1 ขวบแย้วค้า!!!

แป็บเดียวหนูก็เริ่มเรียกปะป้า มะม้า และเลียนเสียงแม่ได้แล้ว ตอนนี้กำลังหัดเดินแล้วด้วย ลูกแม่แข็งแรงมากๆเลย เย้! เราเก่งจังเลย (ให้กำลังใจตัวเองหน่อย)
ใครบอกน้าว่าเมื่อลูกเดินได้ความเหนื่อยที่แท้จริงกำลังจะเริ่มขึ้น ไม่จริงใช่ไม๊ !!

แต่พัฒนาการของลูกก็ทำให้เราหายเหนื่อยได้นะ ได้เห็นลูกยิ้มและหัวเราะครั้งแรกเป็นคนแรก
ลูกพูดคำแรกของหนูคือ ป่ะป๊า หลังจากนั้นก็เป็นภาษาต่างดาว ไม่มีมนุษย์คนใหนเข้าใจ แต่แม่เข้าใจน่ะ
จากการสังเกตุและความใกล้ชิดแต่ก็แกล้งทำเป็นไม่เข้าใจบ้างในบางครั้งเพื่อฝึกให้หนูพูดบ้าง

อ้อ! มีอีกหนึ่งคำที่ลูกสามารถฟังและพูดได้ คือคำว่า "ไปเที่ยว" ขอให้พูดคำนี้เท่านั้นก็จะอ้าแขนโผเข้ามาหาเลยเชียวล่ะ

และถ้ายังนิ่งเฉยไม่อุ้มเดินไปใหนล่ะก็ ประโยคคำสั่งตามมาทันที "ปะ ปะ ปะ" พลางชี้ไม้ชี้มือไปตามที่ต่างๆที่อยากไป น่ารักจัง แต่เหนื่อยน่ะ

ก็หนักประมาณ13 กิโลน่ะ แถมรถเข็นเด็กก็ไม่ค่อยชอบนั่ง คงไม่รู้สึกอบอุ่นเหมือนอุ้ม,13 ธันวาคม ปี 2007 นี้ลูกก็ครบรอบหนึ่งขวบ

กำลังหัดเดิน และยังเดินไม่ทันแข็งแรงก็หัดวิ่งซะแล้ว ตอนนี้แม่ต้องคอยระวังแจ แต่ก็ยังล้มวันล่ะหลายๆรอบ และก็มีทักษะในการล้มที่ดีมากๆ ถ้าสังเกตุให้ดีจะเห็นว่าไม่ว่าจะล้มท่าใหน ลูกก็จะสามมารถถ่วงดุลร่างกายให้ลงในท่าที่เจ็บน้อยที่สุด
มีสัญชาติญาณการทรงตัวที่ดีเป็นเลิศ ต้องขอบคูณป่ะป้า ที่เค้าเป็นนักปีนเขาชั้นเยี่ยม และคุณสมบัตินี้ก็ส่งต่อมายังลูก,
เห็นได้จากากรรักการปีนป่าย ที่โดดเด่น เช่นปีนโต๊ะ,เก้าอี้,ลิ้นชัก,ตู้ผ้า
ชอบทำตัวเองให้อยู่ในสถาณการณ์คับขัน

เหนื่อยแต่มีความสุขจัง

ทุกคืนก่อนนอนจะกอดและกระซิบคำนี้

ลูกรักของแม่.....แม่รักลูกจังเลย

Create Date : 02 ธันวาคม 2550		1 comments
Last Update : 14 พฤศจิกายน 2552 17:37:45 น.
Counter : 392 Pageviews.
Share Tweet