จักรยาน ... ยานพาหนะคู่ใจ ที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม ... I อีกทางเลือกหนึ่ง ที่ให้ประโยชน์แก่ทุกอย่างมากมาย ปฐมบทในเรื่องราวนี้ คงต้องขอกล่าวย้อนความในคำว่า " จักรยาน " ลงไปสมัยเมื่อกระผมยังเป็นเด็ก คำๆนี้ที่ใช้เรียกแทนพาหนะลักษณะหนึ่ง ซึ่งมันรู้สึกช่างน่า ... ตื่นตาและตื่นเต้น ... อยู่ไม่ใช่น้อยเลย ผมเองจำไม่ได้ว่าในตอนนั้น " ความรู้สึก " กับพาหนะที่ชื่อว่า ... จักรยาน ... นั้นเป็นอย่างไรและคืออะไร แต่หลังจากที่ได้ไปค้นหา " รูปภาพเก่าๆ " จนได้พบภาพบางภาพ ... รอย " อมยิ้มเล็กๆ " ก็ได้บังเกิดขึ้นในใจ พร้อมไปกับการมองดูแล้วทำให้ " เข้าใจ " อย่างลึกซึ้งแล้วว่า " จักรยาน " ในตอนนั้น ทำให้กระผม " รู้สึกเป็นเช่นไร " ... ... เด็กน้อยนั่งร่าเริงบนจักยานรูปเป็ด เคียงข้างไปพร้อมกับน้องชาย ... นั้นคือ " คำตอบ " ที่ได้รับกลับมาอย่างมากมายและชัดเจน กระผมเองไม่อยากเชื่อเลยว่า ณ. เวลานั้นทำไมถึงได้มี ... รอยยิ้มที่มีความสุขอย่างจริงใจแบบนี้ ... ... จักรยานรูปเป็ดใส่หมวกสีชมพูออกแดง ... ที่พอลองพิจารณาดูแล้ว ในตอนนั้น คงไม่มีที่ๆจะให้ทำการ " ปั่น " จากเท้าได้ การเคลื่อนที่ของจักรยานคันนี้ คงเป็นไปตามแรง " จิกหรือจก " ของเท้าทั้งสองข้าง โดยการเคลื่อนที่จะช้าหรือเร็ว น่าจะมาจากส่งผลักตัวไปข้างหน้าเสียมากกว่า แต่ก็ดีไม่น้อยเพราะ ... สามารถเดินหน้าและถอยหลังไปได้ตามความต้องการของตัวเอง ... การเลี้ยวซ้าย - ขวา ก็คงต้องอาจใช้ระยะกว้างมากกว่าจักรยานโดยทั่วไป ในส่วนของ " ล้อ " ก็คงมีอยู่ 4 ล้อ และน่าจะทำมาจาก " พลาสติก " ขนาดวงเล็กๆ และล้อมรอบไปโดย " ยาง " เพื่อให้ยึดเกาะติดกับผิวถนนได้ ล้อทั้ง 4 ล้อคงประกบกันทางด้านข้างทั้งหน้า - หลัง จึงทำให้เป็นการยากต่อการล้มลง ... ว้าว! มานช่างแจ่มสะดือกระผมจริงๆกับจักรยานคันแรก ... แต่ดูๆไปก็แอบเหล่ไปดูภาพน้องชาย แหม! ... รู้สึกว่าจะได้ขี่จักรยานดีกว่าของกระผมอีก อิอิ ... ... นั้นก็คงเป็นการย้อน " ความทรงจำ " เล็กๆน้อยที่เคยผ่านมา และสามารถรู้สึกจนสัมผัสได้จากการดู " รูปภาพเก่าๆ " ในครั้นตอนเยาว์วัยของกระผม ในความรู้สึกดีๆต่อคำว่า " จักรยาน " ... จักรยานคันที่ 2 ของผม ถ้าจำไม่ผิดน่าจะเป็น " BMX " สีแดง ( อีกแล้ว ) ช่วงเวลานี้จำได้ค่อนข้างแม่นยำเลยว่า ... ท่านเตี่ย ... ซื้อให้จากร้านขายจักรยานในหมู่บ้าน วันนั้นเตี่ยพาเดินออกไปซื้อ ในใจก็คิด " งงๆ! " เหมือนกันว่าทำไมไม่ขับรถออกไปด้วย และคำถามคาใจนี้ก็ถูกเฉลยต่อมา หลังจากที่ได้ซื้อจักรยาน ( ที่มี ) 2 ล้อคันนี้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว ความจริงจักรยานคันนี้มี 4 ล้อ ซึ่งล้อที่เพิ่มมาอีก 2 ล้อนั้นเป็นล้อเล็กๆ ที่ติดอยู่กับทางด้านข้างของล้อหลัง ซึ่งน่าจะเรียกว่า " ล้อค้ำ หรือ ล้อพยุง " ประโยชน์ของล้อเล็กๆทั้ง 2 นี้มีใว้ช่วยไม่ให้ล้มลงเวลาขี่ ในกรณีที่คนๆนั้นยังทรงตัวในการขี่จักรยานไม่เป็น เตี่ยบอกให้คนขายถอดล้อทั้ง 2 ข้างนี้ออกไปให้เหลือแต่เฉพาะ ... ล้อหน้าและล้อหลัง ... เท่านั้น กระผมจำได้อีกว่า ... ในใจและหน้าตาของกระผมในตอนนั้น " สุดไหวหวั่น " เสียเหลือเกิน ... เพราะถึงว่าแม้ในวัยในขณะนั้น " ปาก " จะเรียกร้องว่าอยากได้ BMX มานาน แต่หลังจากหมดจาก " จักรยานเป็ดน้อย 4 ล้อ " กระผมก็ไม่เคยแตะต้องจักรยานอีกเลย เวลานั้นคงเป็น ... เวลาที่ผมต้องเผชิญกับความจริงแล้ว ... " เตี่ย " ให้ผมจูงจักรยานออกจากร้านพร้อมกับเดินเคียงข้างไปด้วย เพื่อมุ่งหน้าไปสู่ ... ลานกว้างในบริเวณบึงน้ำใหญ่ใจกลางหมู่บ้าน ... ระหว่างเดินทางไปนั้น " เตี่ย " พูดกับผมว่า ... เอ็ง!โตพอที่จะเริ่มฝึกขี่จักรยานแบบ 2 ล้อแล้วนะ และก็โตพอที่จะรับกับความเจ็บปวดที่จะเกิดขึ้นต่อไปจากนี้ ... ในใจของกระผมรู้สึกไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่ เพราะไม่รู้ว่าจะออกมาเป็นยังไง? ครั้นเมื่อมาถึงพื้นที่เป้าหมาย ซึ่งก็ไม่ไกลมากจากร้านขายจักรยาน ในใจของกระผมเริ่มเต้นถี่เหมือนกับกลองเพลตีระรัว ... " เตี่ย " จับจักรยานให้ตั้งตรงแล้วบอกให้ผมขึ้นนั่ง หลังจากนั้นก็บอก " เคล็ดลับ " บางอย่างให้ใว้เพียงไม่กี่ประโยค แล้วจากนั้น " เตี่ย " ก็เริ่มจับจักรยานที่มีกระผมนั่งอยู่แล้วค่อยๆออกวิ่ง ค่อยๆเพิ่มความเร็วขึ้น ปากของ " เตี่ย " ก็พูดตลอดว่า " เอาเท้าปั่นไปด้วย อย่าหยุด! " เมื่อไปได้ระยะทางไม่ไกล " เตี่ย " ก็ปล่อยมือจากจักรยาน ผมจำได้ว่าจักรยานวิ่งทรงตัวต่อไปได้แค่ 2 -3 เมตรก็ล้มลง " เตี่ย " วิ่งเข้ามาดูว่าเป็นกระผมยังไงบ้าง ซึ่งกระผมจำได้ว่ามีแผลถลอกนิดหน่อยตรงหัวเข่าลงมา