไปแจ้งทางอำเภอไว้ ทางอำเภอจะเข้ามาจับเม่นซึ่งกลับตนแล้ว จึงต้องคิดหนีไปหาตั้งรกรากใหม่แทนที่จะต่อสู้ และระหว่างการอพยพนั้นเองแก้วได้ขโมยปืนด้ามทองและชวนไม้

หนีไปบางกอก เพื่อแก้แค้นแทนพ่อ

ระหว่างนั้นเป็นระยะสงครามโลกครั้งที่ 2 ทั้ง 2 มาถึงบางกอกอย่างกะเร่อกะร่า โดยแก้วหอบกระบุงซึ่งซ่อนปืนไว้ติดตัวตลอดเวลา ทำให้เป็นจุดสนใจของพวกมิจฉาชีพ กลุ่มโจรกลุ่มหนึ่งวางแผนหลอกทั้ง 2 หวังปล้น แต่ก็ถูกไม้และแก้วตอบโต้หนีกระเจิงไป ไม้และแก้วได้พบกับ ร.ต.ท. กำแหงลูกชายหมื่นท้าวกำแหง ผู้เจริญรอยเป็นตำรวจตามพ่อ กำแหงเอื้อเฟื้อให้ที่พักในฐานะที่แก้วและไม้

เป็นพลเมืองดีช่วยตำรวจ แต่ทั้ง 2 ปฏิเสธเพราะต้องการตามหาหลวงมนูฯ

โชคชะตาบันดาลให้แก้วและไม้ ได้มีโอกาสช่วยวันชัย ลูกชายของเจ้าคุณฯกับคุณหญิงภรรยาแรกซึ่งมีฐานะเป็นพี่ชายแก้ว วันชัยเกิดถูกชะตาและเมตตาแก้วตามสัญชาตญาณครั้งแรกแก้วปฏิเสธ แต่พอรู้ว่าวันชัยนั้นนามสกุล “วงษา” จึงเปลี่ยนใจตามไป ทางฝ่ายหลวงมนูฯตลอดหลายปีที่ผ่านมา มักฝันร้ายว่าถูกทวงเอาชีวิตจากทายาทเจ้าคุณฯ ผู้มีปืนด้ามทอง เมื่อรู้ว่าแก้วและไม้ มาอาศัยอยู่ให้เกิดความสังหรณ์และไม่ชอบหน้า จึงสมคบกับช้อยคอยกลั่นแกล้งตลอดเวลา แต่ก็ได้วันชัยคอยปกป้องตลอดเวลายิ่งทำให้ทั้ง 2 ไม่พอใจมากขึ้น

สำหรับลูกสาวของช้อยและหลวงมนูฯ นั้นชื่อ ชไมพร ชไมพรเป็นคนสวยแต่ถือตัว เย่อหยิ่งด้วยหลงคิดว่าตนเป็นลูกเจ้าพระยาวงษานุวัติ ดูถูกแม้กระทั่งหลวงมนูฯ เพราะคิดว่าเป็นลูกจ้างทำให้หลวงมนูฯ น้อยเนื้อต่ำใจตลอดเวลา ช้อยต้องคอยปลอบโยนให้กำลังใจ ซึ่งยิ่งทำให้ชไมพรไม่พอใจพ่อแท้ ๆ ของตัวยิ่งขึ้น ส่วนวันชัยนั้นมีคู่หมั้นสาวสวยชื่อ รุ่งลักษมี เป็นสาวสังคมฟุ้งเฟ้อชอบเที่ยวเตร่ รุ่งลักษมีมีพี่ชายรูปหล่อสำอางชื่อ ราชันย์ พินิจพงศักดา เป็นนักเรียนนอกเช่นกันและเป็นเพื่อนของวันชัยด้วยจึงเนื้อหอมเป็นที่หมาย ปองของสาว ๆ รวมทั้งชไมพร ซึ่งฝากเนื้อฝากตัวสนิทสนมเป็นคอเดียวกับรุ่งลักษมี แต่ราชันย์เอ็นดูชไมพรเช่นน้องสาวเท่านั้น

