**เมื่อชีวิตช่วงหนึ่งเดินจากไป**
***บางเวลา....ของชีวิต...กับช่วงที่ลำบาก....เอ๊ะ...เราผ่านมันมาได้ไงฟ่ะเนี่ย......คิดแล้วก็มานั่งทบทวนตัวเองซะหน่อย.....***
วันเวลาเดินผ่านไปอย่างรวดเร็ว....
อีกไม่กี่เดือนก็จะเข้าปีใหม่...
2553...แล้วมันช่างผ่านไป...อย่างง่ายดาย...
...จนเราเกือบลืมที่จะนับวันเวลา...
เคยนั่งคิดถึงเรื่องราวเก่า ๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต....
...แน่นอนว่าย่อมมีทั้งทุกข์และสุข....
....หากเกิดมาแล้วไม่เคยผิดพลาด...คงเป็นเรื่องที่น่าแปลก...
...แน่นอน...เหมือนกับตัวเรา...ไม่แปลกอะไรที่จะมีเรื่องผิดพลาดกับเขาบ้าง
...แต่อย่าพูดถึงมันเลยเพราะมันผ่านไปแล้ว..
..อยู่กับปัจจุบัน...และทำชั่วขณะเวลาให้ดีแล้ว..ทุกนาที รวมเป็นชั่วงโมง
ในหนึ่งวันมันจะรักษา ณ เวลาปัจจุบันให้ดีในตัวของมันเอง
...เราไม่ต้องการอะไรมากมายในชีวิต...แค่ได้เห็น..พ่อ แม่..พี่ น้อง
อยู่สุขสบยเราก็ดีใจและพอใจแล้ว.....
มีหลายสิ่ง...หลายอย่างที่จะต้องเรียนรู้อีกมากมาย...
....ชีวิตของคนเราก็เหมือนกับ "กฎการเฉลี่ย"...
...เราไม่รู้ว่า..หนทางข้างหน้าที่เราเดินไป...เราจะต้องเจอะเจออะไรบ้าง..
....เหมือนกับ..แม่ค้า...ไม่มีทางรู้ได้ว่า..วันนี้จะมีคนมาซื้อของที่
..ขายกันกี่คน...และลูกค้าแต่ละคนก็ไม่เหมือนกัน...แต่เมื่ออยากขาย
..ก็ต้อง..แก้เนกาทิฟ(Nagative )(ลูกค้าคิดลบ)...ที่ลูกค้ามีต่อสินค้าของเรา...ให้เป็น
โพสซิทีฟ(Positive)(ลูกค้าคิกบวก)....จากนั้นก็ขึ้นอยู่กับตัวเราว่าจะทำอย่าง
ไรให้ลูกค้าตัดสินใจซื้อ....และแน่นอนว่าในหนึ่งวันหากเรามีลูกค้าเยอะ...ผลการตอบรับก็มีโอกาสมากขึ้นไปในตัว.....เพียงแต่ว่า...
หากเจอลูกค้าปฎิเสธ....คนที่เป็นแม่ค้าจะคิดอย่างไร.....แน่นอนว่า....
หากคิดว่ามันเป็นเรื่องของกฎการเฉลี่ย....หากแม่ค้าคนนั้นเข้าใจ.....
...เขาก็จะยังคงเป็นแม่ค้าที่ดีต่อไป......
เหมือนกับชีวิต...เรา...หากเจอเรื่องแย่ ๆ....แม้แต่หลีกเลี่ยงแล้วแต่ก็ยังไม่
พ้น....ยังไม่ลืม...ให้บอกกับตัวเองว่า..."มันคือกฎการเฉลี่ย" เราก็จะยังอยู่
บนโลกใบนี้ได้ต่อไป...โดยไม่ทุกข์ใจ....เราจะทำทุกวันให้มีแต่ความสุข
ได้..ด้วยตัวเราเอง....โดยไม่ต้องไปพึ่งใครเขามาก....เพราะชีวิตเราก็คือกฎ
การเฉลี่ย...เราไม่มีทางรู้ได้ว่าเราจะต้องจากโลกใบนี้ไปเมื่อไหร่.....
...ไม่มีใครรู้ว่าเราจะถูกล็อตเตอร์รี่เมื่อไหร่......แต่หากวันหนึ่งที่เรามีทุกข์
...ก็ให้คิดในทางที่ดี...เพราะ Positive thinking....หากใครมีมากคนนั้นจะมี
...จิตใจที่แข้มแข็ง...สามารถ...จะบอกตัวเองได้เสมอว่า....
"หากคิดว่าเราแย่..ให้นึกถึงคนที่เขาแย่กว่าเรา เขาไม่มีบ้านอยู่ ต้องนอนใต้สะพานลอย ไม่มีข้าวจะกิน ไม่มีเงินมากพอที่จะซื้อในสิ่งที่เขาอยากได้...เรายังดีกว่าเขา...มีบ้านอยู่ ...ได้กินเมื่อหิว...ได้ดื่มน้ำสะอาด ได้ในสิ่งที่เราอยากได้(บางครั้ง)...."
...ชีวิตจะสุข.....
...จะทุกข์....ตัวเราเองเท่านั้นที่เป็น...คนกำหนด...
..เพียงแต่..สุขของเราอย่าไปสุขบนความทุกข์ของคนอื่น...ก็น่าจะ...
...
...........
......................อิ่มสุข....................
ผู้ติดตามบล็อก : 27 คน [
Knitting my way.
งานถักตุ๊กตาโครเชร์
งานถักโครเชร์
รวบรวมลิงค์แพทเทิร์นกระทู้พันทิป
บันทึกของดอกไม้ที่หายไป
