あなたを愛します。。。

ขึ้นต้นมาก็กระแดะภาษาญี่ปุ่นมาเชียว แต่จริงๆ แล้ว... เรากำลังจะพูดถึงนิยายไทยคลาสสิก ที่ชื่อว่า "คู่กรรม" ของคุณ ทมยันตี ค่ะ

「あなたを愛します」　นี่ก็เป็นประโยคบอกรักในเรื่องนั่นเอง...

งานสัปดาห์ล้มละลายแห่งชาติที่ผ่านไป ได้อะไรกลับมาบ้างคะ?

อย่างที่เห็นค่ะ เราได้คู่กรรม 2 มา (ส่วนภาคแรก ซื้อมาตั้งแต่ยังเป็นปกเก่าสีน้ำเงินราคา 200 บาทมั้ง นับว่าหาได้ยากที่หนังสือ ณ บ้านฯ จะถูกได้ขนาดนี้)

เพิ่งรู้ว่าคู่กรรมมีชื่อภาษาอังกฤษกับเค้าด้วย ชื่อว่า "Sunset at Chaophraya" ค่ะ นับว่าเป็นชื่อที่เหมาะกับเนื้อหามากๆ ทั้งโรแมนติกและฟังดูเศร้าจนใจหาย

เนื้อหาของภาคแรก อยู่ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ที่ญี่ปุ่นใช้ไทยเป็นทางผ่านในการทำสงคราม หนุ่มญี่ปุ่นเจอสาวไทย บลาๆๆ

ส่วนเนื้อหาภาคสอง ช่วงต้นจะพูดถึงชีวิตของอังศุมาลินหลังจากโกโบริตายจากไป

...ไม่ถือว่าสปอยล์ใช่ไหมคะ? เอ่อ ถ้าใครไม่เคยรู้ว่าพ่อดอกมะลิแกตายตอนจบก็ต้องขอโทษด้วย = ="

เอาเป็นว่าตั้งแต่นี้ไปก็จะเป็นการสปอยล์อย่างอ่อนๆ ก็แล้วกันค่ะ

เนื้อเรื่องช่วงต้นของภาค 2 จะเป็นช่วงที่ทำให้เราเศร้าที่สุดค่ะ อังศุมาลินใช้เวลาหลังจากนั้นคิดคำนึงถึงโกโบริตลอดเวลา คำว่ารักที่เกือบจะไม่ได้พูดเลยในภาคแรก ภาค 2 นี่ก็พร่ำบอกกับตัวเอง และบอกคนอื่น และส่งไปถึงโกโบริ เยอะแยะมากมายเหมือนอเมริกาที่ทิ้งบอมบ์ เช้าสายบ่ายค่ำในช่วงนั้นเลยทีเดียว

แต่คนตายไหนเลยจะได้ยินความรักที่ออกจากปาก...

ที่น่าเจ็บใจคือ ตอนที่โกโบริยังมีชีวิตอยู่ในภาคแรก แม่อังศุมาลินก็ทิฐิเหลิอเกิน หนุ่มญี่ปุ่นออกจะดีแสนดีขนาดนี้(เฉพาะในนิยาย) ยังใจแข็งกับเขาได้ลงคอ มารักเอาจริงเอาจังตอนเขาตายเนี่ย

นับว่าเป็นการบอกรักที่เสียเปล่าแท้ๆ

นอกจากเรื่องรักที่เสียเปล่าของคุณนายอังศุมาลินแล้ว ช่วงถัดไปก็เป็นเนื้อหา 30 ปีหลังจากนั้น ลูกชายของพวกเขาเติบโตขึ้น

มีประเด็นการรุกรานทางเศรษฐกิจของประเทศญี่ปุ่นมาสู่ไทย การรต่อต้านการครอบงำเศรษกิจไทยของญี่ปุ่น และลุกลามกลายเป็นการปฏิวัติสู่ระบอบสังคมนิยมของนักศึกษา...

และผลสรุปของการปฏิวัติ... 14 ตุลาคม 2516

อ้อ มีเรื่องความรักแถมมาเล็กน้อย เล็กน้อยจริงๆ ค่ะ ถ้าอยากอ่านเรื่องรักหวานๆก็ไม่ควรหยิบ "คู่กรรม" มาอ่านแต่แรกนั่นแหละ

-------------

เนื้อเรื่องพูดถึงการ"ประท้วง" ในอดีตก็จริง แต่พอมองปัจจุบันแล้วก็นับว่านิยายของคุณทมยันตีเรื่องนี้ร่วมสมัยไม่เลวเลยค่ะ อ่านตอนนี้แล้วมีอารมณ์ร่วมเป็นอย่างมาก

(ยิ่งมีพระเอกหนุ่มลูกครึ่งหน้าตาผิวพรรณดี กิริยาดีมาช่วยบิ๊วด้วยแล้ว....♥)

...โดยเฉพาะแนวความคิด(ที่เห็นในนิยายหลายเรื่องของคุณทมยันตี) เช่น ไอ้คำพูดที่ว่า "กำลังอาวุธหรือจะสู้พลังประชาชน" สุดท้ายแล้ว ชัยชนะหรือพ่ายแพ้ สิ่งที่สูญเสียเสีย กำลังสำคัญที่ลงแรงลงใจทั้งหมดก็คือประชาชน (โดยประชาชน? เพื่อประชาชน?)

แล้วสิ่งที่ประชาชนได้กลับมา มันคืออะไรกันแน่?

ไม่ว่าอดีต หรือปัจจุบัน หรือจะเป็นอนาคต สิ่งที่สงครามทิ้งไว้น้อยนักที่จะมีเรื่องที่สวยงาม เรื่องนี้ไม่ว่าใครก็รู้ แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังกระหายสงครามกันอยู่เรื่อยๆ

นับว่ามนุษย์นี่เป็นพวกอยู่ดีๆ ไม่ว่าดี หาเรื่องใส่ตัวโดยแท้สินะคะ...

Create Date : 09 เมษายน 2553		4 comments
Last Update : 9 เมษายน 2553 23:22:25 น.
Counter : 1143 Pageviews.
Share Tweet