วันหนึ่งราชันย์ได้มาพบดอกแก้ว จึงเกิดความพอใจในความสวยบริสุทธิ์ ทั้งดอกแก้วเองก็พอใจราชันย์เช่นกัน ท่ามกลางความไม่พอใจของไม้ ยิ่งร้ายไปกว่านั้น ช้อย รุ่งลักษมี และชไมพร ได้วางแผนกลั่นแกล้งดอกแก้วต่าง ๆ นานา แต่อุปสรรคทั้งหมดกลับทำให้ราชันย์และดอกแก้วรักกันยิ่งขึ้นจนกระทั่งวัน หนึ่งดอกแก้วได้ตกเป็นของราชันย์ ไม้รู้เข้าหัวใจแทบสลายแต่ก็จำยอมรับความพ่ายแพ้แต่โดยดี

เมื่อมาถึงขั้นนี้ ช้อย ชไมพร และรุ่งลักษมี จึงได้วางแผนใส่ร้ายว่าไม้กับแก้วเป็นสามีภรรยากัน ราชันย์หูเบาเชื่อทันทีถึงกับตัดขาดแก้วแก้วได้รับความทุกข์ทรมานมากซ้ำยัง ตั้งท้องไม้แก้แค้นชไมพรซึ่งเป็นตัวตั้งตัวตี โดยลอบปีนเข้าหาและปลุกปล้ำชไมพร ขณะที่อยู่ด้วยกัน ไม้ได้ยินหลวงมนูฯ พูดปรึกษากับช้อย ไม้และชไมพรเลยได้รับทราบความจริงทั้งหมด ไม้ทั้งเยาะเย้ยชไมพร ชไมพรได้รับบทเรียนจึงเริ่มรู้สึกตัวขณะนั้นหลวงมนูฯ จับได้จึงร่วมมือกับคนใช้ทำร้ายไม้จนความจำเสื่อม ลืมทุกอย่างที่ได้ยินมาจนหมดส่วนชไมพรก็ไม่กล้าพูด

เม่น เคราแดง ได้เดินทางมาบางกอกเพื่อรับลูกและหลานกลับ ได้พบกับความพ่ายแพ้ของแก้วและไม้ จึงปลอบโยนแล้วพากลับบ้าน แต่หลวงมนูฯ ได้ส่งคนตามไปติดต่อกับโจรอีกกลุ่มให้ปลอมเป็นตำรวจไปเผาฆ่าทุก ๆ คนในหมู่บ้านเม่น ทุกคนตายหมดเว้นแก้วกับไม้ซึ่งหนีออกมาได้ไม้ประสบอุบัติเหตุความทรงจำกลับ คืนมา ทั้ง 2 จึงตัดสินใจกลับบางกอกอีกครั้งเพื่อทวงสิทธิ์ของแก้วและแก้แค้นให้เจ้าคุณ แก้วและไม้มาถึงในเวลารดน้ำสังข์ระหว่าง ราชันย์และชไมพร พอดีแก้วยกปืนด้ามทองจะยิงหลวงมนูฯ แต่ไม้เข้าขวางไว้ โดยไม่ยอมให้แก้วต้องเป็นฆาตกรไม้ประกาศว่าชไมพรเป็นเมียตน ท่ามกลางความตกตะลึงของทุก ๆ คนหลวงมนูฯ แค้นสุดขีด จึงยิงไม้ ไม้ทรุดล้มลงแต่ได้คว้าปืนด้ามทองยิงหลวงมนูฯ ปรากฏว่ากระสุนด้านหลวงมนูฯ จึงยิงซ้ำ ส่วนกระสุนที่ด้านนั้น เมื่อกระทบพื้นได้หักแยกออกจากกัน ทำให้เห็นว่าภายในมีกระดาษบรรจุไว้แทนดินปืน

ไม้รวบรวมกำลังหยิบมาอ่าน ปรากฏว่าเป็นพินัยกรรมนั่นเอง ความจริงทุกอย่างจึงได้เปิดเผยขึ้นหลวงมนูฯ ผิดหวังจนเป็นบ้ายิงแม้กระทั่งชไมพร ลูกแท้ ๆ ตาย เมื่อทุกอย่างจบสิ้นลง หลวงมนูฯถูก ร.ต.ท. กำแหง ยิงตาย ส่วนไม้ก่อนสิ้นใจได้ฝากแก้วไว้กับราชันย์ โดยบอกให้ราชันย์รักและทุนถนอมแก้วแทนตนตลอดไป…..

