เข้าใจอย่างมากเลยค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ แม้สถานการณ์เราอาจจะไม่เหมือนกันนัก แต่การที่เคยรู้สึก หรือเคยคิดว่ามีใครซักคน แล้วอยู่ ๆ กลับเหมือนไม่มีใครเลย มันเจ็บปวดจังเน๊อะ

ต่ายเราเป็นกำลังใจให้เสมอนะ...ว่าแต่คนที่แกพูดถึง เป็นใครกันนะ ใจร้ายที่สุด

นู๋ต่ายมาแนวเศร้าน๊า ไม่เป็นไรๆ นู๋กิ๊ฟเป็นกำลังใจอีกคนนะ

เวลาเพื่อน ต้องเวลาเท่านั้นจริงๆ แล้วแกจะเข้าใจ
เราเคยผ่ายช่วงเวลาที่เจ็บปวดที่สุดมาแล้ว ถ้าลองผ่านมันไปได้ก็จะรู้สึกว่าไม่มีอะไรที่เราจะทนมันไม่ได้ แล้วหัวใจเราจะเข้มแข็งขึ้น
จริงๆ

เราว่ารักคนที่เค้าพยายามรักเราเจ็บกว่าอีก
รักตัวเองให้มากๆน๊า
เพื่อนก้อมี....รักเพื่อนด้วยก้อได้

เจ็บบ่อยๆค่อยๆชิน

แต่สิ่งหนึ่งที่เราได้จากความเจ็บปวดหรือเสียใจในครั้งนี้ก็คือความสุข ความสุขที่ทำให้คนนั้นได้ยิ้ม ได้หัวเราะ และความรัก ทีี่ทำให้เราได้รู้จักกับความรักและความภักดี...สู้ต่อไปด้วยหัวใจของเราเอง

หวัดดีกระต่ายน้อย อย่าเศร้าไปเลย ความรักและกำลังใจมีอยู่รอบๆตัวเลย เชื่อดิ

มาเศร้าเชียว....

ยังไงก็ต้องสู้และอยู่ให้ได้ต่อไป

เวลาเป็นสิ่งเดียวเท่านั้น ที่ไม่เคยทำให้เราเจ็บปวด

เวลา และ ใจเราเอง

หนูต่ายสู้ๆ

ขอบคุณทุกความห่วงใยที่ทุกคนมีให้นะคะ มันเป็นกำลังที่จะทำให้กระต่ายน้อยก้าวต่อไปพร้อมกับเวลาค่ะ...

แต่แกอย่าลืมนะว่า ยังไงเวลาก็เดินไปข้างหน้าอยู่ดี
ถ้าแกไม่รีบเวลาก้อไม่รอแกหรอก สิ่งเดียวที่จะอยู่กับ
แกตลอดก็อคือ ตัวแกเอง อยู่กับความเหงาในตัวให้ได้
อยู่กับความทุกข์ในตัวให้ได้ เมื่อไหร่ เมื่อนั้น ก็จะไม่
เจ็บปวดไปกว่านี้อีกแล้ว

เม้นๆๆๆ ^__^

ไม่มีอะไรเลวร้ายหรอกน้า....แค่เข้าใจความรู้สึกของเขาบ้างเว้นช่องว่างให้เขามีเวลาได้คิดบ้าง...มันน่าจะดีกว่ามั้ย บางครั้งและบางคนเขาก็ไม่แสดงออกมากหรอกนะ รักคนที่เรารักมันเป็นเรื่องที่ดีและสวยงามที่สุดแล้วละ สู้ๆนะครับ

สวยมากเพื่อน มาทีหลังแต่ดังกว่า อิอิอิ
เหมาะสมกับต่ายมาก

สวยครับ เก่งมาก ขยันหาความรู้เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จะได้เป็นมืออาชีพในอนาคต

