โครงการตะพาบที่ 70 "ปฏิบัติการสายลับ" โจทย์ตะพาบประจำหลักกิโลเมตรที่ 70
"ปฏิบัติการลับ"
13 ธันวานี้พร้อมเพรียงกัน
ให้เขียนเรื่องเกี่ยวกับ การปฏิบัติการลับ ไม่จำกัดรูปแบบการเขียน
***********************************
จากโจทย์ ทำให้นึกถึงครั้งเมื่อมีข่าวฟ้องร้องขับไล่ เจ้าอาวาสวัดไร่ออ้ย เป็นข่าวดังในหมู่บ้านมาก จึงเอามาลงให้ได้อ่านกันค่ะ ว่าใครทำอะไรไว้ดีหรือร้ายลองมาอ่านกันนะคะ
ที่วัดเวลาบ่ายมาก เจ้าอาวาสนั่งสนทนาอยู่กับโยมอุปปัฐฐาก และพระลูกวัดอยู่ อย่างเคร่งเครียด เจ้าอาวาสนั่งสงบนิ่งเฉย ฟังโยมและพระลูกวัดคุยกันไป
"จริงๆนา หลวงพี่ ผมว่ามันต้องเกิดจากพวกของยายสีแน่ๆเลย หมู่นี่มันเล่นไพ่กัน พอมันเสียแล้วมันก็จะมาเอาเงินวัด หลวงพี่ไม่ให้มันๆก็มาใส่ความให้ร้ายหลวงพี่ ยายนี่มันใจบาปจริงๆทำได้แม้กระทั่งพระเจ้า"
"อาตมาไม่คิดเลยว่าการที่อาตมามาอยู่ที่วัดนี้และบูรณะปฏิสังขรณ์วัดนี้จนเจริญรุ่งเรืองมีคนเข้าวัดมากมายทั้งผ้าป่ากฐินได้เงินเข้าวัดเป็นก้อนเป็นกำทำให้วัดวาอารามสวยงามมาจนทุกวันนี้จะมาได้รับผลตอบแทนจากชาวบ้านแบบนี้"
เจ้าอาวาสพูดขึ้นบ้างหลังจากฟังมานาน
"เอาอย่างนี้ดีกว่า ตอนนี้ทุกคนสงสัยยายสีว่ามันจะใส่ร้ายหลวงพี่ งั้นเรามาช่วยหลวงพี่สืบหาต้นตอปล่อยข่าวกันดีมั๊ย เพื่อหลวงพี่จะได้พ้นมลทินซะที "
ตาบุญ โยมอุปัฐฐากพูดขึ้น
เจ้าไม้เด็กวัดวัย 14 รีบสอดออกมาบ้าง
"ว่ามาเลยตา พวกผมยินดีช่วยหลวงพี่อยู่แล้วเพราะผมไม่เห็นหลวงพี่ทำผิดอะไร ไม่เห็นมีผู้หญิงอะไรอย่างที่ยายสีมันว่าเข้ามาในวัดเลย"
"ก็นั่นแหละ ชาวบ้านเค้าไม่รู้ไม่เห็น เมื่อยายสีมันไปปล่อยข่าวออกมาอย่างนี้เค้าก็ต้องเชื่อบ้างไม่เชื่อกันบ้างล่ะวะไอ้ไม้ "ตาบุญพูดขึ้นอย่างโมโห
"ข้าว่าเอ็งนั่นแหละไอ้ไม้ ไปแอบสืบมา เพราะเอ็งก็ชอบไประริกระรี้นั่งดูเค้าเล่นไพ่กันแถมไปเก็บค่าต๋งเค้าอีก คราวนี้เข้าไปเลยแล้วดูว่ามันพูดกันว่ายังไงบ้างเอามาบอกข้ากะหลวงพี่ เอาโทรศัพท์ข้าไปด้วยเวลาเอ็งเข้าไปก็กดบันทึกไว้เลย มันจะคุยอะไรหรือไม่คุยก็บันทึกไว้ก่อนนะโว้ยแล้วค่อยเอามาฟังอีกทีเข้าใจมั๊ย
ตาบุญพูดซะยาวเหยียดพร้อมกำชับเจ้าไม้ให้ไปทำการปฏิบัติการลับอย่างรีบด่วน
เจ้าไม้ยิ้มอย่างภาคภูมิใจกับงานที่ได้รับมอบหมาย ยืดอกแห้งๆของมันเบ่งยืดออกมาพร้อมพูดด้วยเสียงอันดัง
"...ข้า...ไอ้ไม้.. พร้อมปฏิบัติการลับแล้วขอรับ ฮ่า ฮ่า ฮ่า"
"จุ๊ๆๆๆๆเบาๆหน่อย...เอ็งจะปฏิบัติการลับแล้วเอ็งแหกปากอย่างนี้คนเค้าก็รู้กันหมดสิวะ ..แล้วใครเค้าจะให้เอ็งเข้าวงละโว้ยไอ้ไม้"..