ลักษณะตัวละคร ดอกแก้ว

1.แก้ว (นางเอก)

อายุ 20 ปี อ่อนหวาน และแข็งกล้า ดวงตามีประกายซื่อ และ ประกายสาว ใบหน้าหมดจดงามสะดุดใจ งามตามธรรมชาติผู้หญิงที่ไม่ต้องการการตบแต่ง เธอสวยเหมือนท้องฟ้ายามรุ่งอรุณ และ เธองามประดุจดอกแก้วป่า ที่หอมและบริสุทธิ์ด้วยธรรมชาติโดยแท้ ลูกของเจ้าพระยาวงษา และ แม่กิ่งที่ต้องหนีภัยความชั่วร้ายมาอยู่ในดงโจรอันมีเม่น เคราแดงเป็นหัวหน้าชุมโจร เธอเติบโตมากับป่าเขาลำเนาไพรกับความรักยิ่งปานแก้วตาดวงใจของแม่กิ่ง เธอเฝ้าเพียรถามกับแม่เรื่องเกี่ยวกับพ่อของเธอ แต่เธอก็ได้คำตอบเป็นเพียงหยาดน้ำตาของแม่ สุดท้ายเมื่อเธอเจอปืนด้ามทองและคาดคั้นจนได้คำตอบจากแม่ว่าพ่อของเธอเป็น เจ้าพระยา และโดนฆาตกรรม เธอ จึงคิดหนีแม่ออกจากป่าเข้าบางกอกเพื่อไปแก้แค้นแทนพ่อที่บ้านวงษา โดยที่เธอไม่รู้เลยว่าสิ่งที่เป็นศัตรูที่แท้จริงคือ หัวใจของเธอนั่นเอง

2.ราชันย์ พินิจพงศ์ศักดา (พระเอก)

อายุ 32 ปี หนุ่มนักเรียนนอกจากญี่ปุ่น งามสง่า จิตใจดี ปากหวาน แม่หวังจะให้เป็นหมอแต่ตัวเองไม่อยากเป็นสุดท้ายจึงหันมาเอาดีทางด้าน วิศวกรรมไฟฟ้า เป็นหนุ่มหล่อมีเสน่ห์จึงมีสาวๆ มาติดพันเยอะ แต่เมื่อเขาได้มาเจอกับแก้ว เขาก็บอกกับตัวเองว่า เขาไม่เคยเจอผู้หญิงคนไหนที่สวย และงดงามเท่าเธอเลย เขาพร้อมที่จะมอบหัวใจทั้งหมดให้กับเธอ แม้รู้ว่าเธอเป็นแค่เพียง ดอกแก้ว สาวชาวป่าที่คนอื่นอาจมองข้ามไป

3.ไม้

อายุ 20 ปี ลูกของเม่น เคราแดง หัวหน้าชุมโจรหมูบูด มันเติบโตขึ้นได้ด้วยน้ำนมของกิ่ง แม่ของแก้ว นั่นยิ่งทำให้ไม้ยิ่งรักและเทิดทูนแก้ว ลูกของกิ่งยิ่งกว่าสิ่งใด ไม้เติบโตมาด้วยความบ้าบิ่น และภักดี มันเป็นคนมุทะลุ และบ้าดีเดือด เก่งทางสู้คน อะไรที่มันทำให้แก้วได้มันพร้อมที่จะทำให้ และคอยปกป้องแก้วทุกอย่างเรียกได้ว่าแทบไม่ให้มดไต่กันเลยทีเดียว ไม้ติดตามแก้วเข้ามาบางกอก เพื่อช่วยแก้วแก้แค้น โดยที่บางกอกนี่เองทำให้เขาได้รู้จักกับความจริง ความเลวที่โฉดชั่ว และความรักที่แท้จริง

