วัดแสงแก้วโพธิญาณ  วัดแสงแก้วโพธิญาณ                   สวัสดีค่ะเพื่อนๆ ทิ้งบล็อกห่างหายไปหลายวัน ดองไว้อีกต่างหาก วันนี้รีบพาเพื่อนๆไปเที่ยวเชียงรายกันค่ะ พอดีจขบ.มีโอกาสไปกับพี่ๆไปเที่ยววัดแสงแก้วโพธิญาณที่ อ.แม่สรวย จ.เชียงราย ก็เอาภาพมาลงให้เพื่อนๆที่ยังไม่เคยไปได้ชมกันนะคะ เราออกจากลำปางกันตั้งแต่ 05.59 นาทีค่ะ อิอิ เอาฤกษ์หน่อยเพราะพี่สาวคนนี้เป็นญาติลูกพี่ลูกน้องกันค่ะ เค้าชอบเรื่องฤกษ์ผานาที จึงออกก่อน 6โมงเช้า ไปถึงเชียงรายก็เกือบจะ 9 โมงแล้วทุกคนเริ่มหิว เราจึงแวะทานก๋วยเตี๋ยว ที่ อ.เวียงป่าเป้าใกล้จะถึงอ.แม่สรวยแล้วชื่อร้าน เกี๋ยวเตี๋ยวอดทน ค่ะเสียดายไม่ได้ถามประวัติมาว่าทำไมถึงชื่อนี้ พอเข้าไปนั่งแล้ว รู้สึกได้ถึงบรรยากาศแบบไทยๆ เพราะไม่ว่าของตกแต่งร้านไม้ต่างๆแกะสลักงดงามและส่วนมากจะเป็นของเก่าดูเคร่งขรึมและงามสง่าในตัวภายในร้านกว้างใหญ่เดินเข้าไปหลังร้านต้องขอบอกว่าจัดทุกส่วนได้สวยงามอย่างลงตัวแถมสะอาดมากทั้งห้องน้ำด้วย (ไม่ได้ค่าโฆษณาหรอกนะคะ อิอิ) แต่เค้าสวยจริงๆ ทั้งอาหารมีหลายอย่างไม่ใช่มีแค่ก๋วยเตี๋ยวอย่างเดียว นอกจากนี้ยังมีของหวานไว้คอยบริการฟรีด้วยค่ะ ไปตักเองได้เลย เสียดายวันที่ไป จขบ.ยังอยู่ในเทศกาลกินเจ ก็ไม่ได้ลิ้มลองอาหารเค้าว่าอร่อยแค่ไหนแต่พี่ๆบอกอร่อยดีค่ะ พออิ่มกันดีแล้วเราก็ออกจากร้านมุ่งหน้าไป อ.แม่สรวย ไปไม่นานก็ถึงทางเข้าวัดแสงแก้วโพธิญาณ พอรถเขาไปจอดตรงลานจอดรถก็จะเห็นรูปปั้นหลวงพ่อและองค์พระพิฆเนศใหญ่โตมากอย่างสวยงามประดิษฐานอยู่หน้าลานจอดรถอยู่หลายรูป แต่ช่วงที่พวกเราไปนั้นเป็นจังหวะที่ทางวัดได้จัดการบูรณะซ่อมแซมจึงมีบางส่วนที่เข้าไไชมไม่ได้แต่ได้ นำภาพจากในเน็ตมาให้ชมแทนค่ะมีบางภาพเท่านั้นค่ะ จุดที่เราเอารถไปจอดนี้เป็นลานกว้างอยู่ทางด้านหลังปกติจะจอดรถไม่ได้แต่ช่วงนี้ไม่มีงานเทศกาลและกำลังซ่อมแซมพี่เคยมาก็เอาเข้าไปจอดได้เพราะจะเดินใกล้กว่ามากจากลานนี้ก็จะเดินเข้าไปทางด้านหน้าเพื่อไปยังกุฎิของพระครูบาอริยชาติ ผู้ออกแบบและสร้างวัดนี้ จากตรงลานนี้เราก็จะเดินเข้าไปโดยผ่านองค์สังกัจจายองคฺใหญ่เข้าไปด้านในกันค่ะ เจอป้ายยินดีต้อนรับเป็นตุ๊กตาน่ารักเมื่อผ่านเข้าไปด้านในจะมีซุ้มให้บูชาเป็นระยะๆค่ะ แม่ธรณีบีบมวยผมและองค์พระอุปคุตสวยงามมากค่ะ แม่นางกวักอ้วนตุ้ยนุ้ยสวยงามที่พระครูบาอริยชาติสร้างขึ้นให้พ่อค้าแม่ค้าบูชาไปเพื่อค้าขายดี เข้าไปด้านในจะเห็นกุฎิพระครูบาอรยชาติ วันนั้น จขบ.