งานจริงคงได้เห็นฝีแปรงใกล้ แสดงงานได้เลยค่ะ เยี่ยม!
.
ถ้าจัดแสดงจะไปดูของจริงให้เห็นฝีแปรงเลย
.

สีสันโดยเฉพาะทะเลเกือบสุดท้าย ชอบมากๆ
ถ้าเราเขียนได้ขนาดนี้จะจัดแสดงงานสักปีละครั้งเลย

คุณ IM โชคดีที่มีหัว มีฝีมือทางด้านศิลปะการวาดภาพระบายสีแต่เด็ก

และยังโชคดีที่ได้เข้าคอร์สอบรมเพิ่มเติม แม้จะเป็นระยะเวลาสั้น ๆ

การเข้ารับการอบรมเล็ก ๆ น้อย ๆ

ทำให้พื้นฐานที่มีอยู่แล้ว ได้รับการจัดระบบระเบียบยิ่งขึ้น

ฝีไม้ลายมือจึงได้แสดงออกอย่างเต็มที่

แต่ก็มีเด็กไทยอีกจำนวนไม่น้อย

ที่จินตนาการ และความกล้าในการแสดงออกทางศิลปะ ถูกบ่อนทำลายไปอย่างน่าเสียดาย..

ไม่อยากบอกว่าผม ก็เป็นคนหนึ่งที่อยู่ในข่ายนั้น

แต่ก็ค่อนข้างมั่นใจว่า ใช่เช่นนั้นจริง ๆ

สมัยเป็นเด็ก ครูที่สอนศิลปะ ก็คือคนเดียวกับที่สอนภาษาไทย และคณิตศาสตร์

ภาพวิววาดเป็นอยู่ภาพเดียวทั้งห้อง

มีภูเขาสองลูก มีทะเล มีนก มีต้นมะพร้าว มีพระอาทิตย์

เป็นฟอร์แมตเดียวกันทั้งห้อง

โดนล้อว่า เป็นภาพยกทรงของผู้หญิง (ตรงภาพภูเขาสองลูก)

ครูจะให้คะแนนภาพวาดทุกภาพที่ความสะอาด และความ "เหมือน"

พอมาถึงชั้นมัธยมต้น

เจอกับอาจารย์เก่ง แต่สอนไม่เป็น

ให้การบ้านยากจนความรู้สึกอยากวาดหายไปหมด

ก็เลยต้องไหว้วานเพื่อนที่เก่งด้านนี้อยู่แล้ว ทำให้ทุกครั้ง

ไอ้คนที่เก่งอยู่แล้ว ก็ยิ่งเก่ง

คนที่ไม่เอาไหนอยู่แล้ว ก็ยิ่งไม่เอาไหน

สุดท้าย คือ ไม่มีอะไรติดหัว หรือฝีมือติดมือมาเลย

พอมารู้จักเพื่อนที่เรียนจิตรกรรมที่ศิลปากร

ตามไปดูเขาวาด

ทึ่งกับความสามารถของเขา

และก็อดสูกับตัวเอง ที่แม้แต่ดูภาพสวย ๆ

ก็ยังบอกไม่ได้ว่าสวยอย่างไร...

สมัยนี้ เห็นเด็กได้เรียนวาดภาพอย่างอิสระ

วาดภาพสไตล์เด็ก ๆ อย่างสบายใจ ไม่ต้องบังคับด้วยคะแนนสอบ

ไม่ถูกบังคับโดยโจทย์ของครู

เห็นแล้วอยากย้อนวันคืนกลับไปเรียนแบบนี้บ้าง

แต่ก็สายไปเสียแล้ว...

ถึงรุ่นลูก ก็สายไปที่จะสอนเขาเสียแล้ว

คงต้องรอรุ่นหลาน

คิดน้อยใจอยู่ว่า

บ้านนี้เมืองนี้

กว่าจะได้ให้แนวทางศิลปะที่ถูกต้อง

จะต้องรอนานถึงคนสองรุ่นเชียวหรือ...

