Bloggang.com : กชมนวรรณ : หนูยังไม่อยาก....

หนูยังไม่อยาก....

แพรวา แต่งงานมา 5 ปีแล้ว แต่ยังไม่มีลูก
มีเงินพอเหลือเก็บเลยขอให้สามีแยกบ้านออกมา
โดยซื้อบ้านจัดสรร ได้แห่งหนึ่งอยู่ในตัวเมือง
แต่เข้าซอยมานิดหน่อยไม่พลุกพล่าน เงียบสงบ
ไม่สมกับอยู่ในเมือง   ช่วงนี้แพรวาลาพักร้อน 1 อาทิตย์
เพื่ออยู่ตกแต่งบ้านใหม่
ส่วนสามีลาไม่ได้จะกลับถึงบ้านก็ ราว 2  ทุ่ม
วันนี้เป็นวันที่ 3  แล้วที่แพรวาจัดบ้านให้น่าอยู่
พร้อมคิดในใจอยากจะมีลูกที่น่ารักสักคนสองคนไว้เพื่อคลายเหงา
แพรวาทำความสะอาดจัดโน่นนี่จนเย็นรู้สึกเหนื่อย
จึงละมือจากงานแต่งบ้าน คิดว่าจะไปเดินสำรวจหมู่บ้านใหม่สักหน่อย
พร้อมเดินออกกำลังกายไปในตัวด้วย
ก็มันยังไม่ค่ำนี่ แค่หกโมงเย็นเองคงไม่มีอันตราย อะไรหรอก
แพรวาคิดในใจ พักเพียงครู่แพรวาอาบน้ำเปลี่ยนชุด
แล้วเดินออกจากบ้านโดยไม่ลืม ปิดประตู หน้าบ้าน และ รั้วหน้าบ้าน
แพรวาเดินสำรวจจนรู้สึกเหนื่อย
จึงเดินกลับบ้านพร้อมคิดว่าตนและสามีคิดถูก
ที่มาซื้อ บ้านที่นี่ แม้จะอยู่ต่างจังหวัดจากบ้านเดิม
แต่มันก็ใกล้ที่ทำงานของตน และ สามี ราคาก็ไม่สูงมาก
สำหรับคนวัยทำงานทั้ง 2 คน พร้อมคิดในใจว่า
ถ้ามีลูก คงจะไม่ต้องห่วงมากด้วย เพราะไม่พลุกพล่าน
เด็กๆ ก็สามารถถีบจักรยานเล่นตามถนน ในหมู่บ้านได้
คิดได้แค่นั้นก็เห็น เด็กผู้ชาย อายุราว 5-6 ขวบคนหนึ่งขี่จักรยานสวนมา แพรวายิ้มให้เด็กน้อยด้วยความเป็นมิตร และด้วยความเอ็นดูประกอบกับความคิดที่อยากมีลูกทำให้แพรวา คิดในใจเล่นๆว่าอยากมีลูกชาย เพราะเด็กคนนั้นน่ารัก เหลือเกิน คิดพลางอ้าวเดินถึงบ้านแล้ว
หันเห็นเด็กน้อยน่ารักขี่จักรยานเข้าในบ้านทาวเฮ้าท์หลังติดกับของตน งั้นหนูน้อยคนนั้นก็อยู่ติดกับบ้านเรา ซินะ...พรุ่งนี้... แพรวา คิดไว้ในใจจะต้องทำความรู้จักกับหนูน้อย คนนี้ให้ได้ เพราะน่ารัก น่าชังเหลือเกิน นี่เหลืออีก 3  วัน แพรวาต้องเตรียมตัวไปทำงานแล้ว       รุ่งขึ้น หลังจากสามีออกไปทำงาน แล้ว แพรวาก็ไปด้อมๆ มองๆ แถวบ้านติดกันหลังนั้น เห็นปิดประตูเงียบ คงออกไปทำงาน และ ไปโรงเรียนกันหมดแล้ว แพรวาคิด เดี๋ยวตอนเย็นค่อยดูใหม่ พร้อมกับเข้าไปจัดบ้านต่อ จน 6 โมงเย็น แพรวาก็ออกไปเดินเล่นเหมือนเมื่อวานพร้อม เอาขนมติดมือไปด้วย เผื่อเจอ เด็กน่ารักคนนั้นอีก เดินจนเกือบพลบค่ำจึงเดินกลับบ้าน นั้นไงเจ้าคนน่ารักกำลังถีบจักรยานออกจากบ้าน สวนทางมา แพรวารีบยิ้ม ทักทายทันที                                                                                                "หวัดดีจ๊ะ หนุ่มน้อย ชื่ออะไรคะ? น้าชื่อ แพรวาค่ะ อยู่บ้านติดกะหนู
เพิ่งย้ายมาใหม่ ค่ะ"
"สวัสดี คับ คุณน้า ผมชื่อ น้องปอคับ น้องปอเห็นคุณน้าย้ายมาอยู่ตั้งแต่วันแรกแล้วคับ ดีใจจังคับ"
"แม้ น่ารัก แล้วเรียนที่ไหนจ๊ะ"
"อนุบาล............คับ ชั้น 2 คับ"
"อิอิ อยู่ตึกชั้น 2 หรอจ้า นี่จ๊ะขนม น้าหยิบมาฝากรู้ว่าต้องเจอหนูอีก แน่ๆ"
ยังไม่ทันที่น้องปอจะรับขนม ก็ได้ยินเสียงเรียก เบาๆ ให้น้องปอเข้าบ้าน แพรวาหันไปดู เห็นผู้หญิงคนหนึ่ง ตัวเล็ก ผิวขาวจัด ยืนเรียกน้องปออยู่หน้าบ้าน น้องปอ รีบบอก
"ปอเข้าบ้านก่อนนะ คับ คุณน้า แม่ปอเรียกแล้ว"
