มารายงานตัวก่อนโดนลืมเลือนชั่วนิรันดร์ค่ะ

อยากร้องไห้เป็นภาษา "พม่า" อยากให้ "ไหปลาร้า" ตกใส่หัวตายเจง ๆ เลยค่ะ

เหนื่อยหาใดเปรียบ ตอนนี้เป็นทุกอย่างเลยค่ะ ตั้งแต่เจ้าของกิจการ ผู้จัดการ พนักงานบัญชี เจ้าหน้าที่การเงิน โฟแมนคุมงาน เด็กส่งของ เจ้าหน้าที่บุคคล ประชาสัมพันธ์ สโตร์ เซลล์ แล้วก็...คนเลี้ยงลูกให้ไอ้คุณพี่ชายบังเกิดเกล้าด้วยเลย

นี่แหละคือสถานภาพของไผ่ ณ ตอนนี้ และเป็นสาเหตุให้เกือบโดนเพื่อน ๆ แทงเป็นบุคคลสาบสูญ อย่าเพิ่งจำหน่ายออกจากบล็อคนะค๊า...พลีสสสสสสสสสส

เมื่อวานเหนื่อยจัด ๆ เครียดจัด ๆ เลยไปดูหนังมันซะเลย 555
ดูพริ้นอ๊อฟเปอร์เซียค่ะ ทีแรกก็ไม่แน่ใจว่าหนังแนวไหน เดาว่าออกแขก ๆ หน่อย (เห็นเปล่า ยุ่งจนไม่รู้เลยว่าหนังมันแนวไหน) มีแรงดึงดูดเพราะพระเอกอย่างเดียวเลยว่างั้น

ไผ่ยังบ่นกับเพื่อน ๆ อยู่เลยว่า ไม่ค่อยเห็นผู้ชายไทยคนไหนไว้หนวดไว้เคราแล้วดูดีเหมือนฝรั่งสักคน เห็นทีไรขนลุกด้วยความ "หยะแหย๋ง" ทุกที ดูมันซ๊กม๊ก ๆ พิลึก อ่ะ...แน่นอน คุณพระเอกของเรื่องนี้ ไว้หนวดไว้เคราแล้วก็...โอเคนะ

แต่....สู้คนนี้ไม่ได้อยู่ดี

V
V
V
V

ปริ้นซ์อ๊อฟดูไบ
หุหุ สุดยอดแร่ะ ช๊อบชอบอ่ะ ดูแมนดี ไอ้ประเภทเกาหลี ๆ แบบเทรนด์เดี๋ยวนี้ ไม่ไหวอ่ะ ดูแอ๊บ ๆ พิกล

ตอนนั่งดูหนังแรก ๆ ประมาณครึ่งชั่วโมง ไผ่ดูแล้วนึกถึงเกมส์คอมพิวเตอร์สมัยแรก ๆ ที่เป็นเกมส์อาลาดิน เลยค่ะ โดดข้ามตึกนั้นตึกนี้เพื่อตามเก็บลูกแอ๊ปเปิ้ล แล้วก็สู้กับทหารแขกที่คอยตามไล่ ดูไปดูมาตอนจุด พีคของเรื่อง นึกถึงเดอะมัมมี่ซะงั้น ไม่ใช่ก็ใกล้เคียงเลยอ่ะ เพื่อน ๆ ที่ว่างก็ลองไปนั่งดูกันก็โอเคนะคะ ดูแล้วไม่เสียดายเงินดีหล่ะ ไม่เหมือนบางเรื่อง ดูแล้วเสียดายค่าข้าวจริง ๆ อย่างน้อย ๆ หนังเขาก็ลงทุนค่าซีจีมั่ง ถ่ายต่างประเทศก็ถ่ายต่างประเทศจริง ๆ กันมั่ง ไม่ใช่ ลงทุนที่ถาด 1 ใบหรือฝากระป๋อง เอามาตีหัวกันเล่นแล้วก็นั่งหัวเราะ หรือว่าบอกอยู่เมืองนอกก็ลงทุนเอาเสื้อกันหนาวมาโบก เอาผ้าพันคอมาพัน แล้วบอกอยู่อเมริกากันไป เฮ้อ....ม่ายไหว

