Group Blog
Insignia Museum
เล่าเรื่องเมืองดำเนินฯ
วัยเยาว์อันแสนสุข ๑
วัยเยาว์อันแสนสุข ๒
สมุดบันทึก ๑
สมุดบันทึก ๒
สมุดบันทึก ๓
สมุดบันทึก ๔
ศิลปะและมุมมอง ๑
ศิลปะและมุมมอง ๒
ประวัติศิลปิน
ผลหมากรากไม้
ภาพเก่าเล่าเรื่อง
ภาพถ่ายในยุคดิจิตอล
สิ่งละอันพันละน้อย
เดินทางในบางวัน
ประวัติบุคคล ที่ไม่เคยมีในโลกไซเบอร์
หนังสือเก่าบางเล่ม
เพลงกล่อมเด็ก
ตำรายากลางบ้าน
ลูกเสือ
เข็มนักเรียนมอปลาย ๑
เช็มนักเรียนมอปลาย ๒
เข็มเทคนิค,พณิชยการ
เข็มนักศึกษา
กีฬา
เงินทองของนอกกาย
เรื่องสั้น
อาหารไทยสมัยคุณย่ายังสาว
นางแบบรับเชิญ
บทกวี
<<
มกราคม 2553
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
7 มกราคม 2553
เจอนักต้มตุ๋นรับปีใหม่
All Blogs
ความซ้ำของบางเหตุการณ์
เขียนหนังสือเพื่อลูก
สวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๕
ความอิ่มเอิบใจในบางช่วงเวลาของชีวิต
ความรู้ที่ได้จากเข็มโรงเรียน
พ่อ-แม่ในชุดนักเรียน
สี่แผ่นดิน เดอะมิวสิคัล เมื่อวานนี้
ข่าวหนังสือจมน้ำ
ลื่นล้ม น่ากลัวยิ่งกว่าเจอจระเข้
ไม้ผลสำลักน้ำ
เรื่องเล่าระหว่างทาง
หยดน้ำเล็กๆที่ชุ่มชื่นใจ
กลับเข้าบ้านย่านบางแค
คนจนราวมดปลวก
ฝันถึงวันกลับบ้าน
ขอชื่นชมนักกีฬาแบดมินตันของไทย
วัดใจกันในยามนี้
ฉากจำลอง "ข้าวยากหมากแพง"
น้ำมาแล้ว
น้ำท่วมใหญ่กรุงเทพ พ.ศ. ๒๔๖๐
เมื่อเขาได้ร่วมลำเลียงถุงยังชีพ
อยากเป็นอาสาสมัคร
น้ำล้างแผ่นดิน
ความฝัน
จิตใจแจ่มใสไปกับโลกของเรา
ความรู้ที่ไม่เคยทำเงิน
หนังสือชั่งกิโล
คลื่นความถี่นี้เราจอง
ผมเคยทดลองหาเงินบนที่นอน
ลาก่อนเอนไซโคลพีเดีย
Insignia Museum เจ้าเก่า ไม่มีสาขา
70 ล้านปีที่ครองโลก
สงสัยไว้ก่อนว่ามันมี...สารอันตราย
โศกนาฏกรรมของคนใจดี
ศรีธนญชัย
สำนวนไทยใครว่าไม่ทันสมัย
ใกล้เกลือกินด่าง
ความเฉาของสามีที่ไม่มีใครรู้
จดหมายจากเมืองไทย
การตัดสินใจของชายหนุ่ม
บันทึกของนักเรียน "เมื่อเจอนักเลงในร้านเกมส์"
คนขายข้าวโพดต้ม
คำตอบที่ถูกที่สุด
เฝ้ามอง
พัดลมของหนูนุ้ย
ลำธารหลังบ้าน
บ้านกอไผ่ ชุมโจรหลังสงครามโลกครั้งที่ 2
"วิว" จากรายการทีวีคนค้นคน
เจอนักต้มตุ๋นรับปีใหม่
งานเกษียรอายุ
"น้องจ๋า" นักกิจกรรม
เหรียญที่หาค่ามิได้
ยุคนี้ควรทำอะไรได้ด้วยตัวเอง
โรงรับจำนำที่รัก
คำให้การของคนเล่นหวย
ของขวัญปีใหม่ของซอยเรา
สิบปากว่า ไม่เท่าหนึ่งตาเห็น
สุวรรณภูมิในสมัยพุทธกาล
แผ่นดินสุวรรณภูมิ เรื่องจริงหรือตำนาน
มาทำสวนครัวกันดีกว่า
ธุรกิจห้องแถวนับวันจะร่วงโรยจริงหรือ
สังเกตการณ์บนรถเมล์ฟรี
กุฏิท่านเจ้าอาวาส
ความภูมิใจของชาวหอพักเรือนทิพย์
เหนือกว่าชัยชนะ
Link แห่งความทรงจำ
ภาพแห่งอดีตอันไกลโพ้น
นักเรียนพลังจักรวาล
คุณตาพัน หมอดังเมืองพัทลุง
กาลเวลาและความมหัศจรรย์
ธรรมชาติของชีวิตบนโลก
ไอน์สไตน์กับความฝันอยากเป็นนักคณิตศาสตร์อิสระ
ชีวิตและกาล
เจอนักต้มตุ๋นรับปีใหม่
มี 2 เรื่องครับ เป็นกลโกง ต้มตุ๋นในยุคสมัยนี้
บันทึกเหตุการณ์เมื่อวันที่ 5 ม.ค. 2553 เวลาประมาณ 12.00 น.
