ซอมบี้ สู้ Flood ๒.คืนแห่งความโกลาหล

๒ คืนแห่งความโกลาหล

19.00 รถบรรทุกทหาร GMC มุ่งหน้าสู่เขตอพยพที่เกิดจากมวลน้ำเข้าท่วมทะลักเขตใหม่ เป็นเขตชุมชนชาญเมืองที่มีทั้งชุมชนบ้านสวนที่ชาวบ้านอยู่กันมานาน โครงการบ้านจัดสรรระดับกลางๆ และตึกแถว ทาวเฮาส์ ที่เพิ่งจะเริ่มต้นจัดสรร ชุมชนดังกล่าวถือได้ว่าเป็นชุมชนลับแลเพราะมีถนนแยกแตกกิ่งออกมาจากถนนเมนเพียงแค่เส้นเดียว ที่เหลือก็เป็นสวนผัก กับที่รกร้างว่างเปล่า สลับคูคลองสายเล็กๆ และที่อยู่ติดกับคลองที่มีเส้นทางน้ำสู่คลองประปา
ล้อรถ GMC หมุนอย่างแรงเร็ว รีบเร่งด่วนเพื่อเข้าไปช่วยและอพยพชาวบ้านเขตดังกล่าว เสียงวิทยุสื่อสารดังขึ้นตลอดเวลา
“โลมา ว.2 โลมา ว.2 แครกกก~”
“ว. 2 อินทรีย์มีเหตุอะไร เปลี่ยน ”
“ทางโน้นเป็นไงบ้างเปลี่ยน”แครกกกก
“ขณะนี้ใกล้จะถึงที่หมายแล้ว ถนนแห้ง สัญจรได้ดี ถนนสองเลน พื้นผิวขรุขระบ้างเล็กน้อยเปลี่ยน”
“คาดว่าเขตนั้นจะเป็นที่ที่น้ำจะท่วมสูง และน้ำจะมาเร็วและแรงเปลี่ยน”
รถบรรทุกทหาร GMC วิ่งผ่านถนนสองเลนแแคบๆ จากถนนที่ไฟสลัว ๆ ก็เริ่มสว่างไสว จากที่รกร้างก็เริ่มมีบ้านคน จากเสียงที่เงียบก็เริ่มอึกทึกขึ้นเรื่อยๆ เสียงแตร!!เสียงรถที่วิ่งสวนทาง ทั้งรถกระบะ รถหกล้อที่ขนของขนคนเต็มคัน รถเก๋ง ที่วิ่งปราดแซงด้วยความเร่งรีบ เป็นสัญญาณว่าได้เข้าใกล้พื้นที่มากขึ้นเรื่อยๆแล้ว...
“รับทราบ ตอนนี้ได้เข้ามาถึงชุมชนที่คาดว่าน้ำจะท่วมในไม่ช้าแล้ว”
“โอเค!! งั้นรีบปฎิบัติภารกิจโดยเร็วไม่งั้นถ้าเกิดน้ำท่วม จะทำให้ลำบากมากขึ้นเปลี่ยน ”
“รับทราบ”
นายทหารวางวิทยุสื่อสารหันไปทางพลขับแล้วพยักหน้า รถบรรทุกคันดังกล่าวได้เร่งความเร็วขึ้นและได้ขับฝ่าเขตชุมชนออกไป โดยไม่ได้จอดช่วยเหลือชาวบ้านแต่อย่างไร?!!

19.20 ชาวบ้านที่บางส่วนเริ่มอพยพ บางส่วนขนของย้ายของ บางส่วนกำลังป้องกันบ้างของตัวเอง เสียงประกาศตามสายดัง เป็นระยะๆ แทบประสาทจะกิน
“ขออาสาสมัครเพิ่มเติมนะคะมาช่วยกันวางกระสอบทรายเพิ่ม ...ตรงบริเวณวัดมะนาวเปรี้ยว ขอด่วนเลยนะคะ!! ตอนนี้น้ำได้มาถึงชุมชนเราแล้ว!! ขอย้ำตอนนี้น้ำได้มาถึงชุมชนเราแล้ว!! ทางอบต. ของแรงเพื่อนๆ ชาวชุมชนด่วนเลยคะ!! แต่เพื่อนชาวชุมชนอย่าตกใจไปนะคะ!! ขอให้มีสติ!! แต่ตอนนี้ขอกำลังด่วนเลยนะคะ น้ำได้มาแล้ว ๆ!!” เสียงป้าที่ประกาศตามสาย ช่างเป็นเสียงประกาศที่อะเลิท และตื่นเต้นเอามากๆ ฟังแล้วประสาทจะแดก