4.วันชัย (พี่ชายต่างมารดานางเอก)

อายุ 35 ปี ลูกชายเจ้าพระยาวงษา กับ แม่พลับพลึง เมื่อแม่ตายถูกส่งไปเรียนอังกฤษตั้งแต่อายุ 10 ขวบ จวบจนอายุ 15 ปี พ่อก็มาตายอีก เขาร่ำเรียนที่อังกฤษ จวบจน ปีท้าย ๆได้ไปศึกษางานยังประเทศต่างๆ ด้านวิศวกรรมไฟฟ้า สุดท้ายได้ไปเรียนที่ญี่ปุ่น มีเพื่อนรักรุ่นน้องคือราชันย์ และได้กลับประเทศไทยมาพร้อมกัน เขาเป็นสุภาพบุรุษ ลูกผู้ชาย ใจกว้าง เปิดเผยตรงไปตรงมา สัดส่วนสูง ใบหน้าบอกความสง่าภาคภูมิ และสุจริต รวมทั้งมีความรู้ เป็นคนใจคอสงบเยือกเย็น ในเช้ามืดวันหนึ่งเขาได้พบกับ แก้ว และ ไม้ที่หนีเข้ากรุงเทพฯ มา แก้วและไม้ได้ช่วยเขาจากพวกโจรที่จะปล้นรถ ทำให้เขาชักชวนเธอมาทำงานที่บ้าน โดยที่เขาไม่ล่วงรู้เลยว่าเขากำลังอุปการะน้องสาวต่างมารดาอยู่

5.รุ่งลักษมี (น้องสาวพระเอก)

อายุ 20 ปี น้องสาวราชันย์ คู่หมั้น ของวันชัย เธอมีความงามสะดุดตา นิสัยเย่อหยิ่งตรงข้ามกับราชันย์ เป็นเด็กสาวสังคม นักเรียนนอก เป็นเพื่อนสาวคู่หูกับชไมพร น้องของวันชัย เธอเป็นคนขี้หึงและรักวันชัยมาก เมื่อแก้วได้ก้าวเข้ามายังตระกูลวงษา ทำให้เธออดคิดไม่ได้ว่าแก้วจะมาแย่งวันชัยไปจากเธอ เธอจึงทำทุกอย่างที่จะกีดกันแก้วจากวันชัย แต่สุดท้ายเธอก็ได้รู้ความจริงว่าแก้วเป็นทายาทตระกูลวงษา และ ไม่ได้คิดแย่งวันชัยไปจากเธอเลย

6.ชไมพร

อายุ 20 ปี เด็กสาวที่เกิดกับช้อย และ หลวงมนูกิจธรรม ชู้รัก เธอคิดมาตลอดว่าเธอเป็นสายเลือดแท้ๆ ของเจ้าพระยาวงษา เธอเป็นเด็กสาวสวยไม่ห่างไกลแม่ช้อย ผสมไว้ทั้งนิสัยเปรี้ยว เย่อหยิ่ง โอหัง และ หัวดื้อตามวิสัยของเด็กที่ได้รับการตามอกตามใจมาตลอด เธอมักจะวางตัวเป็นผู้ดีแปดสาแหรก ที่เหยียดคนที่ต่ำกว่า แม้กระทั่งหลวงมนูกิจฯ เองที่เป็นพ่อแท้ๆ เธอก็มองเป็นแค่ข้ารับใช้ เป็นไม้เบื่อไม้เมากับแก้ว และ ไม้ ตลอดทุกครั้งที่มีโอกาส สุดท้ายในวันที่เปิดพินัยกรรมของตระกูลวงษา เธอก็ได้รับรู้ว่าเธอเป็นเพียงลูกชู้ของท่านเจ้าพระยาฯ และ เธอได้ตั้งท้องกับไม้ แต่นั่นก็ดูจะสายเกินไปแล้วสำหรับทุกสิ่ง

7.เจ้าพระยาวงษานุวัติ (วงศ์ วงษา) (พ่อนางเอก)

