ถึงที่หมายด้วยความปลอดภัยทั้งแม่และลูก ฮ่าๆๆ อึดมากจริงๆนั่งรถจากฮานอย

มาเว้ 18.00-09.00ทรมานกับการปวดฉี่ แถมรถก็นะก็ไม่ได้นอนสบายเลยปวดไปหมด

ปวดหลัง ตะคริวกิน เดินไปฉี่ดีที่ห้องน้ำในรถมีไม่งั้นตายคะ เจ้าตัวน้อยเก่งมากไม่เป็นไรเลย

แต่แม่นะสิจะแย่แล้วทรมาน พอมาถึงเว้บ้านป๊ะป๋าหนูคุณย่าก็ให้รถมารับ กลับมาถึงบ้านก็อาบน้ำทานข้าว

แล้วก็นอนคะ เพราะมามี้บอบช้ำจากการนั่งรถเอามากๆ ตอนเย็นคุณย่าหนูก็พามามี้ไปหาหมอ

รู้แล้วว่าตัวเล็กในท้องเป็นผู้ชาย ฮ่าๆๆ เซงไปเลยฝ่ายบ้านเรา อยากได้หลานสาวใจจะขาดกลับได้หลานชาย

เพิ่มมาเป็นคนที่ 4 คุณยายไม่เศร้าแต่คุณป้าหนูนะสิ แอบนอย บอกว่าเอาอีกแล้วผู้ชายอีกแย้ว

ไม่เป็นไรผู้ชายก็ได้ ตอนนี้มามี้แอบเบื่อมากเลยเอาแต่นอนๆๆๆ วันๆคุณย่าหนูไม่ให้ไปไหน นอกจากกินข้าวนะ

แค่นี้ ทั้งวันกิน นอน เล่นเน็ต จะแย่เฉาตาย รอเวลาคลอดหนูแล้ว 35 weeks 6 DaYพรุ่งนี้ แล้วเนาะ 36 weeks

ถ้าเราคลอดตอน 38 weeks or 37 weeks ถ้าเป็นแบบนั้นอีกไม่กี่วีคเราก็คงได้เจอหน้ากันเร็วๆนี้เนาะ

ตอนนี้มามี้ท้องลดแล้ว มีอาการปวดหน่วงๆ ตลอดเลยอะ เจ็บเตือนไปหลายรอบจนคิดว่าถ้าไม่เจ็บมากจะไม่ไปแล้ว

รพ. รอๆๆๆจะรอจนกว่าปวดมากๆเลย แต่ก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ได้แต่นอนรอ ตอนนี้ก็ไม่ได้ไปไหนเพราะกลัวน้ำคร่ำจะ

ไม่พอเจ้าตัวเล็ก แต่ดีที่เช็คแล้วว่าปกติ น้องแข็งแรง ที่สำคัญสะอึกตลอดทุกวัน ปอดคงทำงานดี ทนจาก32weeks

จนตอนนี้ใกล้ถึงเวลาจริงๆแล้วน้องไม่ต้องนอนตู้อบ สู้ๆ