|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
|
|
|
|
|
|
เมื่อเจ็บไข้ไม่สบาย
นอกจากการเป็นฝีหนองแล้ว ยังมีความเจ็บไข้ได้ป่วยมาเยือนผมเป็นระยะๆ เคยรู้รสของไข้ขึ้นสูงจนเพ้อ มีภาพในสมองที่น่ากลัว หากไม่ถึงกับชัก จะรักษากันไปตามมีตามเกิดด้วยยาที่คุ้นเคย บวกกับความรักความเอาใจใส่ของผู้เป็นพ่อแม่ ซึ่งเป็นส่วนสำคัญที่ทำให้ความเจ็บป่วยทุเลาลง
ผมไม่รู้จักยาสามัญประจำบ้าน รู้แต่ว่าผมโตมากับยาแก้ไอโยคี ยาซอมป่อยใหม่ ยาทัมใจ ยาประสระบอแรด ยาแก้ท้องเสียตราตกเบ็ด ยาแดง ยาหม่อง ยาอย่างอื่นไม่มีไม่เป็นไร แต่ยาแก้ปวดท้องตราเบ็ดต้องมีประจำตู้ยาเสมอ
การเป็นฝี, ปวดท้อง, ตัวร้อนเป็นไข้ ดูจะเป็นเรื่องธรรมดา แม้บ้านเราจะเน้นหนักหนาเรื่องการกินน้ำต้มสุก ยังไม่วายถูกเชื้อโรครุกรานบ่อยๆ นอกจากนี้แล้ว มักจะเจ็บตัวจากความซน หัวโนหรือปูดนี่เป็นของธรรมดา สมัยนี้ถ้าพ่อแม่เห็นลูกหัวปูดหัวบวมคงไม่เป็นอันกินอันนอนเป็นแน่
อีกอย่างที่เด็กๆพบเป็นประจำคือมดเข้าหูเวลากลางคืน จะมีเสียงขลุกขลัก เจ็บ จนสะดุ้งตื่น วิธีแก้ไม่ยาก หาน้ำหยอดหู เดี๋ยวเดียวมดจะลอยขึ้นมา อาการแบบนี้ดูจะเป็นเรื่องธรรมดาของพวกเรา ยังสงสัยอยู่ว่ามดเดี๋ยวนี้ไม่ค่อยพิสมัยหูมนุษย์เหมือนเมื่อก่อน
ผมเติบโตมาในยุคที่มีการใช้สารเคมีกำจัดศัตรูพืชกันแพร่หลาย ชาวสวนทดลองใช้ยาหลายยี่ห้อผสมกันแบบนึกเอาเองว่าจะปราบเจ้าแมลงที่ดื่อยาให้อยู่หมัด พวกเราเป็นกรงทดลองขนาดใหญ่ของประเทศจากแดนไกล มันมาจากความโลภของพวกเราเอง(ชาวสวนกับพ่อค้า) เมื่อสารพิษลงสู่ในแม่น้ำลำคลอง ปนเปื้อนในผักผลไม้ คนป่ายไข้ด้วยอาการเดียวกันจึงมากเป็นธรรมดา โรงพยาบาลประจำอำเภอของผม จึงได้ชื่อว่าเชี่ยวชาญในการล้างท้องผู้ป่วย
เด็กๆไม่ค่อยได้ไปโรงพยาบาล ต้องป่วยหนักจริงๆ หรือประสบอุบัติเหตุจึงไปโรงพยาบาลกัน เรามักจะไปที่คลินิคหมอสมคิด หมอสมคิดเคยเป็นหมอเสนารักษ์มาก่อน ฉีดยาได้ ความเชื่อในหมอสมคิดทำให้เราหายไข้ได้อย่างปลิดทิ้ง บางทีตอนเย็นๆ หมอสมคิดจะขับเรือเล็กไปตามบ้าน หากใครป่วยก็เรียกใช้ได้
แม้ว่าท้องถิ่นเราจะเป็นแหล่งผลิตอาหารขาดใหญ่ มีพืชผักผลไม้ป้อนคนเมืองหลวงมานับร้อยปี คัดแต่ของดีๆสวยๆเพื่อขาย ปลูกพืชเชิงเดี่ยวหวังกำไรงามๆ บางแปลงปลูกองุ่นลงทุนเรือนแสนเรือนล้าน แต่เด็กๆกลับได้รับอาหารไม่ครบหมู่ มักจะขาดสารอาหารที่จำเป็นจนเกิดฝีผุพองบ่อยๆ
การเจ็บป่วยนานาชนิดมาตั้งแต่เด็ก จนมีประสบการณ์พอที่จะหลีกเลี่ยงภัยนั้นๆได้ จะถือว่าเป็นโชคดีก็พูดได้ไม่เต็มปากครับ
Create Date : 03 กรกฎาคม 2553 |
|
18 comments |
Last Update : 3 กรกฎาคม 2553 9:50:28 น. |
Counter : 12110 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: หน่อยอิง 3 กรกฎาคม 2553 12:23:07 น. |
|
|
|
| |
โดย: ลุงบูลย์ IP: 182.52.156.35 3 กรกฎาคม 2553 14:43:59 น. |
|
|
|
| |
โดย: ยูกะ IP: 219.126.93.36 3 กรกฎาคม 2553 21:05:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: popang (popang ) 4 กรกฎาคม 2553 9:36:11 น. |
|
|
|
| |
โดย: รัชชี่ (รัชชี่ ) 4 กรกฎาคม 2553 9:46:59 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 6 กรกฎาคม 2553 21:19:21 น. |
|
|
|
| |
โดย: haiku 7 กรกฎาคม 2553 18:05:30 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 66 คน [?]
|
ความตั้งใจในการทำบล็อกเปลี่ยนไปตามกาลเวลา เริ่มต้นด้วยการเขียนถึงถิ่นที่อยู่ในวัยเด็ก ต่อมาเป็นเรื่องเครื่องหมายต่างๆ เรื่องศิลปะ ภาพถ่ายในยุคก่อนๆ อาหารการกิน และอะไรต่อมิอะไรที่ประสบพบเห็น สนใจอะไรขึ้นมาก็อยากรู้ให้มากขึ้น กลุ่มเนื้อหาจึงแตกแขนงไปเรื่อยๆ
|
|
|
|
|
|
|
|
เหรอคะ
ไม่ค่อยแข็งแรงหรือคะ
เห็นเล่าว่าเคยกระโดดท้องร่อง เรือกสวน ไร นา
น่าจะเป็นคนแกร่งและเข็มแข็ง+แข็งแรงนะคะ
ส่วนยาแก้ไอโยคี หอมดีค่ะ
เด้กๆก็ยังชอบกิน
ถึงสบายดี ก็ยังแอบเปิดตู้ยากิน อิ อิ
เหมือนชอบกินpk"บุคแล็ก" ที่เหมือน"ช็อคโคแล๊ด"