จะมัวเศร้าไปใย อย่างน้อยลูกเจ้าพระยาก็ไม่ทิ้งกันหรอก เกือบลืมบล็อกสวยดีนะ

มาหาอีกครั้ง...เพื่อตอกย้ำความคิดถึงอีก...พัฒนาขึ้นเยอะเลยเพื่อน

ทำซะสวยเชียว ใครทำให้เนี่ย?? ต่ายทำเองหรือเปล่า อิอิอิ
มีคนเม้นเยอะจัง ไม่อยากเม้นให้เลย อิอิอิ (ล้อเล่น) ขำๆ น่า เรารู้ว่าต่ายไม่โกรธเราหรอก อิอิอิ

ไม่เอาไม่เศร้า

เวลาทำให้เจออะไรมากมาย

ไม่ได้มีแต่เรื่องเศร้าสักหน่อย

มาเม้นแล้วนะเออ

บล็อคสวยดีนะ

ชีวิตยังมีอะไรที่ต้องเจออีกมาก
ขอให้ผ่านช่วงเวลานี้ไปให้ได้นะครับ
เป็นกำลังใจให้ต่ายเสมอจ้ะ

บล๊อคเจ๋งมาก สมกับที่อดหลับอดนอนอยู่หลายวัน สู้ต่อไปนะครับ

ถูกต้องนะคร้าบ.......
อยากไปเหมือนกันแต่ไม่รู้จะมีโอกาสหรือเปล่า
แก๊งนี้ทำบลอคน่ารักทั้งนั้นเลย

มาเม้นให้คุณครูกระต่าย...
สู้เค้าๆๆๆ

แวะทักทาย....

สู้ๆ กระต่ายน้อย

แวะมาทักทายเพื่อน ขอบคุงที่มาแวะชม

อย่าเศร้าไปเลยน๊า... บล็อกออกจะดูสดใส คนทำก็น่าจะร่าเริงด้วยนะ

หากเราไม่รู้จัก "ทุกข์"
เราจะซาบซึ้งกับคำว่า "สุข"
ได้อย่างไร????
โลกนี้ยุติธรรมเสมอ
เมื่อสอนให้เรารู้จักสุขเมื่อวัยเด็ก
ถึงเวลาสอนให้เรารู้จักทุกข์เมื่อวัยโต
อยู่ที่ว่าเราจะจัดวางกับความสุขและความทุกข์อย่างไร

ปล.ขอตัวไปจัดวางความทุกข์ตัวเองก่อน เพราะดูเหมือนจะล้นทะลักจุกอกแล้วค่ะ

ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจจากคุณครูตัวกลมค่ะ
คงถึงเวลาที่เราจะต้องเรียนรู้และจัดวางความทุกข์เสียที...
เป็นกำลังใจให้คุณครูตัวกลมจัดวางความทุกข์ที่ดูเหมือนจะล้นทะลักเช่นกันค่ะ

มาลีช้ำลมโชยร่วงโรยรา
เคยพริ้งพรางกลางต้นพลันหล่นหาย
ใจเอ๋ยใจ..ใยแตกร้าวกราวกระจาย
เคว้งกลางสายวารีแห่งชีวา

** หนาวลมเหนือเกื้อหนุนรุนแรงนัก
กระหน่ำหนักฤาจะขืนความขื่นขม
แรมราตรีที่เหนื่อยร้างน้ำค้างพรม
ร้าวอารมณ์อ้างว้างช่างเดียวดาย

มาเมนต์แล้วนะ คนที่ต่ายว่านั่นคือ...ใช่แมะ..บล๊อกสวย.ดีนะแกขอโทษด้วยที่เมนต์ช้ากว่าชาวบ้านเค้า เป็นกำลังใจให้แกสู้ต่อไป อย่าท้อนะกระต่ายน้อย กลอนข้างบนให้แกนะ (ไม่ได้แต่งเองนะไปก๊อบเค้ามา หึหึหึ)

ชีวิตเกิดมาครั้งเดียว ใช้ให้มันคุ้ม ไม่รู้จะตายเมื่อไหร่ หาความสุขใส่ตัวเองให้มากๆ

