Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2552
 
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
 
6 พฤศจิกายน 2552
 
All Blogs
 

กินแก้หิว

เด็กที่เกิดในต่างจังหวัด เวลาท้องหิว ไม่มีขนมรอไว้ที่ตู้เย็น จึงมือเหนียวตีนเหนียว ปีนป่ายต้นไม้เก่ง หาผลไม้ ของกินรองท้องก่อนจะถึงเวลาอาหารมื้อหลัก ลูกไม้บางชนิดอยู่เรี่ยพื้นดิน ก็สบายไป อย่างมันแกว

มันแกวเป็นไม้เลื้อยมีหัวใต้ดิน ละอองเล็กๆบนใบของมันละคายผิวไม่น้อย หากเข้าปากเข้าจมูกเป็นได้เรื่อง น้ำมูกน้ำตาทำท่าจะไหล หัวมันแกวที่ยังไม่แก่ ขุดขึ้นมาใหม่ๆจะกรอบ รสชาติหวามมัน ถ้ากินมากไปท้องจะอืด ถึงแม้ชาวสวนจะขุดมันแกวขายหมดแล้ว ระหว่างรอการปลูกพืชชนิดอื่น ก็ยังหามันแกวหลงๆในร่องมากินได้ไม่หมด



เยื้องหน้าบ้านของผมคนละฝั่งคลอง มีต้นไม้สูงใหญ่อยู่ต้นหนึ่ง ดูโปร่งๆ มีผลสีเขียวใสน่ากินมาก เมื่อเข้าปาก แค่กัดคำเล็กๆ ยังไม่ทันได้เคี้ยว รสฝาดอมเปรี้ยวของมันช่างกล้ำกลืนได้ยากจริงๆ ไม่เคยกินหมดทั้งลูก เขาคือมะขามป้อม



เครื่องเซ่นที่แม่จัดไปไหว้เจ้าที่โรงเจ จะมีกระจับอยู่ด้วย หลังจากไหว้เจ้าแล้ว เด็กๆจะได้ลิ้มรสของมัน ไม่ง่ายนักที่จะเอาเนื้อขาวๆของกระจับมากิน บางที่ต้องใช้ของแข็งๆทุบเปลือก ฟันน้ำนมมักโยกคลอนจากการจัดการกับเจ้ากระจับที่ไม่ยอมให้กินเนื้อได้ง่ายๆ



สมัยก่อน การกินแห้ว ไม่มีใครถือสาเหมือนทุกวันนี้ แห้วต้มมีขายในงานวัด ส่วนใหญ่แล้วขายแบบไม่ปลอกเปลือก หรือไม่ก็ซื้อจากตลาดน้ำดิบๆ มาต้มเอง ใช้ปากแทะกันไป กว่าจะได้กินเนื้อ เหลือสุทธิอยู่นิดเดียว ด้วยเพราะเนื้อติดเปลือกทิ้งไปมาก เด็กๆไม่เคยกินแห้วจนอิ่มเลย แห้วสมชื่อจริงๆ



ช่วงเวลาที่ไม่ใช่ฤดูออกดอกออกผล ต้นมะม่วงแทบไม่มีประโยชน์สำหรับเด็กๆเลย จะมีก็เพียงปีนขึ้นไปเล่นบนนั้น หากพบต้นกาฝากที่ติดตามกิ่งมะม่วง เห็นปุ่มแดงๆ เก็บกินได้ เมล็ดต้นกาฝากจะมีเปลือกหุ้ม ภายในเป็นน้ำเหนียวๆ หวานๆ เด็กๆชอบแย่งนกกินเสมอ กาฝากนี่ไม่เคยเห็นขึ้นตามพื้นดิน เพียงแต่เอาเมล็ดป้ายไปตามต้นมะม่วง ไม่นานมักก็เจริญเติบโต กินอาหารจากต้นมะม่วงอีกที เหมือนปลิงดูดเลือด แต่เป็นเลือดของต้นไม้



ไม้ผลอีกชนิดหนึ่งที่เติบโตในที่ดอนๆ นั่นคือต้นมะกอกบก ผลแก่เปลือกมีสีเหลืองอมเขียว รสเปรี้ยวปนขมอมฝาด กินดิบๆ ต่างจากมะกอกน้ำที่มีรสเปรี้ยวคนละแบบ เนื้อคนละเรื่อง รูปร่างมะกอกน้ำจะเรียวเล็กกว่า

ที่บ้านของผมมีต้นมะกอกน้ำอยู่ต้นเดียว ปลูกริมน้ำ ต้นสูงเลยหลังคาบ้าน เด็กๆชอบเขย่าต้นมะกอกให้ผลร่วง ผลสุกจะสีเหลือง เก็บกินได้เลย บางคนพายเรือผ่านมา ใช้ไม้พายตีให้ลูกตกลงน้ำกราวใหญ่ แล้วชะลอเรือเพื่อเก็บมะกอกไปกิน เจ้าของเห็นก็ไม่ว่า