เป็นความขมขื่นของยุคสมัยโดยแท้...

เห็นแล้วอายจังค่ะพี่อิม...5555.....นกไม่ได้เขียนรูปนานมากแล้วแต่เพิ่งจะเริ่มคิดจะทำเฟรมเล็กๆ4-5เฟรม เป็นพรอตเทรตแนวไม่เหมือนจริงค่ะ คือจะสวยกว่าตัวจริงนั่นเอง555...
ดูงานพี่อิมแล้วสบายใจดี แบบมีความสด มีความมองโลกในแง่ดี ดันชอบรูปที่บอกว่าลบไปแล้ว
ทุกวันนี้นกทำแต่งานทำมาหากิน หาได้ทำงานศิลปะไม่...แต่โปรดรอชม....ปีนี้แน่นอน55555

ที่บอกว่าอายนี่หมายถึงว่านกไม่ได้เขียนรูปเลย คิดว่าลุกขึ้นมาเขียนวันนี้ยังไม่แน่ว่าจะเขียนได้น่ะนะคะ

มาดูภาพของคุณimแล้ว ทำให้นึกถึงงานของท่านสุชาติ สวัสดิ์ศรี ซึ่งเป็นงานแนวอาร์ทติส
ของคุณ im ก็เช่นกัน

ลุงเองไม่ได้วาดงานแนวนี้มานาน ปัจจุบันวาดแต่งานแนวตลาด ประเภทภาพประกอบเรื่อง แต่พอจะพูดได้ว่า ภาพวาดไม่ว่าจะเป็นแนวไหน หาความอิ่มตัวยาก ถ้าจะให้เกิดเป็นชิ้นงานเด็ด ๆ จะต้องทำอย่างสม่ำเสมอ ทำบ่อย ๆ ทำมาก ๆ ชิ้น จะมีสักชิ้นที่เป็นมาสเตอร์พีช

ของคุณ im ที่ลุงชอบคือภาพที่ ๓ ส่วนภาพทะเลดูนิ่งๆไป ถ้ามีเรือสักลำ หรือประภาคาร จะสื่อความรู้สึกได้ดีกว่ามาก

ภาพที่๗หญิงสาวนอนหงายเหยียดยาวจริงด้วย นี่ถ้าไม่บอกก็คงจะไม่เห็น ละค่ะภาพแบบนี้ต้องคนชำนาญและใจรักจริงๆ....เกือบหน้าแตกซะแล้ว คุณimสบายดีนะคะ

สวัสดีคุณอิมค่ะ

ฝีแปรงที่ลื่นไหล บ่งบอกได้ถึงอารมณ์ของเจ้าของฝีมือที่ไหลลื่นแบบไม่มีขอบเขตนะคะ
ลายเส้นไม่สะดุดหยุดกึก..แม้บางภาพสีที่ใช้จะเป็นแบบเจ้าบุญทุ่ม(สีแพงนะคะ อุอุไม่ประหยัดซะด้วย)
ความต่อเนื่องของภาพดีมากค่ะ การไม่ปิดกั้นจินตนาการของตัวเอง เป็นหัวใจหลักของคำว่าศิลปะนะคะ

ดีใจที่ได้รู้ว่าคุณอิมก็หลงไหลการป้ายสีน้ำค่ะ ตัวกุ้งเองยังต้องฝึก ต้องฝนอีกเยอะ
ยังใช้สีของเด็กๆ และยังไม่กล้าลงเฟรมค่ะ ดูลายเส้นของคุณอิมแล้วกลับไปดูของตัวเองอีกที มีอีกหลายจุดต้องปรับปรุง แก้ไข..อย่างเช่นความต่อเนื่องของฝีแปรง

อิตาลีเป็นแหล่งศิลปะที่น่าศึกษามากค่ะ เด็กตัวเล็กตัวน้อยลงสีกันยังกับมืออาชีพ ไม่น่าเชื่อนะคะ
เอาไว้ได้แรงบันดาลใจ และสุขภาพอำนวยเมื่อไหร่ จะเข็นภาพระดับเด็กๆ เอามาอวดคุณอิมอีกนะคะ

ปล. ภาพหญิงสาวนอนทอดกายในท้องทุ่งออกแนว abstract นะคะ

ว้าว...ว้าว...