พร้อมกลับหัวรถจักรยานคันเล็กปั่นกลับทางเดิม ไม่ยอมรับขนมจากมือของแพรวา  แพรวา ส่ายหัวพร้อมยิ้ม เดินเข้าบ้าน เพื่ออาบน้ำ คืนนั้นแพรวาเล่าเรื่องน้องปอให้สามีฟังพร้อม บอก ถ้ามีลูกอยากมีลูกชายอย่างน้องปอสักคนเพราะน่ารักเหลือเกิน... คืนนั้น แพรวา ฝันถึงน้องปอ บอกว่ามาบอกลา เพราะคงไม่ได้เจอกับแพรวาอีก น้องปอต้องไปอยู่ที่อื่นกับ พ่อ-แม่-พี่สาว แพรวายังจำภาพในฝันได้ดี น้องปอนั่งบนจักรยานคันเล็ก มือหนึ่งจับแฮนด์รถ อีกมือ โปกให้แพรวาแล้วถีบจักรยานเข้าไปในซอยลึก...        รุ่งขึ้นแพรวาตื่นสาย ในหู ได้ยินเสียงดังโครมคราม ๆ ที่บ้านติดกันสักพัก ได้ยินเสียงพระสวด แพรวารีบลุกขึ้นอาบน้ำ แต่งตัวเดินมาข้างล่างคิดในใจว่า บ้านน้องปอคงทำบุญบ้าน เพราะเสียงพระสวดเลยเดินออกมานอกรั้ว คิดว่าจะแวะไปทำรู้จักกับครอบครัวน้องปอมีอะไรจะได้ช่วยเหลือกันได้  ออกมาแล้วต้องแปลกใจเพราะ ที่ถังขยะ ของหมู่บ้านหน้าบ้านน้องปอมีขยะทิ้งอยู่มากมายทั้งที่นอน เครื่องนอนต่างๆ แต่ที่แพรวาแปลกใจมากๆ คงจะเป็นรถจักรยาน คันเล็กของน้องปอ อยู่ในสภาพ ฝุ่นแขอะขละเหมือนไม่ได้ล้างมาสักเดือนทิ้งรวมอยู่ด้วย แพรวาเห็นมีคนในบ้าน วุ่นวายกันอยู่เลยเดิน แล้วไปแล้วถามผู้หญิงท่าทางเป็นคนคนจีน ท้วมๆ คนหนึ่ง ซึ่งยืนสั่งให้คนงานขนของออกทางหลังบ้าน                                                                                              "เออ น้องปอ ไปโรงเรียนแล้วหรอค่ะ เอ๊ะ..วันนี้วันหยุดนี่ น้องปอไม่อยู่หรอค่ะ"
หญิงคนนั้นหันมามองแพรวา ด้วยความตกใจ พร้อมถามแพรวาด้วยเสียงที่แพรวาคิดว่าเเกตกใจมาก
"คุณเจอน้องปอ หรอ..ที่ไหน?" แกถามด้วยความตกใจ
"ค่ะ...ถนนหน้าบ้าน นี่แหละค่ะ แกถีบจักรยานคันนั้นเล่นตอนเย็นทุกวันแหละค่ะ เมื่อวานเรายังทำความรู้จักกันเลย น้องปอเป็นเด็กน่ารักมากนะค่ะ " พูดไม่ทันจบ หญิงคนนั้นร้ององ
"โธ่ น้องปอ น่าสงสาร จริงๆ ลูก" แพรวาถาม ด้วยความสงสัย
"มีอะไรกันหรอค่ะ?"
"ฮือ ๆ ๆ ๆๆ ๆ ๆ ๆ"
   เสียงป้าน้องปอร้องอย่างน่าสงสารพลางเล่าให้แพรวาฟัง แกบอกว่าแกเป็นป้าของน้องปอ และที่ทำให้แพรวาช้อคก็คือแกบอกว่า...น้องปอได้เสียชีวิตไปเมื่อ 2 เดือนก่อนแล้ว จากน้ำมือของผู้เป็นพ่อ โดยชงโอวัลติน ใส่ยาแมลงให้น้องปอ กับ พี่สาวทานก่อนไปโรงเรียน ทั้งๆ ที่สวม ชุดนักเรียนจะไปโรงเรียนแล้ว ส่วนแม่ออกไปซื้อ ของที่ตลาด พ่อซึ่งล้มละลายจากธุรกิจ รับสภาพกับครอบครัวแบบ คนเคยรวยไม่ได้ เลยวางยาพิษลูก 2 คน เมื่อเห็นลูกเสียชีวิตแล้วจึงอุ้มลูกทั้ง 2 นอนบนเตียงรอ คนเป็นแม่ พอ แม่กลับเข้าบ้านจึงยิงแม่พร้อมตัวเอง ตายตามกันทั้งครอบครัว จักรยานคันนั้น น้องปอรักมาก จะถีบเล่นตอนเย็นหลังทำการบ้านเสร็จแล้วทุกวัน.............
แพรวาไม่รู้ว่าตัวเองเดินกลับมาบ้านได้อย่างไร แม้มันจะอยู่ติดกัน แต่ตอนนั้น รู้ตัวว่ามันไม่มีเรี่ยวแรงแม้จะก้าวขาเดินรู้สึกว่าแต่ละก้าวช่างหนักอึ้งเสียเหลือเกิน แต่ก็กลับมาถึงบ้านจนได้ แต่เหมือนกับเดินมาเป็นสิบๆ กิโลก็ไม่ปาน พลางทิ้งตัวนอนบนโชฟา น้ำตาไหลพราก     "น้องปอ ของน้า อย่าไปไหนนะ... มาเกิดเป็นลูกน้าอีกครั้งนะ น้าสัญญา ว่าจะเลี้ยงหนู จนเติบโต และ เรียนรู้โลกใบนี้ ให้มากยิ่งขึ้น......."
แพรวาได้เพียงแต่คิดในใจเท่านั้น....

