plan สายฟ้าแลบนี้เริ่มขึ้นเพราะอยากเที่ยว ช่วงปลายปีก็มีจัด winter concert กันหลายที่มากๆ จำได้ว่า ตกลงหาสมัครพรรคพวกกันไม่ถึงสองอาทิตย์ก่อนเริ่มงาน หาตั๋วเข้างานไม่เท่าไหร่ แต่หาที่พักนี่สิ เกือบจะไม่ได้ไปกันซะแล้ว ใครจะไปก็ วางแผนล่วงหน้าซักสองสามเดือนก็จะดีมากค่ะ หาสถานที่ได้สะดวก ราคาไม่โหดเกินไปนัก

การเดินทาง ก็ทางไป Scenery สวนผึ้งตามปกติแหละค่ะ ทางรีสอร์ทจัดเตรียมที่จอดรถไว้ให้เป็นลานกว้างๆ ซึ่งอยู่ห่างจาก Scenery อยู่ประมาณ 1-2 km. แต่มีรถบริการตลอดทั้งคืน ไม่ต้องกังวลว่าจะไม่มีที่จอดค่ะ ค่อนข้างสะดวก แก๊งส์ของเราก็ไปถึงประมาณหกโมง กว่าจะโน่นนี่ถ่ายรูปเข้าไปถึงในงานได้ก็เกือบทุ่มค่ะ

หน้าทางเข้า ก็จะมีขายสินค้าต่างๆ ที่ฮอตฮิตมาก ก็หนีไม่พ้นพวกเสื่อและหมอนค่ะ มีหลากหลายเจ้ามาขาย ซึ่งตัวเสื่อเองก็เป็นเหมือนถุงนม ถุงขนมเปล่ามาแปะเป็นแผ่นใหญ่ใช้รองนั่งนั่นเอง จำไม่ได้แล้วว่าแผ่นละเท่าไหร่ แต่ถ้าไม่ได้เตรียมไป ก็ไปหาซื้อกันหน้างานได้ค่ะ ถึงจะมีเสื่อกกอย่างดีมาแล้ว ก็ขอแนะนำให้ใช้เจ้าแผ่นถุงขนมเหล่านี้รองก่อน เพราะอากาศตอนกลางคืนค่อนข้างชื้น เสื่อกกที่เอาไปไม่กันชื้นค่ะ อาจจะเปียกซึมมาถึงก้นได้ค่ะ

หมอนเอย ผ้าห่มเอย อันนี้ก็สำคัญค่ะ เพราะจะนอนเกลือกกลิ้งกันบนเสื่อโดยไม่มีอุปกรณ์เสริมก็จะดูไม่ค่อยสบาย อยากได้อุปกรณ์ทั้งอุ่น ทั้งนิ่มขนาดไหน ก็ตระเตรียมกันไปให้พร้อมเลยนะคะ หน้างานก็มีขายค่ะ ราคา 200 บาท up แล้วแต่แบบแล้วแต่ลาย เตรียมที่ชอบไป น่าจะดีที่สุดค่ะ

ภายในงานก็ประดับประดาด้วยแสงไฟ เทียน กอฟาง หญ้าแห้ง ตุ๊กตุ่นในฟาร์มต่างๆไม่ว่าจะเป็นเกะ วัว มีซุ้มให้ถ่ายรูปหลายส่วน และแน่นอน sponsor โซดาสิงห์ เต็มงานค่ะ

การจับจองที่นั่ง ก็อย่างที่ทุกคนเข้าใจ มาก่อน จองก่อน ได้ที่ดีก่อนค่ะ ไม่รู้นะคะว่าต้องไปเร็วที่สุดกี่โมงถึงจะได้ที่ติดขอบเวทีขนาดนั้น แต่เราไปถึงก็ทุ่มกว่าแล้วค่ะ ส่วนเรื่องอากาศ ตอนหัวค่ำก็ไม่เย็นอย่างที่คิด อาทิตย์ก่อนหน้านี้กรุงเทพหนาวทีเดียว น่าจะมี 20 องศาได้ แต่พอมาถึงสวนผึ้งในอาทิตย์ถัดมา กลับร้อนซะงั้น ผิดหวังกันไปตามๆกันค่ะ