มะกอกบก



มะกอกน้ำ


วันดีคืนดี แม่ก็ต้มมันหน้าตาแปลกๆให้กิน มีขนขึ้นหรอมแหรม เขาคือมันมือเสือ แม่ไม่ได้ถามสักคำว่าเด็กๆชอบหรือไม่ คงเอาบรรทัดฐานของตัวเองเป็นที่ตั้ง มันมือเสือ ต้มทั้งเปลือก ใส่เกลือเล็กน้อย เมื่อสุกแล้ว ต่างคนต่างลอกเปลือกออก จะมีเมือกลื่นๆ เนื้อนิ่มๆ กินแล้วจั๊กกะจี้คอพิลึก



ข้างร่องผักของชาวสวนจะปลูกเผือก ใบเผือกจะงามมาก หัวเผือกอยู่ปริ่มๆน้ำ เผือกเป็นต้นไม้ที่ชอบน้ำ มักมีแมลงแปลกๆมาไข่ พอฟักเป็นตัวหนอน ตัวจะใหญ่ขนาดนิ้วมือคน สีสวยงาม ผมมักจะอยู่ห่างๆเจ้าหนอนตัวเป้งๆนี้ เมื่อเผือกโตเต็ที่ แต่ละต้นจะมีหัวแม่ และลูกเผือกเล็กๆ เจ้าลูกเล็กๆนี่ แม่บ้านใช้ต้มเลี้ยงลูก เด็กๆล้อมวงกันรอบกะละมังที่มีเผือกกองโต ลอกเปลือกออกจิ้มน้ำตาลทราย ถือว่าเป็นอาหารว่างชั้นยอด




ผลไม้ชนิดหนึ่ง ที่ลูกดกเหลือเกิน นั่นคือลูกยอ มันมีผลตกเกลื่อนกลาด เห็นแล้วอยากกินมาก พอลิ้นแตะเนื้อในเท่านั้น ต้องหน้าเบ้กันเป็นแถว ได้กลิ่นแล้วอยากจะขย่อนของในท้องออกมา ได้แต่เอามาโยนเล่นกันมากกว่า ต่างจากลูกยอที่ปอปั้นจากลมปาก ไม่เห็นมีใครปฏิเสธสักคน




 

Create Date : 06 พฤศจิกายน 2552
44 comments
Last Update : 24 มีนาคม 2555 21:35:25 น.
Counter : 7107 Pageviews.

 

อย่างที่คุณ IM ว่ามาจริง ๆ

เด็กรุ่นก่อน จะเก่งเรื่องการหาของว่างกิน ขนมนมเนยไม่ใช่้จะหากินได้ง่าย ๆ เหมือนเด็กยุคนี้

ถึงจะมีขาย แต่ด้วยเงินอันจำกัด ถ้าวันไหนไม่ได้ไปโรงเรียนก็ไม่ได้เงิน ทำให้ต้องขวนขวายหาของกินกันเอาเอง

ผลหมากรากไม้จึงเป็นแหล่งของว่างเพียงแหล่งเดียว

ผลไม้หลายชนิดที่จขบ.เล่ามา ไม่ใช่ผลไม้ท้องถิ่นของแถบบ้านผม ถึงใช่ก็อาจไม่มีให้ลิ้มลอง เนื่องเพราะที่บ้านไม่ใช่ชาวสวน

แต่หลังบ้านผม มีฝรั่งต้นใหญ่ที่พอถึงฤดูกาลของมัน จะติดลูกดกขนาดลมพัดมาแรง ๆ คนที่เดินผ่านต้องคอยหลบฝรั่งสุกบางลูก ที่อาจหลุดร่วงลงมา

และเจ้าต้นฝรั่งต้นนี้นี่เอง คือซุปเปอร์มาเก็ตที่พวกเราเด็ก ๆ สามารถหาอาหารว่างใส่ท้องได้

เอาพริกเกลือห่อใส่เศษกระดาษหนังสือพิมพ์สักหน่อย

แล้วปีนขึ้นไปนั่งบนคาคบของต้นฝรั่ง

กิ่งยิ่งสูง ก็ยิ่งได้บรรยากาศ เพราะสามารถมองเห็นไปได้ไกล เพราะฝรั่งต้นนี้ สูงท่วมหลังคาบ้าน

พอได้ที่นั่งดีแล้ว ก็เหลือบซ้ายแลขวา หาเด็ดฝรั่งลูกงาม ๆ ที่กำลังแก่พอดีสักลูก แล้วเด็ดมา

มีดไม้ไม่ต้องสนใจ ใช้ปากกัดเลย อย่างเก่งก็เช็ดกับเสื้อหรือกางเกงสักหน่อย ไม่ต้องห่วงเรื่องสารพิษหรือยาฆ่าแมลง เพราะเราไม่เคยใช้

กัดไปจิ้มพริกเกลือที่ติดตัวขึ้นไป มองวิวในมุมสูงไป....