Create Date : 15 กรกฎาคม 2551

Last Update : 21 สิงหาคม 2552 11:05:37 น.

66 comments

Counter : 444 Pageviews.

อืม น่าสลด น่าสงสารครับ

โดย: เขาพนม

วันที่: 15 กรกฎาคม 2551 เวลา:20:45:42 น.

ดีใจจัง ลุงพนมแวะมาเจิมให้รัน ขอบคุณค่ะ

โดย: กชมนวรรณ

วันที่: 15 กรกฎาคม 2551 เวลา:20:56:40 น.

เศร้าจังเลยค่ะพี่

โดย: มัยดีนาห์

วันที่: 15 กรกฎาคม 2551 เวลา:21:22:43 น.

โดย: katoy

วันที่: 15 กรกฎาคม 2551 เวลา:21:27:09 น.

มาเจิมไม่ทัน คุณลุุงเขาพนมค่ะ คุณรัน
แตงกลอนก็เก่ง เขียนเรื่องสั้นก็เก่งค่ะ
น่าอ่านมาก

โดย: นายกุหลาบ

วันที่: 15 กรกฎาคม 2551 เวลา:21:28:41 น.

แงแพรวล้วน้องปอจะได้เกิดเป็นลูกของแพรวาหรือเปล่านะ

โดย: ยายกุ๊กไ่ก่

วันที่: 15 กรกฎาคม 2551 เวลา:22:46:45 น.

ถ้าหนูยังไม่อยาก
พี่ก็ยังไม่ได้อ่านนะขอรับ อิอิ

ค่อยกลับมาอ่านใหม่ อิอิ
ราตรีสวัสดิ์ขอรับ

โดย: คนสาธารณะ

วันที่: 16 กรกฎาคม 2551 เวลา:0:05:06 น.

ดึกแล้ว เอาผ้าห่มขึ้นมาห่มแล้วหลับตานะคะ...ฝันดีค่ะพี่รัน

รอเธอรอท่าม หนามเหนื่อย มาเลี้อยมาเร้า พาโศกพาเศร้า เผาผ่าว ย่ำก้าวย่ำกร่อน จิตหม่นจิตหมอง จ้องจับ เกินนับเกินนอน ขอไหว้ขอวอน ผ่อนพัก อย่าดักอย่าดัน รอเหนื่อยรอนาน ผ่านกาล เศร้าผลาญเศร้าพ้อ ยากคลายยากขอ คลอไกล จากใฝ่จากฝัน มาเถิดมาทัก กักช้ำ ที่พร่ำที่พัน มาสร้างมาสรรค์ วันชื่น ให้คืนให้คลอ (กลบทวิสูตรสองไข) .........ญามี่///...(โอเลี้ยง)

สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่

โดย: ญามี่

วันที่: 16 กรกฎาคม 2551 เวลา:0:55:11 น.

