World Heritage Japan Alps ตอนที่4

หลังจากที่เมื่อวานนี้ฝนตกลงมาตลอด เช้าวันนี้ตื่นมาจึงรีบเปิดหน้าต่างออกไปดูวิวข้างนอก แต่ก็ต้องผิดหวังเพราะฟ้ายังคงปิด มองไม่เห็นอะไรเลย

ขึ้นไปทานอาหารเช้าที่ชั้น9 ปีที่แล้วเราจะเห็นวิวฟูจิซังกันแล้ว แต่วันนี้มืดสนิท เหมือนฝนจะตกลงมาอีก ดีนะที่ปีที่แล้วเห็นฟ้าใสๆ เห็นจนอิ่มแล้ว ไม่งั๊นคงเซ็ง

ตามกำหนดแล้ววันนี้เราจะต้องขึ้นไปชั้น 5 เห็นแบบนี้แล้วก็หวั่นๆ เลยเดินไปถามไกด์ว่าวันนี้เราจะขึ้นได้หรือเปล่า ไกด์บอกว่าไม่แน่ใจ ถ้าไม่ได้จะพาไปพิพิธภัณฑ์ประวัติของฟูจิซังแทน

ระหว่างทางหมอกลงตลอดทาง บางช่วงมองแทบไม่เห็นถนนข้างหน้า ไม่รู้คนขับเค้าขับได้ยังไง พอขึ้นมาสูงหน่อยหมอกก็เริ่มจางลงทำให้เริ่มเห็นความหวังรางๆแล้ว



พอรถจอดก็มีคนของร้านค้ามาแจกตั๋วใบเล็กๆเพื่อที่จะให้ไปแลกของที่ระลึกในร้าน ได้กระดิ่งมา 1 อัน และก็มีเวลาเดินเล่นเกือบๆชั่วโมง วันนี้อากาศหนาวมาก ลมแรงพัดมาทีเยือกเข้าไปข้างในเลย เรียกว่าหนาวที่สุดตั้งแต่มาเลย

เราหลบหนาวอยู่ในร้านพักนึงก็เดินออกมาถ่ายรูป ถึงแม้ฟ้าจะใสแล้ว แต่เมฆเยอะ ถ่ายออกมาได้แต่รูปแบบนี้



หิมะบนนี้ละลายไปเยอะแล้ว เหมือแต่ขมุกขมอม กระดำกระด่าง ด้านในไม่เปิดให้เข้า จึงเดินๆอยู่รอบนอกเท่านั้น



แล้วก็เดินขึ้นไปไหว้พระที่ศาลเจ้าด้านบน

ตรงนี้เค้าให้ซื้อแล้วเขียนคำอธิฐานลงไปบนแผ่นไม้ แล้วไปห้อยบนราวด้านนอก แต่พัดนี่ทำยังไงก็ไม่รู้แฮะ



อีกฝั่งนึงขายเรื่องรางต่างๆ



คราวนี้ไม่ได้ซื้อซักอัน ได้แต่เดินดู กลับลงมาข้างล่างจะหาห้องน้ำเข้า เห็นมีทัวร์ลงตามมาหลายทัวร์คนเยอะเหลือเกิดจึงเดินลงไปตรงจุดชมวิว เห็นมีห้องน้ำอยู่ไม่มีคนเลย รีบชวนเพื่อนเดินไป พอเข้าไปก็ได้กลิ่นเหม็นโชยออกมา ทำไมมันเห็นยังี๊เนี่ย เดินเปิดห้องส้วมดู โอ้โห แต่ละห้อง นี่มันญี่ปุ่นหรือเมืองจีนกันล่ะ บางห้องฟองเต็มไปหมด บางห้องเจอกองอุนจิอยู่กับพื้น เห็นแค่นี้เราก็รีบเผ่นออกมากัน ไม่ไหว ระหว่างที่เราเดินออกประตูไปก็มีทัวร์น่าจะจีนกลุ่มใหญ่สวนเข้าไปคุยกันโล้งเล้ง คุณป้าพวกนี้เข้ากันไปหน้าตาเฉย

เราเดินกลับขึ้นไปเข้าห้องน้ำในร้านค้าอีกร้านนึง ซึ่งก็ไม่ได้ดีซักเท่าไหร่แต่ก็ดีกว่าข้างล่างล่ะน่า ไม่รู้ว่าห้องน้ำที่นี่เป็นยังงี๊กันทั้งหมดหรือเปล่า แต่ 3 ที่ที่เราเข้าไป ไม่ไหวเลย

