Group Blog |
วันของฉัน2  30/04/2011วันเสาร์อีกแล้ว เมื่อวานเพื่อนไปไม่เรียน เนื่องจากติดฝน ทีนี้เราเลยต้องย้ายตัวไปขอสอบกับเพื่อนอีกคน จริงๆต้องสอบสอง จะสอบสามก็ได้อาจารย์ให้ แต่จะทำผิดได้น้อยกว่าคู่อื่นๆ ข้อสอบยากมากพอควรเลยนะ แต่ก็ทำได้อยู่แหละพออาจารย์เฉลย มันก็ถูก ถูกจริงๆนะ รู้สึกดีมากเลยที่ไม่ได้ทำให้เพื่อนได้คะแนนน้อยลง เลิกเรียนเมื่อวาน ไปกินข้าวกับเพ่ือนเก่า เพื่อนสนิทตอนมัธยมปลาย ไปกินกันที่ห้างใกล้ๆบ้าน เดินวนไปวนมาหาร้านไม่ได้ซักที จนสุดท้ายลงเอยที่ร้านพิซซ่า อาหารขยะ สคูซี่ สั่งไปสองอย่าง พิซซ่า 1 ถาด กับสลัดอีก 1 ชาม กินไปเมาท์ไป เสร็จแล้วก็เดินเล่นต่อ เข้าร้านนั้นออกร้านนี้ จนมาจบที่ร้านไอติมครีมแอนด์ฟรัด กินไปเมาท์ไปตามเดิม จนสามทุ่ม....ไม่ผิดหรอกสามทุ่มจริงๆ พอรู้ตัวว่าชักจะมืดไปและก็กล้บบ้านกัน แวะส่งเพื่อนที่บ้าน(อยู่หลังห้าง) จากนั้นก็ตรงดิ่งถึงบ้านตัวเอง เกือบๆจะถึงบ้านแล้วเฮียก็โทรหา ถามว่าอยู่ไหน พอไปถึงบ้านเฮียก็เยิ้ยเล็กๆว่าอดดู เจ้าชายแต่งงานเลย แง...อย่ามานะ เค้าดูในยูทูปก็ได้...แม่ชวนขึ้นห้อง ก็ไปนั่งเล่นห้องแม่ แล้วก็ดูข่าว เย้ๆๆใครว่าไม่ได้ดู ได้ดูแถมเห็นสมเด็จพระเทพก่อนเฮียอีก หวาๆๆ นานด้วยนะ ยังโชคดีไปกว่านั้น ทรูเอาเทปมาเปิดให้ดู...โหว...ได้ดูตั้งแต่ต้นจนจบเลย ยอดป่ะ...(ไปกินอาหารรอบดึก อ้วนพอดี หยา...) กลับมาแล้ว ต่อนะ....กว่าจะได้นอนเกือบตีสามแหนะ ดูกันจนลืมง่วงเลย อันที่จริงก็นอนดึกเป็นปกติอยู่แล้ว พอถึงเวลาตื่น ก็สายโด่งเหมือนเดิม จริงๆแล้วนาฬิกาชีวิตไม่ได้เปลี่ยนไปเลย เหมือนเดิมทุกอย่าง และวันนี้ก็คงเป็นแบบเดิมด้วย ตื่นขึ้นมา กะว่าจะไปเรียนภาษาอังกฤษ แต่นึกขึ้นได้ว่ามีงานภาษาอังกฤษต้องทำ เพราะรุ่นพี่ที่อยู่ในกลุ่ม ทำหน้าละห้อย ตาปริบๆแล้วพูดว่าพี่คิดไม่ออก ไม่รู้จะแต่งไรดี ไอเราก็ โอเคค่ะพี่ เดี๋ยวหนูทำเอง ทั้งๆที่เราทำงานยากไปงานนึงแล้วนะ แต่ด้วยความไม่ไว้ใจ ถ้าเกิดถึงวันส่งแล้วพี่เค้าไม่ทำมา หายนะจะมาเยือนเอาได้ง่ายๆ เพราะงั้นเลยรับมาทำซะเอง มันจะยากไรนักหนา ไม่เหนือบ่ากว่าแรงหรอก แค่ต้องตั้งใจ ก็เท่านั้น หลังจากอาบน้ำกินข้าวเสร็จก็ขึ้นมานั่งคิดๆๆๆ ว่าจะเขียนเรื่องอะไรดี แล้วก็นึกออกจนได้ เขียนเรื่องที่ไปกินข้าวต้มชามละ300ดีกว่า ก็แหม...