ตาบุญพูดอย่างโมโห...
"ใครเค้าจะทำเองล่ะตา ฉันจะให้ไอ้แบงค์เพื่อนฉันน่ะมันเข้าไป เพราะแม่มันชอบเล่นไพ่ ขืนฉันเข้าไปใครเค้าจะพูดอะไรให้ตาฟัง เค้าก็รู้กันทั่วละว่าฉันเป็นลูกศิษย์หลวงพี่อยู่กะหลวงพี่ "
ไอ้ไม้รีบพูดขัดขึ้นมา
" เออ..จริงของเอ็ง ว่าแต่ไอ้แบงค์มันจะใช้ได้เหรอวะ "
ตาบุญถามอย่างไม่แน่ใจ
"ได้สิตา..ไม่มีใครสงสัยมันหรอกเพราะมันชอบไปดูเค้าเล่นไพ่บ่อยๆและขาไพ่ชอบใช้มันไปซื้อของกินประจำแหละ"
ไอ้ไม้รีบย้ำหนักแน่น
"งั้นก็ไปเลยแต่เอ็งอย่าให้ใครเห็นโทรศัพท์ข้านาโว้ย"ตาบุญกล่าวพลางล้วงโทรศัพท์โนเกียรุ่น 202 ให้
ไอ้ไม้ร้องลั่น " โห..รุ่นนี้เหรอตา แน่ใจนะว่ามันบันทึกเสียงได้เนี่ย"
ได้สิวะ ไม่เชื่อเอ็งก็ลองพูดแล้วบันทึกเสียงเอ็งดูสิ " ตาบุญย้ำ้หนักแน่น
เอาดีก็ดีตา ไอ้ไม้ รับโทรศัพท์ใส่กระเป๋าพร้อมกล่าวลา
"ฉันไปล่ะนะหลวงพี่เดี๋ยวจะไม่ทันไอ้แบงค์มัน ไปละตา"
เออ ..ทำให้เนียนนะโว๊ย..ตาบุญสั่งกำชับ
***************************
และแล้วแผนปฏิบัติการลับของเจ้าไม้ก็เริ่มขึ้นโดยการที่เจ้าไม้ไปกระซิบกระซาบกับเจ้าแบงค์เพื่อนซี้ แบงค์พยักหน้าหงึกหงักเข้าใจพร้อมรับโทรศัพท์ไปเจ้าไม้สอนวิธีการบันทึกให้เสร็จสรรพ
**********
ณ. บ้านยายสี วันนี้สมาชิกขาไพ่มากันพร้อมหน้าพร้อมตา ยายสีเจ้าของบ้านแอบเปิดบ่อนเป็นประจำ วันดีคืนดีตำรวจก็จะมาเยี่ยมซะที เห็นคนบอกต่อๆกันมาว่า วันไหนตำรวจมา แสดงว่ายายสีลืมส่งค่าส่วย ฉะนั้นทุกคนจะย้ำยายสีทุกครั้งว่าอย่าลืมส่งค่าส่วยเพราะไม่งั้นได้ไปนอนในคุกเป็นคืนๆ โดนมาก็บ่อยแต่กลุ่มของยายสีก็ไม่เข็ดซะทีบางคนมาเล่นบ้านยายสีเสียที่นาเสียบ้านไปก็มีน่าสงสาร จนบางคนโดนสามีเอาไพ่มาสับๆต้มใ่ส่น้ำเอาใส่จานให้กินแทนข้าวไปก็มีก็ยังแอบๆมาเล่นกันจนได้
เนี่ยละ เค้าว่า ผีการพนันเข้าสิงล่ะ บางคนจนหมดเนื้อหมดตัวก็ยังเล่นอีก
ยายสีเบื้องหน้าทำเป็นคนดี ช่วยงานวัดอย่างดีเป็นกรรมการวัดอีกต่างหาก แต่เบื้องหลัง ยายสีกลับจากขาวเป็นดำ มีอยู่คราวหนึ่งยายสีรุ่งมากจนได้รับเลือกจากชาวบ้านให้เป็น สท.ในหมู่บ้าน ไปไหนก็มีแต่คนกราบไหว้ ยายสีรุ่งเรืองมาจนมีเรื่องกับหลวงพี่นี่แหละ
