พยายาม...มีสติอยู่เหมือนกัน

จากบล็อคที่แล้ว...เจอคอมเม้นท์ของเพื่อนๆ เพื่อนๆ น้องๆ
หลายท่านทักทั้งหน้าบล็อคและหลังไมค์ว่า...ไผ่อารมณ์ไหน
ใครทำให้อารมณ์ "บ่จอย"

จริงๆ ก็...ไม่มีอะไรมากหรอกค่ะ เป็นเรื่องของ
อาการ...วีนเหวี่ยงตามสิ่งแวดล้อมและบริบทรอบตัว
อย่างสุดแสนจะธรรมดา (เอ...แต่คนบ้าที่ไหนจะบอกว่าตัวเองบ้าเน๊อะ
ฮ่าๆ...เอาเหอะ ใครไม่บ้า เราบ้าเองก็ได้
เพราะคนส่วนใหญ่ มันจะพยายามสรรหา "ผู้ผิด" กันอยู่แล้ว ซึ่งแน่นอน
มีไม่กี่เปอร์เซ็นต์ที่จะยอมรับความผิดพลาด หรือไม่ปกตินั้นๆ)

คงต้องขอเลียนแบบน้อง "ยู" หรือที่ไผ่ชอบแซวเรียกว่า "นิชคุณ"
(login Don't try this at home) มาใช้บ้างแล้วว่า...
อันตัวข้าพเจ้านี้...เป็นคนปกติที่เกือบไม่ปกติเสียแล้ว เพราะมีเส้นแบ่ง
บางๆ กั้นกลางระหว่าง "คนดี" กับ "คนบ้า" แยกออกจากกัน
(แบบบางเบาเหมือนไม่มีอะไรกลางกั้นระหว่างสองโลก)

ไผ่เคยไปปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐาน
(ไม่ได้โม้นะคะ แบบว่าไปจริงๆ แต่...ลดลงได้แค่นี้)
ในคราแรกๆ ที่เริ่มไปศึกษา
พระอาจารย์ที่เมตตาเป็นพระพี่เลี้ยง
เทศน์สั่งสอนและเปรียบเทียบจิตของคนเราประหนึ่ง
"ลิงมหัศจรรย์" ที่ล่องหนหายตัวได้
แว๊บไปแว๊บมาอยู่ไม่นิ่งไปคิดนั่นคิดนี่
จนบางครั้ง เราก็ตามมันไม่ทันว่า ตกลง...ณ ขณะนี้
เราคิดอะไรอยู่ สภาวะทุกอย่าง แท้ที่จริงแล้วเป็นอย่างไรกันแน่
รู้แน่ชัดหรือไม่ ว่าสิ่งที่เรา "เป็น อยู่ คือ" ในขณะนั้นๆ คืออะไร

บางที เมื่อเจออะไรหนักๆ แรงๆ มากๆ บ่อยๆ ซ้ำๆ เข้า
ก็เหมือนการเสริมแรงให้ลิงมีพลังมากขึ้น
การควบคุม"ลิงมหัศจรรย์" ก็ยิ่งยาก
ต้องฝึกอย่างหนักเหมือนการปราบลิงจอมวายร้าย
ให้สงบเสงี่ยมเจียมตนเสียบ้าง

การมี "สติ" ระลึกรู้ทันอยู่ตลอดเวลา
ก็เป็นสิ่งที่ต้องทำ แต่...เมื่อยังเป็นมือใหม่หัดเทรนด์จิต
ก็ต้องฝึกหนักกว่าชาวบ้านเป็นธรรมดา

พยายามใช้ความสงบเยือกเย็นเป็นตัวช่วย
ประคับประคองไม่ให้หลุดหรือที่เรียกสั้นๆ
แต่ได้ใจความว่า"สติแตก" อยู่อย่างเต็มกำลัง

เฮ้อ...เป็นคน "ใจเย็น" นี่มัน...ยากเหมือนกันเน๊อะ

Create Date : 01 พฤศจิกายน 2555 Last Update : 2 พฤศจิกายน 2555 0:02:12 น. Counter : 1153 Pageviews.		21 comments
Share Tweet