กราฟฟิตี้ ถ่ายเมื่อ 5 มี.ค. 53 เทียบกับภาพบนสุด จะเห็นภาพเก่าลบไปแล้ว สมัยยังเป็นเด็กนักเรียน ผมไม่เคยมีโต๊ะเรียนที่สะอาดๆเลย บนโต๊ะมักมีร่องรอยแกะด้วยใบมีดเป็นรูปต่างๆ หรือรอยขีดเขียนที่รุ่นพี่สมัยไหนไม่รู้ทิ้งไว้ พอนึกย้อนไปจึงรู้ว่านั่นคือศิลปะแขนงหนึ่ง ผมไม่เก่งวิชาสามัญ แต่เรื่องวาดรูปพอไหว วาดในกระดาษแล้วเก็บไว้เงียบๆใครจะรู้ ทำอย่างไรจึงจะประกาศให้คนรู้ว่าเรามีดี (ที่ไม่ใช่ด้านการเรียน) ผมจึงวาดภาพที่ผมอยากวาดไว้บนฝาบ้านตัวเอง ผู้ใหญ่ทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น จึงรอดตัวไป ในวัยสิบขวบ ผมออกแบบเครื่องหมายประจำตัวเป็นสัญญาลักษณ์เล็กๆ เพราะเหตุใด เรื่องนี้ก็ตอบไม่ได้ คิดแต่ว่าคนเราควรมีเครื่องหมายอะไรสักอย่างไว้อ้างอิง ไม่ใช่ง่ายๆที่ใครจะเข้าถึงเครื่องหมายของผม จะต้องผ่านด่านต่างๆ เช่น จะต้องไปที่ตู้เก็บของ เข้าไปในมุมที่เครื่องหมายซ่อนอยู่ แกะกล่องที่มีซ้อนกันหลายชั้นอย่างกับตุ๊กตารัสเซีย ชั้นสุดท้ายจะเป็นซองจดหมายที่ในซองนั้นมีรูปวาดเครื่องหมายประจำตัว ที่จริงเมื่อโตขึ้นผมน่าจะเป็นนักพ่นสีตามกำแพงสาธารณะ เพราะที่วัยรุ่นเขาพ่นกันทุกวันนี้ มักจะเป็นเครื่องหมายหรือลายเซ็นประจำตัวนั่นเอง ตึกร้าง กำแพงโล้น ใต้สะพานลอย จึงเป็นเป้าหมายของคนกลุ่มหนึ่งที่ชอบความตื่นเต้น เขาจะใช้เวลายามวิกาล จะออกตระเวนทำงานตอนหลังตีสองไปแล้ว เพื่อให้ปลอดจากสายตาของสายตำรวจ ไปทำเลที่หมายตาไว้เพื่อพ่นสีภาพที่อยู่ในใจลงพื้นผิวที่ไม่ได้รับอนุญาต เพื่อให้คนที่มาเห็นผลงานของเขา เกิดความอึ้งและทึ่ง ส่วนจะคิดเห็นอย่างไรก็แล้วแต่ภูมิหลังของแต่ละคน ภาพแต่ละภาพจึงบรรยายสรรพคุณของคนสร้างมันขึ้นมาว่าอยู่ในระดับไหน ระดับเริ่มต้น ชำชอง หรือระดับเทพ มองทะลุไปถึงท่าทางในการพ่นสีว่าใช้ลีลาที่แปลกพิสดารหรือไม่ แต่ที่แน่ๆ การทำในยามวิกาล นั่นหมายถึงต้องทำให้ไว พร้อมจะสลายตัวอย่างรวดเร็ว ในประเทศแถบยุโรป อเมริกา และออสเตรเลีย ภาพวาดหรือลวดลายบนกำแพงนี้ถือเป็นศิลปะข้างถนนที่เรียกว่า "กราฟฟิตี้" (Graffitti) รากศัพท์ของคำว่า Graffitti ตีความเป็น 2 ความเห็น ความเห็นแรกคือเป็นคำที่แผลงมาจาก "graffito" แปลว่า "ภาพร่างอย่างหยาบๆ บนกำแพง" ความเห็นที่สองบอกว่าย่อมาจาก "Graphic in city" หมายถึงภาพที่มีอยู่ในเมืองใหญ่ กราฟฟิตี้โดยทั่วไปมีทั้งพวกที่ทำงานอย่างสร้างสรรค์กับพวกชอบทำลาย พวกที่ทำงานอย่างสร้างสรรค์ ชิ้นงานจะเรียกว่าพีช จะใช้สีอย่างวิจิตรบรรจง