เราจัดวาง "ความทุกข์"
เกือบเสร็จแล้ว
แต่แล้ว....
วันนี้อีกหนึ่งความทุกข์
มันวิ่งเข้ามาทักทายอีก
หรือ....
เราจะปล่อยมันไปตามยถากรรม
ให้มันรู้ไปว่า....
"ความชาชิน"
มันเป็นอย่างไร

ปล.ขอบคุณ "คุณความทุกข์" ที่คอยอยู่เป็นเพื่อนตลอดมา ในระหว่างที่ "คุณความสุข" ขอลาพักร้อนโดยไม่ระบุเวลา

หายเศร้าหรือยังครับ กระต่ายน้อยผู้น่ารัก

หลากหลายเรื่องราวที่เข้ามา
จะต้องจางหายในไม่ช้า
เพราะสิ่งที่มีค่า จะเดินเข้ามาเติมเต็ม


ราตรีสวัส กระต่ายน้อย...

ทุกกำลังใจทีได้รับมันทำให้รู้ว่าไม่มีอะไรสูญเปล่า ในช่วงชีวิตที่ผ่านเลย หากเราได้เรียนรู้บางสิ่งต่างหาก เพราะประสบการณ์ที่ผันผ่าน คือ ภูมิต้านทานชีวิตในวันหน้า
การจากลา คือจุดสิ้นสุด และการเริ่มต้น ณ ขณะเดียวกัน
มันทำให้เราได้คิดและมองย้อนไปว่า ถ้าความสุขของเรา ผูกติดอยู่กับใครคนอื่น แล้วเราจะมีความสุขนั้นจริงหรือ?
รอยเจ็บลึกลงกลางใจของกระต่ายน้อยมันทำให้รู้ว่า
"ท่ามกลางริ้วรอยแผลของกาลเวลา มีริ้วรอยความแกร่งที่ปรากฏขึ้นเสมอ"
แต่เหนือสิ่งอื่นใด กำลังใจที่ดีที่สุด ต้องมาจากตัวเอง เพราะต่อให้คนอื่นพูดอย่างไร ถ้าเราไม่เข้าใจและลงมือทำด้วยตัวเอง
...มันก็เท่านั้น...
ขอบคุณทุกกำลังใจที่มอบให้อีกครั้งค่ะ

มาเยี่ยมอีกทีเพื่อขอแบ่งเบาความทุกข์จากเพื่อน

สวัสดียามเช้าจ้ส...กระต่ายน้อย

เคยค่ะ แต่นาฬิกาไม่เคยหยุดเดิน พระอาทิตย์ก็ยังขึ้นอยู่ทุกวัน เหมือนฉันที่จะอยู่ข้างเธอเสมอไป

กระต่ายน้อยแวะมาทักทายค่ะ มีกำลังใจดีดีมาฝาก

แวะมาทักทายยามเช้า(สุดๆ) จ้า

มาทักทาย แปปนึง

อ่าดีขอรับ ฮาชิเมะมาชิเตะคับป๋ม นาวาเอโน๊ะนิเมะมุวะขอรับ

แปลนะขอรับ:สวัสดีนะขอรับยินดีที่ได้รู้จักนะขอรับ

เข้ามาทักทายกระต่ายน้อยแสนน่ารักแล้วนะจุ๊บๆ

มาทักทายอีกทีเพื่อน...ขอบใจที่ช่วยเรานะ...ขอบใจที่เป็นคนกลางระหว่างเราและเขา...ขอบใจจริงๆที่ทำให้เทียนที่ดับไปแล้วกลับมาสว่างอีกครั้ง

ไม่ได้มาดูนาน เปลี่ยนแบล็คกราวน์ใหม่เหรอ?? เฮ้อไม่รู้จะเม้นอะไรดี วันหลังจะมาเม้นให้ใหม่ล่ะกัน