ตั้งแต่บรรพบุรษ มีอาชีพทำนา บิดรมารดาก็ทำนา ญาติโกโหติกา ก็ทำนา สมกับเป็นกระดูกสันหลัง(หัก)ของชาติเสียจิ๊งง..เบื่อบ้านนอก! (คิดในใจตอนนั้น)
จึงเก็บเสื้อผ้ายัดใส่กระเป๋า ลาแล้วนะบ้านเก่า ดินแดนที่เราเกิดมา กุศลไม่พอขอไปตามดาบหน้า ..(ไปเรื่อย) .. มาเป็นคนกรุง เช่าห้องอย่างหรู เล็กกว่ารูหนูนิดนึง.. อยู่ได้แค่ปีเดียวก็เกิดอาการเบื่อเมืองกรุง อย่างแรง แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะต้องทำมาหาเลี้ยงชีพ อยู่ที่นี่..แป๊บ!แป๊บ! เร็วมาก นี่ก็ผ่านมา หลายปีดีดัก..(ยังดักดีไม่ได้เลย) ยังคิดถึงท้องนาไม่เสื่อมคลาย จะกลับไปก็ไม่รู้จะทำอะไรกิน นาก็คงทำไม่เป็น..(กระแดะ) กลัวผิวเสีย(กว่านี้อีก) .เฮ้อ! จะกลับไปอยู่ครับ แต่ยังไม่ถึงเวลา (ซึ่งไม่รู้เวลาไหนเหมือนกัน) คงต้องเป็นคนกรุงหน้าตาดี(เฉพาะในห้อง) ต่อไป

ยังไม่พอขอเพิ่มอีกชุด</b>

หากต้องการชมมากกว่านี้ เชิญทัศนะที่ห้อง เก็บผลงานโมเดล ด้วยความเต็มใจและ ยินดีเป็นอย่างยิ่งครับ