อายุ 40 ปี เจ้าพระยาเจ้าเมืองพิจิตร พ่อม่ายเมีย (คุณหญิง พลับพลึง) ตาย ส่งลูกชายไปเรียนที่ลอนดอน ด้วยความที่ไม่ยอมรับน้องสาวเมีย (แม่พยอม) ทำให้พ่อตา (เสด็จในกรมฯ) โกรธและยิ่งโกรธมากขึ้นเมื่อท่านไปเอาแม่ช้อย ต้นห้องเป็นเมียน้อย ท่านเลยโดนเนรเทศให้ไปเป็นเจ้าเมืองพิจิตร เป็นคนสูงสง่า ลักษณะมีบุญ เป็นที่รักใคร่ของคนทั่วไป เมื่อว่างจากการดูแลเมืองพิจิตร ท่านมักจะไปเที่ยวป่าโดยนำแม่ช้อย กับหลวงมนูกิจฯ ไปด้วย โดยหารู้ไม่ว่าทั้งสองแอบเป็นชู้กัน ท่านได้พบกับความรักอันแท้จริงกับ กิ่ง สาวชาวบ้านป่าแดง ที่แสนงดงามดั่งดอกแก้ว และให้กำเนิดบุตรสาว กับ เธอ แต่เจ้าพระยาก็ไม่เคยได้พบหน้าลูกสาวเลย เมื่อถูก หลวงมนูฯ และ แม่ช้อยหักหลังยิงตาย มีก็แต่เพียง ปืนด้ามทองที่ฝากพรานวาดไปให้กับกิ่งเมียรัก และ พินัยกรรมที่เขียนไว้ เมื่อครบกำหนดยี่สิบปี ความจริงทุกอย่างก็จะได้รับการเปิดเผย

8.กิ่ง (แม่นางเอก)

อายุ 20 ปี (รุ่นแม่) – อายุ 40 (รุ่นลูก) สาวชาวบ้านป่าแดง เธองดงามและอ่อนหวาน เจ้าพระยาฯ พบเธอค่ำคืนที่เธอกำลังจะไปตามหมอมาช่วยรักษาเม่ (ยายกอน) เขาเต็มใจช่วยออกค่ารักษาโดยที่ไม่ได้หวังสิ่งอื่นใดตอบแทน และกิ่ง ก็รู้สึกรักและเทิดทูน คุณวงศ์ เหนือสิ่งอื่นใด ซึ่งเธอยอมมอบให้กับเขาทั้งร่างกายและหัวใจ ชีวิตเธออาภัพ ต้องพลัดพรากจากเจ้าพระยาวงษา ยิ่งแม่ช้อยเมียน้อย และ หลวงมนูกิจฯ รู้เรื่องก็ยิ่งปิดบังไม่ให้ทั้งคู่ติดต่อกัน สุดท้ายเจ้าพระยาฯ โดนหลวงมนูกิจธรรม ยิงตายแล้วป้ายความผิดให้ กิ่ง และพรานวาดว่าสมคบคิดฆ่าเจ้าพระยา ตำรวจออกตามล่าตัว ทำให้กิ่งต้องหนีเข้าป่าไปทั้งๆ ที่เพิ่งคลอดแก้ว ลูกสาวได้เพียง 4 วัน โชคยังดีที่เธอได้พบกับ อ้ายเม่น เคราแดง หัวหน้าโจรช่วยเอาไว้ เม่นเคราแดง รักกิ่งเหมือนน้องสาว และ รักแก้วประดุจหลานแท้ๆ รักและฟูมฟักจนกระทั่งเธออายุได้ 20 ปี สิ่งที่เธอรักปานแก้วตาดวงใจคือ แก้วลูกสาว แต่เธอยังมีความลับที่ปิดลูกไว้คือ ปืนด้ามทองที่พ่อเธอฝากเอาไว้ให้พร้อมกับความแค้นที่เธอไม่อยากจะให้ลูกสาว ตามไปทวงคืน