***************************
ยายสีเคยเข้ามาพูดกะหลวงพี่เรื่องเงินที่เก็บได้ของวัดว่าจะขอเป็นผู้ดูแลรักษาเองแต่หลวงพี่ไม่ยอมให้อยู่กะกรรมการกองกลางนะดีแล้วเวลาจะใช้อะไรก็ให้ไปเบิกเอากะธนาคารกรรมการต้องเซ็นกำกับหลายคน ยายสีบอก มันยุ่งยากจะซื้อหาอะไรก็ไม่ได้ต้องรอคนโน้นคนนี้ ทำอะไรก็ไม่สะดวก ไม่ว่ายายสีจะยกอะไรมาอ้างหลวงพี่ก็ไม่ยอมทำให้ยายสีหงุดหงิดโกรธพลวงพี่ถึงกับกล่าวอาฆาตไว้ว่าหลวงพี่จะไม่ได้อยู่วัดนี้อีกต่อไป
ต่อมาไม่นานก็มีข่าวกระพือไปทั้งหมู่บ้านจากปากยายสีว่า หลวงพี่เจ้าอาวาสนัดผู้หญิงเข้าหาที่วัดเวลาค่ำคืน ข่าวนี้ทำเอาเจ้าอาวาสกินไม่ได้นอนไม่หลับผู้คนมาวัดเคยมากมายก็น้อยลงบางคนถึงกับไปแจ้งความขับไล่เจ้าอาวาสและพยายามหาพยานหลักฐานมาเอาผิดหลวงพี่ให้ได้
สร้างความปั่นป่วนและแตกสามัคคีในหมู่บ้านให้เกิดขึ้น!!!
*************************
เจ้าแบงค์จะเป็นผู้หาหลักฐานจับตัวคนผิดเอง แต่เจ้าแบงค์จะทำสำเร็จได้หรือไม่ ไปตามดูกันค่ะ....
***************************
วันนี้เจ้าแบงค์ก็มานั่งปะปนกันในกลุ่มไพ่ของยายสีและไม่ลืมที่จะกดบันทึกไว้ในกระเป๋ากางเกง
ยายสีบอกเพื่อนๆขาไพ่ด้วยเสียงอันดังว่า "คราวนี้ล่ะเอ็งเอ๋ยหลวงพี่โดนเนรเทศแน่ "
ยายมีขาไพ่ประจำ ตาลุกรีบถามทันที " แกจะทำยังไงวะยายสี แกถึงจะทำให้หลวงพี่ออกจากวัดได้บาปนาแกนา"
"โอ๊ยข้าไม่กลัวหรอกตัวบาปมันเป็นยังไวะ ยายมี แกอย่าพูดมากเรื่องบาปกรรมข้าไม่ชอบ"ยายสีกล่าวอย่างขัดใจ
"เอ๊า..แกไม่ชอบแล้วยังจะทำอีก "ยายมีสวนทันควัน
"เอ้า..ก็ข้าทำเพื่อพวกเราไง ก็เราสัญญากันแล้วไงว่าถ้าหลวงพี่ออกวัดไปได้เมื่อไหร่ เงินวัดก็จะตกถึงมือพวกเรา เราก็จะได้เอามาหมุนไงเอ็งลืมไปแล้วรึ" ยายมีพูดขึ้นเบาๆอย่างกลัวเจ้าแบงค์จะรู้เรื่อง แต่เจ้าแบงค์ก็ทำเป็นไม่รู้เรื่อง รีบสนับสนุนขึ้นทันที
ใช่ๆฉันว่าใช่เลยพวกป้าๆน่าจะรีบหาหลักฐานมาเอาผิดหลวงพี่ให้ได้นะ
เพราะฉันก็ไม่ชอบพระแบบนี้อยู่ในวัด"
ยายสียิ้มน้อยยิ้มใหญ่ "เอาอย่างนี้สิวะไอ้แบงค์ คืนนี้เอ็งไปบอกให้ไอ้ไม้เพื่อนเอ็งให้มันเปิดประตูหลังวัดไว้นะข้าจะให้ผู้หญิงเดินเข้าไปหาหลวงพี่แล้วข้าจะถ่ายรูปมันไว้แล้วไปเอาผิดกะหลวงพี่ได้ไง "
"โห..ป้า คิดได้ไงเนี่ย บาปสุดๆเลย "ไอ้แบงค์ร้องออกมาเสียงดัง