ขอให้น้องปอ ไปสู่ที่ชอบๆ..ไปเกิดเป็นลูกแพรวา อิอิ

เออ..พี่รันคะ ถึงกับเอาไปเปรียบกะวีเจเหมียวเลยอ่ะเหรอ
อยากบอกว่าพี่รันสายตาเฉียบคมมาค่ะ อิอิ

โดย: porranat

วันที่: 16 กรกฎาคม 2551 เวลา:1:02:29 น.

ลาทีสวัสดิ์

ขอรับ
อิอิ

๐ วัน อังคาร อ่านครั้ง.......แลโคลง
ลมพัด รัดผม โยง............ผูกไว้
แรงใจ ไล่แจง โปง..........เปิงหลับ
คืนส่ง คงชื่น ได้.............แด่เจ้าจอมขวัญ ๚ะ๛

กิ๊กโคลงผวนกวนโคลงพลิก

โดย: คนสาธารณะ

วันที่: 16 กรกฎาคม 2551 เวลา:1:48:34 น.

ราตรีสวัสดิ์ครับ

โดย: modisk IP: 58.9.183.211 วันที่: 16 กรกฎาคม 2551 เวลา:3:11:40 น.

สวัสดียามเช้าครับ

น้ารันไปส่งเข้านอน.... เช้านี้ น้าเซียน ก็เลยมาปลุกน้ารันตื่นนอนคับ...

สนุกกับงานวันนี้นะครับ พรุ่งนี้ก็ได้หยุดแล้ว...

โดย: เซียน_กีตาร์

วันที่: 16 กรกฎาคม 2551 เวลา:6:48:15 น.

๑๓

โดย: เซียน_กีตาร์

วันที่: 16 กรกฎาคม 2551 เวลา:6:49:05 น.

สวัสดีเช้าวันใหม่ค่ะ

โดย: Opey

วันที่: 16 กรกฎาคม 2551 เวลา:7:49:17 น.

แวะมาทักทายค่ะ ซำบายดีบ่ มีความสุขกับ ทุก ทุก วัน นะคะ....

โดย: หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง

วันที่: 16 กรกฎาคม 2551 เวลา:12:40:52 น.

ยามบ่ายแบบนี้ หนังท้องตึง ครับ emo

แอบมางีบบ้านน้ารัน นะครับ emo

โดย: เซียน_กีตาร์

วันที่: 16 กรกฎาคม 2551 เวลา:14:11:15 น.

เศร้าจังค่ะ

โดย: Jiji&Kaka

วันที่: 16 กรกฎาคม 2551 เวลา:14:14:41 น.

เขียนได้เก่ง..มากค่ะ

สำหรับ..คนน่ารัก..ค่ะ

สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่

โดย: พรหมญาณี

วันที่: 16 กรกฎาคม 2551 เวลา:15:03:27 น.

กระแสธาร....คงไหล....ไม่ย้อนกลับ
กระแสใจ.....มิไหลลับ.....สิ้นดับหาย
ยังไหลวน.....คงอยู่......มิรู้คลาย
มิห่างหาย....ดั่งสายใย....มีให้กัน/...

หวัดดี ยามบ่ายค่ะ คุณรัน

โดย: สุนันยา

วันที่: 16 กรกฎาคม 2551 เวลา:15:57:51 น.

ขอให้มีความสุขกับวันหยุดนะคะพี่รัน

รักษาสุขภาพด้วย

คิดถึง+ห่วงใยเสมอค่ะ

โดย: pataramin

วันที่: 16 กรกฎาคม 2551 เวลา:16:56:11 น.

โดย: ธารสีม่วง

วันที่: 16 กรกฎาคม 2551 เวลา:23:27:14 น.

ราตรีสวัสดิ์นะ/คะ คุณรัน

โดย: นายกุหลาบ

วันที่: 17 กรกฎาคม 2551 เวลา:0:05:55 น.

สวัสดีครับ
กำลังหลับสบายจริง ๆ นั่นแหละครับ น้ารันปลุก ต๊กใจตื่น...

มีจี้เอวด้วยอ่ะ....น้าเซียน บ้าจี้น่ะครับ

หยุดราชการสี่วัน สำหรับหน่วยราชการทั่วไปครับ น้าเซียนไม่ได้หยุดกับเขาหรอก แค่ได้พักบ้าง คืองานก็เพลาลงเท่านั้นเอง

มีความสุขกับงานละกันเนาะ หัวอกเดียวกัน

โดย: เซียน_กีตาร์

วันที่: 17 กรกฎาคม 2551 เวลา:7:42:45 น.