จะพ่นสีทำตามตึกร้าง หรือสถานที่ที่ได้รับอนุญาตให้ทำ อีกพวกหนึ่งคือ พวกชอบทำลาย พวกเขาพยายามเขียนชื่อตัวเองให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ ไปไหนก็เขียน ตู้โทรศัพท์ ตู้ไปรษณีย์ บานประตูห้องน้ำ เบาะรถเมล์... พวกชอบทำลายที่แหละที่สร้างความเลอะเทอะให้กับบ้านเมือง แปลงโฉมกรุงเทพจากภาพสาวสวยเป็นสาวขี้เหล่มีสิวเขรอะ อย่างไรก็ตาม ภาพเหล่านี้กำลังจะถูกประชันขันแข่งจากใบปลิวเงินกู้นอกระบบหรือไม่ก็โฆษณากำจัดปลวกที่ ติดเปรอะไปหมดจนชาว กทม.เห็นแล้วส่ายหน้า นักพ่นสีหรือใช้ปากกาวาดรูปตามกำแพงนี้ จะเรียกตัวเองว่าไรเตอร์ หากจะแบ่งงานของพวกเขา คงเรียงลำดับได้ดังนี้ งานลายเซ็นหรือเครื่องหมายแทนตัวเอง มีกระป๋องสีอันเดียวพ่นไปได้ทั่วเมือง แต่ละครั้งไม่ถึงเสี้ยววินาที งานที่ยังต้องทำคนเดียว ทำแบบหันรีหันขวาง จึงนิยมใช้สีขาวดำ เขียนตัวอักษรไม่มาก มีเส้นตัดขอบเพื่อให้ดูมีมิติ ไม่เน้นความสวยงาม งานที่ใช้มากกว่า 2 สี เน้นความสวยงาม เพิ่มสีสันให้สวยงามขึ้น ไม่พ้นพวกตัวอักษรหรือลายเซ็นขนาดใหญ่ งานพ่นสีตัวอักษรที่เกาะเกี่ยวกันไปมา อ่านยากขึ้นถึงขั้นอ่านไม่รู้เรื่อง แสดงฝีมือที่เหนือชั้นกว่าทั่วไป การพ่นเป็นรูปคน ดารานักร้อง หรืออาจเป็นตัวการ์ตูนที่ไรเตอร์ออกแบบเองเพื่อเป็นสัญลักษณ์ประจำตัวของไรเตอร์คนนั้น ๆ และสุดท้ายคือ การรวมพลของไรเตอร์ที่คิดจะทำงานที่ตัวเองถนัดในบริเวณเดียวกัน หรือตามแต่สมาชิกจะเห็นชอบว่าจะไปทำเรื่องอะไร เป็นการผสมผสานของการพ่นสีที่ไปในทิศทางเดียวกัน ผมตามไปดูหลายที่เฝ้าสังเกตมานานอยู่เงียบๆ ยิ่งเพ่งยิ่งเห็น ที่เห็นมากที่สุดคือลายเซ็นยึกยือบนสมบัติของส่วนรวม มากจนคิดว่าเขาเหล่านี้ ต้องการอะไรกันแน่ หรือว่าให้รู้เฉพาะในหมูกันเอง หรือต้องการให้คนทั่วไปสนใจ ที่โดนแน่ๆเห็นจะเป็นพลังของกระแสจิตด้านลบของคนในสังคมที่ส่งไปถึง แล้วชีวิตจะเป็นฉันใด ได้เห็นพัฒนาการอยู่บ้าง จากการใช้คำหยาบโลนแบบบ้านๆ ที่นึกอะไรได้ก็เขียน มาเป็นการเลียนแบบเมืองนอก มีการแสดงออกในเชิงศิลปะมากขึ้น แต่ยังไม่หลุดพ้น เหมือนกับความรู้ทางวิชาการด้านอื่นๆที่เรามักลอกฝรั่งมาทั้งดุ้น ทั้งๆที่งานศิลปะไม่จำกัดรูปแบบในการสร้างสรรค์ อยากให้กราฟฟิตี้ไทยพัฒนาไปถึงขั้นที่ว่าสะท้อนภาพสังคม ที่เห็นแล้วยิ้มกันทั้งเมือง ไหนๆก็ต้องเสี่ยงเป็นเสี่ยงตายกันแล้ว...   Create Date : 06 ธันวาคม 2552 33 comments Last Update : 16 มีนาคม 2553 22:04:11 น. Counter : 4593 Pageviews. Share Tweet

