ชาล้นถ้วย

พอพูดถึงปรัชญา "ชาล้นถ้วย" ที่เป็นที่รู้จักกันของคนทั่วโลก แม้กระทั่งหนังของฮอลลีวูด อย่างเรื่อง 2010 เอาไปเป็นส่วนหนึ่งของฉาก หากใครได้ชมและสังเกตดี ๆ คงเห็น

ข้อคิด หลักการและเหตุผลที่เขาให้ปริศนาธรรมดังกล่าว หลายคนคงทราบ ว่าต้องการสื่อสารถึงการเติมน้ำชาใหม่ เข้าไปในถ้วยชาที่มีชาอยู่ก่อนจนล้นเอ่อ ไม่สามารถจะใส่น้ำชาใหม่เข้าไปได้ จำต้องทำให้ถ้วยน้ำชานั้น ว่างเปล่าเสียก่อน จึงจะใส่น้ำชาลงไปได้

เฉกเช่นความรู้ ความคิดของมนุษย์ ที่ต้องรู้จักซึมซับสิ่งใหม่ ๆ เข้าไปโดยทำใจให้ว่าง ปล่อยวางสิ่งเก่าออกก่อนเฉกเช่นถ้วยเปล่า ถ้าเปรียบเทียบแบบวัยรุ่น คงจะเหมือนคำพูดของแบรนแอมบัสฯ อย่างน้อง "โต๋" ที่ชูเรื่องของการทำตัวเป็น "ฟองน้ำ" ที่พร้อมซึมซับสิ่งใหม่ ๆ รอบตัวอยู่เสมอ

แต่สำหรับไผ่ ๆ กลับมองและตั้งคำถามอีกมุมหนึ่ง ซึ่งไม่แน่ใจว่า มุมมองอย่างที่ไผ่คิดอยู่ จะมีใครเคยคิดเห็นและตั้งคำถามเหมือนกันหรือไม่

ไผ่แค่คิดเล่น ๆ ว่า การที่เราเทน้ำชาใหม่ ลงไปในถ้วยที่มีชาเก่าอยู่นั้น แน่นอนว่า ย่อมมีชาหกล้นออกมานอกถ้วย แต่ถามหน่อยว่าไอ้ที่ล้นออกนอกถ้วยนั้น คือชาใหม่จริง ๆ หรือ...

ทำไมถึงคิดว่าที่ล้นออกมาเป็นชาเก่าที่อยู่ในถ้วยบ้างไม่ได้หล่ะ
ถ้าเปรียบความรู้เป็นน้ำชา คนเหมือนถ้วยชา การนำความรู้ใหม่ไปดันความรู้เก่าออกมานอกถ้วย เกิดขึ้นไม่ได้หรืออย่างไร

คิดกันขำ ๆ แบบแลกเปลี่ยนเรียนรู้นะคะ เพราะไม่ได้มุ่งหวังให้ก่อเกิดความซีเรียสหรือปวดขมองแต่อย่างใด เพียงแต่บางครั้ง อยากคุยอะไรที่เป็นสาระบ้างนิดหน่อยเท่านั้นแหละ ตามชื่อกร๊ปบล็อคนี้

มีไรก็เม้นท์ ๆ ได้เลยนะคะ อยากทราบความคิดเห็นของคนอื่นเช่นกัน

Create Date : 17 เมษายน 2553 Last Update : 17 เมษายน 2553 11:10:04 น. Counter : 904 Pageviews.		3 comments
Share Tweet