ยัยอำ อาลี

โอ้เพื่อนเอย คิดถึง หมดหัวใจ
ใยร้างไกล เหินห่าง เหมือนหนีหาย
ในทุกวัน เราจัก เคยทักทาย
หยดแวววาย แห่งรัก ให้แก่กัน

เป็นฉันใด ป่านนี้ ในทุกข์สุข
จะล้มลุก เหนื่อยล้า หรือไหวหวั่น
ยิ้มหัวเราะ หยอกเย้า ที่มีกัน
จนลืมฝัน ต่อกลอน ระหว่างเรา

มิเคยเห็น ก็เหมือน ยิ่งกว่าเห็น
มิตรภาพเน้น สัมผัส อักษร เฉลา
เห็นภาพชัด เป็นเพื่อน เจ้านงเยาว์
เป็นห่วงเจ้า คิดถึง เพื่อนเหลือเกิน.......

จากพี่โรส และคุณรัน และน้องตะวัน

กลับบ้านเดี๋ยวนี้นะ ไม่งั้น
จะไปประมูลบ้าน อาลีอา
และบ้าน ธารสีม่วงด้วย เหอะๆๆๆๆๆ

โดย: นายกุหลาบ

วันที่: 17 กรกฎาคม 2551 เวลา:7:59:31 น.

เอาจดหมายถึงยัยอำ กะน้องอาลี
มาให้คุณรัันเซ็นชื่อค่ะ
แล้วถ้ายังไม่กลับบ้าน
เราจาด้ายไปประมูลบ้านยัยสองคน
ขายซะเลย หุๆๆๆ

โดย: นายกุหลาบ

วันที่: 17 กรกฎาคม 2551 เวลา:8:08:00 น.

พี่รันขา...หายเหงายังเอ่ย?
ตะวันเอากอดและความคิดถึงมาฝากค่ะ

มีความสุขในทุกๆวันนะคะ

โดย: สีฟ้าใส

วันที่: 17 กรกฎาคม 2551 เวลา:20:12:11 น.

สวัสดีค่ะ

หนูชื่อ 'ป่าน' เป็นลูกสาวแม่อาลีนะคะ

คือว่าแม่ป่วยหนัก ตอนนี้นอนซมอยู่

ตั้งแต่เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมาแล้วค่ะ

ก็อาจจะไม่ได้เข้ามาเยี่ยมคะ

หนูมีเรื่องจะฟ้อง

คือ...แม่ไม่ยอมไปหาหมอเลยค่ะ พ่อเอาข้าวให้กินก็ไม่ยอมกินบอกว่าไม่อร่อย บางทีกินแค่คำสองคำก็ไม่เอาแล้ว

ยาก็ไม่ยอมกิน

หมอก็ไม่อยากไปหา

พ่อพาไปหาหมอมาครั้งนึงพอหมอบอกว่าเป็นไข้ก็ไม่ยอมไปอีกเลย ทั้งๆที่ก็ยังไม่หายสักที

หนูสงสัยว่าจะเป็นไข้เลือดออก แต่บังคับเท่าไหร่ก็ไม่ยอมไป

ดื้อมากๆเลยค่ะ

ยังไงก็ช่วยๆกันบอกให้แม่ไปหาหมอหน่อยนะคะ

แล้วหนูจะเข้ามาเช็คทุกวัน แล้วจะอ่านให้แม่ฟัง

หนูไปก่อนนะคะ

ถ้ามีอะไรฝากถึงแม่อาลีก็เข้าไปทิ้งไว้ที่บ้านของแม่เลยนะคะ

ขอบคุณค่ะ

...สายป่าน...

โดย: อาลีอา

วันที่: 17 กรกฎาคม 2551 เวลา:20:29:12 น.

จันทร์เอยเคยส่องฟ้า.................ราตรี
ประดับดาวแสงสี......................เจิดจ้า
งามจรัสรัศมี............................แสงส่อง
ประดับสูงส่องหล้า..................สว่างฟ้าอำไพฯ

ราตรีสวัสดิ์ค่ะ คุณ รัน

โดย: สุนันยา

วันที่: 17 กรกฎาคม 2551 เวลา:20:45:19 น.

สวัสดีวันพระใหญ่ค่ะ
ขอให้มีความสุขมากๆ นะคะพี่รัน

ปล.ปอยังไม่ได้อ่านบล๊อกเลยนะคะ
วันนี้รีบค่ะ จะเข้ามาอ่านอีกครั้งนะคะ

โดย: Butterflyblog

วันที่: 17 กรกฎาคม 2551 เวลา:21:00:45 น.

เศร้าจังค่ะ

.............................

สวัสดีวันพระนะคะ

โดย: แม่นู๋มี่

วันที่: 17 กรกฎาคม 2551 เวลา:21:35:33 น.