วันนี้ทุกคนไปเรียนและทำงานกันหมด เหลือแต่แม่บ้านคนเดียว อยู่ๆก็ได้ยินเสียงตะโกนจากหญิงวัยกลางคนคนหนึ่งดังลั่นที่หน้าบ้าน ถามหาเจ้าของหมาที่กัดนิ้วมือเธอ
แม่บ้านเริ่มสงสับว่า หมาของเรา หรือเจ้าไมโลก็อยู่ของมันดีๆที่บริเวณบ้าน แล้วไฉนมันดันไปกัดคนที่เดินอยู่นอกรั้วได้เล่า ประตูรั้วก็ปิดแต่ไม่ได้ใส่กุญแจ เจ้าไมโลเปิดเองไม่ได้ แต่คนสามารถเปิดจากภายนอกได้
"ไมโล" เป็นลูกหมาจรจัด ที่เราเลี้ยงกันมาตั้งแต่เล็กๆ อายุ 10 ปีแล้ว ไม่เคยกัดใคร ชอบวิ่งเล่นแหย่หมาบ้านอื่นไปตามเรื่องไม่ค่อยอยากมีปฎิสัมพันธ์กับมนุษย์ ค่อนข้างสมาธิสั้น พูดไม่รู้เรื่องเลย ตัวใหญ่จริง แต่ใจเสาะ เห็นรถขยะวิ่งผ่านหน้าบ้านหรือเห็นคนปีนเสาไฟฟ้าก็กลัว
ขณะที่เธอร้องหาเจ้าของหมานั้น เธอเปิดประตูรั้วเข้ามาและเจ้าไมโลคงวิ่งสวนทางไปเล่นข้างนอกรั้ว มันรอโอกาสวิ่งสวนออกไปข้างนอกทุกครั้งที่คนมาเปิดประตูรั้ว วิ่งจนเหนื่อย แล้วจึงกลับบ้าน (ทราบภายหลังว่าหญิงคนนี้เคยมาดูลาดเลาหลายครั้งแล้ว)
หากไม่มีเสียงตอบรับจากเจ้าของหมา นั่นหมายถึงเจ้าของไม่อยู่ และเธออาจมีแผนปฏิบัติการเป็นอย่างอื่น โชคดีที่แม่บ้านไม่ได้ไปไหน ออกมาเผชิญหน้า เธอบอกว่าให้พาเธอไปหาหมอ ไปกันสองคนนี่แหละ หรือไม่ก็จ่ายค่าหมอค่ายาให้เธอเดี๋ยวนั้น แล้วทำทีเป็นโทรศัพท์ไปถามโรงพยาบาลเรื่องค่ายา รอยแผลที่นิ้วมือเป็นแผลแห้งๆไมน่าจะเกิดจากหมากัด แม่บ้านผมไม่ยอมไปกับเธอสองต่อสอง และบอกว่าจะแจ้งตำรวจในฐานะบุกรุก
แม่บ้านของผมกับหญิงกลางคนคนนั้นเถียงกันเสียงดัง ได้ยินไป 8-9 บ้าน เพื่อนบ้านไม่มีใครโผล่หัวออกมา (ช่วงกลางวันมีแต่คนแก่ พวกเขาตกใจกลัว) สุดท้ายแม่บ้านของผมจ่ายไป 500 บาท เพื่อตัดความลำคาญ ก่อนจาก หญิงคนดังกล่าวฉวยร่มกันแดดของผมไปหนึ่งคัน แล้วเดินอ้าวๆจากไป... ทิ้งให้แม่บ้านผมยืนอึ้งไปหลายนาที เจ้าไมโลก็เดินป่วนเปี้ยนอยู่แถวนั้นอย่างไม่รับรู้ใดใด
บันทึกเหตุการณ์เมื่อวันที่ 7 ม.ค. 2553 เวลาประมาณ 16.00 น.