มันโดนใจหนิ ไม่เคยเห็นข้าวต้มเครื่องที่ไหนดูยิ่งใหญ่เท่านี้เลย สั่งข้าวต้มกุ้งมา พอได้นะตาโตเลยล่ะ ทำไมกุ้งมันตัวใหญ่อย่างนี้ แถมยังเต็มไปหมด เยอะมาก มองไม่เห็นข้าวเลย ของคนอื่นๆก็ด้วย ตือโต๋ว เต็มชาม หอยนางรมงี้ โหว.....แต่ราคาก็อย่าให้พูด แพงเชียว...แต่คุ้มราคานะ ใช้ได้เลย นั่นล่ะ...ใช้เวลาเขียนอยู่ประมาณสามชั่วโมงเขียนไปลบไป แก้แล้วแก้อีก ก็คนมันไม่เก่งภาษาอังกฤษนี่หน่า แต่ก็เขียนเกินที่อาจารย์กำหนดนะ เค้าเอาแค่150คำ แต่เราเขียนปาเข้าไปเกือบจะ300คำ เท่าราคาข้าวต้มกุ้งเลยเนอะ ฮะๆๆ ระหว่างเขียนงานก็โหลดไฟล์ดงบังชินกิสมัยครบองค์กับไฟล์JYJไปพร้อมๆกัน ก็คนมันรัก ห้ามไม่ได้จริงๆ บ่ายแก่ๆก็หิ้วตัวเองไปร้านตัดผมเสียที หลังจะขี้เกียจอยู่นานจะสารรูปชักแย่ เริ่มจะน่าเกลียด หน้าม้าที่เคยไว้แค่คิ้ว ก็ยาวจนจะปิดมิดจมูก ผมที่เคยสวยก็เริ่มๆแตกปลาย ถึงเวลาตัดมันทิ้งซักหน่อยจะได้ดูแลง่าย นั่งพี่วินไปเพราะรถไม่อยู่ ใส่เสื้อกันแดดด้วย ร้อน...ปิดมิดชิดเยี่ยงหน้าหนาว ไปถึงร้าน โอ้โห..คนเยอะ แต่นั่งรอไม่นาน คือส่วนใหญ่เค้าเสร็จกันแล้ว ตัดผมเรียบร้อย คราวนี้เดินกลับบ้าน ร้านตัดผมกับบ้าน ไม่ได้ไกลกันมากเท่าไหร่ ระยะทางราคา10บาทถ้านั่งพี่วิน เดินซัก15นาทีก็ถึงแล้ว กลับถึงบ้าน เฮียบอกว่าไม่เห็นจะเหมือนไปตัดเลย ก็แค่ไปตัดออกสองนิ้วเอง มันจะให้รู้สึกอะไร ไม่ได้ตัดสั้นซะหน่อยนี่ เดินเข้าไปหาแม่ แม่ก็พูดอย่างเดียวกัน อ๊ะยังไง ขึ้นห้องดีกว่า ทิ้งคอมไว้บนห้องโหลดนั่นนี่อย่างที่ว่า พอดีว่าป๊าถ่ายข้อมูลเป็นร้อยGBไว้สำรองเผื่อเกิดอะไรขึ้นจะได้ไม่เป็นไร มันก็กินแรงเน็ทมหาศาล ของเราเลยต้องใช้เวลามาขึ้นไปอีก คือไม่รู้ว่าป๊าใช้อยู่ กว่าจะรู้น่ะตอนเย็นแล้ว ก็เลยเลิกโหลดตามระเบียบ ตกเย็นไปกินข้าวต้มเครื่องแถวบ้าน ชามละ30 ถูกลงมาจากร้านนั้นสิบเท่า ความอร่อยก็ลดลง10เท่าเช่นกัน วันนี้ปลาเค้าเหม็นคาวมาก น้ำซุปก็เย็นฉืด...