โชคดีที่ได้พบท่านและท่านได้ผูกข้อมือให้ เพราะปกติจะเข้าพบท่านยากมาก เพราะท่านมักจะไปปฏิบัติธรรมในป่าในดอยบางคนมาไกลมากแต่ก็ไม่ได้พบท่าน พระครูบาอริยชาติ ท่านอายุยังน้อย เพียงแค่ 33 ปีเท่านั้น ซึ่ง จขบ. คิดว่าท่านจะแก่มากแต่พอเห็นแล้วท่านงามมากใสสะอาดสำรวมพูดเพราะออกจะใจดีพูดให้คนหัวเราะได้ลองอ่านประวัติของท่านน่าสนใจมากค่ะ ชาตกาล ครูบาถือกำเนิดเมื่อวันศุกร์ที่ 9 มกราคม พ.ศ. 2524 ที่บ้านปิงน้อย อ.สารภี จ.เชียงใหม่ เป็นบุตรของ โยมพ่อสุข โยมแม่จำนง  อุ่นต๊ะ มีพี่น้องร่วมบิดามารดาด้วยกัน 3 คน เป็นผู้ชายทั้งหมดคือ    1. นายนิเวศน์  อุ่นต๊ะ    2. นายนิรันดร์  อุ่นต๊ะ    3. ครูบาอริยชาติ  อริยจิตฺโต         เมื่อแรกที่ครูบาจะถือกำเนิดนั้น ขณะที่โยมแม่ตั้งครรภ์อุ้มท้องได้ฝันประหลาดไปว่า ได้รับผ้าขาวผืนใหญ่สีขาวนวลตา   เมื่อพิจารณาก็รู้สึกชอบใจยิ่งนัก เพราะผ้าผืนนั้นขาวสะอาดไร้รอยเปื้อนใด ๆ จากนั้นโยมแม่ก็สะดุ้งตื่น แล้วได้นำความฝันนี้ไปเล่าให้ผู้เฒ่าผู้แก่ฟัง ซึ่งล้วนมีแต่คนบอกว่าน่าจะเป็นนิมิตหมายที่ดี ทั้ง ๆ ที่ในตอนนั้นฐานะทางบ้านของโยมพ่อโยมแม่ก็ไม่สู้จะดีนัก    เป็นชาวสวนเกษตรกร ปลูกผัก ปลูกไม้ เลี้ยงดูลูก ๆ ไปวัน ๆ และเมื่อบุตรชายคนสุดท้องของท่านได้ถือกำเนิด      ซึ่งก็เป็นเรื่องน่าแปลกที่เด็กชายผู้นี้เป็นเด็กที่มีผิวพรรณผุดผ่อง     มีสติปัญญาเฉลียวฉลาดกว่าเด็กในวัยเดียวกัน    ซึ่งโยมพ่อโยมแม่ได้ตั้งชื่อในวัยเด็กของครูบาว่า เด็กชายเก่ง ซึ่งครูบาก็เก่งสมชื่อ เพราะนอกจากมีความจำเป็นเลิศและเรียนเก่งแล้ว  ยังมีอุปนิสัยเป็นผู้ที่ชอบความสงบไม่ชอบเบียดเบียนผู้ใด จนครั้งหนึ่งอายุได้ราว 7- 8 ปีเกือบต้องเสียชีวิตเนื่องจากจิตใจอันประกอบไปด้วยความเมตาต่อสรรพสัตว์คือ      ในครั้งนั้นครูบาได้เห็นชาวบ้านไปดักปลาก็เกิดความสงสารจึงคิดจะไปปล่อยปลาเป็นเหตุให้พัดตกน้ำโชคดีที่พี่ชายมาเห็นเหตุการณ์จึงเข้าช่วยเหลือได้ทัน และอุปนิสัยอีกประการในช่วงวัยเด็กของครูบาก็คือ ครูบามักจะนำดินเหนียวมาปั้นเป็นพระพุทธรูปอยู่เสมอ    บางครั้งก็นำไปวางไว้ตามกำแพง ร่มไม้   จนเพื่อนๆ ชอบล้อว่าอยากเป็น ตุ๊เจ้า หรือ ซึ่งครูบาก็ไม่เคยปฏิเสธหรือโกรธเพื่อน ๆ เลย เมื่อก่อนโยมพ่อโยมแม่ต้องหาเลี้ยงชีพอยู่ตลอดคือที่บ้านจะทำสวนทำไร่ ครูบาก็ช่วยท่านทุกอย่างชีวิตในวัยเด็กถือว่าลำบาก เลิกเรียนก็ต้องมาช่วยแม่ปลูกผัก รดน้ำ ใส่ปุ๋ย เก็บผัก ทำทุกอย่างบางครั้ง ตีหนึ่ง ตีสองต้องไปเก็บผักก็ช่วยท่านมาตลอด ที่บ้านทำสวนทำไร่ โยมแม่ก็เลยไม่ค่อยได้มีเวลาไปวัดท่านก็จะจัดสำรับให้ แล้วบอกให้ครูบาไปกับตาแทน ตาของครูบาชื่อ พ่ออุ้ยอิ่น จนครูบาสามารถสวดมนต์ไหว้พระได้ตั้งแต่เป็นเด็ก เท่าที่จำความได้สมัยเป็นเด็กอายุ 9-10 ขวบ ครูบาเป็นเด็กคนเดียวที่ไปวัด แล้วก็สามารถสวดมนต์ไหว้พระได้ตั้งแต่อายุ 11 ขวบ ต่อมาจึงได้เริ่มสอนอักขระพื้นเมืองหรือที่เรียกว่า ตั๋วเมือง โดยท่านได้สอนพร้อมกับเด็กวัดอีกหลาย ๆ คน ซึ่งอักขระตัวเมืองคนอื่นที่เรียนเขาใช้เวลาเป็นเดือน   แต่ครูบาสามารถอ่านออกได้ช่วงเวลาเพียงข้ามคืนเท่านั้น เรื่องนี้ถูกเล่าขานในกลุ่มผู้ที่ทราบเรื่องราว หนึ่งในนั้นคือ ครูบาตั๋น  หรือตุ๊ลุงตั๋น ซึ่งในขณะนั้นท่านดำรงตำแหน่งเป็นรองเจ้าคณะอำเภอสารภีรูปที่ 4 และเป็นประธานศูนย์เผยแผ่พุทธศาสนา  วัดหวลก๋าน อ.สารภี จ.เชียงใหม่  ตุ๊ลุงตั๋นท่านไม่เชื่อว่าครูบาจะสามารถเรียนตั๋วเมืองจนอ่านออกเขียนได้ในเวลาแค่ข้ามคืนท่านจึงเดินทางมาพิสูจน์ข่าวนี้ด้วยตนเอง ปรากฏว่าครูบาสามารถอ่านออกเขียนได้ในภาษาล้านนาจริงๆ ตุ๊ลุงตั๋นรู้สึกมีความชื่นชมในตัวของครูบามาก จึงได้มอบเงินเป็นรางวัลจำนวน 1,000 บาท จากนั้นครูบาจันทร์ติ๊บก็ได้พร่ำสอนสั่งสอนถ่ายทอดวิชาการทั้งปวงให้กับครูบา และครูบาก็สามารถเรียนรู้วิชาทั้งปวงได้ในเวลารวดเร็ว สามารถลงอักขระ เลขยันต์ต่างๆ แทนครูบาผู้เป็นอาจารย์ได้  จนต่อมาครูบาจันทร์ติ๊บถึงกับเอ่ยปากพูดว่า “เด็กผู้นี้มีวาสนาทางธรรมสูงยิ่งนัก ต่อแต่นี้ไปเราขอตั้งชื่อเด็กชายผู้นี้ว่า  อริยชาติ  อันหมายถึง ผู้ที่มีภพชาติอันเป็นอริย นั่นเอง” ออกเดินธุดงค์ตั้งแต่เป็นสามเณร ซึ่งขณะที่ครูบาจำพรรษาอยู่ที่วัดชัยมงคลหรือวัดวังมุยนั้น ก็ได้ตัดสินใจอย่างเด็ดขาดว่าจะออกธุดงค์ในขณะที่ยังเป็นเณรอยู่นั่นเอง ที่จริงออกไปเองไม่ได้หรอก เพราะพรรษาไม่ถึง 5 พรรษา แต่ทางเหนือเขาไม่ถืออย่างธรรมยุติ ส่วนมากทางเหนือบวชเสร็จก็ไม่ได้อยู่กับพระอุปัชฌาย์อาจจะมาแต่มาแค่เยี่ยมท่านหรืออะไร จะไม่เหมือนธรรมยุติที่บวชแล้วต้องอยู่กับพระอุปัชฌาย์ 5 พรรษา จะไปไหนไม่ได้ ส่วนทางเหนือพระอุปัชฌาย์ไม่ค่อยเข้มงวดเรื่องนี้  จะไปก็ไปได้ จะอยู่ก็อยู่ได้ แต่สำหรับครูบาที่ไปนั้นเพราะต้องการความสงบ จึง ได้ออกจากวัดวังมุยโดยไม่ได้บอกกล่าวหรือลาผู้ใด แม้แต่โยมแม่ ครูบาได้ออกแสวงหาพระธรรม โดยได้เดินธุดงค์ไปทางเมืองแพร่ น่าน โดยได้เริ่มต้นเดินทางจากพิษณุโลกขึ้นมา ไปเมืองแพร่ เมืองน่าน แล้วก็ไปอยู่ที่น่าน ต้องเดินไป นอนตามป่าช้าบ้าง นอนข้างทางบ้าง ใหม่ ๆ ก็กลัวเหมือนกัน เพราะอะไร เพราะพอนอนลงปุ๊บ ได้ยินเสียงคนเดินแล้ว ตอนนั้นครูบาอายุ 16-17 เอง ยังเด็กอยู่เลยน่ากลัวมาก นอนไม่หลับ ต้องลุกขึ้นมาจุดเทียนแล้วนั่งอยู่ในกลด ตอนที่นั่งก็ได้ยินเสียงคนเดินซวบซาบ ๆ แล้วมาหยุดตรงหน้าเรา แล้วก้มมองเรา พอเราลืมตาดูก็ไม่เห็นอะไรสักอย่าง