สุขใดไหนจะเกินแล้ว

เป็นมื้ออาหารว่างที่แสนจะสุขโข มีทั้งอาหารปาก และอาหารตา....

ถ้ามีเพื่อนปีนขึ้นไปด้วย ก็นั่งคุยกันไป กินกันไป เพลิดเพลินยิ่งขึ้นไปอีก

ชีวิตเด็กบ้านนอกมันมีความสุข และได้เปรียบเด็กชาวกรุงก็ตรงนี้นี่แหละ...

 

โดย: ลุงแว่น 6 พฤศจิกายน 2552 6:37:07 น.  

 

ในฐานะที่เป็นเด็กที่เกิดและโตในกรุงเทพนะคะพี่อิม...ขอบอกว่ารู้จักทุกอย่างแต่ไม่สนิทค่ะแต่แน่นอนว่าที่ชอบมากที่สุดเห็นจะเป็นลูกยอ...5555...ตัวลอยทุกทีทั้งที่รู้ว่าเค๊ายอก็เหอะ
ที่จริงชอบรูปร่างของมันมือเสือมากค่ะ เหมือนมือเสือจริงๆสมชื่อ
ส่วนกระจับนั้น...แทบว่าจะไม่เคยเห็น พาลไปนึกถึงกระจะบนักมวยซะอย่างงั้น...
ปล.เครื่องทำน้ำอุ่นไม่มีจริงๆค่ะ ที่บ้านกลัวไฟดูดอย่างนึง อีกส่วนคืออาบน้ำเย็นแล้วสดชื่นดีกว่า...เค๊าว่างั้นค่ะ

 

โดย: popang (popang ) 6 พฤศจิกายน 2552 8:47:42 น.  

 

ผมก็คนกรุงเทพ ต้นไม้ยังปีนไม่เป็น ได้อ่านเรื่องราวมากมาย ทำไมกรุงเทพไม่มีแบบนี้ หรือเราไม่ออกไปหาเองหว่า ขอบคุณในเรื่องราวดีๆครับ

 

โดย: GiG IP: 203.156.91.113 6 พฤศจิกายน 2552 9:51:24 น.  

 

อ่านแล้วค่า...

จบได้ดีค่ะที่ลูกยอ...

งานเข้าพอดี...แล้วค่อยมาเมนต์ใหม่นะคะ...

 

โดย: นักล่าน้ำตก IP: 115.67.171.7 6 พฤศจิกายน 2552 10:02:59 น.  

 

ขอบคุณจริงๆที่แวะเวียนไปเยี่ยมบล๊อคยายเก๋าบ่อยๆ
และคราวนี้เป็นคนแรก เมืองเก่า คู่กับคนเก่า ฝรั่งเศสมีเมืองเก่าๆมากมาย
และเขาชอบตั้งชุมชนกันบนเขา

แม้ต่อมาก็ยังนิยมตั้งชุมชนกันบนเขา ซึ่งมีหมู่บ้านหนี่งสวยมาก ตั้งมาได้ประมาณ 50 ปี ซึ่งจะเล่าในภายหลัง

 

โดย: ยายเก๋า (ชมพร ) 6 พฤศจิกายน 2552 11:02:31 น.  

 

มาระลึกถึงความหลังด้วยคนค่ะ (อ้าว รู้อายุเลยดิเนี่ย)

 

โดย: แม่น้องกะบูน 6 พฤศจิกายน 2552 11:43:18 น.  

 

วันนี้เปิด blog ให้นร.ดูภาพ ผลไม้หายาก เด็กๆสนใจมาก
ต้องขอบคุณที่ได้อาศัยเป็นสื่อการสอนค่ะ...............

 

โดย: ครูชรา IP: 125.27.144.85 6 พฤศจิกายน 2552 11:58:37 น.  

 

อ่านแล้วเหมือนย้อนอดีตกลับไปในปี 2510 ตอนนั้นแถวคลองสาธรมีต้นขนุนตลอดแนว มีไม้ผลด้วย คลองใส เล่นน้ำ ตกปลาได้ ปลาหมอนี่เยอะมาก บางทีขี้เกียจตก วางเข่งไว้ตอนเย็น ใส่เศษอาหาร เช้ามายกเช่ง ได้ปลาหมอเยอะแล้ว เอาไปทำฉู่ฉี่อร่อยเลย

 

โดย: วันที่ท้องฟ้าแจ่มใส 6 พฤศจิกายน 2552 13:15:49 น.  

 

สวัสดีคุณim

ทั้งแห้ว กระจับ และเผือก ลุงชอบกินมาก ๆ แต่ปัจจุบันไม่มีเวลา(ปอก)กิน คืออะไรที่ทำให้เสียเวลามาก ๆ จะไม่ได้ทำเลย เว้นแต่ว่า

ทำแล้วได้เงิน

เอ๊นี่ลุงกลายเป็นคนหน้าเงินไปเสียตั้งแต่เมื่อไหร่กัน อ้อ รู้แล้ว ตั้งรับจ้างทำงานให้ครูนี่เอง

 

โดย: ลุงบูลย์ (pantamuang ) 6 พฤศจิกายน 2552 16:51:32 น.  