ออกจากที่นี่เราไปต่อที่ โอชิโนะ ฮักไก บ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ เกิดจากการละลายของหิมะจากภูเขาไฟฟูจิ

เมื่อมาถึงฝนตกพรำๆ ไกด์พาเดินไปแต่เกิดหลงทาง ก็บ่นว่าคนขับไม่ได้จอดที่ที่เคยมาจอดทุกครั้ง

เดินไปฝนก็ตกไป ตอนแรกจะให้เวลาชั่วโมงครึ่ง แต่ลูกทัวร์บอกว่าฝนตก ทำอะไรก็ไม่ค่อยได้ เลยเหลือเวลา 45 นาที

ไม่ค่อยได้ถ่ายรูปเพราะกลัวกล้องเปียก




จากนั้นไปกินอาหารกลางวัน เป็นร้านที่คนไทยมากันเยอะ มีทั้งดารา นักร้อง คนมีชื่อเสียงมากมาย

เป็นของย่างบนหินภูเขาไฟ คนละชุดแบบนี้


เรากับเพื่อนได้นั่งตรงหัวมุม แผ่นที่เรานั่งเตามันไม่ร้อน ย่างยังไงก็ไม่ค่อยสุก กว่าจะได้กินแต่ละชิ้น เฮ้อ..


อิ่มแล้วก็ไปขึ้นรถไฟสายโรมานซ์ เพื่อเข้าโตเกียว


ฝนก็ยังคงตกพรำไม่หยุด ได้แต่หวังว่าเมื่อถึงโตเกียวแล้วฝนคงจะหยุดไม่งั๊นเดินชินจูกุกันไม่สนุกแน่ๆ


นั่งกันไปเรื่อยๆ ฝนก็ยังตกตลอดทาง เมื่อไปถึงชินจูกุประมาณ 5 โมงเย็น ฝนก็ยังตก เซ็งสุดๆ

ไกด์พาเดินไปดูร้านต่างๆที่คนไทยมักจะแวะ 1 รอย มันก็ดีอ่ะนะ แต่เสียเวลาคนที่รู้แล้ว จากนั้นจึงจะพามาที่นัดพบกันที่ร้านซารีโอ ตอน 1 ทุ่ม


คราวนี้มีเวลาน้อยแค่ 2 ชั่วโมง ทีแรกว่าจะไปเดินฮาราจูกุกันแล้วจะไปเจอกันที่โรงแรมเลย แต่ฝนตกอย่างนี้หมดอารมณ์ เดินเล่นแถวๆนั้นก็แล้วกัน

พอถึงเวลาอาหารเย้นก็ไปกินร้านชาบูเดียวกับที่มาปีที่แล้ว คราวนี้มากินก็ยังคงไม่อร่อยเหมือนเดิม กินไปคนละนิดละหน่อย ป้าๆที่นั่งร่วมโต๊ะแกก็พยายามจะให้เรา 2 คนกินเยอะ อยากจะบอกอ่ะค่ะว่า ไม่อร่อย แต่ก็ได้แต่ยิ้มๆ

กินเสร็จฝนลงเม็ดหนากว่าเดิม ที่ตั้งใจว่าจะเดินกันต่อแล้วค่อนกลับโรงแรมก็ต้องพับไปอีก กลับเลยแล้วกัน

วันนี้พักโรงแรม โรงแรมอะจำชื่อไม่ได้ แต่อยู่แถวๆนั้นแหละ




เข้าห้องมาก็มาแกะถุงของกินกัน ตั้งใจกันอยู่แล้วว่าจะซื้อของมากินกันเอง เลยลงไปซื้อที่อิเซตันมา


มีขนมเค้กด้วย น่ากินไปหมด แต่กินกันไม่ไหว เลือกมาแค่ 1 ชิ้น


กินกันเรียบร้อยก็ต้องมานั่งเอาไดร์เป่าข้าวของเพราะเปียกฝนกันอีก กว่าจะแห้ง แล้วยังต้องจัดของกันต่อ เพราะพรุ่งนี้เราจะกลับบ้านกันแล้ว

Create Date : 26 พฤษภาคม 2552 Last Update : 26 พฤษภาคม 2552 8:10:50 น. Counter : 1157 Pageviews.		2 comments
Share Tweet