พอหลับตาปุ๊บเขาก็เดินกลับ         ซึ่งพอผ่านมาเยอะก็กลัวบ้างไม่กลัวบ้างเพราะเข้มแข็งแล้ว อยู่ป่าช้าก็เห็นนั่นเห็นนี่ ช่วงที่เดินไปเพื่อจะไปไหว้พระธาตุแช่แห้ง ครูบาก็ไม่รู้เส้นทาง เขาบอกทางหมื่นเส้น เขาเขียนว่าแม่จริม ครูบาก็เดินไป จะไปพักที่นั่น เดินไปเจอพระอีกชุดหนึ่งท่านถามว่า ”จะไปไหน” ครูบาก็บอกว่า “จะไปแม่จริม” ท่านก็บอกว่า “ไปแม่จริมเหรอ แต่นี่มันจะออกลาวแล้วนะ ไปไม่ได้อีกแล้ว” ท่านก็ชวนให้ไปพักกับท่าน         ครูบาก็ได้ธุดงค์อยู่ที่จังหวัดน่านนานถึง 8 เดือน และใช้ชีวิตแบบพระธุดงค์ไม่มีผิด คือจะนอนอยู่ตามป่าช้าเป็นวัตร เริ่มแรกครูบาก็มีความขลาดกลัวอยู่เหมือนกัน แต่ด้วยจิตใจอันยึดมันเด็ดเดี่ยว สุดท้ายก็ได้อธิฐานต่อเทวดาฟ้าดินว่า “หากชีวิตนี้จะสิ้นลงก็ขอสิ้นในธงชัยของพระพุทธเจ้า”         เมื่ออธิษฐานเสร็จความขลาดกลัวก็หายไปจิตใจยอมมีความสงบมั่นใจขึ้น  มีอยู่หลายครั้งหลายคราวที่ถูกลองใจจากเจ้าที่เจ้าทางแต่ก็ผ่านพ้นมาได้  เมื่อยามอยู่ตามลำพังก็ยิ่งปฏิบัติอย่างเคร่งครัดถึงขั้นอดอาหารฉันแต่น้ำกระทำทุกข์ เพื่อดูจิตอยู่ได้ถึง 12 วัน ก็ล้มป่วยอาพาธหนักจนชาวบ้านมาพบเข้าแล้วนำไปรักษาพยาบาลจนอาการดีขึ้น การศึกษาเล่าเรียน ซึ่งการที่ได้ไปวัดอย่างนี้เลยทำให้ครูบามีความผูกพันกับวัดและขณะอายุได้ 12 ปีนั้น   ครูบามักจะตามพี่ชายซึ่งเป็นขโยม (เด็กวัด) ไปที่ วัดชัยชนะ จ. ลำพูน เสมอ ๆ   จึงทำให้มีโอกาสได้พบกับครูบาจันทร์ติ๊บ ญาณวิลาโส อดีตเจ้าอาวาสวัดชัยชนะ ต.ประตูป่า อ.เมือง จ.ลำพูน     ซึ่งครูบาจันทร์ติ๊บผู้นี้นับได้ว่าเป็นพระผู้เรืองในวิทยาคุณในยุคนั้น ท่านได้สืบทอดวิทยาคมมาจากครูบาชุ่ม โพธิโก อดีตเจ้าอาวาสวัดชัยมงคล หรือที่ชาวบ้านเรียกกันว่า วัดวังมุยนั่นเอง ครูบาจันทร์ติ๊บเมื่อได้มาเห็นลักษณะของครูบาก็มองว่ามีวาสนาในทางธรรม ท่านจึงได้สอนศีลธรรมจรรยาต่างๆ ให้ และด้วยความที่ครูบาอ่อนน้อมถ่อมตัวเป็นคนเรียบร้อยเป็นทุนเดิมอยู่แล้วทำให้ครูบาจันทร์ติ๊บมีความรักใคร่ในตัวครูบามาก สนใจอ่านประวัติท่านต่อได้ตามลิงค์นี้นะคะ เพราะประวัติท่านยาวมากไม่สามารถนำลงได้หมดค่ะขอบคุณที่มาจากเวบวักแสงแก้วโพธิญาณค่ะ //www.watsangkaew.com/webboard/index.php?topic=21.0 ลากันก่อนนะคะเพราะบล็อกยาวมากค่ะ ไว้พบกันใหม่โครงการตะพาบค่ะ ขอบคุณภาพประกอบและเนื้อหาบางส่วนจากเวบวัดแสงแก้วโพธิญาณค่ะ ขอขอบคุณเพลงประกอบจากยูทูบเพลงบรรเลง ขอขอบคุณโค๊ดเพลงจากคุณYAOVARIT เพื่อนบล็อกค่ะ   Create Date : 04 ตุลาคม 2557 31 comments Last Update : 8 มีนาคม 2559 3:11:45 น. Counter : 5807 Pageviews. Share Tweet