20.00 ไฟไซเรนจากรถมูลนิธิกูชีฟ รถ อปพร กระพริบแว๊บวับไปทั่วบริเวณวัดมะนาวเปรี้ยว ทั้งพระ ทั้งเณร ทั้งชาวบ้านที่มีจิตอาสา และไม่มีจิตอาสาแต่จำต้องมา ต่างมาช่วยกันทำคันกั้นน้ำบริเวณติดคลองให้สูงและหนาขึ้นมากกว่าเดิม บริเวณลานวัดนั้นกว้างมากๆ ติดยาวตลอดแนวคลอง จึงแบ่งงานกันหลายๆจุด หลายๆหน้าที่
“ขอคนอาสาสมัคร!! ไปกับผมตรงแถวถนนหัวคลองตรงโน้นหน่อยครับ” เสียงดังหนักแน่นจากหนุ่มใหญ่ อปพร อาสา รูปร่างสูงใหญ่สมาร์ทคมเข้มบุคลิกผู้นำ
“ได้เลยพี่บิณฑ์ กี่คนครับพี่” เสียงตอบจากน้องๆ อปพร ด้วยความเต็มใจ
“มาเลย 5 – 6 คน เฮ้ย อู๊ด ขอชะแลงมาด้วย!! ไวๆ เลยอู๊ด!” ว่าแล้วพอชะแลงมาถึงพี่บิณฑ์ก็เอามาเปิดฝาท่อระบายน้ำทีหล่อจากซีเมนตรงบนฟุตบาทถนนติดคลอง ซึ่งห่างจากจุดที่ชาวบ้านทำถุงทรายอยู่พอสมควร
“เอาช่วยกัน ออกแรง!! ฮึบ ๆ ๆ!!” ฝาท่อเปิดออก ทันใดพี่บิณฑ์ก็ถอดเสื้อออกเตรียมจะลงไปในท่อเพื่อเอาแผ่นไม้ที่เตรียมไว้ ลงไปอุดท่อ
“พี่จะทำไรอะพี่” อู๊ดน้อง อปพร ถาม!!
“จะลงไปอุดท่อ น้ำมันเอ่อขึ้นเข้าท่อจากตรงคลองนี้ ถ้าอุดท่อรอบๆนี้ได้ ก็มีลุ้น”
“เยี่ยมเลยพี่ งั้นรีบๆลงไปเลยพี่”
พี่บิณฑ์ แอบค้อนอู๊ด แล้วก็กระโดดลงไปในท่อที่น้ำเอ่อเกือบเต็ม ตุ๊ม!! แล้วคลำๆดูความกว้างของท่อ
“เฮ้ยอู๊ด มึงเอาแผ่นไม้นั้นมาหน่อยดิ ค่อยๆเอาลงมานะ”
อู๊ดและชาวบ้านช่วยกันยกแผ่นไม้วางไปในท่อ พี่บิณฑ์ก็ขยับๆไม้ “ไม้แผ่นนี้ดูว่าเล็กไปหวะ อุดไม่อยู่ มันเล็กกว่าท่อเยอะ เอางี้อู๊ด!!เอาฝาท่อซีเมนมาเลยดิ” ว่าแล้วอู๊ดก็บอกให้ชาวบ้านจิตอาสาช่วยกันยกฝาซีเมน ชาวบ้านจิตอาสาก็รีบเข้ามายก “ระวังๆ ตอนยกลงระวังๆ คนในท่อด้วย” อู๊ดสั่งอย่างเต็มที่
พี่บิณฑ์ที่อยู่ในท่อ ร่วมกะชาวบ้าน พยายามเอาฝาซีเมนขวางแรงน้ำในท่อ
“น้ำแรงจิงๆ!! โอ้ย” พี่บิณฑ์เอาตัวเข้าดันฝาซีเมนสู้แรงน้ำ “เอา!!ไปเอากระสอบทรายมาช่วยกันอุดทางนี้ อู๊ดเอ็งมาช่วยกูหน่อย ดันจากข้างบนนั้นหน่อย”
ชาวบ้านก็รีบไปแบกถุงทรายเพื่อมาอุดท่อไม่ไห้น้ำท่อเข้ามา ในขณะนั้นเอง
“เฮ้ยยย!!!!!!!!!!”
“เป็นไรพี่บิณฑ์!! มีไรพี่” อู๊ดรีบถามด้วยความตกใจ
“เชี้ย เหมือนมีอะไรมาจับขากูหวะ ...เฮ้ย ๆ ๆ ๆ!! ไอ้อู๊ดมึงจับฝาท่อไว้นะกูจะดูว่ามีอะไรที่ขา” ว่าแล้วพี่บิณฑ์ก็เอามือลงไปควานในน้ำบริเวณขา
“เห้ยยยยย!! ตัวเหี๊ยไรวะ” บิณฑ์ตะโกนลั่น!! “โอ๊ย!! อู๊ดดึงกูที!!”
“เห้ยพี่!!” อู๊ดปล่อยมือจากแผ่นซีเมน รีบดึงมือบิณฑ์ “เร็วๆ มาช่วยพี่บิณฑ์ที!!”
ชาวบ้านที่กำลังขนกระสอบทรายต่างตกตะลึกว่าเกิดอะไรขึ้น โยนกระสอบทิ้งแล้ววิ่งมาที่เกิดเหตุทันทีช่วยกันดึงพี่บิณฑ์ “ฮึบบบบบ!!” พี่บิณฑ์ก็ขึ้นมาเรื่อยๆจากแรงยกแรงดึงของหลายๆคน “ขึ้นแล้วๆ!” แต่ไม่ทันไรบิณฑ์ก็โดนดึงลงไปอีก ฟืดดดดดดดด!!
“เห้ย!!” บิณฑ์กระเสือกกระสนเกาะ “หาท่อนไม้ให้ที” ชาวบ้าน สองสามคนก็รีบวิ่งหาท่อนไม้บริเวณนั้น “เจอแล้วๆ!” แล้วก็โยนท่อนไม้นั้นให้พี่บิณฑ์ทันที
“สาสสสส แม่งตัวอะไรวะ ว่าแล้วพี่บิณฑ์ก็เอาท่อนไม้กระทุ้งลงน้ำ ตึ๊ม ๆ ๆ ๆ!! ชาวบ้านยังช่วยกันดึงแต่ยังดึงไม่ไหวกัน
“เด๋วอู๊ดจะไปตามคนมาช่วยนะพี่” ไม่ทันขาดคำมีไฟรถส่องสว่างมาทางพวกเค้าพอดี อู๊ดวิ่งไปดักที่หน้ารถโบกมือให้จอด “ฮู้!! จอดด้วยๆ”
ชาวบ้านบางคนที่อยู่ในเหตุการณ์ก็ช่วยกันตะโกน
“รถทหารด้วยพี่!!” อู๊ดหันมาตะโกนบอกด้วยความดีใจ

