๏..โอ้โฉมสะคราญเอย ๏
๏ เนตรสบสบสะท้าน ........ สะเทือน อกเอย สมัตผูกเสมือน ................. จิตแม้น- ดุจมนตร์เป่ามิเบือน ........ หมายบ่าย เหเฮย ต้องติดตรึงขึงแข้น ........ มิคล้อยเคลื่อนหนี ๚ะ๛
๏ สบคมเนตรคมนิ่งคะนึงนับ ฉายทาบวับทรวงผ่าอุราพี่ ดวงตาฉ่ำเย้าดื่นดวงฤดี สิโรราบชีพนี้มิคลอนคลาย
๏ เรียวขนงก่งแนวปื้นแถวเน้น รั้งดั่งเช่นคันศรดีดอ่อนสาย ดุจซ่อนเล่ห์ลึกเปลวในเรียวปลาย ฉลาดล้ำเหลือร้ายเช่นพ่ายรอ
๏ ริมโอษฐ์อิ่มอวบย้ำแม่งามแย้ม ไรทนแต้มวาวเต็มเปล่งเปรมต่อ สะท้อนต้องตลึงแท้ยามแลทอ- ผกายอาบวาบคลอเล่นล้อโคม
๏ พิศ,วงพักตร์สลักสล้างสะอางเช่น ผุดผาดเพ็ญพราวแสงจ่างแจ้งโสม งดงามล้ำสามโลกปกประโลม อสูร,เทพ,นรโน้มหวังชมนุช
๏ ศอเสลาเกลากลึงประหนึ่งแก้ว นวลเนื้อขาวพราวแพร้วยิ่งพิศุทธิ์ ชูระหง,องค์ยุรยาตรยุต ดำเนินดุจนายิกาแห่งนารี ๚ะ๛
๏ + กิ่งโศก+ ๒๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๕
Create Date : 21 กุมภาพันธ์ 2555 |
|
10 comments |
Last Update : 22 กุมภาพันธ์ 2555 15:16:15 น. |
Counter : 1124 Pageviews. |
|
|
|