"ไอ้นี่เดี๋ยวข้าเพ่นกะบาลให้หรอกก็ถ้าไม่ทำอย่างนี้หลวงพี่จะออกจากวัดหรือวะ"
"เออๆ ว่าไปจะให้ฉันทำอะไรอีก"ไอ้แบงค์รีบเออๆออๆเพราะกลัวเสียแผน
"เอ็งไม่ต้องทำอะไรแค่ไปบอกไอ้ไม้ให้มันเปิดประตูวัดก็พอ"ยายสีสั่ง
"เอ้าแล้วเปิดทิ้งไว้จะรู้ได้ไงว่าป้าจะเอาผู้หญิงเข้าไปตอนไหนเกิดหลวงพี่จำวัดไปแล้วไม่รู้เรื่องไม่เปิดประตูออกมาดูจะมีประโยชน์อะไรล่ะป้าหลักฐานลอยๆแค่เนี่ย ใครจะเชื่อ" ไอ้แบงค์ขัดขึ้นเพราะอยากรู้แผนต่อไปเทปก็ทำการบันทึกเสียงไป
"เออจริงของเอ็ง" ยายสีฉุกคิดได้"หลักฐานมันอ่อนไป งั้นเอ็งบอกไอ้ไม้ไปคืนนี้ สามทุ่มให้มันไปปลุกหลวงพี่ให้ลงมาจากกุฏิบอกว่าเจองูเข้ามาในวัดให้หลวงพี่ลุกมาหางูให้ได้นาข้าจะให้ผู้หญิงเข้าไปร้องเรียกหลวงพี่เองแล้วตอนหลวงพี่เข้ามาหาถามผู้หญิงข้าก็ถ่ายรูปไว้เท่านี้แหละเอ็งเอ๋ยชาวบ้านเค้าก็ต้องเชื่อข้าแล้วล่ะ หลวงพี่จะอยู่วัดต่อไปได้ก็ให้มันรู้ไป " ยายสีคิดแผนชั่วใส่ร้ายพระสาธยายให้เพื่อนขาไพ่และเจ้าแบงค์ฟังแล้วก็หัวเราะกันอย่างขบขัน
************************************
เจ้าแบงค์อาสาไปซื้อโอเลี้ยงให้ขาไพเช่นเคย แล้วรีบวิ่งตื๋อไปวัดทันที
" เฮ้ย..ไอ้แบงค์ ได้ความมั๊ยวะ" เจ้าไม้เพื่อนซี้รออยู่แล้วพร้อมหลวงพี่และตาบุญและพระลูกวัดนั่งอยู่ด้วยกันต่างพากันมองเจ้าแบงค์เป็นตาเดียว เจ้าแบงค์ยึดอกอย่างภูมิใจรีบบอก" มือชั้นนี้แล้วไม่สำเร็จได้ไง"ว่าแล้วก็ล้วงเอาโทรศัพท์ออกมา ตาบุญรีบเปิดฟังทันที
************************************
เช้าวันรุ่งขึ้น เสียงเครื่องขยายเสียงพูดดังกังวานไปทั่วจากปากยายสีและบรรดาชาวบ้านหลายๆคนที่พากันเดินมุ่งตรงมาที่วัดเป็นกลุ่มๆ
ยายสีตัวหัวหน้านำชาวบ้านร้องเรียกให้ชาวบ้านมาดูพระอาบัตินัดสีกาเข้าวัดยามวิกาลมีรูปให้ดูด้วยต่างคนต่างพากันดูรูปในโทรศัพท์ของยายสีกันวุ่นวายแล้วก็ด่าว่าหลวงพี่ต่างๆนานา
ทุกคนเข้ามาในศาลาวัดแล้ว ณ ที่นั้น หลวงพี่นั่งอยู่ก่อนแล้ว พร้อมเจ้าหน้าที่ตำรวจ พระครูเจ้าคณะอำเภอ ตาบุญ พร้อมพระลูกวัด ยายสีเห็นดังนั้นก็เอะอะร้องด้วยความดีใจว่า" เห็นมั๊ยท่านพระครูก็มา ตำรวจก็รู้แล้วมาเร็วเหลือเกิน หลวงพี่คงพร้อมยอมจำนนต่อหลักฐานแล้วพวกเรายังไงๆพวกเราก็คงจะขอให้หลวงพี่สึกและออกจากวัดไปใช่มั๊ยพวกเรา"