บนรถทหารที่วิ่งมาด้วยความเร็ว
“เห้ย. . . มีอะไรกันหนะ มีคนเรียกให้จอดครับผู้หมวด เอาไงดีครับ?” พลขับหันไปถามผู้หมวด
นายทหารดูเครียด เอามือทั้งสองมาป้องที่ปากแล้วถอนหายใจ ฟู๊!! “ขับผ่านไปเลย เราต้องรีบ เดี๋ยวจะไปทันการเอา”

อู๊ดกะชาวบ้านต่างก็ตะโกนสุดเสียงเพื่อขอความช่วยเหลือ แต่รถไม่มีทีท่าว่าจะลดความเร็วลงแต่ดูเหมือนจะเร่งความเร็วเพิ่มขึ้น และพุ่งเข้าหาอู๊ดที่ยืนขวางอยู่ แป๊ดดดดดดดดด!! แป๋ดดดดดดดด!!!! เสียงแตรดังขึ้นจากรถ GMC เพื่อให้อู๊ดหลบไป รถใกล้อู๊ดมาก แป๊ดดดดดดดดดดดด!! ท่าไม่ดีแล้ว
“แว๊กกกกกกกกกก!!” อู๊ดกระโดดหลบ ทุกคนตกตะลึงว่ามันเกิดอะไรกันขึ้น และในขณะนั้นเอง
ตู๊ม!! “โอ๊ยยยย!! ชะ... ช่วววว....” บุ๋ม ๆ ๆ พริบตา!! พี่บิณฑ์โดนดึงลงไปในท่อ จมหายลงไปในท่อน้ำนั้น!! ชาวบ้านต่างพากันวิ่งหนีแตกตื่น อู๊ดเองก็วิ่งหนีสุดชีวิตเช่นกัน “ไม่เอาแล้ว ตัวเหี๊ยไรไม่รู้!!” วิ่งกันสติแตก “อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก”

20.20 ไม่มีจิตอาสามาช่วยทำกระสอบทราย ไม่ใครอาสาไปอุดท่อ ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น บริเวรวัดมะนาวเปรี้ยวเงียบสงัด และเราได้เสียพี่บิณฑ์ไปเสียแล้ว

Create Date : 21 พฤศจิกายน 2554		0 comments
Last Update : 22 พฤศจิกายน 2554 11:19:32 น.
Counter : 309 Pageviews.
Share Tweet