แสนจะไม่อร่อย เฮียบอกว่าเราไปกินของที่มันอร่อยกว่ามาแล้วไง แต่คือปกติก็ไม่เคยคิดว่าร้านนี้อร่อยอยู่แล้วอะ แค่กินๆให้หายหิว เพราะแม่ตั้งใจจะไปกินก๋วยเตี๋ยวข้ามฝากที่สุรวงศ์ตอนสี่ทุ่ม(พี่ไปกินมานั่นล่ะ) เลยต้องเผื่อท้องไว้ พอถึงเวลาก็พากันออกไปกิน ขับรถไปถึงนู่นจอดรถริมถนนตรงที่นั่งกินเลย สั่งเส้นเล็กมากิน อร่อยดีนะ มีน่องไก่ตุ๋นสองน่อง มันนิ่มมาก อร่อยอะคำเดียว ราคาก็สูงนิดหน่อย 50 บาทต่อชาม จะเทียบกับคุณภาพแล้ว ถือว่าไม่แพงนะ แถวนั้นก็พัฒน์พงศ์อ่า...ตุ๊ดตรึม..เฮียบอกว่าเงยหน้าขึ้นมาป๊ะกับตุ๊ดอ้วนๆใส่เสื้อสีชมพู มากับสามีเค้า แต่แอบเหล่มองเฮีย ตาย...น่ากลัว แม่บอกว่าก้มหน้าก้มตากินไปลูก ห้าๆๆๆ น่าสงสาร เฮียชอบโดนตุ๊ดแทะโลมทางสายตา... เสร็จสรรพเราก็กลับบ้านมาอัพรูปเพื่อนที่เมื่อวานไปกินติมแล้วโฟ่แตกกัน กับรูปก๋วยเตี๋ยวมื้อดึกของวันนี้ อ้อๆๆระหว่างทางไปเจ้โทรมา คุยกันนิดหน่อย วันนี้เจ้ไปสปามา เพราะไปสัมมนา ที่รีสอร์ทเลยแวะเข้าไป เจ้ยังบอกว่าห้องน้ำในบ้านพักใหญ่กว่าห้องนอนอีก แถมส่งรูปมายืนยันด้วยนะ เออ...มันใหญ่จริง อ่างอาบน้ำเป็นสี่เหลี่ยมลงไปได้หลายคนอยู่ เหมือนจะเป็าจากุชขี่ด้วยนะ ไฮโซ.. แม่เรียกขึ้นไปช่วยเปลี่ยนผ้าปูที่นอนแหละ เพราะเตียงที่แม่ซื้อมาใหม่มันหนักมาก เปลี่ยนคนเดียวไม่ไหว มันจะทับเอา แล้วก็คุยกับเรื่องหมอนข้าง แม่บอกว่าดีนะป๊าติดหมอนข้าง ไม่มากอดแม่ ไม่งั้นแม่คงถีบไปไกลๆ ห้าๆๆ ตลกอะ ก็เคยอ่านในนิยายนพระเอกจะนอนกอดนางเอกใช่มั้ย ดูโรแมนติกออก แต่ในความเป็นจริง มันจะร้อนมั้ยนะ หรอว่าอึดอัด ไม่รู้สิ ไม่เคย จะเคยได้ไงจริงมั้ย รอวันได้แต่งงานก่อน อ๊าย...ตอนนี้แฟนก็ยังไม่มี เหี่ยวเฉาเล็กๆ เหอะๆๆ เดี๋ยวก็จะไปนอนแล้วมั้ง อาจจะหานิยายอ่านซักตอนสองตอนแก้เบื่อ พรุ่งนี้ต้องไปทำงานที่หอเพื่อนนิดหน่อย แล้วยังต้องไปเรียนภาษาอังกฤษที่วันนี้ไม่ได้ไปด้วย อ่า....ไปล่ะ บ๊ายบาย ฝันหวาน 
|
jejungmylove
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Link |
||||||||||||