 

ชอบทานหลายอย่างเลยค่ะ

ไม่ว่าจะเป็นเผือก แห้ว กระจับ มะขามป้อม

โดยเฉพาะมันแกวหวานกรอบ

ของรับประทานพวกนี้ให้ประโยชน์กับสุขภาพมากเลยค่ะ

แต่มันมือเสือและลูกยอ ยังไม่เคยลองค่ะ



 

โดย: หยุ่ยยุ้ย 6 พฤศจิกายน 2552 19:46:14 น.  

 

มีของชอบหลายอย่างเลยค่ะ
ปีนต้นไม้ก็ชอบ กระจับ แห้ว มันแกว
มันมือเสือ มะกอกบก มะกอกน้ำ
ชอบหมดเลย แต่ลูกยอ ที่บ้านเยอะเลย
แต่ไม่กล้ากินจริงๆค่ะ เพิ่งเคยเห็นต้นของมะขามป้อมวันนี้เอง

ในท่นี้กระจับกินยากสุด

แต่ทำไมสมัยนี้กระจับไม่ค่อยมันเหมือนเมื่อก่อนก็ไม่รู้ค่ะ
กินแล้วไม่อร่อยเลย แห้วก็มาใส่ขัณทสกรอีก
มันแกวก็ชอบใส่กันเลยกินไม่ค่อยได้ค่ะ
ชอบแบบไม่ใส่มากกว่า หวานธรรมชาติ

 

โดย: Fullgold 6 พฤศจิกายน 2552 22:34:58 น.  

 


ชอบกิน..มันแกว
สมหวัง
มะกอกน้ำ..มากๆค่ะ
ดูรูปที่นำมาโชว์ด้วย..ก้เปรี้ยวปากขึ้นมาทันใด



Image and video hosting by TinyPic

 

โดย: เริงฤดีนะ 6 พฤศจิกายน 2552 22:45:47 น.  

 

ที่ไม่เคยกินคือเมล็ดกาฝากกับลูกยอค่ะ
ไม่สามารถทนกลิ่นลูกยอพอที่จะกินได้

มะขามป้อมในภาพ เขียวใส น่ากินจังเลยค่ะ
ตอนสมัยเด็กๆ ที่โรงเรียนมีมะขามป้อมต้นใหญ่
แต่เด็กๆไม่มีใครสนใจลูกมะขามป้อมที่หล่นเกลื่อน
เพราะกัดชิมหนเดียวก็เข็ดแล้ว
แต่เวลาดื่มน้ำตามนี่ ชุ่มคอจริงๆ

มันแกว แห้วต้ม เผือกนึ่งจิ้มน้ำตาล นี่ของโปรดเลยค่ะ

กระจับยังรองลงมา เพราะกินยาก พ่อกับแม่ต้องทุบให้ค่ะ
คิดถึงกระจับก็ต้องคิดถึงเม็ดบัว ที่มีไส้สีเขียวขมๆข้างในถ้ากินไม่ระวัง
สองอย่างนี้ไม่ได้กินนานมากแล้ว

มะกอกน้ำ ไม่ได้เห็นลูกสดๆนานมากแล้วเหมือนกัน
จำได้ว่าพี่สาว ลูกพี่ลูกน้อง พายเรือแล้วปีนต้นไปเก็บให้
พอเรือลอยตามน้ำห่างออกไป ทิ้งพี่ไว้บนต้นมะกอก
พายกลับก็ไม่เป็น ต้องเหนี่ยวๆกอผักตบชวาพาเรือกลับไปรับพี่

ตกลงถึงตอนนี้ ก็ยังไม่ได้กินมะดันดองเลยค่ะ

 

โดย: HoneyLemonSoda 6 พฤศจิกายน 2552 23:10:04 น.  

 

ขอบคุณนะคะ คุณ IM เรื่องมะดันดอง

อ่านจบปุ๊บ แทบจะต้องเอาผ้านวมซับน้ำลาย
ไว้มีโอกาสแวะไปแถวนั้นจะลองไปดูค่ะ
ไม่ก็ ฝากเพื่อนแถวนั้นซื้อให้ น่าจะง่ายกว่า

 

โดย: HoneyLemonSoda 7 พฤศจิกายน 2552 1:25:00 น.  

 


เผือกนี่ เพิ่งจะหัดกิน...อื่นๆ...ไม่เคยกิน

แต่ชอบของพวกนี้มาก มีความเป็นไทยจริงๆค่ะ


อ่านเรื่องราวแล้วก็...วิถีไทย ต้องเจอกับไม้ผลเหล่านี้นะคะ

เสียดายชื่อแห้ว...ชื่อดีๆ ดันไปคิดซะว่า แห้ว...