ขอมารายงานตัวก่อนนะคะ

จะมาเมนต์พรุ่งนี้นะคะ...

ภาพที่ 7 ดูแล้วจินตนาการไปไกลมากกกค่ะ

ตอนเด็กเวลาเรียนศิลปะครูชอบให้วาดรูปวิว
ของเดี๋ยนที่วาดแล้วลงสีน้ำ
ก็จะเป็นภาพทะเลและภูเขา
มีดวงอาทิตย์ตกดิน คนพายเรือลำเล็กๆแถวชายฝั่ง
บนฝั่งก็จะมีมะพร้าวสองต้นแล้วก็มีแม่ลูกกระต่ายด้วยค่ะ
วาดเป็นอยู่แค่นี้เองค่ะ

สวย...

คุณ IM ชอบวาดภาพสีน้ำหรือคะ

คนชอบวาดภาพต้องป็นคนที่มีจินตนาการและมีโลกส่วนตัวสูง

จริงหรือเปล่าคะ ....

ชอบมองภาพที่ 6 ค่ะ

ทะเลและท้องฟ้าจรดกัน

มองแล้วสบายตา สบายใจดีค่ะ

โห เก่งจังค่ะ วาดได้ทั้งสีน้ำแล้วก็สีนำ้มัน ถูกใจทุกรูปเลย โทนสีดูเย็นตาดี รูปสุดท้ายถึงจะออกโทนสีแรงแต่ก็ยังดูนุ่มนวลเชียว

เก่งจัง คนที่วาดรูปเก่งนี่เขาสามารถวาดได้ดังใจนึก
ดิฉันอยากวาดเป็น แต่วาดทีไร ไม่รู้ว่าเป็นรูปอะไรดูไม่ออก

การวาดนี่ให้ความสุขกับคนวาดมากๆๆ

ขอบคุณที่แวะไปที่บล๊อคอัมพวา

อรุณสวัสด์ยามเช้าค่ะคุณim สดชื่น สดใส นะคะ

คุณพระช่วยกล้วยทอด รู้จักคุณ IM มาก็ เอ....นานหรือยังนะ เพิ่งรู้ค่ะพี่น้องว่าคุณคือศิลปะ......แบบนี้ก็เข้าทางอีฉันอย่างแรง เพราะนางเอกเรื่องใหม่ของอีฉัน ชีคืออาร์ตตัวแม่ งานนี้คุณ IM เจ้าขาชี้แนะข้าน้อยด้วย แงๆๆๆ ปกติเป็นคนชอบงานแบบนี้อยู่เต็มหัวใจพอมารู้จักคนที่สร้างให้ดูชมงานนี้ก็เลยมีแต่ปลื้มกับปลื้ม.....เจ้าค่า

อ่านแล้วทำให้นึกถึงตัวเองมั่ง

ตอนปี 1-5 จะวาดรูป ทำงานศิลปะได้โดดเด่น เวลาวาดรูป เพื่อนๆ จะล้อมวงรอบๆ ตัวผมและบอกให้วาดนั่นวาดนี่ เราก็วาดไปตามเพื่อนบอก ครูจะชมว่าหัวศิลป์ ในชั่วโมงสานปลาตะเพียน มีคน 2 คนในห้องเท่านั้นที่สามารถสานปลาตะเพียนได้คือ ผมและครูประจำชั้น

แต่พอขึ้น ป 6 ครูจบศิลปะโดยตรงมาสอน ปรากฏว่าผมไม่เคยได้คะแนนดีเกือบเต็มอีกเลย และแกไม่เคยมองว่าผมหัวศิลป์ ไม่มีคำชม

