๏ ลำนำ....ธารอารมณ์ ๏ ( ฉบับกลอนห่อ)
๏ หลากธารไหลใหญ่น้อยรวมร้อยนั้น ลุกระชั้นร่วงสู่คูกระสินธ์ จอดบรรจบทะเลมิเห-ริน รวมกระแสธารปลิ้นหยุดดิ้นเปิง
๏ คร่ำสีขุ่นสาดโถมทอดโครมถา สำแดงฤทธิ์คิดท้าโพ้นฟ้าเถิง ร่วงทำลายไหลเชี่ยวเปลี่ยวกระเซิง แตกกระเจิงทุกท่วงที่ล่วงทาง
๏ บางธารคล้ายเย็นชื่นระรื่นฉ่ำ ไหลหลั่งย้ำจากหัวสู่ปลายหาง โลมหล่อเลี้ยงพฤกษ์หว่านตระการวาง จุ่งกระจ่างเรื่อแจ่มแย้มขจี
๏ ทั่วธารสองล่องสายสู่ท้ายสุด ท้องทะเลยั้งหยุดมิยุดหนี หลั่งลงเถิดท่วมห้องท้องนที ยังนิ่งรับดุษฎีไม่มีใด
๏ กระแสธารอารมณ์พุ่งโหมรั้ง แรงรักชังดีชั่วระรัวไหว เริงหัวร่อหวั่นทดกำสรดใจ จักมีใครคิดคร้ามขามลำเค็ญ
๏ สุขยังสมพรมยิ้มประพิมแย้ม ครั้งโศกแต้มแทรกหามลุกลามเห็น ใจจะแหลกแตกเสี่ยงชิ้นกระเซ็น ยังตกเต้นขันติแปรปริตาม
๏ หากหัวใจคล้ายห้วงมหรรณพ หลากพิโรธคุครบคำรบข้าม พึงไม่พรั่นระย่อทุกท้อยาม บ่งระบือถือนามคือยอดคน ๚ะ๛
+ กิ่งโศก + ๑๒ เมษายน ๒๕๕๔
สายธารน้อยใหญ่ บรรจบไหลท่วมลันสู่ทะเล....ทะเลไม่เคยหวาดหวั่นกับสายน้ำที่ถั่งนอง ลงมาสู่ตนฉันใดผู้ควบคุมความรู้สึกได้อย่างไร ย่อมไม่หวั่นไหวเมื่อกระสอารมณ์ถั่งโถมเข้ามาฉันนั้น .....บทเพลงแห่งองค์ภควัน
Create Date : 19 เมษายน 2554 |
|
12 comments |
Last Update : 19 เมษายน 2554 11:04:33 น. |
Counter : 4950 Pageviews. |
|
|
|
จวบตั้งแต่กลางเดือนมีนาคม ที่ผ่านมาโดยปกติแล้วย่อมถือว่า ลุล่วงเข้าสู่หน้าแล้ง และฤดูร้อนแล้ว ราศรีมีน ที่จะผันสู่ราศรีเมษ อันเปรียบได้ ใกล้ เริ่มปีใหม่ตามประเพณีไทย ซึ่งจะบรรเลงนำด้วย ประเพณีสงกรานต์ หรือตรุษสงกรานต์ หลายคนทุกวัย คล้ายรอ รด (สาด) น้ำ เพิ่มความชุ่มฉ่ำให้แด่กัน เปรียบดังให้ความเย็น อันบ่งบอกถึงไมตรีที่ดีต่อกัน
แต่เถิด ทั้งอุทุกภัย ภัยทางน้ำ ปฐพีภัย ภัยทางพื้นดิน เกิดเหตุวิโยค จากธรรมชาติ ฤา นี่สำแดงเหตุอาเพทใดหนอ ...สึนามิที่ประเทศญี่ปุ่นเมื่อ ๑๑ มีนาคม ที่ยังตระหนกตกใจกันไม่หาย ส่งผลกระทบความเดือดร้อน และสะท้อนถึงภาคเศรษฐกิจ ภาคอุตสาหกรรม กิ่งโศก ทำงานในโรงงานที่เป็นของคนญี่ปุ่น เลยพลอยมีผลกระทบไปด้วย แต่เป็นเพียงยอดการผลิต และที่ผ่านมาได้ร่วมกันจัดบริจาคเงินของพนักงาน ส่งไปช่วยเหลือ บริษัทแม่ ที่ญี่ปุ่น
แต่เหตุซ้ำกรรมซัด เมืองไทยฤดูร้อนกลายเป็นมี ฝน มีหนาว มั่วไปหมด แถมภาคใต้ น้ำท่วม ทางเหนือ ตก มีปํญหาแผ่นดินไหว เข้าไปอีก ที่หนักคือพี่น้องทางภาคใต้ ตอนนี้พนักงาน ร่วมกันรับบริจาคสิ่งของ เพื่อนำไปช่วยพี่น้องทางใต้อยู่ หลังสงกรานต์คงจะนำ ไปบริจาค
ธรรมชาติที่กระหน่ำเหล่ามนุษย์ อย่างไม่รู้จบนี้ จะเป็นฉันท์ใดในบั้นปลายหนอ บางคนบอกว่าโลกใกล้สู่กาลกริยา แตกดับแล้ว ดังหนังฝรั่งที่เคยฉายออกสู่สายตาไปเมื่อปีที่แล้ว หรือหนังสือบางเล่มออกมาบอกเล่า ถึงคำทำนาย ของชาวมายา...วันสิ้นโลก
แต่นั่นก็เถอะ อะไรจะเกิด แตกดับ คงเป็นไปตามสังสารวัฏฏะ อันเกิดแก่เจ็บตาย ที่ไม่มีใครหลีกพ้น ครั้นคราวอยู่อาจมีเผชิญ ภาวะ หลากหลายสิ่งที่ต้องฟันฝ่า ไป
สุขก็ยิ้มแย้ม เศร้าโศก ก็ร่ำไห้
เพลานี้ กิ่งโศก เลยชวนฟังบทเพลง ที่ เคยโด่งดังในอดีตมาให้เพื่อนๆ ลองสดับฟัง เคล้ากะสถานการณ์ปัจจุบันกันบ้างเถิด อาจขับกล่อมจิตใจ ให้สู่สงบได้บ้างไม่มากก็น้อยครับ
เพลงทะเลระทม
ศิลปิน ม.ร.ว. ถนัดศรี สวัสดิวัฒน์
คำร้อง/ทำนอง ประเทือง บุญญประพันธ์
ฉัน แว่ว เสียง เธอ
เพ้อ ครวญริมทะเลแห่งนี้
รักร้างแรมไกล ไม่มีผู้ใดไยดี
มีแต่เพียงเสียงวจี รักเสียดสีให้ช้ำดวงใจ
...เสียง คลื่น ระทม
สายลมยังตะโบม ลูบไล้
ผิวน้ำทะเลน้ำ จะตรมระบมเท่าไร
ยังไม่เท่าฉันช้ำใจ รักจากไปทิ้งให้ระทม
... หาด ทราย แห่ง นี้
รักไม่มี สิ้นเหลือเยื่อใยไว้ให้ชื่นชม
...ทะเลรักเอยรักเคยสุขสม เหตุใดทิ้งใจให้ตรม
รักต้องขื่นขม ระทมดวงมาลย์
... สูญ สิ้น รักไป เหลือเพียงความช้ำใจให้ฉัน
เห็นน้ำทะเลก่อนเคยได้เป็นพยาน
ยังกลับต้องหมองจาบัลย์
พราะเธอเท่านั้น ทำลายรักสิ้น