โครงการตะพาบที่ 90 เพื่อนเก่า
โครงการตะพาบที่ 90
เพื่อนเก่า
เริ่มวันที่ 4 ตุลาคมนี้ ทั่วกัน
*************************
ครั้งหนึ่ง ฉันและพี่พรที่ทำงานด้วยกัน ได้ถูกเลือกให้ไปอบรมเกี่ยวกับงานวิชาการของนักศึกษาที่สมาคม YMCA เชียงใหม่ เวลาในการอบรม 3 วัน ที่นั่นจะมีคณะครูอาจารย์จากภาคเหนือทั้งหมดมารวมตัวกันโดยส่งตัวแทนเข้าอบรมแค่สถาบันละ 2 คนเท่านั้น แต่ถึงอย่างนั้นก็มีจำนวนคณะอาจารย์เยอะมาก และที่ฉันรู้สึกดีใจที่ได้ไปอบรมครั้งนี้เพราะฉันเคยได้ข่าวว่านายโป้งเพื่อนบ้านได้มาทำงานอยู่ที่นี่
เราเป็นเพื่อนเล่นกันมาแต่เด็กๆและเราก็เรียนโรงเรียนเดียวกันจนถึงมัธยมต้นนายโป้งก็ย้ายไปเรียนที่อื่นไม่รู้ไปอยู่ไหนไม่มีใครได้ข่าวเลยแต่จู่ๆเพื่อนๆก็มาบอกฉันว่าเจอนายโป้งที่เชียงใหม่ และมีเพื่อนรู้มาอีกว่านายโป้งทำงานอยู่ที่สมาคม YMCA เชียงใหม่
ฉันและพี่พรได้ห้องพักชั้น 2 ห้อง 203 พอไปถึงเราก็เข้าพักผ่อนพี่พรขอตัวลงไปพบปะเพื่อนๆ ฉันจึงอยากรู้ว่านายโป้งจะทำงานอยู่ฝ่ายไหนหนอ จึงลองโทรศัพท์จากห้องพักเพื่อถามโอเปอร์เรเตอร์ดู แต่พอฉันกดโทร.เสียงโทรศัพท์ก็ดังแบบขัดข้องก็อกๆแก็กๆฉันก็วางหูแล้วพยายามใหม่ก็เป็นเหมือนเิดิมอีก เฮ้อ....
เอาไงดีด้วยความอยากรู้จึงเปิดประตูห้องจะลงไปถามโอเปอร์เรเตอรฺที่ชั้นล่างพอฉันเปิดประตูออกมาก็ชนเข้ากับชายคนหนึ่งโครมใหญ่ฉันรีบขอโทษแต่เขากลับมองฉันอย่างโมโหแถมถามฉันด้วยเสียงห้วนๆว่า"คุณใช่มั๊ยที่กดโทรศัพท์เล่นในห้อง"
ฉันมองหน้าเขาอย่างไม่เข้าใจแต่แว่บหนึ่งของสมองบอกให้ฉันรู้ว่าฉันจำได้คลับคล้ายคลับคลาว่าเคยเห็นเขาที่ไหน
และแล้วฉันก็นึกออก ฉันโพล่งออกไปอย่างดีใจ"โป้ง โป้งใช่มั๊ย!!!"
แต่เขากลับไม่ใส่ใจฉันแถมบอกฉันอย่างสั่งสอนว่า" โทรศัพท์ในห้องพักมีไว้โทร.ภายในโทรออกไม่ได้ ถ้าจะโทร.ให้กดศูนย์"
แต่ฉันไม่ฟังด้วยความดีใจรีบเข้าไปเพื่อจะจับแขนเขาแล้วถามว่าเขาจำฉันได้มั๊ย
แต่เขาสะบัดแขนจากฉันอย่างรังเกียจ ขอเน้นว่าอย่างรังเกียจจริงๆค่ะ แล้วมองฉันตั้งแต่หัวจดเท้าแล้วทำหน้ายักษ์ใส่ฉันอีกพร้อมกลับหมุนร่างสูงๆแต่งตัวดีกลับไปอย่างไม่ไยดี
เหวอ.....ฉันเหวอเลยอึ้งกิมจี่เลย งงๆๆๆเหมือนถูกตีด้วยไม้หน้าสามกลางแสกหน้าไงงั้น
โห...นี่ฉันเป็นแขกนะ ที่สมาคมนี้ต้อนรับแขกกันอย่างนี้เลยเหรอ นี่คงเป็นจริงอย่างเค้าว่าแล้วสินะที่บางทีมีบางคนชอบที่จะคอยต้อนรับแต่แขกฝรั่งต่างชาติ คนไทยไม่สนใจและที่เสียใจมากที่สุดก็คือ ฉันเสียเพื่อนเก่าไปแล้วจริงๆ
จบแล้วค่ะ แหะ แหะ และนับแต่นั้นเป็นต้นมาได้ลบชื่อนายโป้งออกจากสารบบของสมองไปเรียบร้อยแล้วค่ะ
ๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅ
งานตะพาบครั้งนี้ จขบ.แต่งเรื่องราวออกมาสั้นเพราะมีเหตุจำเป็นต้องออกเดินทางไปต่างจังหวัดพรุ่งนี้แต่เช้าค่ะ ก็จะรีบเข้านอนแล้วค่ะ นอนดึกเดี๋ยวตื่นไม่ทันรถแย่เลยค่ะเพราะงานนี้เป็นตัวแทนเพื่อนๆด้วยค่ะขืนไปไม่ทันแย่เลยค่ะก็ขอเขียนเรื่องสั้นจบแต่นี้ก่อนนะคะ เพื่อนๆเคยเจอเพื่อนเก่าแบบนี้บ้างมั๊ยคะ เพื่อนที่ได้ดีแล้วติดลมบนลืมเพื่อนอย่างเราไปซะแล้ว แหะ แหะ ถ้ามีก็ขอให้เอามาแชร์กันบ้างนะคะ
ๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅๅ
ขอขอบคุณเพื่อนๆทุกท่านที่เข้ามาอ่านและเม้นท์ให้กำลังใจค่ะ
ขอขอบคุณโค๊ดบีจีและบีจีสวยๆจากน้องญามี่ค่ะ
ขอขอบคุณของแต่งบล็อกจากเพื่อนๆบล็อกค่ะ
ขอขอบคุณโค๊ดเพลงจากคุณ yaovarit เพื่อนบล็อกค่ะ
ขอขอบคุณเพลงประกอบจากยูทูบค่ะเพลง คำภามจากเพื่อนเก่า
Create Date : 02 ตุลาคม 2556 |
|
122 comments |
Last Update : 14 กุมภาพันธ์ 2557 22:45:38 น. |
Counter : 2704 Pageviews. |
|
|
|
อ่านตะพาบแล้วมีเรื่องราวมาแชร์กันบ้างนะคะ
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
หลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
More Good Night Comments