ได้ที่ห่างจากเวทีพอสมควร เกือบจะสุดขอบเลยก็ว่าได้ -..- คนค่อนข้างเยอะค่ะ แล้วก็มืดมาก แต่ที่สนาม เค้าก็มีจุดเชิงเทียนเอาไว้ให้มีแสงรำไร พอให้มองเห็นส่วนทางเดิน และส่วนที่ปูเสื่อนั่งนอนได้

แนะนำให้เตรียมไฟฉาย หรือเทียน โคมเล็กๆไปด้วยค่ะ เวลาทานอาหารจะได้สะดวกนิดหน่อย ไม่ต้องไปหาถ้วยเทียนมาวางเพื่อให้ได้แสงสว่าง :) ทิชชูเปียกและถุงใส่ขยะก็สำคัญค่ะ จะคิดถึงมันมากๆในช่วงเวลาแบบนั้น ยิ่งถ้าหากซุ่มซ่ามทำอาหารหกเลอะเทอะ หรือเปื้อนมือแล้วละก็ ทิชชูเปียกๆจะช่วยท่านได้เป็นอย่างดี

นี่เป็นอาหารที่กินกันค่ะ ในงานก็มีจัดเป็นซุ้มต่างๆ แลกคูปองอาหาร แล้วก็ไปซื้อตามซุ้ม ถือมานั่งกินกันบนเสื่อผืนน้อยของเรากัน มีแสงรำไรนิดหน่อย ดูเหมือนจะได้บรรยากาศ แต่บอกตรงๆว่ามันมืด ทำให้เสียอรรถรสในการกินเล็กน้อยค่ะ มองไม่ค่อยเห็นอะไรเป็นอะไร จะจกส้มตำแต่ดันเป็นลาบ ไรงิ

ยิ่งดึกก็ยิ่งอากาศเย็นและชื้นมากขึ้นค่ะ ฟ้าใสมาก เห็นดาวเต็มไปหมดเลย เห็นคู่รักหลายคู่มาด้วยกัน แล้วก็...อยากจะมีบ้าง 555+ แต่พอเลยช่วงตีหนึ่งเป็นไปแล้ว อารมณ์โรแมนติกจะเริ่มหายไป เพราะเพลงมันส์ๆเริ่มมา บางคนที่ระดับ alcohol เพิ่มขึ้น ก็ลุกขึ้นมาเต้นกันแบบไม่กลัวอายกันเลย นักร้องก็จัดเต็มกันเหลือเกิน ที่ชอบเป็นพิเศษก็ lipta mild ตู่ภพธร โต๋ มีนิโคลกับเพลงที่ยังติดหูมาจนถึงตอนนี้ เพราะไม่ได้ยินเสียงนางร้องมานานแล้ว "ไม่ใช่ไม่ช่ายยยยยยยยยย ไม่ใช่ไม่ช่ายยยยยยย ไม่ใช่ไม่ใช่ ไม่ใช่ ไม่มีอะไรจริงๆนะ ....." 555+ เพลงเก่าร้องใหม่ แต่นิโคลยังเสียงใสหน้าเด็กเหมือนเดิมค่ะ :)

ตั้งแต่เข้างานทุ่มกว่าๆ จนเกือบตีสี่ เหนื่อยและมันส์มาก เป็นการไปคอนเสริตแบบจัดเต็มครั้งแรกของเรา ด้วยบัตรราคา 1,200 บาท (เราจ่ายน้อยกว่าน้อยเพราะ ซื้อ 4 แถม 1) ก็ถือว่าคุ้มค่ะ ลองไปกันดูนะคะ :)