สิ้นเสียงยายสีชาวบ้านก็ร้องสนับสนุนกันเป็นเสียงเดียวบางคนก็ด่าทอเจ้าอาวาสเสียแรง นับถือศรัทธา พิโธ่เอ๋ย กลายเป็นพระมักมากไปซะแล้ว คนแก่คนเฒ่าต่างเช็ดน้ำตากันอย่างเสียใจเพราะชาวบ้านรักหลวงพี่มาก ตั้งแต่มาอยู่วัดมีแต่ความเจริญและหลวงพี่จะเทศน์เสียงไพเราะจับใจชาวบ้านมากจนมีชื่อเสียงไปหลายหมู่บ้าน บางคนบ่นเสียดายหลวงพี่กันงึมงำ
ยายสีรีบเข้ามาคุกเข่ากราบไหว้ท่านพระครูและร้องบอกตำรวจให้จับหลวงพี่สึกได้แล้วและขอให้ออกจากวัดไปแต่ก่อนไปขอให้หลวงพี่นำสมุดฝากเงินกองกลางของวัดเอามาไว้ที่ยายสีแล้วยายสีจะประชุมคณะกรรมการหารือกันเรื่องเก็บเงินอีกที
หลวงพี่กล่าวขึ้นมาว่า "โยม ถ้าอาตมาผิดจริงก็จะขอลาสิกขาบทตามนี้แต่ตอนนี้ขอให้โยมพาหญิงที่กล่าวหาว่าอาตมานัดมาในวัดนี้ออกมาแสดงตัวก่อนจะได้ไหม"
ยายสีรีบบอกหลวงพี่อย่างดีใจว่า "ได้เลยหลวงพี่หญิงคนนั้นก็มาอยู่ในกลุ่มชาวบ้านนี้แล้วและอิฉันก็มีรูปในโทรศัพท์ที่ถ่ายไว้เมื่อคืนรับรองไม่ผิดตัวแน่หลวงพี่"
ว่าแล้วก็ร้องเรียกหญิงสาวคนหนึ่งให้ออกมา "นางบัวคำออกมาเร็วๆมาพูดซะให้รู้เรื่องกันหลวงพี่จะได้รับเลี้ยงเอง ออกมาเลย"
นางบัวคำ หญิงชาวบ้านคนหนึ่งก็ก้าวออกมาหน้าตาก็เป็นหญิงสาวสวยใช้ได้ออกมายืนอย่างอายๆยายสีรีบร้องบอกท่านพระครูว่า ท่านพระครูเจ้าขาอิฉันให้หญิงนี้มาสารภาพแล้วเจ้าค่ะ ท่านพระครูเห็นควรอย่างไรก็แล้วแต่เถิดเจ้าค่ะ "
ท่านพระครูหลังจากนั่งนิ่งมานานจึงกล่าวขึ้นมาว่า ยายสีเอ๋ย กรรมของเจ้านั้นหนักหนานัก เจ้าน่ะควรจะก้มกราบพระหลวงพี่ขออโหสิกรรมซะบาปกรรมของเจ้าจะได้บางเบา"พอท่านพระครูกล่าวจบพลันความเงียบก็เข้ามาแทนที่ทุกคนนิ่งงันไม่เข้าใจที่ท่านพระครูกล่าว ยายสีงงไปพักหนึ่งก็เอะอะโวยวายว่าท่านพระครูพูดอย่างนี้ได้อย่างไรอิฉันไม่ใช่คนผิด คนที่ผิดคือหลวงพี่แล้วจะมาอโหสิกรรมให้อิฉันได้อย่างไร
ท่านพระครูจึงกล่าวอีกว่า "จะยอมรับผิดมั๊ย หรือจะให้เอาหลักฐานมายีนยันกันต่อหน้าก็ตามใจ เอ้าตาบุญเปิดโทรศัพท์จ่อไปที่ไมโครโฟนให้ได้ยินกันทั่วทุกคนเดี๋ยวนี้เลย"
ฉับพลันเสียงยายสีก็ดังกังวานออกมาจากโทรศัพท์พร้อมเสียงหัวเราะของขาไพ่ ชาวบ้านพอรู้อะไรเป็นอะไรก็พากันขว้างปายายสีพากันรุมสกรัมกลุ่มขาไพ่ยายสีกันวุ่นวายจนหลวงพี่ต้องออกปากห้ามแล้วก็ว่า