ออกแนวเลอะๆอ่ะ   โดย: คนเมืองตำนำกิน (comnow1234 ) 6 ธันวาคม 2552 12:46:29 น.

ก็สวยดี เราชอบดูนะ ว่าที่เห็นอยู่ตามกำแพงต่างๆ มันเท่ห์ แนวๆดี..คนทำ ทำเก่ง.. แต่ข้องใจอ่ะ ว่าที่ทำอ่ะ มันใช่บ้านตัวเองหรือเปล่า.. หรือเจ้าของเขาเต็มใจให้พ่นไหม ถ้าบางคนเขาไม่ชอบ ศิลปะก็เป็นได้แค่ศิลเปรอะ เราชอบนะ แต่อย่ามาเขียนที่บ้านเราก็พอ   โดย: nikanda 6 ธันวาคม 2552 16:13:05 น.

อ่านแล้วก็นึกไปถึงเด็กแว๊น ชอบมาแข่งรถกันบนถนนสาธารณะ เขาจัดที่ทางให้แข่งเป็นเรื่องเป็นราวก็ไม่ชอบเหมือนต้องการอวด ว่าข้านี้เก่ง อะไรที่เขากำหนดกฎเกณท์ให้ เขาจะไม่ชอบ ชอบที่จะแหกกฏเกณท์ ก็ไม่เข้าใจความคิด ของพวกเขาค่ะ วาดรูปทำไมต้องทำให้สกปรกเลอะเทอะ ซึ่งดูแล้วมันน่าเกลียด จริงๆแล้วก็ไม่ได้ลงชื่อไว้ว่าใครเป็นคนวาด อันนี้ก็กลายเป็นเรื่องขี้ขลาดตาขาว แอบเขียนเลอะเทอะโดยไม่แสดงตัวต้องแอบๆซ่อน แล้วยังงี้จะเรียกว่าศิลปะรึเปล่าหรือแค่ต้องการปลดปล่อยอารมณ์ของตัวเอง โดยไม่คำนึงถึงความเสียหาย เดี๊ยนไม่มีความรู้เรื่องศิลปะการเขียนและวาดหรือระบายสี แต่ก็ชอบดูอะไรที่สวยๆงามๆ วาดแล้วสวยงามก็ชอบดูค่ะ ก็วิจารณ์ไปตามประสา คนไม่มีความรู้ด้านนี้ค่ะ แต่พอคุณ IM พูดถึงตอนเด็กบนโต๊ะเรียนจะมีรอยสลักชื่อหรือรอยขีดเขียน เด็กๆเดี๊ยนก็เป็นค่ะ บนโต๊ะนี้จะเอามีดเหลาดินสอแกะ อะไรต่อมิอะไร เต็มไปหมด มาคิดย้อนหลังมันก็เป็นนิสัยของเด็กที่มืออยู่ไม่นิ่ง ตอนเป็นเด็กพลังมันเหลือเฟือ ก็เที่ยวใช้พลังไปไม่เข้าเรื่อง ตอนโตก็ค่อยๆเปลี่ยนชอบความสะอาด บนโต๊ะเรียน จะขัดจนขาว แล้วเอารูปวิวสวย หรือรูปดาราน่ารักมาแปะไว้ที่มุมโต๊ะค่ะ ดูแล้วสดชื่นดี เข้าบ้านคุณ IM ก็ให้นึกถึงวัยเด็กเสมอ เป็นความสุขไปอีกแบบค่ะ (เริ่มเล่าความหลัง อิอิ..)   โดย: ซองขาวเบอร์ 9 6 ธันวาคม 2552 16:29:23 น.