และมีเลือดออกบ้างเล็กน้อย เมื่อ " เตี่ย " พิจารณาดูแล้วว่า " ไกลหัวใจ " คำพูดต่อมาคือ " ลุกขึ้น! แล้วเริ่มใหม่ " ครั้งที่ 2 จึงเริ่มต้นต่อไปเหมือนแบบเดียวกับครั้งแรก และก็จบลงเหมือนครั้งแรกด้วยเช่นกัน พร้อมกับแผลใหม่แห่งที่ 2 " เตี่ย " ช่วยจับจักรยานอยู่ประมาณ 5 - 6 ครั้ง ซึ่งทุกครั้งกระผมก็ล้มลงเหมือนเช่นเดิมพร้อมกับได้แผลเพิ่มขึ้น แต่อย่างหนึ่งที่สังเกตุได้คือ " กว่าผมจะล้มลง ก็ได้ระยะไกลขึ้นกว่าเดิมด้วย " หลังจากครั้งที่ 6 - 7 ต่อไป " เตี่ย " บอกกับผมว่า " ไม่ช่วยจับแล้วนะ เอ็งต้องปั่นไปด้วยตัวของตัวเอง ถ้าเอ็งล้มก็ล้มเพราะตัวของเอ็งเอง ต้องยอมรับกับความเจ็บปวดให้ได้ แล้วเรียนรู้มันให้เข้าใจอย่างลึกซึ้ง แล้วต้องแก้ไขให้ถูกต้องในครั้งต่อไป อย่ากลัวและหนีปัญหา " ... ... ประมาณ 3 ชม. กับวันแรก ในการฝึกหัดขี่จักรยานทำให้ผมได้ ... 1. จักรยานคันใหม่สีแดง 2. แผลใหม่มากมาย ที่มีเลือดออกสีแดงเหมือนกัน 3. ประสบการณ์ดีๆ ในการเรียนรู้ที่พร้อมก้าวโตขึ้นมา 4. รู้จักความเป็น " เตี่ย " มากขึ้นกว่าเดิม หลังจากนั้นในวันต่อไป ผมได้ใช้เวลาหัดด้วยตัวเองเป็นเวลาอยู่เกือบ 10 วัน ช่วงนั้น " บาดแผล " เกิดขึ้นเต็มตัว ทำให้การอาบน้ำในแต่ละครั้ง ... สุดแสนจะเจ็บแสบ ... แต่หลังจาก 10 วันเป็นต้นไป ... ผมก็เริ่มขี่จักรยานได้ดีและถูกต้องขึ้นไปเรื่อยๆ รวมไปถึง " บาดแผล " ก็ค่อยๆแห้งและหายไปพร้อมๆกัน ... ติดตามเรื่องราวของ " จักรยาน " ที่แตกต่างออกไป ในตอนต่อไป เร็วๆนี้! ขอบพระคุณมากครับ Crazypaph   Create Date : 29 มกราคม 2551 2 comments Last Update : 27 กรกฎาคม 2552 18:29:22 น. Counter : 734 Pageviews. Share Tweet

เหอๆๆ เข้ากะเพลงของพี่เสกโลโซเลยนะคะ จักรยานสีแดง... ท่านเตี่ย..มีนัยยะทุกคำพูดเลยอ่ะ..เป็นเตี่ยที่เจ๋งมากคะ.. (อ่านแล้วอย่าลืมลบนะจ๊ะ หนูชมไม่อยากทำบล๊อกคุณช้างเลอะ)   โดย: ชมพู่น้อย 29 มกราคม 2551 22:54:11 น.

แวะมาเยี่ยม และมาแอบดูจักรยานเป็ด นายแบบเด็กน่ารักทั้งคู่เลย (สังเกตดู เป็ดใส่หมวกสีแดง คนขี่ก็ใส่หมวกสีแดงเหมือนกัน) เรื่องราวของพี่ กับตุณพ่อ เป็นความทรงจำที่ดีมากค่ะ จะรออ่านตอนต่อไปนะคะ   โดย: ปลาทองรันชู (ปลาทองรันชู ) 30 มกราคม 2551 23:10:49 น.