สวัสดี ...วันพระแรม ๘ ค่ำ เดือน ๒
"...ทุกข์นั่นแหล่ะดี...จะได้มีทาง..." (ทาง...ในที่นี้คือ ทางแห่งธรรม...)
ทางแห่งธรรม...นั้นอยู่ไม่ไกลแต่ทำไมไปไม่ถึง...ถึงแม้ว่าอย่างไรก็ต้องเดินทางไปให้ถึง...
สำหรับเรื่องทุกข์นี้มันก็ดีเหมือนกันนะ... เมื่อมีทุกข์...ย่อมเห็นทาง... เมื่อใดมีทุกข์....เมื่อทุกข์มาก ๆ ถึงที่สุดแห่งทุกข์...ย่อมเห็นทาง...ทางแห่งสัจธรรม (สัจจะ = ความจริง, ธรรม = ธรรมชาติ + คือ ความจริงที่เกิดตามธรรมชาติ)
เมื่อใดสภาวะที่เกิดทุกข์ จงตระหนักเลยว่าเรากำลังจะเห็น ธรรม (มองแบบในแง่ดีซะบ้าง...) ในมุมของทุกข์..มันมักจะมีสุขเล็กๆ ซ่อนอยู่ คือการพิจารณาตัวเอง การได้อยู่กับตัวตนของเราเอง (เพราะว่า...มีแต่เรื่องโน่น เรื่องนี้ตลอดเวลา ไม่มีเวลาพิจารณาตัวเอง...แม้กระทั่งออกกำลังกาย) มันเป็นเรื่องธรรมดา...ธรรมดาจริง ๆ...เมื่อหมดทุกข์...สุขก็กลับคืนมา
พระพุทธองค์สอนให้พิจารณา....คือทุกข์....สาเหตุแห่งการเกิดทุกข์....ดับเหตุทุกข์.... และวิธีปฏิบัติเพื่อดับทุกข์ (อริยสัจ ๔ ....ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค) ๑.ทุกข์ จากการเกิด การป่วย การแก่ การตาย การพลัดพรากจากสิ่งที่ตนได้แล้ว การพลัดพรากจากสิ่งที่เป็นของรัก การไม่ได้ดั่งใจคิด การยึดติดกับสรรพสิ่งต่าง ๆ ๒.สาเหตุแห่งการเกิดทุกข์ ก็คือ ความอยากทั้งหลาย ทั้งปวง ได้แก่ ความอยากไม่อยากป่วย ความอยากไม่อยากแก่ ฯลฯ ๓.ดับซะ...รู้แล้ว...ก็ละ เสมือนหนึ่งว่า นี่คือไฟจากไฟฟ้า หรือนี่คือไฟจากเทียนไข จะได้ดับให้ถูก.... ๔.พิจารณา หรือหาวิธีปฏิบัติในการดับทุกข์ (แต่ละคนไม่เหมือนกัน)
ฉะนั้น วันพระนี้... ขอให้เธอทั้งหลาย สำรวจกาย...สำรวจวาจา...สำรวจใจ ในวันพระนี้ หรือวันใด ๆ ตามแต่เธอสะดวก เพื่อว่า....หยุดทุกข์สักครู่...หยุดทุกข์สักคราว ก็ยังดีกว่า ทุกข์ตลอดเวลานะเธอ....
นี่แหล่ะ "...เมื่อหมดทุกข์...สุขย่อมเกิด...
|