นั่งอ่านประวัติของท่าน ฟังเพลง ไปด้วย เพลินเลยครับคุณกิ่ง วัดนี้ผมน่าจะเคยไป จากเวียงป่า เป้า ไปแม่สรวย แล้วเลี้ยวขวาเข้า ไปไกลเหมือนกัน... ตอนนั้นยัง กำลังสร้าง องค์โตอยู่ ยังไม่เสร็จ ครับคุณกิ่ง   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 5 ตุลาคม 2557 11:35:31 น.

สวัสดีค่า พี่กิ่ง ^^ ช่วงนี้เดินทางบ่อยจังเลยค่ะ ขอบคุณสำหรับข้อมูลและภาพสวยๆค่า เดินทางปลอดภัย ท่องเที่ยวสนุก แล้วก็มีความสุขมากๆค่า   โดย: lovereason 5 ตุลาคม 2557 13:17:18 น.

วัดสวยมากค่ะพี่กิ่ง แถมโชคดีได้เจอครูบาอริยชาติด้วย เพิ่งรู้จักท่าน น่าประทับใจจัง   โดย: sawkitty 5 ตุลาคม 2557 15:35:51 น.

เห็นแล้วอยากเที่ยวบ้าง ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เที่ยวไหนเลย +   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 5 ตุลาคม 2557 16:32:48 น.