ของไทยดีๆหลายอย่าง ไปใส่ความหมายให้เสีย

อย่างดอกลั่นทม ...เพราะจะตาย ดันไปคิดว่า มาจากระทมซะงั้น...


.........

อัพบล็อกของกินเหมือนกันค่ะ...แต่ไม่มีสาระเท่าบ้านนี้หรอกนะคะ

อัพง่ายๆสั้นๆ เพราะเด๋วต้องทำงานต่อค่ะ


 

โดย: นักล่าน้ำตก 7 พฤศจิกายน 2552 10:16:01 น.  

 

ที่จริงผลไม้พวกนี้เป็นของกินเล่นที่อร่อยทั้งนั้นเลยนะคะ (ยกเว้นลูกยอเพราะกลิ่นมันเหลือทนจริง ๆ) ชอบหลายอย่างเลย มันแกว จิ้มพริกเกลือหรือน้ำปลาหวานก็อร่อย กระจับก็ชอบ แต่เดี๋ยวนี้หากินไม่ค่อยได้เลย ส่วนแห้ว เอ้ยสมหวัง ยิ่งกินก็ยิ่งมันส์ เผือกเอามาจิ้มน้ำตาล ไม่ก็กินกับน้ำกะทิก็ซู้ดยอดดด

 

โดย: haiku 7 พฤศจิกายน 2552 10:57:48 น.  

 





ยกส้มตำมาแบ่งกันทานค่ะ
แล้วตามด้วยมันแกวเย็นๆ..
ชื่นใจอย่าบอกใคร

 

โดย: เริงฤดีนะ 7 พฤศจิกายน 2552 13:40:06 น.  

 

หวัดดีค่า คุณ IM

ชอบ ชอบ ชอบบล็อกนี้อีกแล้ว อ่านง่าย อ่านเพลินค่ะ มีพืชหลายอย่างเลยที่เคยได้ยินชื่อ แต่ไม่เคยเห็น มาเห็นกันในบล็อกนี้เองค่ะ เช่น...

มันมือเสือ หน้าตาอัปลักษณ์สิ้นดี รสชาติเหมือนมันทั่ว ๆ ไปรึป่าวค่ะ ต้นกาฝากก็แปลก ๆ ดี กินได้ด้วยหรือนี่ หรือมีแต่เด็กซน ๆ อย่างคุณ IM ที่เก็บกิน กร๊ากกกส์

ต้นเผือกเค้าสวยจริง ๆ นะคะ ไม่เคยเห็นเหมือนกัน หน้าตาคล้าย ๆ กับบอนมั้ยอ่ะ

ชอบมันแกว ชอบกระจับ ชอบเผือกค่ะ หากินยากแล้วเนอะเดี๋ยวนี้

บล็อกนี้เล่นมุขเกลื่อนเลยนะคะ แห้วงี้ ลูกยองี้

 

โดย: Oops! a daisy 7 พฤศจิกายน 2552 19:12:12 น.  

 

เด็กเมืองหลวงไม่รู้จักสิ่งต่างๆเหล่านี้เลย ในแต่ละวันมีเพียงป่าคอนกรีตให้ได้ชม อยากกินอะไรก็หาซื้อที่ตลาด มันมือเสือ มะกอกน้ำ มะกอกบก ก็เพิ่งรู้จักนี่แหละค่ะ

 

โดย: nathanon 7 พฤศจิกายน 2552 19:37:23 น.  

 

พี่อิมทานข้าวเย็นค่า...แกงมัสมั่นเพิ่งเสร็จ...แหะๆ

 

โดย: popang (popang ) 7 พฤศจิกายน 2552 21:20:44 น.  

 

Pass by to say..Hi..ค่ะ



สัญญลักษณ์บนภูชี้ฟ้า

 

โดย: เริงฤดีนะ 8 พฤศจิกายน 2552 19:23:01 น.  

 

หายไปหลายวัน ฝนตกหนักทำให้เน็ตมันติดบ้างไม่ติดบ้าง
ปีนี้ น้ำท่วมในเขตเทศบาล อ่วมเหมือนกันค่ะ
โชคดีบ้านเดี๊ยนอยู่ที่สูง รอดตัวไป

นึกถึงตอนเด้กที่ได้ซนเรื่องหาผลไม้ป่ามากินกัน
ไม่ว่าอะไรเป็นกินได้ อร่อยไปหมด เป้นความสนุกที่เมื่อนึกถึงอยากกลับไปเป็นเด็กค่ะ

แม้แต่ฝรั่งลูกอ่อนๆก็ปีนขึ้นไปเก็บกินอย่างเอร็ดอร่อย ทั้งที่มันแสนจะฝาด

อย่างลูกยอ เวลาสุกเหม็นจนไม่อยากเข้าใกล้ก็ยังอุตริเก็บมากินดู อยากรู้นักว่ารสชาดมันเป็นไง

ขนาดลูกทุเรียนอยู่สูงสุดเอื้อมก็อุตส่าห์ปีนและหาไม้มากระทุ้งเก็บผลอ่อนมากินกัน สนุกสุด

ต้นมะพร้าวก็ยังปีนขึ้นไปแล้วค่ะ แต่ได้แค่ครึ่งต้นลื่นไหลตกลงมาขาแข้งถลอกปอกเปิกก็ยังเคย

อยากกลับไปเป็นเด็กเพราะไม่ต้องรับผิดชอบอะไร เล่น กินอย่างเดียว เฮ้อ..