ผมตกสวรรค์เลยครับ ตั้งแต่นั้นมากลายเป็นคนวาดรูปไม่สวยไปเลย ยอมรับ

มาพบทีหลังว่าจริงๆ แล้วไม่ใช่คนวาดรูปสวย แต่เป็นคนมีความคิดสร้างสรรค์ แต่ตอนเด็กๆ นั้นความคิดสร้างสรรค์ถูกแสดงออกมาผ่านวิชาวาดเขียน

ผมว่าคำชมนั้นสำคัญมากเลยครับ หลอกชมก็ยังดีกว่า

สวัสดีวันสีเหลืองค่ะ ฝีมือจริงๆค่ะ ชอบภาพที่7 เห็นก่อนอ่านก็คิดว่าเป็นผู้หญิงนอน แล้วก็ใช่จริงๆ
ติ๊กไม่ชอบวิชาศิลปะ ไม่มีฝีมือเลยค่ะ แถมยังเป็นวิชาที่ดึงเกรดด้วย ทำให้เราเกรดต่ำลงเพราะเราไม่มีหัวทางนี้ แต่ชอบดูงานที่คนอื่นเขาทำเสร็จแล้ว ติ๊กรุ้แล้วว่าวัดที่จะไปทอดกฐิน คือวัดบ้านพลับ ร่มเย็นมากๆ สะอาด ช่วงบ่ายๆ น่านอนด้วยค่ะ

ดีใจด้วยนะคะที่กลับมาหากลิ่นสีและทีแปรงอีกครั้ง

แต่ละภาพ ละเลงสีแบบโหยหา แบบมันมือ

ชอบภาพสุดท้ายค่ะ...ลากแปรงไปสุดแขนเลย กวาดยาวๆไป

นานๆเจอภาพภูเขาโทนสีนี้...แปลกดี ได้อีกอารมณ์

นักล่ากลับรู้สึกว่าเป็นสีโทนเย็นมากกว่าร้อนนะคะ

ดูหวาน เย็นตา

ภาพของแข็งเจอสีนี้เข้าไป ก็ดูอ่อนละมุนขึ้นมา..

ขอบคุณนะคะที่นำมาให้ชม...มีอีก ก็เอามาอีกนะคะ

สวัสดีครับ คุณ IM เข้ามาชมภาพศิลปะ เพลินดีครับ
ผมชอบภาพสุดท้ายเหมือนเจ๊อัยย์ ^^^นักล่าน้ำตก แต่เห็นต่างกันหน่อยครับ ผมรู้สึกถึงความร้อนแรง ดูแล้วแปลกดีครับ

เป็นภาพไร้จุดหมายที่ดูสวยดีนะคะ
ส่วนใหญ่ถ้าเป็นภาพวาดจะชอบภาพวิว
หรือดอกไม้ เพราะดูว่าสวย อิอิ

ภาพวาดอดีตเจ้านายเก่า
ซื้อมาราคาเรือนแสนจากเมืองนอก
เจ้านายว่าสวยแต่พอไปดู
รูปอะไรก็ไม่รู้ดูไม่ออก
มีแต่เส้นยั้วเยี้ยไปหมด อิอิ

แต่เค้ามองว่าสวยได้ยังไงน้า...
แอบงง และสงสัยประจำ
คิดว่าถ้าเป็นเราซื้อเองคงไม่ซื้อค่ะ

หรือเค้าเลือกซื้อกันตรงที่ รูปนี้ใครวาด
ก็ไม่ทราบนะคะ

ชอบรูปทะเลกับพระจันทร์บนดาวดวงอื่น
สวยดี

ดีจังมีฝีมือทางศิลปะ

เนี่ยนะ เป็นอีกสิ่งหนึ่งที่อยากทำ คือภาพวาดนี่แหละ แต่ว่าพื้นฐานความเป็นมาของเรื่องเรียนศิลปะของตัวเอง คล้าย ๆ comment ลุงแว่นค่ะ