ครูบายังหนุ่มอยู่เลยนะครับพี่กิ่ง วัดสวยมากเลยครับ ปล. ผมเองตั้งใจไว้แล้วครับว่าอยากมีลูกคนเดียวจริงๆ   โดย: กะว่าก๋า 5 ตุลาคม 2557 20:31:14 น.

พี่ป๋อง เต็มใจ มอบ โหวต ให้ เลยค่ะ .. ด้วยความ ศรัทธา ยิ่ง .. บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog กิ่งฟ้า Dharma Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: foreverlovemom 5 ตุลาคม 2557 21:18:25 น.

โหวตหมวดท่องเที่ยวนะคะพี่กิ่ง ปอมมีดอกไม้มาฝากด้วยค่ะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะพี่   โดย: กาปอมซ่า 5 ตุลาคม 2557 21:41:36 น.

thx u crab   โดย: Kavanich96 6 ตุลาคม 2557 5:03:13 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่กิ่ง   โดย: กะว่าก๋า 6 ตุลาคม 2557 6:27:33 น.

มา บอก "รัก คุณกิ่ง" ค่ะ ..   โดย: foreverlovemom 6 ตุลาคม 2557 11:53:03 น.

ช่วงนี้ที่ร้านผมก็งานยุ่งพอสมควรเลยครับพี่ ไม่ได้หยุดอีกแน่ๆครับอาทิตย์นี้ 555   โดย: กะว่าก๋า 6 ตุลาคม 2557 12:19:09 น.

เคยได้ยินชื่อและอ่านประวัติครูบาอยู่ครับ..แต่ช่วงที่ผมพอเดินท่องได้ตอนนั้นท่านไม่มีชื่อเสียงเลยไม่รู้จัก เพิ่งมาได้ยินชื่อเมื่อไม่นานนี้.. ตอนนั้นครูบาหล้าตาทิพย์.. ครูบาดวงดี..ครูบาผัด..ครูบาฟ้าหลั่ง..ครูบาวงศ์...มีชื่อเสียงมาก..   โดย: พันคม 6 ตุลาคม 2557 18:22:30 น.

สวัสดีค่ะคุณกิ่ง ตามมาชม วัดแสงแก้วโพธิญาณด้วยค่ะ บริเวณวัดกว้างขวางมากเลยนะคะ บรรยากาศโดยรอบก้ธรรมชาติมากๆ อ่านประวัติพระครูบาแล้วก็ทึ่งมากค่ะ ท่านยังหนุ่มมากเลยนะคะ ขอบคุณที่แวะไปฟังเพลงด้วยกันค่ะ ไม่ได้คุยกันนานเลยเนอะ อิอิ   โดย: mambymam 6 ตุลาคม 2557 19:34:04 น.

นึกได้ว่ายังพอมีโหวต แวะมาโหวตให้ค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต moresaw Funniest Blog ดู Blog ปีศาจความฝัน Movie Blog ดู Blog blueberryblossom Photo Blog ดู Blog ที่เห็นและเป็นมา Blog about TV ดู Blog กิ่งฟ้า Literature Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น ฝันดีเช่นกันนะคะ ปล.เพลงเพราะมากค่ะ   โดย: mambymam 6 ตุลาคม 2557 20:42:51 น.

