Group Blog |
ลาก่อน ป๊อกกี้ ป๊อกกี้ เป็นหมาพันธุ์เทอร์เรียผสมอะไรก็ไม่รู้ เพื่อนป้าเราเค้าให้มา วันแรกที่ป้าอุ้มป๊อกกี้กลับมาบ้าน ทุกคนเข้ามารุมล้อมเต็มไปหมด ก็มันน่ารัก ตัวกลมๆ อ้วนปุ๊กเลย พอเริ่มโต ก็เริ่มซน ป๊อกกี้ชอบลงไปเล่นในบ่อปลา ถ้าเรียกหาแล้วไม่เจอ ให้ไปหาที่บ่อปลาได้ มันจะนั่งเล่นน้ำอยู่ในนั้นแหละ ทำเอาปลาตายไปหลายตัวแล้ว และยังต้องจับอาบน้ำใหม่ทุกที และเมื่ออาบน้ำทีไร พอจะเช็ดตัวให้ มันจะต้องไล่งับผ้าเช็ดตัวทุกครัง กัดไม่ปล่อย จนถูกป้าตีไปก็หลายทีก็ไม่เลิก และยังต้องตัดขนให้ เพราะขนยาวจะเป็นจับเป็นก้อน ที่บ้านก็ไม่ค่อยมีเวลาแปรงขนให้บ่อยๆ ก็เลยต้องตัดให้สั้น ซึ่งกว่าจะตัดได้แต่ละทีก็ทำเอาเหนื่อย ต้องมาช่วยกันจับไม่ให้ดิ้น จะจับเท้าก็ไม่ได้ ไม่ยอม ดิ้นไปดิ้นมา ดุ๊กๆดิ๊ก ถูกตีไปหลายทีเลย จนเมื่อสัก 2-3 ปีที่แล้วป๊อกกี้ถูกหมาแถวบ้านรุมกัด เชาเชา 4 ตัว รุมป๊อกกี้ตัวเดียว กว่าจะง้างปากเจ้าเชาเชาเอาป๊อกกี้ออกมาได้ก็เล่นเอาเหนื่อย กลับเข้ามาบ้านได้ก็นอนสั่น แผล เลือดเต็มตัว ลุงเรากลับมาบ้านพอดีเลยให้เอาไปส่งโรงพยาบาล หมอต้องเย็บแผล 3 จุด และให้ใส่อลิซาเบ็ธไว้ ต้องอยู่ดูอาการที่โรงพยาบาล เรากับน้าจะแวะไปเยี่ยมตอนเย็นหลังเลิกงานทุกวัน นี่เป็นรูปตอนที่อยู่โรงพยาบาล สภาพโทรมสุดขีด และเป็นรูปเดียวที่มีอยู่ในคอมฯตอนนี้ เจ้าหมาลำโพง  ตอนนั้นก็เริ่มคิดว่าป๊อกกี้นี่แก่แล้วนี่นา มาอยู่บ้านเรากี่ปีแล้วนะ นับไปนับมาน่าจะประมาณ 13-14 ปีแล้ว หลังจากกลับมาบ้านก็ดูแก่ไปทันที ไม่วิ่งไล่งับผ้าขนหนูเหมือนเมื่อก่อน แต่ยังดิ้นดุ๊กดิ๊กเวลาตัดขนอยู่ เวลาเดินก็ช้าลง วิ่งไม่ค่อยไหว กินช้า เคี้ยวของแข็งๆไม่ค่อยได้ ขนมไข่กรอบที่เคยชอบก็ต้องหักให้ถึงจะกินได้ จนเมื่อสัก2-3 เดือนที่แล้วกินข้าวน้อยลง ให้เท่าเดิมแต่กินไม่หมดซักวัน หลังๆนี่กินแค่ 2-3 คำก็เลิก จนอาทิตย์ที่แล้วป๊อกกี้ไม่กินข้าวเลย ไม่ค่อยลุกด้วย เหมือนจะไม่สบาย น้าเราก็ให้กินยาไป วันต่อมาก็ไม่หายยังไม่กินอะไรเหมือนเดิม มันคงจะแก่มากแล้ว ไม่อยากกินอะไร หลังจากนั้นป๊อกกี้ก็ลุกขึ้นไม่ไหว นอนกลอกตาไปมาอย่างเดียว พี่สาวเอาซุปไก่สก๊อตที่เหลือในตู้เย็นใส่สลิงค์เข้าปาก ก็กินได้ แต่กินไปแค่ 3 หลอดก็ไม่เอาแล้ว ป้ากับลุงก็ไม่อยู่ เหลือแต่พ่อเราซึ่งก็แก่แล้วและแขนเจ็บด้วย ต้องคอยดู คอยพลิกตัวให้เพราะมันจะขยับตัวเองไม่ไหว ให้พ่อป้อนซุปไก่ให้มันวันละ 4-5 ครั้ง ในตอนกลางวัน ตอนเย็นเรา น้องสาว พี่สาว และน้า จะมาช่วยกันดูให้ ถึงป๊อกกี้จะไม่มีแรงขยับตัวแต่ยังมีแรงเห่า บางทีก็จะเห่าเรียกถ้าต้องการอะไร พวกเราก็ไม่รู้หรอกว่าจะเอาอะไร เดากันไปเรื่อย เช่น คงเมื่อย พลิกตัวให้ซิ หรือหิวน้ำมั๊ง หรือปวดฉี่ ซึ่งถ้าเดาว่าปวดฉี่นี่ต้องจับตัวมันตั้งขึ้นให้ยืน แต่ต้องจับตัวไว้นะไม่งั๊นมันจะล้มแผละ แล้วมันจะฉี่ออกมาเอง จะจับฉี่วันละ 2 ครั้ง เช้ากับเย็น ป้ากับลุงทีแรกบอกว่าจะกลับวันอังคาร แต่ก็เลื่อนไปกลับวันพุธ น้ากับน้องเราก็โทรให้กลับมาเถอะเพราะป๊อกกี้ดูท่าจะแย่แล้ว มันไม่ไหวแล้วล่ะ อยากให้ป้าเรามาดู เพราะเค้าเลี้ยงมันมาตลอด และมันก็รักป้ามาก แต่ก็มาไม่ได้ เมื่อคืนนี้ฝนตกหนัก เราได้ยินเสียงเห่า แบ๊กๆ ก็เดินไปดู ปรากฎว่าหลังคาตรงที่ป๊อกกี้นอนมันรั่ว น้ำหยดลงมาใกล้ๆที่นอน พอดีพี่สาวกับพี่เขยกลับมาพอดี ก็เลยให้ช่วยกันย้ายที่ มานอนข้างๆบ้านเราแทน กำลังคิดว่าเดี๋ยวเย็นนี้กลับมาจะเช็ดตัวให้เพราะตัวเหม็นมาก แต่ ตอนบ่ายพ่อโทรมาบอกว่า ป๊อกกี้ตายแล้ว ตอนเก้าโมงกว่าออกไปตากผ้ามันยังยองตามอยู่เลย พอสิบเอ็ดโมงออกไปดูอีกทีก็ไม่หายใจแล้ว พ่อบอกว่าจัดการฝังไปเรียบร้อยแล้วถึงโทรบอกทุกคน อ่า...... ไม่ตกใจเท่าไหร่เพราะคิดไว้อยู่ว่ามันตายได้ตลอด แต่อดใจหายไม่ได้ สุดท้ายลุงกับป้าก็มาไม่ทัน กว่าจะมาถึงบ้านก็บ่ายสามโมง หลับให้สบายนะป๊อกกี้ พ้นทุกข์ไปแล้ว ไม่ต้องทรมานแล้ว อายุป๊อกกี้นี่นับกันแล้วก็ไม่มีใครแน่ใจสักคน แต่เกิน 15 ปีแน่นอน อยู่ที่ 16 หรือ 17 ปี นานมากเลยนะ ยังไม่เคยเลี้ยงหมาแล้วแก่ตายเลยซักตัว มีแต่ไม่สบายบ้าง งูกัดบ้าง ถูกวางยาบ้าง ตอนนี้ก็เหลือ 2 ตัวแสบ ซาลาเปา หมาหน้าดำที่ชอบส่งเสียงร้องแปลกๆ  บราวนี่ หมาตาบอด 1 ข้าง ที่แสนจะขี้อิจฉา  เจ้า 2 ตัวนี้แม่เราเก็บมาเลี้ยง ตอนที่แป้งเปียก หมาบางแก้วตายไป ที่บ้านก็มีแต่ป๊อกกี้ตัวเดียวซึ่งก็ให้เฝ้าบ้างคงไม่ได้ กำลังมองหาหมาตัวใหม่กันอยู่ ลูกน้องแม่บอกว่าแถวบ้างเค้ามีหมามาออกลูก ไม่มีเจ้าของ แม่ก็ไปดูแล้วถูกใจก็เลยให้เอาเจ้า 2 ตัวนี้มา โตขึ้นมามันมีเค้าบางแก้วเหมือนกันนะ คงผสมมั่วแหละ แต่ก็ใช้ได้เลย เดี๋ยววันหลังจะมาเล่าเรื่องเจ้า 2 ตัวนี้อีกที มีพฤติกรรม และวีรกรรมแปลกๆอยู่ด้วย
น่าสงสารป๊อกกี้นะ ขอให้ไปสบายนะคะเจ้าป๊อกกี้ ที่บ้านก็เลี้ยงพุดเดิลสีดำ เพศผู้ไว้ 1 ตัวจ้า ตอนนี้อายุจะห้าขวบเต็มแล้วละ พอเลี้ยงแล้วก็รักนะ จะคอยเราทุกวันเวลากลับจากทำงาน ถ้าไม่ได้ทำงานจะตามเราไปทุกที่เลยคะ
โดย: หน่อยอิง
 วันที่: 29 ตุลาคม 2551 เวลา:20:39:46 น.เข้าใจหัวอกคนเลี้ยงหมาค่ะ ยิ่งอยู่ด้วยกันนานเท่าไหร่ยิ่งรักยิ่งผูกพันธ์กันมากเท่านั้น หลับให้สบายนะป๊อกกี้
 โดย: smile family
วันที่: 29 ตุลาคม 2551 เวลา:20:58:47 น.ป๊อกกี้ไปดีแล้วค่ะ ทิ้งให้คนข้างหลังคิดถึง หมาเราก้อตายไปสองตัวแล้ว เป็นโรคอะไรกันมั่งจำไม่ได้แระ แต่ไม่มีโอกาสมาดูใจมันก่อนตาย ก้อเหมือนลุงกับป้าคุณที่มาไม่ทัน เราได้แต่รับสายโทสับที่แม่โทรมาตอนเราอยู่มหาลัยกับตอนทำงานที่ต่างจังหวัด ร้องไห้ไปสามวันเต็มๆ ทุกวันนี้ยังฝันถึงมันเลยค่ะ
โดย: Angel Nokoma
วันที่: 29 ตุลาคม 2551 เวลา:22:16:51 น.ป๊อกกี้หมดอายุไขแล้วล่ะค่ะ ไม่ต้องเสียใจนะคะ เพราะทาเทียบอายุคนก็ 105 ปีแล้ว
 โดย: dongdangka
วันที่: 30 ตุลาคม 2551 เวลา:7:42:52 น. |
เด็กหญิงฟ้าใส
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?] Link |
||||||||||||