9.ช้อย

อายุ 20 ปี (รุ่นแม่) – อายุ 40 ปี (รุ่นลูก) ต้นห้องเจ้าพระยาวงษาฯ เมื่อเมียเจ้าพระยาฯ ตาย ก็ใช้เสน่ห์จนเธอได้เป็นเมียของเขาคนหนึ่ง แต่หัวใจของเจ้าพระยาฯ โหยหาความรักอันแท้จริงแต่หาไม่ได้จากช้อย ซึ่ง เธอก็เหมือนจะรู้จึงได้ลักลอบมีชู้กับหลวงมนูกิจธรรมล่วงเลยจนมีลูกด้วยกัน จนหลวงมนูฯ คิดการใหญ่ ฆ่าเจ้าพระยาตาย ป้ายความผิดให้กับกิ่ง สาวชาวป่าที่ไม่รู้เรื่องรู้ราว เธอ และ หลวงมนูกิจฯ เฝ้ารออีก 20 ปี วันที่พินัยกรรมตระกูลวงษาฯ จะถูกเปิดออก และประกาศให้ ลูกของช้อยลูกชู้ได้รับมรดกของตระกูล

10.หลวงมนูกิจธรรม

อายุ 30 ปี (รุ่นแม่) – อายุ 50 ปี (รุ่นลูก) ทนายประจำตระกูลวงษา เป็นคนเจ้าเล่ห์ ลักลอบเป็นชู้ กับช้อย เมียน้อยเจ้าพระยา เมื่อท่านรู้ความจริงหลวงมนูฯ วางแผนและฆ่าเจ้าพระยาฯ จนตาย หลวงมนูฯ ออกตามล่ากิ่ง และ แก้ว เมีย และลูกของเจ้าพระยาฯ แต่ก็ไม่สำเร็จ สุดท้ายเหมือนกรรมตามทัน ชไมพรลูกที่เกิดกับช้อยไม่สามารถเปิดเผยว่าตนเป็นพ่อที่แท้จริง เธอเห็นเขาเป็นเพียงลูกจ้าง เหยียดหยามและซ้ำเติมพ่อตนเองจนเขาแทบทนไม่ได้ เขารอวันที่พินัยกรรมตระกูลวงษาจะเปิดออก วันนั้นเขาจะเปิดเผยความจริงทั้งหมด และอยากบอกกับลูกว่าเขาเป็นพ่อแท้ๆ ของเธอ

11.พรานวาด

อายุ 30 ปี รูปร่างดุร้าย แต่จิตใจงดงาม วีรบุรุษแห่งความรัก เขาหลงรักกิ่ง สาวชาวบ้านป่าแดง จนถึงแม้ว่า เจ้าพระยาวงษา จะได้ครอบครองทั้งร่างกายและหัวใจของกิ่งแล้ว แต่เขาก็ยินดีกับเธอ ที่เธอคู่ควรกับคนที่มีชาติตระกูลที่ดี สุดท้ายเมื่อได้ไปตามเจ้าพระยาฯ ที่จวนผู้ว่า จ.พิจิตร เขาได้ล่วงรู้ความจริงเรื่องที่หลวงมนูกิจฯ และช้อย ฆ่าเจ้าพระยา และคอยกีดกันเรื่องจดหมายระหว่างเจ้าพระยาฯ กับกิ่ง พรานวาดต้องหนีหัวซุกหัวซุนมาพร้อมกับปืนด้ามทองเพื่อมาบอกกับกิ่ง และหลานแก้วที่เพิ่งจะคลอดได้เพียง สี่วัน ว่าเจ้าพระยาฯ ยังรักและคิดถึงเธอแม้ขณะกำลังจะตาย พรานวาดเป็นคนนำ ปืนด้ามทอง สมบัติสุดท้ายของเจ้าพระยาที่อยากมอบให้กับทายาท ให้กับกิ่งในนาทีสุดท้ายก่อนที่พรานวาดจะสิ้นใจตายไป