ช่วงนี้เนื่องจากพี่ชายไผ่ไปคุมงาน mock up ที่ต่างจังหวัดแบบโคตรนาน ทิ้งไผ่ทำทุกอย่างอยู่คนเดียวทั้งวัน เบยไม่ได้แตะอินเตอร์เน็ตเลยค่ะ (ที่ office ไม่มีเน็ตอีกต่างหาก) เมื่อคืนตั้งใจซะดิบดีจะดู "เป็นต่อ" พอเปิดปุ๊บ ยังไม่ทันฉาย ไผ่ก็หลับคาจอไปก่อนแร่ะ ตื่นมาอีกทีเห็นตัวหนังสือขึ้นทับหน้าพ่อชาคริตซะงั้น เว้าได้คำเดียวเลย "เซ็งเป็ด" กรูหลับไปได้ไงเนี๊ยะ ว่าแล้วก็คลานจากห้องนั่งเล่นไปต่อที่ห้องนอน รู้ตัวอีกทีก็ตอนโทรศัพท์มือถือมันทำหน้าที่แผดเสียงร่ำร้องให้ไผ่ตื่นนั่นแหละค่ะ แต่....ให้ตายเหอะโรบิ้น ทำไมมันถึงเหมือนตูเพิ่งหลับไป 5 นาทีเองฟ่ะ

กรรม

สงสัยพรุ่งนี้ต้องหัดกินกระทิงแดงแล้วม้างงงเนี๊ยะ 555

เอ่อ ๆ เมื่อวาน ได้รับรับรู้เรื่องดี ๆ มาเรื่องนึงแหละ
คือตอนไผ่ไปดูหนังกับเพื่อนซี้(ที่แปลว่าสนิทนะจ๊ะ...ไม่ใช่ซี้แหง๋แก๋)
เพื่อนก็เล่าเรื่องสัพเพเหระให้ฟัง แล้วก็มาถึงเรื่อง comment ที่เขาคุยกับแฟนเขา ว่าแฟนเขาคิดว่าเป็นคนยังไง

เหอะๆๆ

เขาเล่าด้วยความอัดอั้นว่า โดนมองเป็น "คุณหนู" เจอคำนี้เข้าไป 555
โคตรดีใจเลยหว่ะ มีพวกแร่ะ โดนกล่าวหาเหมือนกันเลย ข้อหา "คุณหนู" ทั้ง ๆ ที่ตอนนี้เป็นเพียง "คุณหมู" เท่านั้นเอง เหอะๆๆๆ คนหนอคน ตาต่ำแต้ ๆ มองยังไงเนี๊ยะ เพี้ยนจริง ๆ

เอ่อ...วันก่อนก็อีก ไผ่ไปซื้อ fitting ให้คุณช่าง ไผ่เดินไปในร้านแล้วก็สั่งเจ้าของเขาว่าจะเอาไรมั่งอ่ะ เขาทำหน้าอึ้ง ๆ ตะลึง ๆ ไอ้ไผ่ก็เอ๋อดิ่

มาทำหน้าเหมือนกรูเป็นสัตว์ประหลาด หื๋อ ๆ ๆ กรูพูดไรผิดเปล่า หันซ้าย หันขวา...ก็ร้านวัสดุก่อสร้างนี่หว่า ชั่วขณะนั้น เลยถามเขาไปว่า

"มีเปล่าคะ ไอ้ที่สั่งไปเนี๊ยะ"

เฮียแกก็เพิ่งตื่นจาก ณ จังงังมั้ง รีบตอบ

"มีคร๊าบมี"

ไผ่ก็ดันปากไวพอ ๆ กันที่คิดนั่นแหละ

"เอ่อ...แล้วทำไมทำหน้าแปลก ๆ อ่ะคะ"

อีตาเจ้าของร้านก็ "อ๋อ...คือไม่ค่อยเห็นคุณผู้หญิงมาซื้อของพวกนี้อ่ะครับ เก่งเน๊อะรู้จักพวกนี้ด้วย"

กรรม...เหมือนจะเข้าใจความรู้สึกของ "น้องหมา" ที่ยกขาสวัสดีได้แล้วได้รางวัลเป็นการลูบหัวลูบหางก็คราวนี้แหละว้ากรู

ไม่รู้จะโม้ไรแล้วค่ะ

อ้อ ๆ อีกเรื่องเล็ก ๆ คือ

มีแนวโน้มว่า น้ำหนักจะขึ้นเลยอ่ะ
คือ ทานกาแฟสดเยอะมาก ๆ เลยตอนนี้ เริ่มจะติดแล้วมั้ง


พรุ่งนี้ใครได้พักได้ผ่อนก็เผื่อด้วยแล้วกันนะจ๊ะ อิจฉาจริง ๆ ฝันดีทุกคนนะคะ จุ๊บๆ

Create Date : 11 มิถุนายน 2553 Last Update : 11 มิถุนายน 2553 21:59:32 น. Counter : 2056 Pageviews.		13 comments
Share Tweet