พี่อิมคะ.....หุหุอายๆจังเลยถ้าจะบอกว่าชอบดูหล่ะค่ะ55555......อ้ายที่ทำสวยๆก็มีเยอะนะคะ...นกเองยังชอบถ่ายเก็บไว้ถ้ามีโอกาส...ส่วนตัวแล้วคิดว่าถ้าทำสวยๆและอยู่ในที่ที่ไม่น่าเกลียดหรือเดือดร้อนใครนั้นก็ไม่เสียหายอะไร เป็นธรรมดาของเมืองใหญ่ แต่เห็นด้วยอย่างพี่อิมว่า ต้องทำอย่างดี ไม่หยาบคายและแสดงออกอย่างสร้างสรรค์ค่ะ   โดย: โปแป้ง (popang ) 6 ธันวาคม 2552 18:35:12 น.

มาดูงานศิลปะของคุณ im ที่นำเสนอในบล็อกนี้แล้วให้นึกถึงคำกลอนที่ผมจำได้ในสมัยเด็ก ๆ ว่า "ศิลปินคือศิลปะ กองขยะมองดี ๆ ก็มีศิลป์" ส่วนในทัศนะของผม จะแสดงออกอย่างไรก็แสดงไปเถอะ ข้อสำคัญให้อยู่ในที่ทางของมันก็ดีทั้งนั้นครับ   โดย: ลุงบูลย์ (pantamuang ) 6 ธันวาคม 2552 19:47:46 น.

ก็พอมีบ้างค่ะ..แถวบ้านเรา เป็นต่างจังหวัด นอกเมืองหน่อย ก็เลยมีไม่เยอะ ไม่ศิลป์อะไรมากมาย เห็นตามกำแพง ใต้สะพาน หรืออุโมงค์ ก็มักจะเป็นการเขียนอักษรเก๋เป็นส่วนมาก ประมาณว่าคนนั้นรักคนนี้ คนนี้รักคนนั้น   โดย: nikanda 6 ธันวาคม 2552 21:39:03 น.

ตามตึกร้างๆมีเยอะ เรายังชอบดูเลยค่ะ ไหนๆก็ดีกว่าเห็นกำแพงเก่าๆโทรมๆ เห็นด้วยค่ะ อยากเห็นภาพวาดที่โดนๆแบบกัดจิกสังคมเล็กๆบ้าง สงสัยคุณInsigniaต้องนำร่องซะแล้ว รับรองจะตามดูและไม่บอกว่าเป็นฝีมือใครหรอกค่ะ หรือจะให้ดูต้นทางให้...ก็บอกมา 5 5 5 วันนี้ 4 ทุ่มเศษ ก็ออกมาจากเต้นท์แล้วค่ะ พอดีทราบว่าจะต้องต่องานบนถนนราชดำเนินออกไปอีกถึงวันที่ 13 ธค. น้องๆก็ล้ากันแล้ว...กลับบ้านดึกๆทุกคืน เดี๋ยวจะต้องเปลี่ยนคำนำหน้านางโดยมิได้ตั้งใจ ชอบคุณที่แวะไปเยี่ยมเยียนที่เต้นท์ พม. ไม่ว่างเข้าบล็อคเลย..อยากนอนๆๆๆลูกเดียว ถ้าหายไปอีกอย่าว่ากันนะคะ Good night..   โดย: เริงฤดีนะ 6 ธันวาคม 2552 23:51:35 น.

ขอบคุณสำหรับความรู้เรื่องเนื้อในของมะเขือนะคะ^^ ใช่เลยค่ะ นึกถึงโตีะเรียนตอนเด็กๆ แล้วอีกอย่างที่จะต้องมีคือชื่อเขียนไว้บนโต๊ะเรียนว่าใครรักใครด้วยค่ะ   โดย: oRanGIsM 7 ธันวาคม 2552 10:49:36 น.