คุณรันไปเยี่ยม อาลี ยังคะ

น้องป่านบอกว่า อาลีดื้อมากๆๆๆๆ ไปช่วยกันจัดการค่ะ

โดย: นายกุหลาบ

วันที่: 17 กรกฎาคม 2551 เวลา:21:42:37 น.

อ่านแล้วพลอยอินไปด้วยนะคุณรัน

Thai Comment

ขอให้เป็น 4 วันหยุดที่อิ่มสุขอิ่มบุญนะจ๊ะ
รักษาสุขภาพจ๊ะ

โดย: ร่มไม้เย็น

วันที่: 18 กรกฎาคม 2551 เวลา:0:23:07 น.

๐วันเพ็ญเดือนแปดแล้ว...ครบกาล ธรรมหนัก ทักนำ สาส์น..ส่งให้ หนุนรับ นับรุ่น นาน...เนาอยู่ บุญแต่ง แบ่งตุน ไว้...บ่มด้วยปัญญา ...คนสาธารณะ...

โดย: คนสาธารณะ

วันที่: 18 กรกฎาคม 2551 เวลา:1:41:24 น.

มีความสุขมาก
มาก นะคร้า คิดตึ๋ง ๆวันหยุดไม่ได้ไปไหนเลยค่ะคุณรัน เฝ้าบ้านค่ะ...

โดย: หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง

วันที่: 18 กรกฎาคม 2551 เวลา:11:32:57 น.

สวัสดีค่ะ เจนแวะเอาซาลาเปามาฝากค่ะ

ขอให้มีความสุข อิ่มบุญในวันเข้าพรรษานะค่ะ

โดย: Lady_Jane

วันที่: 18 กรกฎาคม 2551 เวลา:13:21:06 น.

อ่า....เศร้าจังเลยค่ะ
ปอแวะมาเยี่ยม พร้อมาแฟเย็นค่ะพี่รันค่ะ

น่าสงสารน้องปอนะคะ ...

โดย: Butterflyblog

วันที่: 18 กรกฎาคม 2551 เวลา:16:45:15 น.

แวะมาสวัสดีวันเข้าพรรษาค่ะ พี่รัน

๐ วันแรมเดือนแปดเข้า............พรรษา
วันที่ชาวพุทธา.......................กราบไหว้
น้อมระลึกครูบา......................เผยแผ่
เทียนส่องหนุนนำให้................สว่างแจ้งในธรรม ฯ

โดย: porranat

วันที่: 18 กรกฎาคม 2551 เวลา:17:32:13 น.

แวะเอาบุญมาฝากค่ะ ไปทำบุญวันอาสาฬหบูชา กะเข้าพรรษามาค่ะ

โดย: คนขี้เหร่ IP: 222.123.235.128 วันที่: 18 กรกฎาคม 2551 เวลา:18:28:19 น.

ส่งใจยามราตรี
สวัสดีมาถึงถิ่น
หวังว่าคงได้ยิน
บอกยุพิน หลับฝันดี

เดือนเพ็ญเย็นแสงส่อง
นภาผ่องเรืองรองศรี
บ๊ายบายยามราตรี
ค่ำคืนนี้ หลับสบาย/..

ราตรีสวัสดิ์ จ้า

โดย: สุนันยา

วันที่: 18 กรกฎาคม 2551 เวลา:20:35:00 น.

๐ ศุกร์ไหน ใช่หนุก สร้าง..คำโคลง เขียนรับ ขับเรียน โยง...ผูกย้ำ เซียนโคลง โสร่งเคียน...เอวหนีบ ขลุกรส ขดลุก ซ้ำ...สืบเชื้อโคลงผวน ...คนสาธารณะ... ..เจริญธรรมวันเข้าพรรษาขอรับ..

โดย: คนสาธารณะ

วันที่: 19 กรกฎาคม 2551 เวลา:0:58:04 น.

แสงทองส่องฟากฟ้า
รุ่งทิวาฟ้าเปลี่ยนสี
เช้าใหม่ สวัสดี
ขอให้มีความสุขใจ

สุรีย์แสงสีสด
งามหมดจด สว่างใส
นวลผ่องส่องฟ้าไกล
นภาลัยให้งามเอย/

สาย สวัสดีค่ะ คุณรัน
มีความสุข มากๆนะคะ

โดย: สุนันยา

วันที่: 19 กรกฎาคม 2551 เวลา:9:38:46 น.

สุขสันต์วันหยุดค่ะพี่รัน

วันนี้จะไปเที่ยวไหนเอ่ย?

เที่ยวเผื่อตะวันบ้างนะคะ

โดย: สีฟ้าใส

วันที่: 19 กรกฎาคม 2551 เวลา:9:54:38 น.

โดย: หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง

วันที่: 19 กรกฎาคม 2551 เวลา:13:00:05 น.