ขอบคุณคุณกิ่งที่พาชมวัดสวยๆนะคะ แม่นางกวักน่ารักมากค่ะ บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต กิ่งฟ้า Travel Blog ดู Blog .................. นอนหลับฝันดีคืนนี้นะคะคุณกิ่ง ต๋าเข้ามาดึกแทบทุกครั้งเลยแวะมาดึกเลยค่ะ ขอบคุณคุณกิ่งสำหรับกำลังใจด้วยนะคะ   โดย: Sweet_pills 6 ตุลาคม 2557 23:23:08 น.

สวัสดีค่าาาพี่กิ่ง ตามพี่กิ่งไปด้วยค่ะ เห็นช่วงนี้พี่กิ่งไปหลายที่เลยค่า แอบดูรูปในเฟสแล้วตามตรงนี้อีกรอบ อิอิ   โดย: Close To Heaven 7 ตุลาคม 2557 5:11:08 น.

สวัสดีจ้าน้องกิ่ง วัดนี้ รูปปั้น และปฎิมากรรมต่างๆ สวยงามมาก ที่พี่เต๊ะ ชอบมากคือ นางกวัก ช่างอวบอิ่ม จ้ำหม้ำ สมบูรณ์ น่าอุ้มจริงๆ อิอิ ด้านประวัติ ท่านครูบาก็น่าทึ่ง มีจิตศรัทธา ศึกษาพระธรรมตั้งแต่ยังเด็ก น่าเลื่อมใสมากเลยจ้า น้องกิ่งช่วงนี้ เดินสายทำบุญถี่ยิบเลย ใบหน้าสดใส อิ่มบุญมากเลยนะจ๊ะ พี่เต๊ะต้องขอ อนุโมทนาด้วยเลยจ้า บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต กิ่งฟ้า Travel Blog ดู Blog   โดย: multiple 7 ตุลาคม 2557 5:49:49 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่กิ่ง   โดย: กะว่าก๋า 7 ตุลาคม 2557 6:38:01 น.

สวัสดีค่ะคุณกิ่ง พี่แวะมาเที่ยวด้วยค่ะ ดีจังนะคะได้เดินทางไปโน่นนี่ ได้ทำบุญ ไหว้พระ เพลินๆค่ะ คุณกิ่งมีความสุขมากๆนะคะ   โดย: tanjira 7 ตุลาคม 2557 13:26:20 น.

สวัสดีค่ะน้องกิ่ง ตามมาไหว้พระด้วยค่ะ ครูบาอายุยังน้อยอยู่เลยนะคะ อ่านประวัติเพลิน ๆ อ้าว..จบซะแล้ว เดี๋ยวตามไปอ่านต่อใน link ค่ะ   โดย: เนินน้ำ 7 ตุลาคม 2557 14:41:44 น.

ตาม คุณโอ มา .. หาก ต้องการความ "เย็น" ต้องมา บ้านหลังนี้ .. ไม่ผิดหวัง ..   โดย: foreverlovemom 7 ตุลาคม 2557 17:21:45 น.

สวัสดีค่ะคุณกิ่ง เหมือนจะเคยเห็นผ่านตาเพื่อนบล็อกแก๊งค์ พาไปแล้ว แต่ประวัติเพิ่งได้อ่านค่ะ ท่านอายุ 33 เองเหรอคะ งามเนาะ   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 7 ตุลาคม 2557 18:44:26 น.

สวัสดีค่ะคุณกิ่ง ดอกฮอลลี่ฮอค เป้นดอกไม้ที่เราชอบมากเลยค่ะ ดอกเค้าสวยจริงๆ สวยทั้งสีทั้งทรงดอก ชมเพลินมากๆ เสียแต่ว่าเป้นไม้ดอกอายุสั้น น่าเสียดาย ขอบคุณที่แวะไปพร้อมกำลังใจนะคะ จุ๊บๆ   โดย: mambymam 7 ตุลาคม 2557 18:58:14 น.

