Bloggang.com : kimurafreek : นิยายที่เป็นอุทธาหรณ์สำหรับลูกผู้หญิง

นิยายที่เป็นอุทธาหรณ์สำหรับลูกผู้หญิง

ผู้หญิงเป็นเพศที่เสียเปรียบมาทุกยุคทุกสมัย จนบรรดานักเขียนทั้งหลายก็นำพล็อตเรื่องเหล่านี้มาเขียนเป็นนวนิยายหลายเรื่องด้วยกัน

เมื่อก่อนตัวเองก็ไม่ได้ใส่ใจกับนิยายแนวนี้เท่าไหร่ เนื่องจากยังเด็ก แล้วก็รู้สึกว่าไม่สนุกเอาซะเลย หนักหัว .... เป็นงั้นไป

อย่างไรก็ดี....คุณแม่ซึ่งเป็นนักอ่านตัวยง ก็ยื่นหนังสือสองเล่มมาให้ขณะที่อยู่มัธยมต้น และ บอกว่า สองเล่มนี้ว่าง ๆ ให้อ่านซะ

เล่มแรก คือ บ้านขนนก ของ คุณ กฤษณา อโศกสิน

เล่มที่สอง คือ ลำเนาลม ของ คุณ กิ่งฉัตร

ทั้งสองเรื่องเป็นเรื่องราวของชีวิตของผู้หญิงที่พ่ายแพ้ต่ออารมณ์ รักคนอื่นมากกว่า รักตัวเอง

เรื่องบ้านขนนกนั้น แม่บอกว่าอ่านแล้วน่ากลัวที่สุด ผู้หญิงคนหนึ่งล่มสลายทางอารมณ์จนถึงแก่ชีวิต นิยายเรื่องนี้ไม่ได้ชี้ว่าผู้ชายตามท้องเรื่องเป็นคนเลวคนชั่ว พัดโบกก็เป็นผู้ชายธรรมดา ๆ คนนึง จริง ๆ แล้วอาจไม่เกิดความสูญเสียมากขนาดนี้หากผู้หญิงที่พัดโบกคบไม่ใช่ เหมือนแพร

เหมือนแพร เธอเหมือน"แพร"จริง ๆ แพรผืนงามที่พลิ้วไปตามกระแสอารมณ์ของตัวเองจนฉีกขาดย่อยยับ ภาพที่ทำให้คนอ่านรู้สึกเศร้าสร้อยบนเวทนา คือ ฉากที่เหมือนแพรย้อนทบทวนถึงอดีตที่ผ่านมา เพราะทุ่มเทมาก รักมาก จึงเจ็บมาก เหตุการณ์เล็ก ๆ อย่างการผิดนัดของพัดโบกเป็นฟางเส้นสุดท้านที่ทำให้ลาหลังหัก ทำให้เหมือนแพรพบกับความเป็นไปอย่างหนึ่งที่ว่า หรือสิ่งที่เธอทำมาทั้งหมดนั้นเป็นเพียงการวาดวิมานในอากาศเพียงลำพัง

วิมานสร้างด้วยขนนก เพียงลมบางเบาก็ดับสลายในพริบตา

ในเรื่องลำเนาลม ความสูญเสียอาจไม่ถึงขั้นแลกด้วยเลือดเนื้อ และ ชีวิต แต่ ก็เรียกได้ว่า "เสียศูนย์" ไม่ใช่น้อย

ตัวละครหลัก ๆ ในเรื่องมีจังหวะที่ต้อง "เสียศูนย์" และ "สูญเสีย" เหมือนกัน เพียงแต่ใครมีสติคิดทบทวนได้มากกว่าก็เท่านั้น แต่ที่แม่เน้นให้ดูให้ดี ๆ คือ ชีวิตของ จิลลา หากเรื่องบ้านขนนกสอนให้รู้จักระมัดระวัง และ ตามให้ทันอารมณ์ตัวเอง เรื่อง ลำเนาลม นั้นเพิ่มเติมว่าต้องรู้ให้ทันเล่ห์ผู้ชายอย่างกันตยศด้วย

ผู้หญิงเรานั้นเสียตัวไปแล้วเหมือนเสียทุกสิ่ง แม้สมัยนี้ปากจะบอกว่าอย่าไปคิดอย่างนั้นก็เถอะ แต่คำสอนวัฒนธรรมประเพณีต่าง ๆ มันไม่ได้เอื้อให้เราคิดแบบนั้นได้เลย ผู้หญิง.....อย่างไรเสียก็เป็นฝ่ายเสียอยู่ยังวันยังค่ำ

ถึงแม้จะมีนิยายสอนใจออกมามากมาย เรื่องน่ากลัวแบบบ้านขนนก และ ลำเนาลมก็ยังแว่วมาเข้าหูเราอยู่นั่นเอง จะมีวันใดที่เรื่องเหล่านี้จะหมดไปมั้ยนะ

Create Date : 28 มกราคม 2551

Last Update : 28 มกราคม 2551 15:03:33 น.

5 comments

Counter : 468 Pageviews.

โดย: dogamania

วันที่: 28 มกราคม 2551 เวลา:11:32:42 น.

แนวคิดคุณน่าสนใจดีค่ะ
ไม่รู้ว่ามาอัพเดทบล็อคทุกวันรึป่าวคะ

อยากคุยด้วยค่ะ สนใจเรื่องแนวนี้ค่ะ
ยังไงรบกวนอีเมลล์มาคุยกันได้มั้ยคะ
mesa_sunshine@hotmail.com

โดย: Mesa_Zaa! IP: 202.69.142.170 วันที่: 23 เมษายน 2551 เวลา:9:10:21 น.

แหะ ๆ อัพตามอารมณ์ค่ะ

เป็นสมาชิกพันทิปป่าวคะ ถ้าเป็นก็จิ้มอมยิ้มมาหาได้เลยจ้า

หรือ ไม่งั้นก็ takuyafc83@gmail.com ค่า

โดย: kimurafreek

วันที่: 26 เมษายน 2551 เวลา:11:31:59 น.

หนังสือที่ตัวเองอ่านเรายังไม่ได้อ่านเลย
หนังสือแนวนี้ที่เคยอ่านแล้วเห็นได้ชัดมากๆที่เราเคยอ่านคือลับแลลายเมฆ กับตะวันทอแสงของปิยะพร ศักดิ์เกษม
ลองอ่านดูนะ

โดย: FlymetotheMoon IP: 203.146.24.17 วันที่: 20 สิงหาคม 2551 เวลา:14:48:36 น.

ดีมากเลยค่ะ

โดย: ว่าน IP: 58.9.67.232 วันที่: 13 กันยายน 2552 เวลา:10:09:59 น.