๐ ยามสายสวัสดี
สุริย์ศรีตะวันบ่าย
ทั่วหล้านภาพราย
รติหมายอภิวันท์

๐ เยี่ยมหน้าแฉล้มทัก
ฤดิภักดิ์ลิขิตฉันท์
ทายทักสหายพลัน
พละมั่นนิรันดร ฯ

สวัสดียามสายๆ บ่ายๆ คล้อย ค่ะพี่รัน
ไปเที่ยวถึงไหนน๊า..คิดถึงๆๆๆๆ

โดย: porranat

วันที่: 19 กรกฎาคม 2551 เวลา:14:29:52 น.

น่าเศร้าใจจัง
แต่ป่านนี้เค้าคงได้มาเกิดใหม่เป็นลูกคุณแพรวาแล้วล่ะค่ะ

โดย: จันทร์ไพลิน

วันที่: 19 กรกฎาคม 2551 เวลา:18:38:04 น.

ตื่นเ้ต้นมากเลยครับคุณรัน หมาในซอยผมมันหอนขึ้นมาตอนที่ผมอ่านถึงตอนยื่นขนมให้ด้วยครับ บรื้อออ....เรื่องนี้หลอนดีนะครับ แ่ต่ผมสงสัียว่าเป็นเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งครับ ผมเดาว่าเป็นเรื่องจริงครับ เพราะถ้าเป็นเรื่องแต่ง แพรวาคงจะต้องตั้งท้องในตอนจบ ทิ้งท้ายไว้ว่าลูกในท้องของเธออาจจะเป็นน้องปอ และถ้าเป็นเรื่องจริง แพรวาคงต้องช็อคจนถึงขนาดอยากจะย้ายบ้านหนี

แต่ก็เอาเหอะครับ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องจริงหรือเรื่องแต่ง ก็เป็นเรื่องสั้นที่พิศวงดีครับ

ปล.ผมไม่ได้เข้าบล็อกสองสามวัน ไปติดอยู่ระหว่างโลกจินตนาการกับโลกชีวิตจริง จนตอนนี้แยกไม่ค่อยออกเลยครับ ว่าอันไหนเป็นเรื่องจริง อันไหนผมคิดไปเอง

โดย: ตู้เพลงฯ (ตู้เพลงคนซน

) วันที่: 20 กรกฎาคม 2551 เวลา:1:07:11 น.

โดย: Opey

วันที่: 20 กรกฎาคม 2551 เวลา:5:49:16 น.

พี่รันหวัดดีค่ะ
น้องสาวพี่รันกลับมาทวงตำแหน่องคืนแล้วนะคะ
ไม่รู้ช่วงที่ไม่อยู่มีใครมาแย่งตำแหน่งน้องสาวไปรึป่าว
ถ้ามีไม่ยอมจริงๆด้วยอิอิ

ห ลัง ไมค์

โดย: อาลีอา

วันที่: 20 กรกฎาคม 2551 เวลา:8:52:15 น.

รับทราบรายงานตัวค่ะ คุณน้องรัน และยายอาลีที่อยู้งบน หายแล้วเร๊อะ
ดีใจที่หายดื้อแล้วนะ พี่โรนทักทายตรงนี้เลย

คุณรันคะ รักษาสุขภาพบ้างนะ เหนื่อยมากๆๆ เดี๋ยวไม่สบายแบบอาลีอิกคนนะคะ อิๆๆ พี่โรสเป็นห่วงค่ะ
คิดถึงนะคะ

แห่ะๆๆ เย็นๆๆ เจอกันค่ะ เดี๋ยวโรสต้องไปข้างนอก ยาวเลย เจอดันค่ะ บ๊ายๆๆๆๆ

โดย: นายกุหลาบ

วันที่: 20 กรกฎาคม 2551 เวลา:9:14:36 น.

มีคนคิดถึงลุงก็ดีใจมากเลยนะ ลุงก็คิดถึงเช่นกันครับคุณรัน กลอนเพราะเสนาะหูเหลือเกิน ขอบคุณๆนะ

วันหยุดยาวสี่วันพักผ่อนก็แล้ว เที่ยวก็แล้ว วันนี้อัพบล็อกนิยายตอน 26 แล้วด้วย อิอิ อย่างหลังนี่เผื่อว่ารันคิดถึงอุ่นรักป่าฝนครับ

โดย: เขาพนม

วันที่: 20 กรกฎาคม 2551 เวลา:10:40:36 น.

Comments for Hi5, Myspace Hi5 Blog บล๊อคส่วนตัว

โดย: katoy

วันที่: 20 กรกฎาคม 2551 เวลา:10:41:29 น.

สวัสดียามสายๆ ค่ะ วันนี้ถ้าว่างก็หอบเสื่อ หอบหมอนไปนอนเล่นที่บ้านป้านุชได้ค่ะ ลมกำลังเย็นสบายเชียวค่ะ

โดย: เนระพูสี

วันที่: 20 กรกฎาคม 2551 เวลา:10:53:06 น.

