U.S. Patch ฝีมือคนไทย ตอนที่ 2
U.S. Patch ฝีมือคนไทย ตอนที่ 1
ภาพในอดีต 30 กว่าปีมาแล้ว ร้านตัดเย็บเสื้อผ้า ขายของที่ระลึก และอื่นๆ ที่อุดรธานี
ป้ายเครื่องหมายทหารอเมริกัน ฝีมือคนไทย
ยุคที่มีการตั้งค่ายทหารอเมริกันในไทย ปี พ.ศ. 2504-2518 อาชีพหนึ่งที่เฟื่องฟูในยุคนั้นคือร้านรับตัดเย็บเสื้อผ้า รับตัดเย็บเครื่องแบบทหาร รับทำป้ายเครื่องหมาย ร้านส่วนใหญ่อยู่ที่หน้าฐานทัพอากาศที่เมืองอุดร (Udorn Royal Thai Air Force Base) ถนนประจักษ์ศิลปาคม
ร้านที่มีชื่อเสียง เป็นที่รู้จักกันมากคือร้านมหาราชา ที่ทหารอเมริกันแวะเวียนกันมาใช้บริการกันเป็นประจำ เจ้าของร้านเป็นคนเชื้อสายอินเดีย เขาสื่อสารภาษาอังกฤษได้ดี ลูกค้าประจำกับเจ้าของร้านจึงกลายเป็นเพื่อนที่สนิทสนมกัน เจ้าของร้านมักจะถ่ายรูปกับทหารที่หน้าร้านไว้เป็นที่ระลึก แล้วนำภาพเหล่านี้ใส่กรอบอย่างดีติดโชว์ภายในร้านจำนวนมาก ทางร้านมักได้หนังสือชมเชยเรื่องการตัดเย็บเครื่องแบบจากทหารที่มาประจำการอยู่เสมอๆว่า สวยงาม สวมใส่สบาย ใช้งานได้ดี
ป้ายเครื่องหมายของร้านมหาราชาจึงเป็นที่จดจำ หรืออ้างอิงในหมู่นักสะสมทั่วโลกมาจนถึงปัจจุบันนี้ ทั้งๆที่ร้านนี้ได้เลิกกิจการไปหลังจากการถอนทหารออกจากอุดรธานี คงเหลือแต่ในความทรงจำ
ป้ายทหารด้านบนนี้ อ้างอิงในวงการนักสะสมว่าทำจากร้านมหาราชา
ในสมัยนั้น แหล่งผลิตป้ายเครื่องหมายที่ได้มาตรฐานในแถบเอเซีย ผลิตได้ครั้งละจำนวนมากจากเครื่องจักร จะผลิตจากประเทศญี่ปุ่นและเกาหลี ไต้หวัน ส่วนป้ายเครื่องหมายที่ทำด้วยจักรเย็บผ้าตามบ้านจะเป็นฝีมืนคนไทย ทำที่ละอัน ใช้ฝีมือและเวลามาก สายตาต้องดี จักรเย็บผ้าที่ใช้สำหรับปักเครื่องหมาย ชาวบ้านเรียกว่า "จักรเขย่า" เขย่าจนได้รูปตามที่ต้องการนั่นแหละ แต่ละอันจึงมีความเป็นเอกลักษณ์ ทุกลายเส้นที่ปักลงไปเกิดจากหยาดเหงื่อของช่างฝีมือ เป็นที่ต้องการของนักสะสมทั่วโลกในปัจจุบัน
ต่อไปนี้เป็นบางส่วนของภาพเครื่องหมายปักจักรฝีมือคนไทยทั้งหมด 30 กว่าปีมาแล้วครับ
Create Date : 06 มิถุนายน 2552 |
|
54 comments |
Last Update : 29 พฤษภาคม 2561 17:20:19 น. |
Counter : 10267 Pageviews. |
|
|
|
ร้านตัดเสื้อเรียงรายกันขนาดนั้นเลยนะคะ
ตอนเด็กๆ ร้านแบบนี้ยังเจอแถวบ้าน เดี๋ยวนี้สูญพันธ์หมดแล้ว
น่าเสียดายจัง ช่างเสื้อผู้ชายแท้ๆหายไปจากเมืองไทย
เหลือไว้แต่ช่างเสื้อประเภทสองในนาม ดีไซเนอร์...เที่ยววี้ดว้ายในวงการไฮโซ
..............................
เห็นบล็อกวันนี้
คิดถึงครั้งแรกที่มาบ้านนี้เลยค่ะ อารมณ์แบบอู่ตะเภา...ได้ความรู้และความหลังยุคจีไอ.นู้น
ขอบคุณนะคะ...แล้วจะมาเก็บรายละเอียดอีกครั้ง