"ผลการกระทำครั้งนี้ของยายสี หลวงพี่จะไม่เอาเรื่องแต่หลวงพี่จะขอออกจากวัดนี้ไปเพื่อไปอยู่ที่วัดบ้านเกิดแล้วทุกสิ่งทุกอย่างหลวงพี่อโหสิกรรมถือเสียว่าเป็นกรรมเก่าของหลวงพี่เอง ขอเพียงท่านพระครู เจ้าหน้าที่บ้านเมือง พระลูกวัด ท่านมรรคทายก โยมอุปัฐฐาก ศิษย์วัดและชาวบ้านทั้งหลายเป็นสักขีพยานให้ด้วยว่าหลวงพี่บริสุทธิ์ไม่ได้กระทำการอย่างที่กล่าวหา ยายสีจะว่าอย่างไร "พูดเสร็จหลวงพี่ก็หันไปถามยายสีด้วยสีหน้่าเฉยเมยไม่มีโกรธขึ้งแต่อย่างใด
ยายสีร้องไห้สะอึกสะอื้นเสียงดังกราบไหว้หลวงพี่ประหลกๆขอให้หลวงพี่อโหสิกรรมยกโทษให้ด้วยชาวบ้านต่างพากันแช่งด่ายายสีกันถ้วนหน้าพร้อมเข้ามาหาหลวงพี่นิมนต์ให้อยู่ต่อ มิวายจะขออย่างไรหลวงพี่ก็ปฏิเสธขอกลับวัดเดิมอย่างเดียวร้อนถึงท่านพระครูต้องขอให้แต่หลวงพี่ก็ไม่ยอมกลับคำ ทุกคนจึงต่างพากันก้มกราบขอโทษขออโหสิกรรมหลวงพี่ที่ทำไปเพราะไม่รู้แผนชั่วของยายสีที่คิดจะฮุบเงินวัดที่หลวงพี่ดูแลอยู่ซึ่งเงินนี้ได้จากการทอดกฐินของชาวกรุงเทพฯคราวที่แล้วได้เงินเกือบสองแสนหลวงพี่ตั้งใจจะสร้างเมรุเผาศพให้ดูดีและเรียบร้อยแต่กลับมามีปัญหาเรื่องนี้จึงได้จบลงด้วยกรรมของยายสีที่นับวันก็มีแต่คนเกลียดทำอะไรก็ไม่ขึ้นแถมถูกตัดออกจากการเป็น สท.ในหมู่บ้านกลายเป็นยายสีจนต๊อกต๋อยคนหนึ่งที่ไม่มีใครอยากคบอีกต่อไปนี่แหละคือผลของกรรมที่ยายสีได้กระทำไว้ชีวิตจึงต้องได้รับความลำบากทุกข์ยากยามแก่นี้เอง
สวัสดีค่ะ ปฏิบัติการลับจบลงด้วยประการะฉะนี้ค่ะ
**********************
ขอขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านและให้กำลังใจค่ะ
ขอขอบคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ต
ขอขอบคุณโค๊ดบีจีสวยๆจากคุณสายหมอกและก้อนเมฆ
ขอขอบคุณโ๊ค๊ดหัวบล็อกจากุณพันคม
ขอขอบคุณเพลงประกอบจากยูทูบเพลงบรรเลงปี๋ใหม่เมือง
ขอขอบคุณโครงการตะพาบจากคุณเป็ดสวรรค์และคณะค่ะ
Create Date : 12 ธันวาคม 2555
Last Update : 26 มกราคม 2556 19:34:02 น.
85 comments
Counter : 3610 Pageviews.
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 34 คน [
