เก็บตก....ตามทาง

ยามเย็น พระอาทิตย์ใกล้จะลับขอบฟ้า เขาเดินอย่างรีบร้อนเพื่อจะกลับบ้าน


ให้ทันเวลาก่อนที่ตะวันจะตกดิน ระหว่างทางกลับบ้านเขามองเห็นลูกหมาสี

น้ำตาลตัวหนึ่ง นอนหมอบทำตาละห้อยอยู่ข้างทาง พอมันเห็นเขาเดินมา มัน

ก็รีบเดินมาหาทำท่าทางประจบประแจง เขาหยุดทักทายมัน "งัยล่ะ หิวล่ะซิ

เจ้าน้ำตาล ใครเขาเอาแกมาปล่อยล่ะ ดูซิช่างสงสารจริงๆ หิวมั๊ย"

เจ้าน้ำตาลเงยหน้ามองเขา แล้วส่งเสียงงี้ดง้าดตามประสาของมัน มาๆเดี๋ยว

จะพาไปกินข้าว ว่าแล้วเขาก้อเดินนำหน้ามันไป โดยมีเจ้าลูกหมาสีน้ำตาล

เดินตามหลังมาต้อยๆ เมื่อเดินมาได้ซักพักมาถึง บ้านไม้สีฟ้า ใต้ถุนยกสูง

รั้วไม้ระแนงโปร่งๆ ปู่ครับ ผมกลับมาแล้วครับ ทำไมวันนี้กลับค่ำนักล่ะลูก

วันนี้ผมมีสอบน่ะครับ แล้วนี่เจ้าไปเอาเจ้าตัวนี้มาจากไหน ใครเอามันมาทิ้งก็

ไม่รู้ครับปู่ ผมเห็นมันก้อเลยสงสาร ว่าจะเลี้ยงมันไว้ อืมก้อดีเหมือนกัน

จะได้เลี้ยงมันเอาไว้เฝ้าบ้าน แล้วนี่กินอะไรมาหรือยัง ไปๆ อาบน้ำอาบท่า

แล้วมากินข้าวกัน เดี๋ยวปู่ไปคลุกข้าวให้ไอ้ตัวนี้มันก่อนนะ มาๆไอ้น้ำตาลไป

กับข้า ปู่เดินนำหน้าเข้าครัวไปคลุกข้าวให้มัน มันกินอย่างเอร็ดอร่อย พอกิน

เสร็จก็นอนพุงกางอยู่ข้างจานข้าว ดูมัน..ดูมัน ปู่นั่งลูบหัวมันเล่นด้วยความ

เอ็นดู เจ้านี่มันน่ารัก น่าเอ็นดูดีว่ะ มันผงกหัวขึ้นมาทำท่าเหมือนว่าปู่น่ะพูดถูก

ต้องแล้ว

Create Date : 05 มีนาคม 2553		2 comments
Last Update : 26 มีนาคม 2553 22:39:23 น.
Counter : 649 Pageviews.
Share Tweet