คำหยาบ

https://dictionary.orst.go.th/
หยาบ, หยาบ ๆ
(๑) ว. ไม่ละเอียด เช่น ทรายหยาบ แป้งหยาบ

(๒) ว. ไม่สุภาพ เช่น กิริยาหยาบ พูดหยาบ, ไม่เรียบร้อย เช่น เก็บข้าวของสุมไว้หยาบ ๆ, สาก ๆ เช่น ฝ่ามือฝ่าเท้าหยาบ.
คำ ๒
(๑) น. เสียงพูด, เสียงที่เปล่งออกมาครั้งหนึ่ง ๆ, เสียงพูดหรือลายลักษณ์อักษรที่เขียนหรือพิมพ์ขึ้นเพื่อแสดงความคิด โดยปรกติถือว่าเป็นหน่วยที่เล็กที่สุดซึ่งมีความหมายในตัว, ใช้ประกอบหน้าคำอื่นมีความหมายเช่นนั้น เช่น คำนาม คำกริยา คำบุรพบท

(๒) น. พยางค์ซึ่งเป็นส่วนย่อยของวรรคหรือบาทในฉันท์ แต่ละพยางค์ถือว่าเป็นคำหนึ่ง, ๒ วรรคของคำกลอน

(๓) น. ลักษณนามของเสียงพูด เช่น พูดคำหนึ่ง, ลักษณนามบอกจำพวกของเคี้ยวของกิน เช่น ข้าวคำหนึ่ง, ลักษณนามเรียก ๒ วรรคของคำกลอน ว่า คำหนึ่ง.

  ลูกคำของ "คำ ๒" คือ   คำกร่อน  คำกล่าวโทษ  คำขวัญ  คำขาด  คำขึ้นต้น  คำคม  คำคู่ความ  คำตั้ง  คำตาย  คำถามนำ  คำทาย  คำนำ  คำนำหน้าชื่อ  คำนำหน้านาม  คำนิยม  คำบอกกล่าว  คำบังคับ  คำประสม  คำประสาน  คำปรารภ  คำผวน  คำผสาน  คำพ้องความ  คำพ้องรูป  คำพ้องเสียง  คำพิพากษา  คำฟ้อง  คำฟ้องแย้ง  คำมั่น  คำมั่นว่าจะให้รางวัล  คำมูล  คำร้อง ๑  คำร้อง ๒  คำร้องทุกข์  คำลงท้าย  คำสกรรถ  คำสนอง  คำสร้อย  คำสั่งทางปกครอง  คำสุภาพ  คำหลวง  คำเติม  คำเทียบ  คำเป็น  คำเผดียงสงฆ์  คำเมือง  คำเสนอ  คำแถลง  คำโท  คำให้การ  
สุภาพ
ว. เรียบร้อย เช่น เขาแต่งกายสุภาพตามกาลเทศะและความนิยม, อ่อนโยน, ละมุนละม่อม, เช่น เขาพูดด้วยน้ำเสียงสุภาพ ไม่กระโชกโฮกฮาก.

สรุปคำหยาบคือคำพูดออกมาที่ไม่สุภาพ 

ช่วงหลักๆ จะมักอุทานคำหยาบออกมาบ่อยๆ เห้อ

Create Date : 22 ตุลาคม 2564 Last Update : 22 ตุลาคม 2564 16:32:57 น. Counter : 1145 Pageviews.		0 comments
Share Tweet