อั๊พบล๊อกแล้วค่ะ วันนี้เขียนบทประพันธ์โครงการณ์ถนนสายนี้มีมิตรภาพค่ะ เศร้านิดนึง ว่างก้ไปลองอ่านนะคะ   โดย: ซองขาวเบอร์ 9 7 ธันวาคม 2552 16:43:45 น.

ชวนพี่อิมทานผัดเผ็ดปลาดุกกรอบค่ะ   โดย: popang (popang ) 7 ธันวาคม 2552 20:23:35 น.

=ชอบรอยสลักตามโต๊ะมากครับ เคยซื้อโต๊ะเก่านักเรียนมา เพราะร่องรอยน่ารักนี่แหละ นึกถึงโต๊ะสมัยมัธยม อยากไปหาดูเหลือเกิน แต่ไม่หลงให้เห็นแล้วครับ เดี๋ยวนี้เขาใช้โต๊ะเหล็ก   โดย: สัญจร ดาวส่องทาง 7 ธันวาคม 2552 21:30:07 น.

.. ....มาดูศิลปค่ะ....แต่ชอบแบบสวยงามมากกว่าค่ะ ....   โดย: ลมลวง IP: 114.128.5.84 7 ธันวาคม 2552 21:30:21 น.

Graphic in city พอบอกว่ามาจากคำนี้ ทำให้รู้สึกเก๋ไก๋ไปซะงั้นค่ะ อ่านแล้วทำเอานึกถึงโต๊ะนักเรียนวัยเด็ก เออ นั่นสิเนาะ ต้องมีรอยขูดนิดหน่อย ที่สงสัยคือในห้องน้ำน่ะค่ะ ทำไมคนเขาจะต้องเขียนอะไรประหลาด ๆ ในนั้น   โดย: รัชชี่ (รัชชี่ ) 7 ธันวาคม 2552 21:49:48 น.

โต๊ะสมัยเรียนไม่เคยสะอาดเลยค่ะ มีเขียนสูตรโน่นสูตรนี่เต็มไปหมด เอิ๊กๆๆๆ บางทีก็มีรอยมีดแกะเอาไว้ว่าใครเป็นแฟนใคร ข้างกำแพงก็เจอประจำว่าถิ่นใคร ใครใหญ่ โรงเรียนไหนเป็นพ่อของโรงเรียนไหน ในห้องน้ำก็เยอะ บนรถเมล์ก็แยะ แต่ชอบขำคำว่า... ตรูนึกแล้ว ว่าเมิงต้องอ่าน อ่านจบทีไรสะดุ้งทุกที... เอมานรู้ได้ยังไงหว่า 555   โดย: Fullgold 7 ธันวาคม 2552 22:22:44 น.

สร้างกริตเตอร์ หลังจากทำงานจนแทบไม่มีเวลาหายใจ วันหยุดที่ผ่านมาเลยไปเที่ยวตลาดโรงเกลือที่ จ.สระแก้วมาค่ะได้ของกลับบ้านมามากมาย เผอิญไปได้แฮร์พีช(ผมปลอม)มาค่ะสำหรับลูกศิษย์ที่อยุ่ชั้นมัธยมต้นที่ผมต้องสั้นเวลาแสดงต้องใช้ผมปลอมช่วยอยู่ทุกครั้ง ได้พักผ่อนก็สบายขึ้นและต้องเตรียมลุยงานต่อในวันที่๑๑ ในพิธีเปิดปิดกีฬาจังหวัด ครูเกศได้รับความไว้วางใจจากประธานกลุ่มให้จัดขบวนพาเหรดค่ะ คุณim สบายดีนะคะไปเที่ยวที่ไหนมาบ้างคะ   โดย: เกศสุริยง 7 ธันวาคม 2552 22:26:22 น.

สวัสดีค่ะ แวะมาทักทายเทศกาลวันพ่อค่ะ   โดย: ไผ่สวนตาล 8 ธันวาคม 2552 10:50:48 น.

