ความจริงค้างบล็อกพัฒนาการไว้ (เขียนไว้แล้ว รอใส่รูปเลยยังไม่ได้อัพ) แต่แล้วก็มีเรื่องแทรกให้ต้องอัพก่อน เพราะคุงนายของมี๊เกิดป่วยซะแล้ว มี๊อุตส่าห์ภาคภูมิใจว่าลูกหมาของมี๊ถึงจะหม่ำนมแม่แค่สองอาทิตย์ก็แข็งแรงไม่เคยเจ็บไข้กับใครเค้าเลย กระทั่งไปหาหมอฉีดวัคซีนก็ยังไม่เป็นไร
โฉมหน้าหมาป่วย (แอบถ่ายตอนหลับ)
และแล้วเมื่อวานนี้เองคุงนายก็มีน้ำมูกใสๆ ตอนช่วงสายๆ บ่ายๆ ก็พยายามทำให้ตัวคุงนายอบอุ่นเข้าไว้ ทุกอย่างก็ดูดีนอกเสียจากน้ำมูกใสกับอาการไอ หัวค่ำคุงนายก็ยังหม่ำข้าวหม่ำนมตามปกติ (เยอะด้วย) เข้านอนตอนสองทุ่มครึ่ง แต่พอตอนเที่ยงคืนจู่ๆ ก็เกิดตื่นขึ้นมาและมีอาการงอแงเป็นระยะ มี๊วัดไข้ให้ก็ไม่มี เพียงแค่ตัวรุมๆ เท่านั้น เลยยังไม่ได้ทำอะไรทั้งสิ้น คุงนายงอแงจนมี๊ต้องอุ้มพาดบ่าถึงยอมหลับ แต่ยิ่งอุ้มมี๊ก็ว่าตัวยิ่งร้อนๆ วัดไข้ก็ยังไม่มีแต่อุณหภูมิสูงขึ้นเล็กน้อย เลยตัดสินใจเช็ดตัวดีกว่า เช็ดตัวกันหลายรอบ แบบแรงๆ (ก็แรงสุดเท่าที่คนเป็นแม่จะกล้าเช็ดแรงๆ อะนะ) เอาแผ่นเจลมาแปะหัว สักพักวัดไข้อีกที...โอเค อุณหภูมิลดลง ตอนนั้นตีสามแล้ว คุงนายถึงหลับ
แต่ก็ตื่นมาอีกตอนตีห้า คราวนี้วัดไข้คุงนายมีไข้ต่ำว่ะค่ะ เลยเช็ดตัวอีกรอบผ่านไปจนจวนหกโมงก็ตัดสินใจให้ยาลดไข้ แต่เพราะอากาศมันเย็นเลยใส่เสื้อกันหนาวให้ ใส่นานไปหน่อยกว่าจะถอดคราวนี้มี๊จับวัดไข้อีกที อูยยย...38.5 ง่ะ เลยจับลอกคราบ เช็ดตัวยกใหญ่ ให้ยาอีกรอบ (ตอนเช้าที่ให้ยาคุงนายอ๊วกออกมาหมด ตอนเที่ยงก็เหมือนกัน แม่มานโง่ดันให้ยาหลังหม่ำข้าวเสร็จใหม่ๆ เลยต้องซักผ้ากันสองรอบ)
แม่แปะเจลให้เบี้ยวด้วยอะ...แหะๆ
ตอนนี้ (สี่โมงครึ่ง) หลังจากคุงนายหลับมาตั้งกะประมาณเที่ยงหรือบ่ายโมง ไข้ลดลงแล้ว (ตอนหลับแอบวัดไข้ตลอด ไข้ก็ลดลงมาเรื่อยๆ) จับเช็ดตัวกันอีกรอบ ตัวเย็นขึ้นแล้วแต่ก็ยังคงเฝ้าระวังและดูอาการกันอยู่ ถ้าคืนนี้ไม่ดีขึ้น พรุ่งนี้ก็คงจะไปหาหมอละ
เพี้ยง!! มี๊ขอให้คุณพระคุณเจ้าคุ้มครองลูกสาวมี๊นะลูก ขออย่าให้เป็นอะไรมากเลยนะ
ปล. ถ้าวันอาทิตย์คุงนายยังไม่หาย คงต้องงดมีตติ้งนะคะ คุงมี๊ๆ ทั้งหลาย Y_Y
|
น้องน่ารักจัง ขอให้หายป่วยโดยไวนะครับ