 

โดย: ซองขาวเบอร์ 9 8 พฤศจิกายน 2552 19:32:08 น.  

 

มะขามป้อมนอกจากจะทำให้ลดความหิวได้แล้ว ยังทำให้
เด็กๆ มีของเล่นด้วยจากเมล็ด เด็กชอบเอามาหมุนเล่นแข่งกัน เพื่อทดสอบว่าใครยังแรงดีกว่ากัน
ลูกยอนั้นหากปรุงเป็น จะทำให้มีรสชาดดีและยังเป็นยาอีกด้วย

 

โดย: ส.สวนผึ้ง IP: 110.164.93.186 8 พฤศจิกายน 2552 21:06:13 น.  

 

อัพบล็อกแล้วครับ

กลอนเหมือนเดิม วันนี้ว่าด้วยเรื่อง "ชีวิตคู่" ครับ...

ใครมีคู่อยู่แล้ว หรือกำลังคิดจะมีคู่ ลองอ่านดูน่าจะเหมาะ...


"...เพราะความรัก ใช่ความรู้ ไร้ครูสอน

ทุกขั้นตอน ล้ำลึก ยากฝึกฝน

คือการหลอม รวมใจ ใครสองคน

ร้อนต้องลน จนทั่วเบ้า จึงเข้ากัน"


 

โดย: ลุงแว่น 9 พฤศจิกายน 2552 7:01:25 น.  

 

คุณอิมครับ

ผมชอบบล็อกที่มีเนื้อหาแบบนี้มาก เพราะชีวิตในอดีตเป็นเด็กจากชนบท วัยเด็กไม่มีของอร่อยๆให้กินมากมายเหมือนเด็กยุคนี้ คว้าลูกไม้รายทางได้ถ้ากินได้ไม่เมาก็กินมันเข้าไป

วันนี้บังเอิญโคจรมาเจอ อยากจะบอกว่า ให้เขียนอีกเรื่อยๆนะครับ จะรออ่านครับ

 

โดย: ปลายแป้นพิมพ์ 9 พฤศจิกายน 2552 11:26:34 น.  

 

สมัยก่อนกินแห้วกินบ๊วย ก็ไม่มีใครว่าอะไร
อย่างกระจับนี่ เดี๋ยวนี้หากินยากเหมือนกัน

 

โดย: dj booboo 9 พฤศจิกายน 2552 16:08:41 น.  

 

หวัดดีค่ะ

วันนี้อัพบล็อกแถวราดรีนะคะ...มาเชิญไปเที่ยวค่ะ

 

โดย: นักล่าน้ำตก 9 พฤศจิกายน 2552 17:09:55 น.  

 

ทุกอย่างลองมาหมดแล้วในวัยเด็ก...ยกเว้นลูกยอทำใจไม่ได้จริงๆค่ะคุณim

 

โดย: เกศสุริยง 9 พฤศจิกายน 2552 19:43:01 น.  

 



หวัดดีค่ะคุณอิม
โห..ได้รู้แปลก ๆ ว่าอาไรกินได้อีกแล้วค่ะ
อย่างกาฝากเนี่ย เคยได้ยิน และเคยเห็นว่ามันเป็น
ต้นไม้เล็ก ๆ ที่ไปขึ้นบนต้นไม้ใหญ่ ๆ ไม่ใช่เหรอคะ
ไม่เคยรู้ว่า มันกินได้ด้วยอ่ะ แต่มินก็ยังทันได้กินกระจับนะ
แต่ไม่ชอบค่ะ มินว่า มันไม่อร่อยอ่ะ
ที่อ่านทั้งหมดมาเนี่ย เคยกินอยู่ 3 อย่างค่ะ
มะกอกอ่ะ ชอบมะกอกน้ำที่เขาเอาไปทำแช่อิ่มแล้วอ่ะค่ะ
ปล. มีความสุขมาก ๆ นะคะ

 

โดย: มินทิวา 10 พฤศจิกายน 2552 5:22:48 น.  