ที่โคราชจะมีลวดลายอยู่อันหนึ่ง สีดำ น่าจะเป็นลายเซนต์ เห็นหลายที่มาก ๆ จนชินตาเลยค่ะ ที่บ่อยก็ป้ายรถเมล์ และกำแพง คิดว่า ถ้ามันอยู่ในบางตำแหน่งก็ดูดี บางตำแหน่งก็ดูรก   โดย: tuk-tuk@korat 8 ธันวาคม 2552 13:56:01 น.

thk 4 comment ka   โดย: NuAeaw 8 ธันวาคม 2552 19:05:08 น.

สร้างกริตเตอร์ คุณimสบายดีนะ...........   โดย: เกศสุริยง 8 ธันวาคม 2552 22:24:33 น.

หวัดดีค่ะคุณอิม อืม มินเพิ่งรู้ว่า เขาเรียกกันแบบนี้นี่เอง เหรอคะ อิอิ มินชอบแบบว่า สร้างสรรค์ให้มันสวยงามค่ะ ปล. นอนหลับฝันดี ตื่นขึ้นมาด้วยความสดชื่น นะคะ   โดย: มินทิวา 9 ธันวาคม 2552 3:17:58 น.

งานที่ถนนราชดำเนินมีต่อถึง 13 ธค.2552 แต่หน่วยงานอื่นในสังกัดเดียวกันรับผิดชอบต่อ เลยมีโอกาสมาแวะเวียนเยี่ยมเยียนชาวบล็อคค่ะ ปายนี่เป็นความโรแมนติกจริงๆ.. จากบล็อคใหม่ค่ะ..   โดย: เริงฤดีนะ 9 ธันวาคม 2552 10:48:49 น.

ตอนสมัยสาวๆเคยเห็นคนเขียนเบาะรถเมล์กับตา แต่ตอนนั้นไม่กล้าว่า อยากเอาคนทำมาตีมือค่ะแล้วให้ล้างกำแพงซะให้เข็ด   โดย: แม่น้องกะบูน 9 ธันวาคม 2552 11:21:34 น.

ตอนนี้ยุ่งมาก ไม่ได้มาชวนไปเที่ยวบล็อก แต่คุณ im ยังคิดถึงจึงขอขอบคุณครับ   โดย: ลุงบูลย์ (pantamuang ) 9 ธันวาคม 2552 13:34:02 น.

ชอบดูพวกที่วาดสวยๆ ไม่มีถ้อยคำหยาบคาย ค่ะ เพราะรู้สึกว่ามันเป็นงานที่คนวาดตั้งใจมาก ยิ่งพวกที่ใช้สีสวยๆนี่ดูเพลิน แต่พวกวาดไม่สวยนี่ต้องให้ล้างกำแพง ซื้อสีมาทากำแพงใหม่ให้เข็ดจริงๆค่ะ   โดย: HoneyLemonSoda 9 ธันวาคม 2552 18:00:28 น.

นึกขึ้นมาได้ทันทีค่ะ ในกรุงโตเกียว จะมีทางรถไฟ ข้างใต้จะเป็นอุโมงค์ทางเดินเล็กๆ ยาวประมาณสิบเมตร เวลาเดินรอดใต้ทางรถไฟจะเเอบมองเสมอ คือเป็นภาพที่ทราบได้ทันทีว่ามีศิลปสมัครเล่นวาดไว้ เเต่ไม่มีการลบเพราะเห็นเเล้วถึงจะไม่ไฮโซ ก็น่าชมมากๆ ชอบค่ะ ถ้าเป็นภาพวาด จะเป็นภาพที่เเสดงอารมณ์ของศิลปินโดยผ่านพู่กัน   โดย: YUCCA 9 ธันวาคม 2552 18:08:05 น.

สงสัยค่ะ ว่าเจ้าสัญลักษณ์ประจำตัวของคุณนี่ นอกจากคุณแล้ว เคยมีใครฝ่าด่านเข้าไปเจอหรือยังคะ ถ้าเก็บไว้ไม่มีใครรู้ใครเห็น มันก็ทำหน้าที่ของสัญลักษณ์ไม่ได้สิคะ ฮ่าๆ ปะการังว่าเรื่องนี้มันน่ารักดี   โดย: ปะการังเรืองแสง 9 ธันวาคม 2552 20:27:53 น.