โทรศัพท์มือถือของผมดังขึ้น โชว์เบอร์ 02-8500946 เสียงจากปลายสาย เป็นเสียงที่อบอุ่น ฟังไม่ชัดเท่าที่ควร เหมือนเสียงที่อัดเทปไว้ "สวัสดีค่ะ โทร.จากธนาคาร....ขอแจ้งให้ทราบว่าท่านมียอดค้างชำระจากบัตรเครดิต ที่ต้องไปชำระธนาคาร"
ผมเริ่มทบทวน เสียงที่พูดมามีคลื่นรบกวนนิดหน่อย มีเสียงแว่วคล้ายๆกับมีคนคุยโทรศัพท์สายอื่นอยู่ 2-3 สาย ผมคิดในใจว่าแบงก์นี้บริหารระบบคอลเซ็นเตอร์ไม่ค่อยดีเลย
เธอหยอดกลับมาอีกว่า "บัตรเครติดของคุณมียอดใช้จ่าย 50,000.00 บาทที่สยามพารากอน วันที่ 5 ธันวาคม"
เอาละซิ ใครขโมยข้อมูลบัตรของผมไปใช้ หรือมีการก๊อปปี้บัตรไป เพราะเพิ่งรูดที่ร้านทำฟันไปก่อนหน้านั้น
เสียงเธอเป็นกังวลแทนเรา แล้วบอกว่าเดี๋ยวจะมีการส่งเอกสารจาก...(หน่วยสืบสวนอะไรสักอย่าง ฟังไม่คุ้นหู) ให้คุณ เพื่อให้คุณยืนยันว่าไม่ได้ใช้บัตรในที่สยามพารากอน ธนาคารจะยกเลิกรายการดังกล่าวให้
ในหัวผมคิดถึงแต่ยอดเงินที่ลอยมาในบัตรเครติดของผม โดยไม่ฉงนใจเลยว่ากำลังเข้าทางปืน
เธอให้ผมยืนยันตัวเอง โดยถามชื่อ นามสกุล เลขที่บัตรประชาชน และวันเดือนปีเกิด ขณะนั้นผมเหมือนโดยยาสลบมาจากอีกฝั่ง จึงบอกข้อมูลของตัวเองไปอย่างหมดเปลือก
เธอถามต่อถึงที่ทำงาน และบอกว่าแบงก์ชาติจะโทร.มาถามข้อมูล
หลังจากนั้นก็วางสายกันไป
พูดจบ ผมเหมือนเพิ่งฟื้นจากยาสลบ ลองโทร.กลับ มีเสียงตอบรับว่า "เลขหมายปลายทางที่ท่านเรียกขณะนี้ยังไม่เปิดใช้บริการค่ะ เดอะนัมเบอร์...."