12.ร้อยตำรวจเอก หมื่นห้าวกำแหง

อายุ 35 ปี (รุ่นแม่)-อายุ 55 ปี (รุ่นลูก) หัวหน้าสถานีตำรวจภูธร จ.พิจิตร เป็นนายตำรวจตงฉินผู้เข้าไปเกี่ยวข้องในคดี ฆาตกรรมของเจ้าพระยาวงษา เจ้าเมืองพิจิตร (ผ่านไป 20 ปี) ปัจจุบัน เป็น ตร.ตรี หมื่นห้าวกำแหง จเรตำรวจ ทำหน้าที่เกี่ยวกับดูแลพัสดุ สิ่งที่ค้างคาใจเขามาตลอด 20 ปี คือเหตุฆาตกรรมครั้งนั้น ที่ยังไม่กระจ่างชัด สิ่งที่เขาใฝ่ฝันคือต้องสะสางคดีให้กระจ่างใสขึ้นมาให้ได้ เพื่อลบล้างสิ่งที่ค้างใจมาตลอด 20 ปี

13.อ้ายเม่น เคราแดง (ขุนโจร)

อายุ 35 ปี -อายุ 55 ปี (รุ่นลูก) รูปร่างสูงใหญ่ หน้าตาหน้ากลัว ขนขึ้นตามหน้าอก แขน และโดยเฉพาะที่เครา เป็นสีแดง วัยเด็กโดน พ่อแม่ ทำร้ายจนตัวเองต้องซัดเซพเนจรออกมาเป็นโจร เที่ยวปล้นฆ่าคนรวยมาเผื่อแผ่คนจน ชื่อเสียงขจรขจาย เรื่องความดุร้าย จนแม้ตำรวจได้ยินยังขนลุกขนพอง ด้วยเหตุบังเอิญให้พบกับกิ่งในวันที่เธอหนีการตามล่าของ ตร. และ หลวงมนูกิจฯ เม่น เคราแดง นึกรักในรูปร่าง และ หน้าตาของกิ่ง ประกอบกับสงสารที่เธอ กระเตงเอาแก้วลูกน้อยหนีภัยมาด้วย เม่นให้ความช่วยเหลือจนพาเธอหนีไปอยู่หุบเขาหมูบูดด้วยกัน ทีแรกอ้ายเม่นตั้งใจจะเอากิ่งทำเมีย สุดท้ายด้วยความดี ของกิ่งที่เอาชนะใจเม่นได้ เขายินยอมมอบหัวใจให้เธอเป็นน้องสาว และ เป็นแม่นมของไม้ ลูกของเขา ที่เกิดมาเพียงห้าเดือน และ เมียต้องมาตายไป เม่นรักแก้วหลานสาวของเขาที่เกิดจากกิ่งมาก และด้วยความดีของกิ่งทำให้เม่นคิดเลิกเป็นโจร หันมาชักชวนชาวชุมโจรให้เป็นคนดี

14.ร้อยตำรวจโท กำแหง ห้าวกำแหง

อายุ 30 ปี บุตรชายคนเดียวของหมื่นห้าวกำแหง เขาเป็นตำรวจท่าทางสมาร์ท เคร่งครัด สง่า ซื่อตรงต่อหน้าที่โดยเฉพาะอย่างยิ่งไม่โกหก และ หลอกตัวเอง คอยช่วยพ่อติดตามคดีของตระกูลวงษา และลึกๆ เขาแอบรัก แก้ว

15.นางพินิจ พงศ์ศักดา (กิมไล้) (พระเอก)

อายุ 50 ปี แม่ของราชันย์ เป็นคนเมตตากรุณา แก่โลกเท่ากับแก่ความเป็นธรรม เมื่อเธอได้บังเอิญพบกับแก้วครั้งแรกก็รู้สึกถูกชะตา และคอยส่งเสริม อยากให้แก้วได้ครองคู่กับราชันย์ ลูกชาย

16.หมัด

อาย 30 ปี คนขับรถตระกูลวงษา เป็นคนที่หลวงมนูกิจธรรมเอามาคอยสอดส่องเป็นหูเป็นตาให้อยู่ในบ้านวงษา สันดานเป็นคนประจบสอพลอ นิสัยขี้เกียจ ขี้เหล้า ขี้ขลาด งกเงิน และ ปากเปราะ