สัญลักษณ์ประจำตัวของผม ยังไม่เคยมีใครฝ่าด่านเข้าไปพบ ที่จริงด่านต่างๆที่สร้างขึ้นนั้นเพียงทำให้รู้สึกว่าเครื่องหมายนั้นสำคัญมาก แม้แต่เจ้าของเองก็ไม่เว้น...เมื่อจะเข้าถึงเครื่องหมายประจำตัวครับ   โดย: Insignia_Museum 9 ธันวาคม 2552 20:53:49 น.

แถวถนนพระรามสี่ใกล้ๆกล้วยน้ำไทนี่ มีสวยๆเยอะเลย ชอบ แต่ต้องแบบพวกมีฝีมือนะ ไม่ใช่แบบพวก ...............พ่อของ................. อะไรทำนองนี้ ฮ่า ฮ่า   โดย: วันที่ท้องฟ้าแจ่มใส 10 ธันวาคม 2552 12:49:43 น.

สมัยเรียนตอนป.ตรี หลงใหลงานศิลปะประเภท Graffiti มาก ถึงขั้นทำวิจัย ไปดูสถานที่จริง สัมภาษณ์คน เขียน reserach paperถึงวัฒนธรรม สังคมของมันเลยทีเดียว เห็นบลอกนี้แล้วทำให้นึกถึงช่วงเวลาตอนนั้นเลยค่ะ ^^   โดย: ~nocturne b flat minor~ 11 ธันวาคม 2552 0:48:51 น.

แถวที่ทำงานก็มีค่ะ กราฟฟิตี้สวยประมาณในรูปเลย อยู่ที่กำแพงยาวเหยียด เห็นแล้วคิดว่า น่าจะเอาดารานางแบบมาถ่ายแฟชั่น คงงามเข้มข้น... ......... ชอบที่จขบ.ทิ้งท้ายค่ะ อยากให้กราฟฟิตี้ไทยพัฒนาไปถึงขั้นที่ว่าสะท้อนภาพสังคม ที่เห็นแล้วยิ้มกันทั้งเมือง ไหนๆก็ต้องเสี่ยงเป็นเสี่ยงตายกันแล้ว... เห็นด้วยค่า....   โดย: นักล่าน้ำตก IP: 115.67.233.22 14 ธันวาคม 2552 7:35:46 น.

ตอนนี้มีใครอยากลองฝีมือบ้างไหมครับ พอดีบ้านผมมีสนามบาสอยู่ข้างบ้าน แล้วทีนี้อยากทาสีให้มันสดใส ดูเข้ากับ street ๆหน่อยอะครับ ให้เอาเป็นสนามเล่นบาสด้วย อยู่แถวๆ สายสองนะครับ ใครอยากลองฝีมือติดต่อได้นะคับ turbo_auto@hotmail.com   โดย: turbo IP: 203.144.144.164 25 กุมภาพันธ์ 2553 11:41:30 น.

แล้วแต่มุมมองครับ~   โดย: ทีแปลง 31 กรกฎาคม 2553 23:18:46 น.

//m.youtube.com/watch?v=QjJllcj1LgQ อยากรู้อะไรเข้าไปดูเลยครับ ถ้าอยากรู้ความรู้สึกนักพ่นจริงๆก็ลองมาพ่นดูซักพักสิครับ. ลายที่เห็นกันด้านบนการบังคับสเปร์ยกว่าจะได้แบบนั้น มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลยนะครับ ลองมองว่ามันเป็นศิลปะสิครับ ภาพด้านบนเป็นการพ่นที่รวดเร็วและประหยัดสี พอเราพ่นเสร็จเนี้ย ความรู้สึกผมเดินผ่านแล้วเห็นงานตัวเองอยู่ตามที่ต่างๆมันก็รู้สึกภูมิใจเล็กๆน้อยๆอะครับ ใครจะมองออกอ่านออกหรือไม่เราก็แค่ตอบสนองความภูมิใจในตัวเราแค่นั้น 55555 ปล.ความเห็นส่วนตัวครับไม่ซีเรียสในความเห็นที่แตกต่าง   โดย: EPD graffiti IP: 27.55.43.220 3 กรกฎาคม 2557 21:31:19 น.