 

เคยถูกเเกะให้ดมกลิ่น เหม็นเหมือนตัวสกั้ง( สะกด?)
เพิ่งทราบว่าคือ" ลูกยอ"
ได้ยินมัคคุเทศณ์ว่าเป็นยาเเก้ท้องเสียหรืออะไรจำไม่ได้เเต่เป็นยาของคนพื้นเมืองสมัยโบราณของฮาวายค่ะ



ส่วนใบเผือก คนต่างชาติทางเมืองหนาวสนใจกันมาก
เผือกนั้นก็เป็นอาหารหลักของชาวฮาวายสมัยโบราณเช่นกัน

ขอบคุณมากสำหรับเรื่องราวที่น่าสนใจ นึกถึงภาพออกเวลาปีนต้นไม้หาของทาน เป็นความทรงจำที่เป็นธรรมชาติที่ลืมไม่ได้ค่ะ

 

โดย: YUCCA 10 พฤศจิกายน 2552 15:33:44 น.  

 

ถ้ายังไม่เหนื่อยกะการเที่ยวน้ำตก

วันนี้ขอเชิญนะคะ...น้ำตกมาใหม่ค่ะ

 

โดย: นักล่าน้ำตก 11 พฤศจิกายน 2552 14:26:27 น.  

 



วันนี้มาซะดึกเลย...
เอาดอกกระทุ่มมาฝากด้วยค่ะ

ฝันดีนะคะ
ช่วงนี้หายไปแขนอักเสบเพราะเพิ่งไปฉีดยามา
แล้วไปเล่นแบดต่อเลย แขนเลยล้าๆไปค่ะ

 

โดย: Fullgold 12 พฤศจิกายน 2552 0:09:07 น.  

 



ภาพนี้เป็นภาพที่ถ่ายจากพิพิธภัณฑ์ในเมกา รวมภาพนักเขียนที่มีชื่อทางประวัติศาตร์
ไปกะน้องนักศึกษาได้อธิบายว่าภาพนี้เป็นที่รู้จักของทุกคนในหาลัย ต้องของเเปะไว้ก่อนเพราะจำชื่อไม่ได้ค่ะเเต่ถ่ายชื่อคนเขียนไว้
ยังมีนักเขียนที่โด่งดังมากมาย ฝีมือการวาดเเบบต้องยืนชมได้นานไม่เบื่อ เเต่ห้ามเข้าไปชิดมากเพราะมีเจ้าหน้าที่ยืนใกล้ๆคอยเตือน (ถูกเตือนบ่อยเพราะตาไม่ดี อยากเห็นความหยาบหรือสีระบายถาพค่ะ )

ที่เมกาพิพิธภัณฑ์คงต่างกับเมืองไทยหน่อยมังคะ คือเป็นบัญญากาศเสมือนครอบครัวไปปิคนิคกัน มีสถานที่หรือบริเวณกว้างให้น้่งทานอาหารหรือร้านช๊อคของเก่าเเละห้องคาเฟ่ นั่งคุยกันทั้งวันก็ไม่มีใครมาว่า

เเต่ค่าเข้าชมเฉลี่ยประมาณคนละ $20หรือ 32 ในบางเเห่ง
บางเเห่งจะให้ฟรีเป็นครั้งคราวค่ะ

บางเเห่งเป็นพิพิธภัณฑ์เเบบ sea world น่าสนใจมาก เรียกว่ามีคนโดเนดให้ ปลาเเละสัตว์ต่างๆไม่เคยได้เห็นในชีวิตก็มีอีกมากค่ะ

 

โดย: YUCCA 12 พฤศจิกายน 2552 8:45:14 น.  

 

กินได้ทุกอย่างยกเว้นอย่างสุดท้าย
จนกระทั่งทุกวันนี้ก็ยังกินไม่ลง

อาจจะเป็นเพราะตอนเด็กไม่มีขนมก๊อบแก็บทานเล่นเหมือนเด็กสมัยนี้แต่เจอเพื่อนแกล้งเอาลูกยอสุกยัดปากตอนหลับเนี่ย
มันเป็นประสบการณ์ที่จำฝังใจ รู้ว่ามีประโยชน์มากมายแต่ทำใจไม่ได้จริงๆ

มันมือเสือจะชอบมากเพราะพ่อเอามาโยนไว้ข้างรั้วเยอะ ต้มจิ้มน้ำตาลอิ้มแปร้

และต้องแอบย่องไปดูกิ้งก่าขุดหลุมฝังไข่ด้วยนะ แอบขุดมาต้มกิน ลูกเท่าไข่จิ้งจก
เล่นพิเรนทร์กันได้เยอะล่ะ แต่เดี๋ยวนี้เห็นจิ้งเหลนตัวหนึ่งเด็กกรี้ดกันแทบตาย
แล้วหันมาถามป้า...ไอ้ตัวที่เหมือนตุ๊กแกแต่ไม่มีลายน่ะคืออะไร ?

 

โดย: ปลายแปรง IP: 61.19.67.177 12 พฤศจิกายน 2552 11:20:49 น.  

 

พี่อิม..