17.ละม่อม

อายุ 30 ปี สาวใช้ของช้อย สอใส่เกือกเรื่องเจ้านายในทุกเรื่อง

18.ละไม

อายุ 45 ปี แม่บ้านตระกูลวงษา ป้าของละม่อม เป็นคนนิสัยตรงไปตรงมา

19.เศรษฐีต่วน

อายุ 50 ปี พ่อค้า คหบดีร่ำรวย ทำสัมปทานป่าไม้ที่เพชรบูรณ์ เป็นคนนิสัยนักเลง ใช้เงินเพื่อให้ได้มาในทุกอย่าง เลี้ยงลูกไม่เป็น เอาใจลูกทุกทาง เป็นคนแจ้งตำรวจให้ไปจับ แก็งค์โจรกลับใจ เม่น เคราแดง ที่เขาหมูบูด จนพวกเม่น และ กิ่ง ต้องหนีหัวซุกหัวซุนไปหาที่อยู่ใหม่

20.เจ้าเติบ

อายุ 25 ปี ลูกของเศรษฐีต่วน หนุ่มคะนองใจเติบสมชื่อ ทำตัวเป็นนักเลง ลูกหัวแก้วหัวแหวน เลี้ยงลูกน้องเอาไว้เยอะ เวลาว่างชอบออกไปฉุดสาวๆ มาทำเมียแล้วก็ทิ้ง จนชาวบ้านร้านตลาดเอือมระอาไม่อยากแม้แต่จะมองหน้า ถ้าไม่ได้บารมีพ่อ คงอยู่ไม่ได้จนทุกวันนี้ วันหนึ่งไปเจอแก้ว อยากจะฉุดมาทำเมีย สุดท้ายต้องเจอกับไม้คนจริงแห่งเขาหมูบูดทำให้ต้องเจ็บตัว และแค้นใจเป็นปมให้เศรษฐีต่วนแจ้งความตำรวจไปทลายหุบเขาหมูบูด ของ เม่น เคราแดง โจรกลับใจ

21.เขียด แขนคอก

อายุ 30 ปี คนสนิท มือขวาของ เม่น เคราแดง เป็นคนตลกโปกฮา หัวไว รู้ใจเม่น เคราแดงเป็นที่สุด เป็นที่รักของบรรดาสมุนของเม่นในชุมโจร แต่เขียดมักจะมีเรื่องกวนโอ๊ยให้เม่น เคราแดงโมโหอัดซักป้าบ สอง ป้าบ อยู่เป็นประจำ

22.ยายกอน

อายุ 50 ปี แม่ของกิ่ง เป็นคนที่เจ็บออดๆ แอดๆ สามวันดี สี่วันไข้ จนชาวบ้านพากันร่ำลือว่าเป็นผีปอบ ยายกอนตรอมใจตายโดยที่เข้าใจผิดว่ากิ่งมีผัว แต่ไม่ยอมบอกเธอว่าผัวกิ่งคือใคร แม้ว่ากิ่งจะบอกความจริงกับแม่ว่า ผัวเธอเป็นถึงเจ้าพระยา แต่ยายกอนก็หาว่าลูกสาว โกหก เพ้อเจ้อ และ ตรอมใจตายในที่สุด

23.ขุนแดง ไพรพิทักษ์

อายุ 40 ปี กำนันบ้านป่าแดงที่เพชรบูรณ์ เป็นคนให้ที่พักค้างแรมกับ เจ้าพระยาวงษา เมื่อครั้งที่มาเที่ยวป่าแดง แต่เขาไม่ล่วงรู้เลยว่าในขณะเดียวกันที่พักแห่งนั้นก็เป็นรังรักที่ ช้อย และ หลวงมนูฯ แอบได้เสียเป็นชู้กัน

24.เสือจั่น

อายุ 40 ปี เสือร้าย หัวหน้าแก็งค์โจรโฉด ความชั่วทุกอย่างทำหมด ไม่สนใจว่าใครหน้าไหน ขอให้มีเงินก็สามารถซื้อตัวของมันได้ หลวงมนูฯ จ้างให้ไปทลายหมู่บ้านของเม่น เคราแดง

สนับสนุนเนื้อหาโดย

//www.rakdara.net/dramaview.php?c=3&id=260