โลกนี้มันซับซ้อนจริงๆครับพี่ก่ิ่ง และที่ซับซ้อนกว่าโลก คือใจคน   โดย: กะว่าก๋า 7 ตุลาคม 2557 21:20:32 น.

สวัสดีค่ะพี่กิ่งกระต่ายน้อยกระโดดม้วนตัวตามพี่กิ่งไปเที่ยวด้วยคร้าาแฮ่เด่วพรุ่งนี้มาตามตะพาบนะค่ะ ^^ โจทย์นี้ไม่ได้เขียนอ่ะยากเกินคิดไม่ออกมารออ่านของพี่กิ่งนะค่ะ ฝันดีค่ะ ^^ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต mambymam Home & Garden Blog ดู Blog pantawan Health Blog ดู Blog กิ่งฟ้า Travel Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: mastana 7 ตุลาคม 2557 21:47:01 น.

สวัสดีค่ะพี่กิ่ง หายหน้าไปไม่ได้มาทักทาย เพราะช่วงนี้จัดระบบอะไรๆใกล้จะเสร็จแล้วค่ะ หาเวลาเข้าบล๊อกยากกว่าเข้าเฟสนะคะ เข้ามาถึงได้ยินเพลงบรรเลง เพราะๆฟังเพลินเลยค่ะ พระพิฆเนศ (พี่กิ่งน่าจะพิมพ์ผิดนะคะ) องค์สีเขียว เสียดายพี่กิ่งถ่ายภาพไกลจัง ไม่เห็นว่าองค์ใหญ่ขนาดไหนนะคะ ชอบแม่นางกวักจังค่ะ ปกติจะเห็นแต่ร่างเพียวบางนะคะ ส่วนพระครูบา อายุน้อยอยู่เลยนะคะ ไม่รู้จะโหวตหมวดไหน เอาตามเพื่อนๆแล้วกันนะคะ กิ่งฟ้า Travel Blog รอรับสิ่งดีๆที่จะมีไปถึงนะคะ   โดย: ดาวริมทะเล 7 ตุลาคม 2557 21:49:18 น.

แวะมากราบพระครูบาอริยชาติก่อนนอนค่ะ ขอบคุณคุณกิ่งมากนะคะที่พาชมวัดและเก็บภาพมาฝากกัน   โดย: haiku 7 ตุลาคม 2557 23:15:16 น.

ฝันดีเช่นกันค่ะคุณกิ่ง   โดย: mambymam 7 ตุลาคม 2557 23:32:51 น.

ไม่เคยไปวัดนี้ ...ไม่สิ ไม่เคยไปแม่สรวยเลยด้วยซ้ำครับ ว่าแล้วก็คิดถึง อยากไปเชียงรายอีกครั้ง ปกติถ้าชื่อร้านตามด้วยอดทน มักจะต้องรอกับข้าวนานนะครับ ร้านนี้ไมแน่ใจว่าอดทนเรื่องเดียวกันหรือเปล่า (ถ้าอดทนเพราะรสชาติไม่อร่อยคงไม่เอามาตั้งชื่อร้าน 555) หลวงพ่อโตโด่งดังไปทั่ว และมักปั้นรูปท่านใหญ่ๆกันทั้งนั้นเลยครับ แต่พระพิฆเนศสีเขียวนี่เพิ่งจะเคยเห็น ปกติเห็นชมพูหรือไม่ก็แดง พระครูบาอรยชาติหนุ่มมากๆเลยครับ มีคนนับถือมากมายขนาดนี้ตั้งแต่อายุยังน้อย มีเวลาให้สั่งสมบุญอีกมากมายเลย   โดย: ชีริว 8 ตุลาคม 2557 0:03:54 น.

แว่ะมาเยี่ยมครับ   โดย: cacaross 8 ตุลาคม 2557 22:12:06 น.

กะจะลองก๋วยเตี๋ยวอดทนหลายรอบละคะ ไม่เคยลองเลย ไว้รอนหน้าลองมั่งค่ะ   โดย: mariabamboo 10 ตุลาคม 2557 8:17:10 น.