แพรวาจะสมหวังหรือเปล่าน๊า

ฝากคนเล่านิทาน สนุกค่ะ

เขียนต่ออีกนะคะ..จะรออ่าน

โดย: nathanon

วันที่: 20 กรกฎาคม 2551 เวลา:10:57:53 น.

เย้ๆๆๆ พี่รันกลับมาแล้ว
สวัสดีค่ะ ติดงานในวันหยุดเหรอค ว้าา

แล้วเรื่องหัวใจล่ะคะ เป็นยังไงน๊อ อิอิ

๐ โอ้ฝนถะถั่งสาย
ชะละลายสลายจิต
ยามครุ่นคะนึงคิด
สละติดขจิตตรอง

๐ คราสายพิรุณหลั่ง
สติตั้งระลึกพ้อง
แน่วนิ่งมิหม่นหมอง
ฤดิผ่องประภัสสร์พลัน ฯ

สวัสดีวันฝนพรำในวันหยุดนะคะ พี่รัน

โดย: porranat

วันที่: 20 กรกฎาคม 2551 เวลา:10:59:12 น.

สวัสดีครับพี่รัน

สุขสันต์วันอาทิตย์ครับ
วันนี้โปรแกรมผมเยอะเลยครับ หุหุหุ

โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า

) วันที่: 20 กรกฎาคม 2551 เวลา:12:07:12 น.

แวะมาเยี่ยมเยือนกันเหมือนเดิม

โดย: larnkawee

วันที่: 20 กรกฎาคม 2551 เวลา:12:11:54 น.

สวัสดีวันอาทิตย์ครับ

โดย: modisk IP: 58.9.220.90 วันที่: 20 กรกฎาคม 2551 เวลา:12:56:24 น.

หวัดดีค่ะ คุณรัน

มีความสุขในวันหยุด พรุ่งนี้ลุยงานต่อ

วันสบายดีค่ะ...วันนี้เพิ่งอัพบล็อคเสร็จ
เชิญชวนคุณรันไปตอบคำถามค่ะ

โดย: Jiji&Kaka

วันที่: 20 กรกฎาคม 2551 เวลา:13:41:27 น.

อ่านแล้วเศร้าจังเลยค่ะ
สงสารน้องต้องมาตายในอายุยังน้อยอยู่
ขอให้ได้ไปเกิดใหม่นะค่ะ
ขอบคุณมากนะค่ะ ที่นำมาให้อ่าน

โดย: whitelady

วันที่: 20 กรกฎาคม 2551 เวลา:16:56:01 น.

อ้าวหลงบลอกนี้ไปได้ไงไม่รู้

อ่านสนุกมากครับ เข้าใจเขียนจริงๆ

ฝากบัตรเชิญไว้ด้วยนะครับ จองตัวกันล่วงหน้าเลย

โดย: ลุงแอ๊ด

วันที่: 20 กรกฎาคม 2551 เวลา:18:34:50 น.

อ่านแล้ว เศร้าจังเลยค่ะ
ยุคนี้
มีข่าวแบบนี้บ่อยขึ้นเรื่อย ๆ ด้วย
เวลาคนล้มจากธุรกิจ
ก็ฆ่ายกครัวเลย
เศร้า ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

โดย: โสดในซอย

วันที่: 20 กรกฎาคม 2551 เวลา:19:22:11 น.

พี่รันคะ พี่อำฝากมาบอกว่า จะไปพักผ่อนสักสองสามวันค่ะ
และฝากความคิดถึงพี่รันมาด้วยค่ะ
บอกว่ากลับมาเมื่อไหร่จะรีบวิ่งมาหาพี่รันทันทีเลย

คิดถึงค่ะ (อันนี้เป็นของตะวันนะคะ)

โดย: สีฟ้าใส

วันที่: 20 กรกฎาคม 2551 เวลา:19:33:01 น.

ฝันดีค่ะ พรุ่งนี้ต้องตื่นเช้าไปเรียนหรือทำงานหรือเปล่าคะพี่รัน

โดย: ญามี่

วันที่: 20 กรกฎาคม 2551 เวลา:21:41:20 น.

ไปทำบุญมา..เอามาฝากคนน่ารักบ้านนี้ค่ะ
นอนหลับฝันดีนะคะ..คุณกชมนวรรณ

โดย: I_sabai

วันที่: 20 กรกฎาคม 2551 เวลา:21:53:09 น.

เศร้านะ ชีวิตก็ยังงี้ล่ะ

โดย: pumpond

วันที่: 20 กรกฎาคม 2551 เวลา:22:12:41 น.

emo emo emo emo emo emo
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมเยียนกันนะคะ
เรื่องยาวอีกแล้วนะคะ อิอิ

โดย: หอมกร

วันที่: 20 กรกฎาคม 2551 เวลา:22:31:29 น.