รัชชี่ว่าครูที่สอนในวัยเด็กมีความสำคัญอย่างมากต่อจินตนาการของเด็ก และไม่จำเป็นจะต้องไปวาดภาพเหมือนใคร เผลอ ๆ รัชชี่คิดว่าวัยเด็ก วิชานี้ไม่ควรมีการให้คะแนนด้วยซ้ำ

เพราะถ้าคะแนนน้อยเมื่อไหร่ ชัวร์เลยค่ะกระทบจินตนาการเด็กทันที

หวัดดีค่ะ

เมื่อวานบล็อกรถขายสติ๊กเกอร์ก็รออยู่นะคะ

รอจนท้อ ไม่มีเมนต์จขบ.( แง ๆ ได้ไงคะ )

อัพใหม่แล้ววันนี้ เป็นน้ำตกค่ะ

วันนี้เอาชบามาฝากค่ะ

+ โอ้! พี่ IM วาดออกมาจัดว่าสวยทุกรูปทีเดียวนะขอรับ ออกแนว เอ็กซ์เพรชชั่นนิสม์ + เซอร์เรียลลิส รึเปล่าอ่ะครับเนี่ย? (คล้ายๆ รูปของแวนโก๊ะห์ Starry night อุๆ )

+ ของผม ไร้ซึ่งฝีมือการสร้างสรรค์งานศิลป์โดยสิ้นเชิงอ่ะครับ ทำได้แค่เสพงานของชาวบ้านด้วยสายตาเพียงเท่านั้น แหะๆ

เห็นคุณ im ชอบงานศลิปะ ก็เลยจะมาบอกว่าอัพบล็อกแล้ว

คราวนี้ไปเก็บมาจากตอนได้รับเชิญไปเป็นกรรมการตัดสินงานวาดภาพของเด็ก ๆ บริสุทธิ์และน่ารัก น่าเสริมส่งมากครับ

ผลงานทุกภาพน่าภูิมิใจและเก็บสะสม ผมว่าคนวาดค่อนข้างอ่อนไหวตามลีลาที่อิสระของแนวพู่กัน ภูเขา ท้องทุ่ง ที่โอบอุ้มด้วยหมอกลม โดยส่วนตัวชอบภาพ 4 และ 9 ซึ่งค่อนข้างลงตัว ขอบคุณนะครับกับภาพเหล่านี้

วันนี้มาซะดึกเลย...
ตัวหนังสืออ่านง่ายดีจัง
ฝันดีนะคะ

ดีจร้าคุณim ดิฉันมาเชิญไปชมการแสดงระบำมรดกใต้ชุดที่๔ค่ะ มีความสุขสนุกสำราญนะคะ

ภาพที่ 9 เนี่ย

ทำไมจขบ.ให้สีแบบนั้นคะ ดูแปลกตาดี ช่วงกลางๆภาพ

มาชวนไปเที่ยวน้ำตกด้วยค่ะ...

หวัดดีค่ะคุณอิม
วาว สวย ๆ ทั้งนั้นเลยค่ะ
แต่ มินชอบที่สุดอยู่ 3 ภาพ
กลางคืนที่มาจากดาวดวงอื่น
ทะเล และก็ ภูเขาในโทนสีร้อน ๆ อ่ะค่ะ ฮ่า ๆ ๆ
สมัยมินนะ ถ้าใครมีแฟนเป็นเด็กศิลปกรเนี่ย เท่ห์น่าดูเลยค่ะ ฮ่า ๆ ๆ
ปล.มีความสุขมาก ๆ นะคะ

หวัดดีค่ะคุณ IM

ป้าเดซี่มาตอนบล็อกเค้าจะลาโรงไปแล้วรึป่าวเนี่ย จะสุดสัปดาห์แล้ว ได้เวลาโพสท์บล็อกใหม่แล้วปะคะ

ช่วงอาทิตย์สองอาทิตย์นี้งานยุ่งมากค่ะ แทบจะไม่ได้ไปเม้นท์ใครเลย มีเมื่อวานเคลียร์งานเสร็จตอนใกล้จะกลับบ้าน ก็ตามไปเยี่ยมใครหลายคน ประมาณว่าเปิดบล็อกตัวเอง แล้วคลิกเม้นท์กันรายตัวที่เค้ามาเม้นท์เราอ่ะค่ะ (คุณ IM ก็ทำแบบนั้นชิมิส์)

เสร็จแล้ว นั่งรถกลับบ้าน ยังนึกเลยว่า เออ ยังไม่ได้ไปเม้นท์คุณ IM เลยนี่หว่า ทำไม ทำไม ทำไม ???