ข้อที่น่าสังเกตคือ
1. คอลเซ็นเตอร์ของทุกธนาคาร จะไม่มีเสียงแทรกเหมือนตลาดสด
2. การพิสูจน์ตัวตนของลูกค้าธนาคาร จะเกิดขึ้นเมื่อลูกค้าเป็นฝ่ายโทร.ไป ธนาคารจะถามข้อมูลส่วนตัว เพื่อยืนยันว่าไม่ผิดตัว ไม่ใช่ธนาคารโทร.มาหาลูกค้าแล้วถามข้อมูลส่วนตัวของลูกค้าที่ธนาคารมีอยู่แล้ว
3. ผู้ที่โทร.มา จะพยายพูดเข้าข้างเรา พร้อมจะช่วยเหลือ ทำมาเป็นห่วงเรา หาทางออกให้ ทั้งๆที่มันนั่นแหละตัวการ
4. คนโทร.มาจะอ้างว่าโทร.มาในนามธนาคาร ไม่ยอบบอกชื่อ แซ่อะไรทั้งนั้น พอเอ่ยชื่อธนาคารเท่านั้น ลูกค้าก็อ่อนระทวย ยอมทุกอย่าง
5. แผนต่อไปของมันคือ จะโทร.มาอีกครั้งในนามธนาคารชาติ แล้วให้ผมไปโอนเงินเข้าบัญชีพวกมันจากตู้ เอทีเอ็ม แต่ในกรณีของผม มันหยุดอยู่แค่นั้น
แม้จะรู้ว่าเลขที่บัตรประจำตัวประชาชนที่ผมให้ไป ก็เหมือนมันไปพบสำเนาบัตรของผมใบหนึ่ง จึงเข้าข้างตัวเองว่า มันไม่น่าจะไปทำอะไรได้ คิดเสียว่าเป็นการฉีดวัคซีนตั้งแต่ต้นปี
Create Date : 07 มกราคม 2553
Last Update : 10 มกราคม 2553 0:26:43 น.
6 comments
Counter : 1040 Pageviews.
Share
Tweet
เคยอ่าน forward mail กรณีแบบนี้มาแล้วค่ะ อ่านที่คุณ IM เล่าแล้วลุ้นตามว่าจะสูญเงินหรือเปล่า พออ่านจบก็โล่งใจ เราว่าที่มันไม่ติดต่อกลับมา คงเพราะไหวตัวทันตอนที่คุณ IM โทรกลับไปละมั้ง
โดย:
haiku
วันที่: 7 มกราคม 2553 เวลา:23:42:17 น.
คนสมัยนี้..ก็ช่างสรรหาวิธีต้มตุ๋นคนนะคะ
นึกไปถึงคนแก่ที่เพิ่งเกษียน
แล้วโดนหลอกให้ถอนเงินล้านให้น่ะคะ
ไม่ได้ว่าคุณแก่ นะคะ
แบบหมายถึง..แนวๆทางการหว่านล้อมน่ะ
ถ้าไม่เฉลียวใจเสียก่อน
โดย:
เริงฤดีนะ
วันที่: 8 มกราคม 2553 เวลา:0:31:43 น.
ขอบคุณที่นำมาเล่าให้ฟังนะคะ จำไว้เป็นบทเรียนค่ะ
ไม่ได้มาเยี่ยมบล๊อกนี้นานได้สักพักแล้ว คุณอิมสบายดีหรือเปล่าคะ (และคุณชื่ออิมจริงหรือเปล่า หรือเป็นแค่ชื่อย่อของล๊อกอิน ปะการังยังไม่รู้เลย เรียกตามคนอื่น
)
ขอตัวไปอ่านบล๊อกย้อนหลังก่อน แว้บบ
โดย:
ปะการังเรืองแสง
วันที่: 8 มกราคม 2553 เวลา:6:57:13 น.
หวัดดีปีใหม่จ้า :))
โดย:
artnewsoul
วันที่: 8 มกราคม 2553 เวลา:10:05:36 น.
สวัสดีค่ะ ดิฉันได้อ่านที่คุณเล่ามาเลยอยากทราบว่าพวกนักต้มตุ่นหราบเลขบัตรประชาชน ชื่อและ ที่อยู่ของเรา เป็นไรรึป่าวค่ะ เค้าเอาข้อมูล เราไปทำอะไรได้รึป่าว เพราะ ดิฉัน ก้เป็นอิก คนนึงที่โดนหลอกค่ะ เลยอยากทราบ รบกวนช่วยบอกหน่อยนะ ค่ะ
โดย: วลี IP: 171.100.228.74 วันที่: 19 สิงหาคม 2555 เวลา:16:34:06 น.
ตอบคุณวลีครับ
เขาไม่สามารถเอาข้อมูลเลขที่บัตรประชาชน ชื่อ และที่อยู่ของเราไปทำอะไรได้ครับ คล้ายๆกับคนที่เห็นภาพถ่ายเอกสารบัตรประชานของเรา ก็คงไม่สามารถทำอะไรกับเราได้เช่นกัน สบายใจได้ครับ
โดย:
Insignia_Museum
วันที่: 19 สิงหาคม 2555 เวลา:19:06:16 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Insignia_Museum
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 66 คน [
?
