วันที่เป็นประวัติศาสตร์ของครอบครัว

เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา นับเป็นวันนึงที่น่าจดจำเป็นบันทึกของครอบครัวเราได้เลยแฮะ เพราะตั้งแต่บ้านเราได้พี่/ลูกสะใภ้เข้าบ้านมา บวกด้วยหลาน ๆ ที่น่ารักปนน่า...หมั่นไส้มาอีก 2 คน กิจกรรมหนึ่งที่ปกติตอนยังไม่มีสมาชิกใหม่มาอีก 3 คน ก็นับสิบ ๆ ปีแล้วที่ไม่ได้ไปดูหนังในโรงด้วยกัน


แต่คราวนี้ เวรี่ๆอะเมซิ่งเล้ยยยย...ไปดูด้วยกันครบสุด ๆ ตั้งแต่คุณปู่ยันคุณหลานเลย


ทีแรกก็เริ่มต้นด้วยการที่เรา+ป๋า+แม่ มองหน้ากันแล้วคิดว่าซื้อกับข้าวไรง่าย ๆ มากินที่บ้านท่าจะดี เพราะแม่ก็ขี้เกียจทำจะให้เราทำ  ไอ้เราก็ยิ่งไปใหญ่ เลยขับรถไปปากซอยกับป๋า หาไรกิน+ทำธุระเล็กน้อย เข้าบ้านมานั่งยังไม่ทันเย็นเจ้าตัวเล็กก็โทรมาชวนไปกินข้าวข้างนอกซะงั้น (บะหมี่ที่ซื้อมาเป็นหมันไปโดยปริยายเลย T-T)  บอกชวนไปกินอาหารญี่ปุ่น ก็ตะหงิด ๆ ว่าร้านหนายหว่า หวังว่าคงไม่ใช่ฟูจินะ (ไม่ค่อยปลื้มหว่ะSmiley...บริการแย่อ่ะ)


และแล้วที่ตะหงิดก็จริงตามนั้น ฟูจิ...เสร็จแล้วเจ้าลิงน้อยทั้ง 2 ตัวก็อ้อนจะไปเล่นของเล่น ไอ้เราก็ถามป๋ากับแม่ว่าจะดูหนังเปล่าตกลงอ่ะ (เพราะทีแรกเกริ่นๆไว้ตั้งแต่ในรถแล้วว่าเราอยากดู 2012...แม่ก็ท่าจะอยากดูแต่ฟอร์มจัดสุดๆ) แม่ก็ตกลงว่าจะดู พอพี่ชายเราได้ยิน หูผึ่งเลย เหอะๆ ทีแรกบอกว่า เอ่อ งั้นดูซะ แล้ววันอาทิตย์ฝากลิงสองตัว เดี๋ยวจะมาดูกับภรรละเมีย 2 คน)


เราก็เอ่อๆ เดี๋ยวเดินไปดูรอบหนังก่อน ดูไปดูมาพี่เรามันก็เฮี้ยน บอกว่าไหน ๆ ก็มีปู่ ย่า อาอยู่นี่แล้ว เอาหลานเข้าไปด้วยท่าจะดี (มีคนช่วยดูด้วย เหอะๆๆ...ได้โอกาสซะงั้น)  ตอนซื้อตั๋วจะเอา 7 ที่นั่งประมาณแถว A แถว B ม่ายมีเล้ย เต็มหมดเจ้าค่ะ มีเว้า ๆ แหว่ง ๆ  สุดท้ายได้แถว C 3 ที่  D 3 ที่ แถว A อีก 1 ที่ ฮ่า ๆๆ สิทธิพิเศษเป็นของเรา เอิ๊กๆ  อิ๊ปนั่งคนเดียวซะเลย (กลัวนั่งกับเจ้าหนูจำไมแล้วมันถามทั้งเรื่อง) แล้วก็ตามนั้นเลย ทีแรกก็ถามเสียงดังเชียว ได้ยินชัดเจนสุดๆ ไม่มีใครแหละ หลานตูเองSmiley ตอนหลังย่าก็ประเหลาะให้กระซิบกันได้ (เป็นประสบการณ์ครั้งแรกในชีวิตของเจ้าหลานชายตัวน้อยที่ได้เข้าโรงหนัง ส่วนอีหนูตัวใหญ่เคยเข้าครั้งแรกตอนเรื่องนเรศวรมั้ง ถ้าเข้าใจไม่ผิดนะ)  แฮ๊ปปี้สุด ๆ เลยหลานเรา  Smiley


ออกจากโรงหนังมาทุกคนก็แฮ๊ปปี้แก้เครียดกันไป หลังจากเครียดสุด ๆ กันมาหลายวัน เครียดแบบไม่มีบท เครียดแบบไม่ต้องมองหน้ากันก็รู้สึกได้


ตอนขับรถกลับบ้านเราก็คุยกับป๋ากับแม่เน๊าะ โห...เด็กสมัยนี้โชคดีหว่ะ 4 ขวบนิด ๆ ก็ได้เข้าโรงหนังแล้ว  สมัยก่อนตอนเราเป็นเด็กนี่...กว่าจะได้ดูหนังเรื่องแรก (จำได้เลยเรื่อง  "ด้วยเกล้า") อายุปาเข้าไปสิบกว่าขวบได้มั้ง เด็กเดี๋ยวนี้โชคดีกว่ารุ่นเราเยอะเลย






Free TextEditor



Create Date : 15 พฤศจิกายน 2552
Last Update : 2 ธันวาคม 2552 0:26:48 น.
Counter : 1326 Pageviews.

1 comments
  
หวัดดีจ้า ขอบคุณมากน้าที่มาเยี่ยมบล็อกกัน
เราชอบกินกล้วยมากกกกกก กินแทนข้าวได้เลยล่ะ
วันละหลายลูก
อิอิ

แต่ว่าจะงดและ นน. ไม่ยอมลดเลยอ่ะ สงสัยเพราะกล้วย
โดย: hasu*lotus วันที่: 17 พฤศจิกายน 2552 เวลา:12:10:43 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

คมไผ่
Location :
เชียงใหม่  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?]



Q ; เป็นคนแบบไหน
A ; เป็นได้ทุกแบบ ขึ้นอยู่ที่ว่า...เป็นกับใคร และเป็นเมื่อไหร่ แล้วแต่สถานการณ์ค่ะ เป็นนางฟ้าก็ได้ นางมารก็ได้ แล้วแต่ว่าใครจะมาด้วยแบบไหน

Q ; ให้นิยามกับตัวเองว่าอะไร
A ; ทะเล...(มั้ง) ได้บรรยากาศหลากหลายดี นิ่ง ๆ สงบ ๆ ก็ได้ ชิว ๆ ก็ได้ แต่...ถ้ามีองค์ประกอบอื่นก็...ตามนั้น

Q ; เหมือนจะน่ากลัวนะเนี๊ยะ
A ; อย่ากลัวเล้ย บ้าบอไปงั้นแหละ ฉีดยาเรียบร้อยแล้ว ไม่นิยมกัดใครก่อนอยู่แล้น หุหุ โพสต์ได้ เม้นท์ได้ ด่าได้(แต่อาจมีสวนเล็ก ๆ คริๆ)
New Comments
พฤศจิกายน 2552

1
2
3
4
5
6
7
8
9
11
14
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
 
 
All Blog
Friends Blog
[Add คมไผ่'s blog to your weblog]