บล็อกนี้น่ารักค่ะ คือติสท์ ๆ ที่เจอเนี่ย จะเป็นประเภทแรง ๆ ซึม ๆ หน่อย (อันนี้พูดถึงตอนสมัยเรียน เด็กจิดกำที่รู้จักอ่ะนะคะ)

พอมาเจอติสท์คนนี้แล้ว รู้สึกเย็น ๆ อ่ะค่ะ ดูแล้วท่าทางเป็นคนใจเย็น มีภูมิ แต่อมไว้ อมภูมิอ่ะว่างั้นเหอะ

พยายามเลี่ยงที่จะวิจารณ์รูปค่ะ เดี๋ยวมาเม้นท์ต่อนะคะ งานเข้าแล้ว ขอกดส่งเม้นท์นี้ไปก่อน

สวัสดีครับ
...มีแนวทางในทุกๆชิ้นงานเลยครับ

อรุณสวัสดิ์ค่ะ คุณim มีความสุขกับวันหยุดสุดสัปดาห์ค่ะ

แวะมาเยี่ยมวันหยุดค่ะ คุณ IM

เมื่อคืนฝนตกแรงมาก

ตอนเช้าตื่นขึ้นมายังไม่หยุดตกอีก

แต่ตอนนี้ แดดกำลังจ้าเลยค่ะ

ขอให้พักผ่อนอย่างมีความสุขนะคะ

ส่งรูปที่เข้าแข่งกับเด็กๆมาให้ดูก่อน
น่าจะเป็นงานศิลป์อีกแบบหนึ่งน่ะ
เด็กๆเขาช่างคิดให้ถักงานฝีมือที่เป็นขนมไทย
ไม่ง่ายเลยค่ะ
ทำจนมือหงิก นิ้วล็อคอีกต่างหาก
แต่ผลงานเดี๊ยนก็พอใจค่ะ
ถักดอกไม้สวยๆแถมลงไปด้วย
ถึงเวลาจะมาส่งข่าวให้ไปลงคะแนนโหวดให้นะคะ

หลายภาพมีอารมณ์แบบรุสโซ่ซ่อนอยู่นะ ผมว่า

มาชมผลงานค่ะ

เพิ่งรู้ว่าคุณอิมเป็นศิลปินกับเค๊าด้วย..

รูปสวยๆทั้งนั้น..ชอบรูปที่สองมากๆ..และก็ชอบสีในรูปที่เก้าจัง...

มีความสุขมากๆค่ะคุณอิม

ภาพที่ 3 มองแวบแรกทำเอาใจหาย เหมือนคนที่อยู่อย่างโดดเดี่ยว
มองครั้งที่ 2 ใช้เวลานานหน่อย บ้านเหมือนกับถูกพลัง
บางควบคุมเอาไว้ สังเกตุจากยอดไม้ขึ้นไปบนท้องมีบางอย่างควบคุมเอาไว้

ขอบคุณคุณ ส.สวนผึ้ง ที่ให้คอมเม้นต์ภาพที่ 3
สงสัยผมจะรู้สึกเช่นที่คุณส.สวนผึ้งรู้สึก คือ
คนที่อยู่อย่างโดดเดี่ยวในท่ามกลางฝูงคน

เสียดายครับที่ผมได้ลบภาพที่ 3 จากเฟรมผ้าใบไปแล้ว
เพื่อนๆหลายคนชอบภาพนี้ครับ