]
ความตั้งใจในการทำบล็อกเปลี่ยนไปตามกาลเวลา เริ่มต้นด้วยการเขียนถึงถิ่นที่อยู่ในวัยเด็ก ต่อมาเป็นเรื่องเครื่องหมายต่างๆ เรื่องศิลปะ ภาพถ่ายในยุคก่อนๆ อาหารการกิน และอะไรต่อมิอะไรที่ประสบพบเห็น สนใจอะไรขึ้นมาก็อยากรู้ให้มากขึ้น กลุ่มเนื้อหาจึงแตกแขนงไปเรื่อยๆ
New Comments
Friends' blogs
ทากชมพู
ลุงแว่น
ลุงกฤช
จันทร์ไพลิน
nathanon
คนตาพิการ
Fullgold
kangsadal
sugarjun
วันวานที่ผ่านมา
Oops! a daisy
sansook
Why England
haiku
solex
โอน่าจอมซ่าส์
อันต้า
ไผ่สวนตาล
nai-nu-19
ยิปซีสีน้ำเงิน
HoneyLemonSoda
bite25
Devonshire
YUCCA
ลิงน้อยเอ็นจอยเขียน
นัทธ์
คนชุมแสง
ซองขาวเบอร์ 9
นักล่าน้ำตก
ปุราณ
มินทิวา
sazaa
pantamuang
กลีบดอกโมก
เกศสุริยง
ปลายแปรง
เริงฤดีนะ
popang
chaiwatmsu
madame_vann
วันที่ท้องฟ้าแจ่มใส
รัชชี่
dj booboo
แม่น้องกะบูน
sushiha
It-ta-tee
ปลายแป้นพิมพ์
กะว่าก๋า
yyswim
ดาวส่องทาง
สกุลเพชร
เรือนเรไร
อาคุงกล่อง
ทีแปลง
tuk-tuk@korat
jamaica
4leafwonder
สาวบ้านนอก ณ ขอนแก่น
fuzz_zi3
Dingtech
หนุ่มร้อยปี
เจียวต้าย
อุ้มสี
peeradol33189
hellojaae
ธารน้อย
ดาวริมทะเล
kimmybangkok
ลุงแก่
วันสดใส
buraneemeo
pantawan
toor36
namfaseefoon
deco_mom
น้ำผึ้งเดือนสิบสาม
victoire_mod
กระต่ายธาตุไม้
andrex09
AppleWi
bluecandleshop
kuky
ข้ามขอบฟ้า
ดอยสะเก็ด
ไอศครีมรสช๊อกโกแลตชิพ
ฝากเธอ
ประกายพรึก
ฝากเธอ2
**mp5**
mambymam
ปราสาททรายสีรุ้ง
Close To Heaven
นธีทอง
kae+aoe
เวียงแว่นฟ้า
lovereason
Ariawah Auddy
เฉลิมลาภ ทราบแล้วเปลี่ยน
sawkitty
ถปรร
ตุ๊กจ้ะ
เรียวรุ้ง
กาบริเอล
newyorknurse
บ้านต้นคูน
เศษเสี้ยว
ออมอำพัน
ชีริว
Quel
ไวน์กับสายน้ำ
Sakormaree
คนผ่านทางมาเจอ
Sai Eeuu
สดายุ...
หมุยจุ๋ย
บาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน
tanjira
ล้งเล้งลัลล้า
mariabamboo
คนบ้านป่า
เพรางาย
สายหมอกและก้อนเมฆ
Rananrin
สันตะวาใบข้าว
ที่เห็นและเป็นมา
นกสีเทา
NENE77
เจ้าหญิงไอดิน
The Kop Civil
หอมกร
ตะลีกีปัส
JinnyTent
มาช้ายังดีกว่าไม่มา
SertPhoto
Webmaster - BlogGang
[Add Insignia_Museum's blog to your web]
Links
Truehits
ปทุมคงคาในความทรงจำ
ชวยคุยเรื่องเครื่องหมาย
"อาร์ม" กองพันเสือพราน
ชีวิตริมคลองก่อนใช้ถนนสัญจร
แอนิเมชั่นจากภาพวาดสีน้ำมัน
ไปดูศิลปะสมัยอยุธยาในวัดแถวฝั่งธนบุรี
เครื่องหมายนักโดดร่มของไทย
แหล่งท่องเที่ยวในปี พ.ศ. 2500
ภาพถ่ายของเมืองไทยสมัยก่อน
สวนมะม่วง
สวนกล้วยไข่
สวนมะละกอ
ลมว่าวมาแล้ว...
เงินในสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2
โรงรับจำนำที่รัก
คุณตาพัน หมอดังเมืองพัทลุง
กุมารทอง
หนึ่งในดำเนิน
เครื่องจักสานที่มีชีวิต
ผลไม้ที่กำลังจะถูกลืม
ค่าแรงรับจ้างทำงานในสวน
รวมเข็มโรงเรียนพณิชยการ
รวมเข็มพยาบาลและการแพทย์
"น้องจ๋า" นักกิจกรรม
ลูกเสือหรือลูกสิงห์
โปสการ์ดเหรียญและเงินตราต่างๆของไทย
โปสการ์ดเครื่องราชอิสริยาภรณ์
U.S. Patch ป้ายทหารอเมริกันฝีมือคนไทย
U.S. Patch ฝีมือคนไทย ตอนที่ 2
US Patch ฝีมืคนไทย ตอนที่ 3
น้ำมาแล้ว (ข้อเขียนช่วงน้ำท่วม)
บ้านกอไผ่ ชุมโจรหลังสงครามโลกครั้งที่ 2
"ลุงซ้ง" คนโกยดิน
กราฟฟิตี้
ภาพถ่ายวันรับปริญญาของ "นุ่น"
นุ่นในวันซ้อมรับปริญญาที่ธรรมศาสตร์
มะม่วงกวนในหน้าร้อน
น้ำท่วมในโนยุคโน้นไม่เหมือนยุคนี้
ตำนานเรื่องม้าทหาร ตอนที่ ๑
ตำนานเรื่องม้าทหาร ตอนที่ ๒
จันตรี ศิริบุญรอด นักเขียนนิยายวิทยาศาสตร์
ขอร่วมไว้อาลัย อ.อวบ สาณะเสน
ล้วน ควันธรรม มนต์ขลังแห่งเสียงเพลง
พ.อ. สมัคร บุราวาศ ราชบัณฑิตในสาขาวิชาอภิปรัชญา
สมาน บุราวาศ นักบุกเบิกทางธรณีวิทยา
ตราสัญลักษณ์การบินไทย
มันเทศ มันชูกำลัง
เผือก อาหารทิพย์จากธรรมชาติ
ไชเท้า
มะเฟือง กลับมาเฟื่องอีกครั้ง
ลูกชิด
ต้นตะขบข้างบ้าน
ตามรอยภาพวาด
นักศึกษาวิชาทหาร
โรงเรียนเท็ฆนิคทหารบก (สะกดแบบเดิม)
ไทยไดมารู ห้างดังในอดีต
ยอดแห่งศิลปินที่อุทิศตนเพื่อศิลปะ
ลูเซียน ฟรอยด์
ภาพวาดสีน้ำมันของโยฮันส์ เวร์เมร์
แรมบรังด์
บาร์เนต นิวแมน
ยุวชนทหาร
เครื่องหมายลูกเสือชาวบ้าน
ภาพใต้แสงจันทร์ของจอห์น แอทกินสัน กริมสชอว์
ศรัทธาของเด็กชายวัย ๑๒ ขวบ เมื่อสี่สิบกว่าปีก่อน
หลงรักประเทศเพื่อนบ้าน
สองผู้สาว
มินตรา
อิวาน มารชุก
Who Am I?
ก่อนพักผ่อนระยะยาว
วาดภาพเป็นของขวัญ
ความไม่พอดี
โกลด มอแน (Claude Monet)
โทมัส โคล (Thomas Cole)
แสวงหาบางอย่างแต่ไปพบอีกอย่าง
เจนวาย
สาวสวมหมวก
เรื่องลึบสูรย์
ไปอบรมทำสติ๊กเกอร์
เขียนไว้ในภาพวาด
วาดด้วยคอมฯ
ชวนกันเดิน
วาดภาพหลานๆ
บางมุมของคนที่เกิดในยุคเบบี้บูม
3 คุณหมอที่น่าติดตาม
3 วันที่เชียงใหม่
วิ่งขึ้นตึกสูง
เมื่อลูกสาวออกเรือน
Bloggang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.