อ่านไปนึกภาพตามไปน่าสนุกจัง ไม่ได้มีชีวิตในบ้านสวนแอบอิจฉาเล็กๆ ในความสนุขของวัยเด็กบ้านสวน

ไม่เคยเก็บมะขามป้อมกินเอง แต่เคยชิม เห็นอ้วยเป็นอย่างยิ่งว่าคงไม่มีใครกินมันได้หมดผล แต่แค่นึกถึงก็น้ำลายสอแล้ว เห็นมันมือเสือแล้วนึกออกเลยว่าทำไมเขาเรียกมันมือเสือ

มะกอกบกมะกอกน้ำอย่างไหนที่เขาเอามาดองและอย่างไหนที่เอามาตำกับส้มตำปลาร้าครับผมแยกไม่ออกเลย

ดีจังครับ ขอบคุณมากๆ นะครับ

 

โดย: bite25 12 พฤศจิกายน 2552 15:48:02 น.  

 

มะกอกที่เอามาดองเป็นมะกอกน้ำครับ
ส่วนมะกอกที่เอามาตำกับส้มตำปลาร้า ยังไม่แน่ใจ
เดาว่าน่าจะเป็นมะกอนน้ำเหมือนกัน เพราะเปรี้ยวมาก

 

โดย: Insignia_Museum 12 พฤศจิกายน 2552 19:18:45 น.  

 

ขอบคุณครับพี่อิม

 

โดย: bite25 13 พฤศจิกายน 2552 9:55:14 น.  

 

หวัดดีค่า คุณ IM

สุดสัปดาห์นี้ เจอกันกับบล็อกใหม่ พืชไร่ พืชสวนเหมือนเดิมชิมิส์คะ

อ่ะอ่ะ ดูจิ ว่าจะเดาผิดมั้ย (ผิดแน่เลย)

 

โดย: Oops! a daisy 13 พฤศจิกายน 2552 12:45:39 น.  

 

หวัดดีค่ะ

วันศุกร์สบายๆ...พรุ่งนี้จขบ.อัพบล็อกใช่มั้ยคะ

รอลุ้นค่ะว่าจะเป็นอะไร...

ของนักล่าฯอัพแล้วนะคะ

 

โดย: นักล่าน้ำตก 13 พฤศจิกายน 2552 13:55:28 น.  

 



 

โดย: เริงฤดีนะ 13 พฤศจิกายน 2552 16:24:05 น.  

 

มาชวนไปเล่นคำที่บ้านค่ะ
เชิญนะคะ

 

โดย: ซองขาวเบอร์ 9 13 พฤศจิกายน 2552 19:07:30 น.  

 


คิดถึงนะคะ เกศสุริยง
สร้างกริตเตอร์

ช่วงนี้เหนื่อยสายตัวแทบขาด กลับมาถึงบ้าน น๊อคเอ๊าท์ทุกวันเลย ซ้อมกลางแจ้งแดดร้อนมากๆเมื่อวันพุธที่ผ่านมาถึงบ้านเป็นลมเลย พรุ่งนี้ต้องไปตลาดพาหุรัดเพื่อเซ็ทชุดการแสดงวันจันทร์จะนำภาพขณะซ้อมมาฝากกันนะคะ คุณim สบายดีนะ

 

โดย: เกศสุริยง 13 พฤศจิกายน 2552 21:44:41 น.  

 



หวัดดีวันเสาร์ค่ะคุณอิม
สบายดีนะ มีความสุขมาก ๆ นะคะ

 

โดย: มินทิวา 14 พฤศจิกายน 2552 5:39:16 น.  

 


ได้ฤกษ์อัพบล็อกแล้วครับ..

วันนี้เรื่อง "คำคม"

คำคม ๆ เพียงคำเดียว อาจเปลี่ยนชีวิตของใครบางคนได้ทั้งชีวิต...






...คำคมคม เพียงคำ แสนล้ำค่า

ปรับชีวิต เปลี่ยนชีวา หน้าเป็นหลัง

ปลอบคนทุกข์ ปลุกคนท้อ ก่อพลัง

จุดไฟหวัง สั่งใจสู้ กู้ศรัทธา....

 

โดย: ลุงแว่น 14 พฤศจิกายน 2552 7:08:02 น.  


Insignia_Museum
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 66 คน [?]




ความตั้งใจในการทำบล็อกเปลี่ยนไปตามกาลเวลา เริ่มต้นด้วยการเขียนถึงถิ่นที่อยู่ในวัยเด็ก ต่อมาเป็นเรื่องเครื่องหมายต่างๆ เรื่องศิลปะ ภาพถ่ายในยุคก่อนๆ อาหารการกิน และอะไรต่อมิอะไรที่ประสบพบเห็น สนใจอะไรขึ้นมาก็อยากรู้ให้มากขึ้น กลุ่มเนื้อหาจึงแตกแขนงไปเรื่อยๆ
New Comments
Friends' blogs
[Add Insignia_Museum's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.